Dlaczego pojawiają się pryszcze - Przyczyny i sposoby ich zwalczania
Przyczyny występowania pryszczy po peelingu
Dlaczego po peelingu wyskakują mi pryszcze?
Peeling jest jednym z najpopularniejszych zabiegów kosmetycznych, które mają na celu odnowę skóry i poprawę jej wyglądu. Jednak niektórzy ludzie doświadczają nieprzyjemnego efektu ubocznego po peelingu – pojawienia się pryszczy. Dlaczego tak się dzieje? Przeanalizujmy przyczyny występowania pryszczy po peelingu.
Po pierwsze, peelingu może prowadzić do zwiększonej produkcji sebum. Peeling usuwa martwe komórki skóry i odsłania nową warstwę skóry. Jednak ten proces może również prowadzić do pobudzenia gruczołów łojowych, które produkują sebum – naturalny olej skóry. Jeśli gruczoły łojowe są nadaktywne, może to prowadzić do nadmiernego wydzielania sebum, co z kolei może prowadzić do zatkania porów i powstawania pryszczy.
Po drugie, peelingu może prowadzić do podrażnienia skóry. Niektóre składniki używane w peelingu, takie jak kwasy owocowe czy retinoidy, mogą być zbyt agresywne dla niektórych skór. Podrażnienie skóry może prowadzić do zwiększonej produkcji sebum i zatkania porów, co z kolei może prowadzić do powstawania pryszczy.
Po trzecie, peelingu może prowadzić do rozprzestrzeniania się bakterii na skórze. Podczas peelingu, skóra jest delikatnie uszkadzana, co może stworzyć idealne warunki dla rozwoju bakterii. Jeśli nie zachowamy odpowiedniej higieny po peelingu, bakterie mogą się rozmnażać i prowadzić do powstawania pryszczy.
Jak więc uniknąć pojawienia się pryszczy po peelingu? Po pierwsze, warto skonsultować się z profesjonalistą przed przeprowadzeniem peelingu. Kosmetolog będzie w stanie ocenić rodzaj skóry i zalecić odpowiedni rodzaj peelingu, który nie będzie zbyt agresywny dla skóry.
Po drugie, należy zadbać o odpowiednią higienę po peelingu. Po zabiegu należy dokładnie umyć twarz delikatnym żelem lub mydłem oczyszczającym. Należy również unikać dotykania twarzy brudnymi rękami i stosować produkty do pielęgnacji skóry, które nie będą zatykać porów.
Jak szybko pozbyć się pryszcza?
Pryszcze (jest to potoczne określenie na zmiany o charakterze zapalnym, ropne krosty) są objawem trądziku pospolitego, ale zdarza się, że wyskakują nawet na skórze, która na co dzień nie sprawia problemów, najczęściej mieszanej. Zwykle pojawiają się na twarzy w strefie T, czyli w okolicach brody, policzków i czoła, a więc tam, gdzie liczba gruczołów łojowych jest największa. Gruczoły łojowe są odpowiedzialne za wytwarzanie sebum, które jest niezbędnym składnikiem płaszcza hydrolipidowego skóry. W normalnych warunkach to właśnie dzięki zrównoważonej produkcji łoju skóra wygląda gładko i promiennie, prawdą jest też, że skóra tłusta później się starzeje. Jednak zdarzają się sytuacje, w których dochodzi do wzmożonego łojotoku, co – w połączeniu z nieprawidłowym rogowaceniem przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych i ujść mieszków włosowych – powoduje nie tylko nieestetyczne błyszczenie się twarzy, ale też pojawienie się krost i wyprysków. Pryszcze powstają, ponieważ ujścia mieszków włosowych ("porów") zostają zablokowane przez sebum i keratynę. Wydzielany łój, który nie może wydostać się na powierzchnię skóry, staje się idealną pożywką dla bakterii beztlenowych, które zaczynają się patologicznie namnażać. Rezultatem jest powstanie zaskórnika, stanu zapalnego i następnie wypełnionej ropą i osoczem krosty.
Trądzik ? Wypróbuj skuteczną pielęgnację DLA SKÓRYSKŁONNEJ DO TRĄDZKU Normaderm
1 Badania kliniczne na grupie 50 kobiet ze skórą skłonną do powstawnia trądziku. Skóra wrażliwa. Stosowanie: 2x dziennie przez 8 tygodni.
Pryszcze na plecach – kto jest najbardziej narażony?
Opisywane zmiany dotykają najczęściej młodzież. Zdecydowana większość nastolatków zmaga się z problemem zmian skórnych w mniejszym lub większym stopniu. Zmiany dotyczą nie tylko pleców – mogą być zlokalizowane w wielu miejscach ciała (głównie na twarzy i klatce piersiowej). Zwykle pojawiają się tam, gdzie najwięcej jest gruczołów łojowych. Nieco rzadziej mamy do czynienia z występowaniem zmian skórnych w innym wieku. W grupie osób od 35. do 44. roku życia mówimy tutaj o 8% populacji, natomiast w przypadku noworodków zmiany mogą dotykać co piąte urodzone dziecko [1, 2].
By zmniejszyć ryzyko powstawania wykwitów, należy skupić się na higienie. Dokładne i częste mycie stref dotkniętych zmianami jest konieczne, by stale zwalczać drobnoustroje gromadzące się w tych miejscach. Odpowiednia higiena jest szczególnie istotna w okresie letnim, gdy skóra wystawiona jest na działanie wysokich temperatur, co sprzyja intensywnemu poceniu się. Dodatkowo należy zadbać o prawidłowo zbilansowaną dietę. Pomocne będą także preparaty dostępne w aptece, takie jak witaminy z grupy B o działaniu przeciwłojotokowym. Warto także zadbać o prawidłowy poziom witamin C, A, E. Pomocny może okazać się także cynk, który pomaga utrzymać prawidłową kondycję skóry. Alternatywnie można zaopatrzyć się w preparaty złożone zawierające najczęściej witaminy oraz wyciągi roślinne o działaniu antyseptycznym, antyoksydacyjnym i oczyszczającym. W aptece znajdziemy również szeroki wybór kosmetyków przeciwtrądzikowych. Działają one nawilżająco, łagodząco i przeciwbakteryjnie, a jednocześnie regulują wydzielanie sebum. Warto rozważyć także kąpiele ziołowe, do których można użyć np.:
- fiołka trójbarwnego,
- lipy,
- rumianku,
- szałwii [2].
Dlaczego po peelingu wyskakują mi pryszcze?
Po peelingu skóra może wykazywać reakcję, która objawia się pojawieniem się pryszczy. To zjawisko jest dość powszechne i nosi nazwę „reakcji na peelingu”. Wynika ono z kilku czynników, które warto wziąć pod uwagę. Po pierwsze, peeling usuwa martwe komórki skóry i oczyszcza pory, co może prowadzić do uwolnienia zablokowanych zanieczyszczeń i bakterii. Po drugie, peeling może prowadzić do zwiększonej produkcji sebum, co może zatykać pory i prowadzić do powstawania pryszczy. Ponadto, niektóre składniki peelingu mogą być drażniące dla skóry, co również może wywoływać reakcję w postaci pryszczy. Warto pamiętać, że reakcja na peelingu jest zazwyczaj tymczasowa i ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. Jeśli jednak problem się nasila lub utrzymuje przez dłuższy czas, warto skonsultować się z dermatologiem.

Leczenie krost na języku
Domowe sposoby na krosty na języku
W pierwszym momencie pojawienia się krostek możemy spróbować je usunąć domowymi sposobami. Przede wszystkim zwiększamy higienę jamy ustnej. Zwłaszcza wtedy, gdy wiemy, że była zaniedbywana. Do płukania ust i języka można używać roztworu wody z solą lub wody przegotowanej z wodą utlenioną. Raczej odradza się stosowanie ostrych płynów do płukania ust. Jeżeli krosta na czubku języka powstała w wyniku podrażnienia, to taki płyn tylko pogłębi problem.
Jeśli boląca krosta jest wynikiem złej diety, to warto zaopatrzyć się w witaminy z grupy B i witaminę C. Leczenie może też obejmować uzupełnianie mikroelementów takich jak żelazo, magnez czy cynk. Zwykle jednak w tym przypadku nie występują wyłącznie wypryski. Niedobór każdego z tych elementów ma swoje dodatkowe objawy, które trzeba brać pod uwagę przy leczeniu.
Jeżeli przyczyny są bakteryjne, to może warto najpierw odwiedzić dentystę. Na pewno nie zaszkodzi regularne czyszczenie zębów.
Zwykle pryszcz na języku nie oznacza poważnych problemów ze zdrowiem. Poprawa higieny i odporności, a także wzbogacenie diety o owoce i warzywa powinno rozwiązać problem. Nie musimy biec do lekarza z każdym pypciem jaki się pojawi na języku.
Kiedy krosty oznaczają poważne schorzenie
Jeżeli krosta na języku powstała w wyniku grzybicy, to stosuje się specjalne antybiotyki. Lekarstwa przeciwgrzybiczne są nieco inne niż przeciwbakteryjne. Dlatego konieczne jest skonsultowanie dolegliwości z lekarzem i otrzymanie recepty oraz zaleceń co do dawkowania.
Z całą pewnością natychmiastowej interwencji specjalisty wymaga podejrzenie nowotworu języka. Nie każdy kto ma białe grudki na języku powinien wpadać w panikę, jednak dłuższe utrzymywanie się dolegliwości jest powodem do wizyty w gabinecie lekarskim.
