U nas zapłacisz kartą
Czy palenie papierosów może powodować wyskakiwanie pryszczy?
Od czego są pryszcze na brodzie po 40-50 roku życia?
Od czego są pryszcze na brodzie u osób w starszym wieku? Po 40-50 urodzinach przypadłość ta dotyka przede wszystkim kobiety i ma to związek z zaburzeniami hormonalnymi charakterystycznymi dla okresu menopauzalnego. Jest to jeden z podstawowych objawów zjawiska znanego jako hipoandrogenizm. Bezpośrednią jego przyczyną jest gwałtowne obniżenie produkcji estrogenów w jajnikach, przy jednoczesnym niewielkim tylko spadku ilości syntezowanych androgenów. Prowadzi to do zaburzenia równowagi na rzecz hormonów męskich.
Efektem tego jest:
- trądzik – wykwit krost w różnych częściach twarzy, ale przede wszystkim na brodzie. W wyniku działania androgenów dochodzi donasilenia lipogenezy, wzrostu komórek łojowych oraz zwiększonego wydzielania łoju,
- hirsutyzm– pojawienie się męskiego owłosienia na twarzy, ramionach, brzuchu, a nawet na plechach,
- Wirylizacja – zwiększenie masy mięśniowej, obniżenie tonu głosu, powiększenie łechtaczki, pomniejszenie piersi.
- łysienie typu męskiego.
Jak wycisnąć pryszcza?
Chociaż wyciskanie pryszczy jest zdecydowanie odradzane ze względu na ryzyko powstawania blizn, zakażeń i dodatkowych wyprysków, w awaryjnych sytuacjach przy wyciskaniu dojrzałego pryszcza należy zastosować się do następujących wskazówek:
- Czystość – ręce i twarz muszą być dobrze oczyszczone, warto do tego użyć mydła antybakteryjnego, aby zminimalizować ryzyko wprowadzenia bakterii do porów.
- Dobry moment – najlepiej wyciskać pryszcze po gorącym prysznicu lub po kąpieli. Ciepło otwiera pory i ułatwia ewakuację wydzieliny, co usprawnia wyciskanie.
- Zabezpieczenie – owinięcie palców w czystą chusteczkę lub wacik pozwala zmniejszyć bezpośredni kontakt skóry z paznokciami, które mogą przenosić bakterie i powodować blizny.
- Delikatny nacisk – jeśli pryszcz nie wypłynie łatwo, oznacza to, że nie jest jeszcze gotowy do wyciśnięcia. Wyciskanie zbyt mocno może spowodować pęknięcie pryszcza pod skórą, co prowadzi do uszkodzenia tkanki, do infekcji i rozprzestrzeniania bakterii.
- Dezynfekcja – po wyciśnięciu pryszcza należy przemyć skórę delikatnym tonikiem antybakteryjnym lub nałożyć maść z antybiotykiem, aby zapobiec zakażeniu.
- Ważne, aby nie wyciskać zaskórników i cyst. Te zmiany skórne są zdecydowanie trudniejsze do bezpiecznego usunięcia i próba wyciśnięcia ich w domu może prowadzić do poważnych blizn i infekcji.
Należy pamiętać, że wyciskanie pryszczy powinno być rozważane jedynie jako ostateczność, a nie jako stały element codziennej rutyny pielęgnacyjnej skóry z problemami. Na dłuższą metę ta praktyka przynosi więcej szkód niż korzyści.
Rodzaje trądziku
W zależności od rodzaju objawów oraz ich nasilenia, możemy mówić o różnych formach trądziku pospolitego, a do tego wyróżnić różne postacie kliniczne tej choroby:
• trądzik zaskórnikowy – charakteryzuje się obecnością zaskórników otwartych i zamkniętych. Nie sprawia trudności w leczeniu, a w wielu przypadkach ustępuje samoistnie,
• trądzik krostkowy – na skórze obecne są krosty i guzki, które łatwo przekształcają się w zmiany ropne,
• trądzik grudkowo-krostkowy – jest najbardziej typową odmianą tej choroby. Na skórze obecne są zarówno zaskórniki, jak i zmiany w postaci czerwonych krost i grudek, którym towarzyszy stan zapalny. Często pojawia się jako krostki na klatce piersiowej czy plecach.
• trądzik ropowiczy – na skórze obecne są ropne torbiele, jest on trudny w leczeniu i często pozostawia po sobie blizny,
• trądzik skupiony – zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn. Na skórze powstają torbiele ropne, nacieki i duże zaskórniki. Zmiany pozostawiają po sobie blizny,
• trądzik bliznowcowy – jest to następstwo trądziku ropowiczego. Zmiany przyjmują formę bliznowców,
• trądzik piorunujący – występuje bardzo rzadko, ale jego przebieg jest bardzo ciężki. Oprócz zmian na skórze, do których zalicza się torbiele i nacieki ropne, chorobie towarzyszą objawy ogólne jak gorączka czy bóle stawów. Zwykle dotyczy on młodych chłopców około 15-16. roku życia i często stanowi następstwo nieprawidłowo leczonego trądziku skupionego,
• trądzik przetrwały – dotyczy osób, u których trądzik w wieku młodzieńczym nie został wyleczony i ujawnia się pomiędzy 25-30. rokiem życia,
• trądzik wieku późnego – dotyczy tych osób (głównie kobiet), które w młodości nie miały problemów z tą chorobą. Zwykle uaktywnia się około 25. roku życia i sprawia duże trudności w leczeniu,
• trądzik przedmiesiączkowy – pojawia się w drugiej fazie cyklu. Zmiany często są zlokalizowane w okolicach żuchwy, ust i brody,
• trądzik samouszkadzający – nazywany także trądzikiem z rozdrapania lub neuropatycznym. Powstaje poprzez nieustanne próby samodzielnego usunięcia pryszczy poprzez ich wyciskanie. Jego objawem są przebarwienia i trudne do usunięcia blizny,
• trądzik wywołany – powstaje jako reakcja skóry na dany czynnik. Jego najczęstszym przykładem jest trądzik niemowlęcy, który dotyczy bezpośredniego wpływu hormonów matki na skórę dziecka. Zwykle ustępuje samoistnie.