U nas zapłacisz kartą
Czy w ciąży można mieć pryszcze? Poznaj przyczyny i sposoby ich łagodzenia
Pryszcze podskórne: czym są?
To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?
- używanie kosmetyków zapychających pory, zbyt tłustych kremów
- skłonności genetyczne
- choroby, np. cukrzyca oraz inne choroby metaboliczne
- długotrwały stres (szczególnie, kiedy pryszcze występują w okolicy szyi i uszu)
Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.
Leki na trądzik groźne w ciąży
Wiele młodych kobiet pyta w listach również o to, czy lecząc trądzik, można starać się o ciążę. Odpowiedź na to pytanie jest skomplikowana. Bo – jak wyjaśnia dr Carmen Vincent – wszystko zależy od stanu skóry, stopnia zaawansowania choroby i przyjmowanych leków. Dlatego, gdy cierpisz na trądzik, przed zajściem w ciążę musisz skonsultować się z lekarzem. I choć brzmi to paradoksalnie – to opiekujący się tobą dermatolog powinien wyrazić zgodę na poczęcie dziecka. Lekarz odradzi ciążę, jeśli trądzik jest mocno nasilony, a na skórze wytworzył się silny stan zapalny. Wcześniej trzeba bowiem wyleczyć skórę (w takim stopniu, w jakim będzie to możliwe). Zwykle w takich przypadkach konieczne jest przyjmowanie doustnych leków – antybiotyków z grupy tetracyklin albo retinoidów (np. izotretinoina). Szczególnie stosowane doustnie retinoidy są groźne dla płodu, bo powodują wady wrodzone. Dermatolodzy zalecają, by wstrzymać się z prokreacją nie tylko podczas kuracji, ale przynajmniej przez kilka miesięcy po jej zakończeniu (wtedy można mieć pewność, że lek został całkowicie wypłukany z organizmu). – Pacjentkom, które przyjmują takie leki, zalecam, by stosowały kilka metod antykoncepcji i regularnie robiły testy ciążowe – dodaje dr Carmen Vincent. Jeśli natomiast trądzik nie jest dokuczliwy, a terapia polega na miejscowym stosowaniu maści z antybiotykiem albo retinoidami, które w niewielkim stopniu wchłaniają się przez skórę, w momencie stwierdzenia ciąży konieczne jest jak najszybsze odstawienie leków i wizyta u ginekologa. Lekarz nie tylko oceni ryzyko ewentualnych powikłań, ale również zaleci dalsze postępowanie. Co warto wiedzieć o cerze naczynkowej w ciąży >> Jak leczyć atopowe zapalenie skóry w ciąży >>
Leczenie trądziku w ciąży jest trudne. Wykluczone są leki doustne, odpada też terapia za pomocą leków stosowanych miejscowo, chyba że wyrazi na nią zgodę ginekolog. – Kuracja zawsze jest dobierana indywidualnie, lekarz zaleca też odpowiednie kosmetyki – wyjaśnia dr Carmen Vincent. Krem na dzień musi mieć filtr przeciwsłoneczny, gdyż skóra trądzikowa jest bardziej narażona na przebarwienia. Na noc można stosować dowolne kremy, jeśli były stosowane przed ciążą i skóra na nie dobrze reagowała. Pryszcze można maskować korektorem i podkładem kryjącym, ale wówczas konieczny jest staranny demakijaż, by cząsteczki kosmetyków dodatkowo nie blokowały ujść porów. Nie wolno natomiast złuszczać skóry w gabinecie kosmetycznym albo dermatologicznym, a jeśli wybierasz się na zabieg antytrądzikowy, koniecznie powiedz kosmetyczce o ciąży.
Wyciskanie pryszczy – konsekwencje
Czym w takim razie grozi samodzielne wyciskanie pryszczy? Dermatolodzy od lat alarmują, że ten nieprzyjemny nawyk może mieć bardzo znaczące konsekwencje dla stanu naszej skóry, a nawet zdrowia.
“ Samodzielne wyciskanie pryszczy to nic innego jak uszkodzenie bariery skórno-naskórkowej. Nie jest to korzystne nawet dla zdrowej skóry, a co dopiero dla objętej stanem chorobowym jakim jest trądzik. To samo dotyczy mechanicznych peelingów, których zbyt częste lub intensywne stosowanie osłabia naszą skórę. Doprowadzamy w ten sposób do zaostrzenia zmian zapalnych i nadkażeń bakteryjnych, czego konsekwencją są przebarwienia. Warto podkreślić, że dużym skupiskiem bakterii są akcesoria do makijażu, dlatego konieczna jest ich codzienna dezynfekcja. “
magister chemii o specjalności chemia środków bioaktywnych i kosmetyków
Dermokonsultantka
La Roche-Posay
Katarzyna Szymczyk
Wyciskanie pryszczy na brodzie, czole czy nosie zawsze powoduje, że na naszej twarzy pojawia się więcej niedoskonałości. Dzieje się tak, ponieważ wyciskając uszkadzamy ściany między innymi gruczołu łojowego i treść ropna, która się w nim znajduje, rozlewa się na okoliczne tkanki. Ponadto dotykając zmian palcami, sprawiamy, że po twarzy roznosi się bardzo duża ilość bakterii. Oprócz tego np. wyciskanie pryszczy na czole może spowodować, że nadkazimy je bakteryjnie. Kiedy wyciskamy niedoskonałość, tworzymy otwartą ranę, do wnętrza której z łatwością mogą dostać się obecne na naszej skórze bakterie i drobnoustroje.
Znaczna liczba osób, które decydują się na pozbycie się pryszcza poprzez wyciśnięcie go, robi to, ponieważ w ich przekonaniu w ten sposób pryszcz stanie się mniej widoczny. Niestety jest to błędne myślenie i z pewnością przekonała się o tym każda osoba, która kiedykolwiek sama wyciskała pryszcze. Dotykając swojej skóry i ściskając ją, sprawiamy, że staje się ona zaczerwieniona i lekko opuchnięta, przez co usuwana przez nas zmiana może się bardziej zaognić i stać jeszcze bardziej widoczną.