Czy ziarniak to nowotwór? Wszystko, co powinieneś wiedzieć o tym medycznym zagadnieniu
Ziarniniak grzybiasty: diagnostyka i rozpoznanie
Rozpoznanie ziarniniaka grzybiastego jedynie na podstawie wyników badań krwi i objawów klinicznych nie jest możliwe, ponieważ są one mało specyficzne.
Głównym problemem pacjenta z którym najczęściej zwraca się do lekarza rodzinnego są swędzące zmiany skórne.
Lekarz po zbadaniu pacjenta powinien wystawić mu skierowanie na wizytę do lekarza specjalisty dermatologa. Aby ustalić prawidłową diagnozę niezbędne jest wykonanie badania histopatologicznego wycinka zmienionej chorobowo skóry, które w tym przypadku jest rozstrzygające.
Należy zaznaczyć, że badania wykonywane we wczesnych stadiach zaawansowania choroby mogą dać wynik negatywny, a obraz mikroskopowy charakterystyczny dla ziarniniaka grzybiastego pojawi się w późniejszym czasie i pacjent będzie wymagał wykonania kolejnej biopsji skóry, aby ustalić ostateczną diagnozę.
Ważne jest stałe kontrolowanie stanu chorego i wykonywanie okresowych badań laboratoryjnych. Jeżeli zmiany skórne zmieniają się, obejmują większy obszar, przyrastają na grubość - wskazane jest wykonanie kolejnej biopsji skóry.
Węzły chłonne powinny być regularnie oceniane ultrasonograficznie oraz pobierane do badań.
Ziarniniakowatość Wegenera: rokowania
Rokowanie zależy od momentu rozpoznania choroby, zajętych narządów i sposobów leczenia. Nieleczonym daje się około pół roku życia od momentu postawienia diagnozy. Wśród chorych leczonych u 87 proc. pacjentów obserwowano przeżycie od 6 miesięcy do 24 lat.
Dziennikarka specjalizująca się w tematyce zdrowotnej, a zwłaszcza obszarach medycyny, ochrony zdrowia i zdrowego odżywiania. Autorka newsów, poradników, wywiadów z ekspertami i relacji. Uczestniczka największej Ogólnopolskiej Konferencji Medycznej "Polka w Europie", organizowanej przez Stowarzyszenie "Dziennikarze dla Zdrowia", a także specjalistycznych warsztatów i seminariów dla dziennikarzy realizowanych przez Stowarzyszenie.
Ziarniniak obrączkowaty - przyczyny i czynniki ryzyka
Przyczyny ziarniniaka obrączkowatego nie są znane, jednak coraz częściej uważa się, że podłożem choroby może być odpowiedź immunologiczna na nieznany antygen. Z kolei na liście czynników ryzyka znajdują się urazy, ukąszenia owadów, czerwony tatuaż, próby tuberkulinowe, szczepienia przeciwwirusowe, infekcje wirusowe i bakteryjne, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, współistniejące choroby immunologiczne i nowotworowe. Niektórzy uważają, że rozwojowi ziarniniaka obrączkowatego sprzyja cukrzyca, jednak jej związek z chorobą nie został ostatecznie potwierdzony.
Ziarniniak obrączkowaty objawia się podskórnymi, twardymi wykwitami o gładkiej powierzchni, które przybierają obrączkowaty kształt. Są one niewielkie i mierzą od 2–5 mm, jednak czasami mogą się rozrastać do 6–8 cm. Zmiany najczęściej są zlokalizowane na grzbietach rąk i stóp, gdzie są koloru skóry lub lekko różowe. Jeśli rozwijają się w innych miejscach, zwykle przybierają barwę ciemnoczerwoną lub purpurową.
Ponadto nie pojawiają się żadne inne objawy. Nie stwierdza się także żadnych nieprawidłowości w obrębie innych układów i narządów.