U nas zapłacisz kartą
Czy ziarniak to nowotwór? Wszystko, co powinieneś wiedzieć o tym medycznym zagadnieniu
Ziarniniak grzybiasty: nowy podział
W literaturze opisano nowy podział ziarniniaka grzybiastego, który opiera się na określeniu charakteru zmian skórnych, obejmowanym przez nie obszarze skóry oraz zajęciu bądź nie węzłów chłonnych i narządów wewnętrznych.
Zmiany skórne zajmują poniżej 10% powierzchni skóryWolne węzły chłonne Wolne narządy wewnętrzne
Zmiany skórne zajmują powyżej 10% powierzchni skóryWolne węzły chłonne Wolne narządy wewnętrzne
Zmiany skórne zajmują powyżej 10% powierzchni skóryWęzły chłonne bez zmian swoistych w obrazie histologicznymWolne narządy wewnętrzne
Okres guzowatyWęzły chłonne bez zmian swoistych w obrazie histologicznymWolne narządy wewnętrzne
Zmiany erytrodermiczneWęzły chłonne bez zmian swoistychNarządy wewnętrzne bez zmian swoistych
Rozmaicie rozległe zmiany skórneSwoiste zmiany w węzłach chłonnychNarządy wewnętrzne wolne
Rozmaicie rozległe zmiany skórneSwoiste zmiany w węzłach chłonnychNarządy wewnętrzne zajęte
Jakie są przyczyny ziarniaka obrączkowatego?
Ziarniniak obrączkowaty jest chorobą skóry, charakterystyczną dla dorosłych osób, w szczególności dla kobiet. Zdarza się jednak, że atakuje dziecko. Niekiedy zmiany (na ogół wysiewne) są związane z przyjmowanymi lekami. Chorobą, której często towarzyszy ziarniniak obrączkowaty, jest cukrzcayca. Może on również występować z chorobami trzustki. Nie poznano dotąd konkretnego mechanizmu tłumaczącego zależność między występowaniem ziarniniaka obrączkowatego a cukrzycą czy chorobami trzustki. U niektórych badanych osób wykazuje się niskie miano przeciwciał przeciwjądrowych i przeciwtarczycowych.
Istnieje teoria, według której ziarniniak obrączkowaty jest odczynem typu opóźnionego, w którym lizosomalne enzymy, uwalniane z makrofagów, przyczyniają się do degradacji kolagenu. Nie ma jednak wiarygodnych danych potwierdzających immunologiczne podłoże tego schorzenia.
Ziarniniak obrączkowaty czasami wiąże się z cukrzycą lub chorobami tarczycy, najczęściej gdy zmiany są liczne lub rozległe. Rzadko może być związany z rakiem, zwłaszcza u osób starszych, u których ziarniniak obrączkowaty jest ciężki, nie reaguje na leczenie lub powraca po leczeniu raka.
Ziarniniakowatość Wegenera: przyczyny
Przyczyny takiego stanu nie są znane. Niektóre badania sugerują, ale nie wskazują jednoznacznie, że do stanu zapalnego mogą doprowadzić przeciwciała cANCA, które mogą stymulować komórki układu odpornościowego do ataku.
Początkowo pojawiają się niespecyficzne objawy, takie jak uczucie zmęczenia, stan podgorączkowy, brak apetytu, spadek masy ciała, bóle mięśni i kości. Dopiero wraz z rozwojem choroby pojawiają się bardziej charakterystyczne symptomy. U około 90 proc. chorych dominują objawy ze strony układu oddechowego:
- przewlekły katar lub bardzo silne ograniczenie drożności nosa, któremu mogą towarzyszyć chrypka, zapalenie zatok przynosowych, a nawet zapalenie ucha środkowego
- obfita, ropna wydzielina lub krwawienie z nosa, będące oznaką utworzenia się tzw. ziarniniaków (zmian owrzodzeniowych) w nosie
- w miarę rozwoju choroby ziarniniaki mogą przebić przegrodę nosa i doprowadzić do destrukcji chrząstek grzbietu nosa i jego "zapadnięcia się" (tzw. nos siodełkowaty)
Gdy ziarniniaki zajmą górne i dolne drogi oddechowe, pojawiają się duszność, kaszel oraz ból w klatce piersiowej, a czasem także krwioplucie. Zmiany w nerkach pojawiają się dosyć późno, ponadto często przebiegają zupełnie bezobjawowo i jedynie dokładne badanie moczu pozwala na ich uwidocznienie.Proces zapalny może objąć także układ nerwowy, oczy, uszy, skórę, mięśnie i stawy, przewód pokarmowy, a w rzadkich przypadkach także serce, dając objawy, takie jak:
- oczy – u 40 proc. chorych występują zmiany oczne, takie jak zapalenie twardówki, nadtwardówki, spojówek błony naczyniowej czy przewodu łzowego, rzadziej wytrzeszcz
- skóra - wysypka, wyczuwalne podskórne guzki, podskórne wylewy krwi
- układ kostno-mięśniowy - nawracające zapalenie stawów
- układ pokarmowy - bóle brzucha, biegunki (mogą być krwiste)
- układ nerwowy - zaburzenia czucia, a nawet udar mózgu
- jama ustna – nawracające zapalenia dziąseł, często niebolesne owrzodzenia na śluzówkach
Ziarniniak obrączkowaty - przyczyny i czynniki ryzyka
Przyczyny ziarniniaka obrączkowatego nie są znane, jednak coraz częściej uważa się, że podłożem choroby może być odpowiedź immunologiczna na nieznany antygen. Z kolei na liście czynników ryzyka znajdują się urazy, ukąszenia owadów, czerwony tatuaż, próby tuberkulinowe, szczepienia przeciwwirusowe, infekcje wirusowe i bakteryjne, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, współistniejące choroby immunologiczne i nowotworowe. Niektórzy uważają, że rozwojowi ziarniniaka obrączkowatego sprzyja cukrzyca, jednak jej związek z chorobą nie został ostatecznie potwierdzony.
Ziarniniak obrączkowaty objawia się podskórnymi, twardymi wykwitami o gładkiej powierzchni, które przybierają obrączkowaty kształt. Są one niewielkie i mierzą od 2–5 mm, jednak czasami mogą się rozrastać do 6–8 cm. Zmiany najczęściej są zlokalizowane na grzbietach rąk i stóp, gdzie są koloru skóry lub lekko różowe. Jeśli rozwijają się w innych miejscach, zwykle przybierają barwę ciemnoczerwoną lub purpurową.
Ponadto nie pojawiają się żadne inne objawy. Nie stwierdza się także żadnych nieprawidłowości w obrębie innych układów i narządów.
