U nas zapłacisz kartą
Nowotwór łagodny skóry - Objawy, Diagnoza i Leczenie
Czy nowotwory tkanek miękkich są uwarunkowane genetycznie?
Zdecydowana większość nowotworów tkanek miękkich rozwija się bez znanej lekarzom skłonności do występowania rodzinnego (tj. bez uwarunkowań dziedzicznych). Obserwuje się jednak czasem skłonność do rodzinnego występowania niektórych typów niezłośliwych nowotworów tkanek miękkich – na przykład mnogie tłuszczaki dość często występują u członków jednej rodziny.
Najczęstszym objawem niezłośliwych nowotworów tkanek miękkich jest niebolesny guz w skórze lub pod skórą. W przypadku podejrzenia takiego guza lekarz, po zebraniu wywiadu i zbadaniu pacjenta, zleca wykonanie badania USG danej okolicy ciała. Czasem konieczne jest wykonanie innych badań obrazowych, na przykład tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.
Nowotwory skóry – co warto wiedzieć?
Liczne rodzaje raka skóry, który jest nowotworem pierwotnym oraz nacieków nowotworowych w obrębie skóry w postaci np. wysypek utrudniają samodzielne rozpoznanie zmian. Warto kierować się zasadą, że każda zmiana na skórze i błonach śluzowych, która nie znika samoistnie w okresie 2-3 tygodni, powinna zostać skonsultowana z lekarzem. Rak skóry w początkowym stadium nie boli, co jest dodatkowym zagrożeniem, bo brak odczuwanego dyskomfortu powoduje, że rezygnujemy z wizyty u lekarza.
Czerniak skóry wywodzi się z komórek barwnikowych skóry, czyli melanocytów. Często odznacza się barwą od zdrowej skóry, jednak na czerniaka może wskazywać również np. odbarwienie pieprzyka. Czerniak skóry rozwija się m.in. pod wpływem promieniowania słonecznego, które działa na skórę, powodując jej uszkodzenia oraz powstawanie wolnych rodników tlenowych.
Do zmian w obrębie komórek barwnikowych skóry często prowadzą poparzenia słoneczne, na które narażamy się, niewłaściwie korzystając z pięknej pogody. Słońce, choć jest niezbędne np. do wytwarzania witaminy D3, to może nam poważnie zaszkodzić. Promieniowanie słoneczne oraz korzystanie z solarium znacząco zwiększają ryzyko rozwoju czerniaka skóry, który w wielu przypadkach jest przyczyną przedwczesnego zgonu, bo wielu chorych zgłasza się do lekarza zbyt późno, gdy choroba doprowadzi do powstawania przerzutów, które wpływają na pogorszenie się ogólnego samopoczucia.
Czerniak skóry to bardzo groźny nowotwór złośliwy, który diagnozowany jest coraz częściej. Ma to związek z działaniem czynników mutagennych, do których zaliczamy przede wszystkim promieniowanie UV. W przypadku tego nowotworu bardzo duże znaczenie ma zdiagnozowanie zmiany na wczesnym etapie choroby, co znacząco poprawia rokowania.
Czy to nowotwór złośliwy. Czerniaka możemy rozpoznać po:
- nieregularnym kształcie zmiany,
- poszarpanych brzegach zmiany,
- zmianie koloru lub kształtu,
- wypukłym brzegu zmiany,
- wycieku wydzieliny z pieprzyka lub innej zmiany,
- dużej średnicy zmiany na skórze.
Leczenie czerniaka i nowotworów skóry
Raka podstawnokomórkowego leczy się poprzez chirurgiczne wycięcie zmiany wraz z odpowiednim marginesem zdrowej tkanki. Jest najmniej niebezpiecznym z nowotworów skóry, jednak wymaga usunięcia, aby nie zaczął naciekać na głębsze partie skóry.
Rak kolczystokomórkowy wcześnie wykryty jest uleczalny. W jego leczeniu zastosowanie ma zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zmiany. Jeśli operacja nowotworu skóry jest niemożliwa, stosuje się radioterapię. Nieleczony rak kolczystokomórkowy może przerzutować do węzłów chłonnych oraz na inne organy.
Najbardziej niebezpieczny jest czerniak, którego podstawę leczenia stanowi doszczętne wycięcie zmiany (blizny po biopsji) wraz z marginesem. W tym przypadku przeprowadza się także biopsję węzłów chłonnych, w celu wykluczenia ewentualnych przerzutów lub limfadenektomię regionalną.
W przypadku braku przerzutów w węzłach chłonnych wartowniczych, dalsze leczenie czerniaka ma charakter obserwacji chorego.
W sytuacji wysokiego ryzyka nawrotu choroby (czerniak IIB, IIC, III) należy rozważyć leczenie uzupełniające w postaci terapii systemowej - immunoterapię czerniaka (niwolumab, pembrolizumab, ipilimumab), a w przypadku wykrycia u chorego mutacji aktywującej BRAV V 600 - leczenie celowane.