U nas zapłacisz kartą
Przykłady łagodnych nowotworów - Poznaj różnorodność i charakterystykę
Rozwój nowotworu
W piśmiennictwie medycznym stosuje się też dwa terminy związane bezpośrednio z rozwojem nowotworu czy też przemianą (transformacją) zmiany niezłośliwej w nowotwór.
Zmiana przednowotworowa – co to jest?
Zmianą przednowotworową nazywamy taką zmianę, która wiąże się z większym ryzykiem rozwoju nowotworu złośliwego (z takiej zmiany częściej rozwinie się nowotwór). Przykładem tego typu zmian są polipy gruczolakowe jelita grubego, na podłożu których może się rozwinąć rak jelita grubego.
Samo słowo polip oznacza guzowaty twór wyrastający ze śluzówki (błony śluzowej). Polipy są określeniem makroskopowym, co oznacza, że dana zmiana ma formę polipa, ale nie określa, jakiego rodzaju jest to zmiana. Polipy mogą występować w różnych okolicach ciała i są ogólnie nowotworami łagodnymi, choć w formie polipa mogą się rozwijać nowotwory złośliwe.
Stan przednowotworowy
Stan przednowotworowy to choroba związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowotworu złośliwego. Chorzy, u których rozpoznano taką chorobę, powinni być poddani bacznej obserwacji lekarskiej i należy u nich wykonywać odpowiednie badania diagnostyczne, co umożliwia wczesne wykrycie zmian przednowotworowych lub już nowotworów i skuteczne leczenie. Przykład stanu przednowotworowego stanowi choroba zapalna jelita grubego o nazwie wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa), w przebiegu której istnieje zwiększone ryzyko rozwoju raka jelita grubego.
Polipy jelita grubego są zmianami znajdowanymi podczas badań endoskopowych (kolonoskopii lub rektoskopii), wykonywanych z różnych powodów. Usuwa się je podczas takiego badania i następnie wykonuje badanie histopatologiczne, w celu określenia charakteru zmiany (łagodny lub złośliwy guz) i ustalenia dalszego postępowania leczniczego. Najczęściej pod pojęciem polipa jelita grubego rozumie się łagodne nowotwory błony śluzowej tego odcinka przewodu pokarmowego, czyli polipy gruczolakowe – jak wspomniano wyżej są to zmiany przednowotworowe. Wiążą się one z ryzykiem rozwoju raka jelita grubego i dlatego należy je usuwać (zabieg taki nazywamy polipektomią), zapobiegając w ten sposób zachorowaniu na nowotwór.
Nowotwory nerki – rodzaje, objawy, diagnostyka i leczenie
Nowotwory nerki to szeroka grupa schorzeń o różnorodnym przebiegu. Najważniejszą kwestią, którą należy rozstrzygnąć w procesie diagnostyki nowotworu nerki, jest charakter wykrytej zmiany – łagodny lub złośliwy. Jakie są najczęstsze rodzaje nowotworów nerki? Jakie mogą być objawy nowotworu nerki? Jak przebiega diagnostyka i leczenie nowotworów nerki?
Spis treści
- Nowotwory nerki – informacje ogólne
- Nowotwory nerki – przyczyny
- Nowotwory nerki – objawy
- Nowotwory nerki – diagnostyka
- Nowotwory nerki – leczenie
- Nowotwory łagodne nerki
- Nowotwory złośliwe nerki
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Nowotwory nerek mogą być łagodne lub złośliwe. Postępowanie oraz rokowanie w nowotworach nerek różni się w zależności od rodzaju rozpoznanego nowotworu. Nowotwory łagodne nerek zazwyczaj nie stanowią powodu do dużego niepokoju i w wielu przypadkach wymagają jedynie obserwacji. Podejrzenie nowotworu złośliwego nerki wymaga natomiast dokładnej diagnostyki oraz szybkiego wdrożenia leczenia.
NOWOTWÓR ŁAGODNY I ZŁOŚLIWY – DANE STATYSTYCZNE
Nowotwory są grupą schorzeń, która stanowi w Polsce jedną z najpoważniejszych przyczyn zgonów, po chorobach układu krążenia. U mężczyzn nowotwory złośliwe stanowią około 26% zgonów ogółem, a u kobiet odsetek ten wynosi około 23%. W Polsce należy liczyć się z rosnącą liczbą zachorowań i zgonów na raka głównie ze względów demograficznych. W ciągu ostatnich 4 dekad liczba zachorowań na nowotwory gwałtownie rosła.
Chociaż początek lat 90 XX wieku przyniósł zmniejszenie tempa wzrostu liczby zgonów z powodu raka złośliwego, to niewielki spadek odsetka umieralności widoczny jest dopiero do początku XXI wieku.
- Choroby nowotworowe są przyczyną około 7-8% wszystkich zgonów u dzieci. Umieralność z powodu nowotworów u dzieci spada, przy utrzymującym się poziomie z wskaźnika zachorowań. Wśród nowotworów dziecięcych najczęściej występują w Polsce białaczki i nowotwory mózgu.
- W grupie młodych dorosłych (20-44 lata) rak złośliwy występuje częściej u kobiet niż mężczyzn. Wśród młodych mężczyzn dominuje zachorowanie na nowotwór jądra, a także na nowotwory płuca, nowotwory jelita. Wśród młodych kobiet najczęstsze nowotwory to nowotwory piersi, szyjki macicy i jajnika.
- W grupie osób w wieku 45-64 lata nowotwory są już od ponad 30 lat drugą przyczyną zgonów, zaraz po chorobach układu krążenia. Wśród mężczyzn w średnim wieku dominują nowotwory płuca, jelita grubego i rak prostaty. Wśród kobiet w średnim wieku dominuje nowotwór piersi, a także nowotwory płuca i jelita grubego.
- W najstarszej grupie wiekowej (powyżej 65 roku życia) notuje się stały przyrost zachorowalności i liczby zgonów na raka złośliwego. Wśród mężczyzn w najstarszej grupie wiekowej najczęściej występują nowotwory płuca, rak jelita grubego i prostaty, zaś u kobiet dominują nowotwory piersi, płuca i jelita grubego.
Rodzaje nowotworów – rak złośliwy i guzy łagodne – różnice, bibliografia:
J. Stachura, W. Domagała, Patomorfologia, Tom I, Kraków 2008.
S. Maśliński, J. Ryżewski, Patofizjologia, Warszawa 2009.
P. Thor, Podstawy patofizjologii człowieka, Kraków 2001.
Nowotwory nerki – diagnostyka
Najważniejszym narzędziem diagnostycznym, służącym do rozpoznania nowotworu nerki, są badania obrazowe. Struktura nerek jest najczęściej oceniana w badaniu ultrasonograficznym (USG) jamy brzusznej. Zwykle właśnie podczas tego badania guz nerek zostaje uwidoczniony po raz pierwszy.
Nowotwory nerek posiadają wiele cech, pozwalających na ich różnicowanie w badaniu USG. Lekarz przeprowadzający badanie zwraca uwagę na odgraniczenie guza od miąższu nerki, wygląd i charakter tkanki guza oraz obecność zwapnień lub ognisk martwicy w jego strukturze. Bardzo istotne znaczenie ma również charakter ukrwienia zmiany nowotworowej.
Przydatnym narzędziem do oceny przepływu krwi jest USG z funkcją Doppler. Czasami do uwidocznienia naczyń guza używa się również badania angiograficznego. Jeżeli ultrasonografia nie daje pewności co do rodzaju wyrytej zmiany, konieczne może być przeprowadzenie dodatkowych badań obrazowych – tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego jamy brzusznej.
Najważniejszym pytaniem, na które musi odpowiedzieć lekarz interpretujący badania obrazowe, jest rodzaj wykrytej zmiany. Część nowotworów posiada na tyle charakterystyczny wygląd, że ich ocena nie sprawia większych trudności. Niestety, w wielu przypadkach badania obrazowe nerek nie są wystarczające do przyporządkowania nowotworu do kategorii łagodnych lub złośliwych.
Warto również wiedzieć, że zdarzają się sytuacje współwystępowania nowotworu łagodnego i złośliwego w obrębie jednej nerki. Z tego powodu w niektórych przypadkach konieczne jest pogłębienie diagnostyki w celu uzyskania pewnego rozpoznania.
Badaniem rozstrzygającym kwestię charakteru wykrytej zmiany jest ocena mikroskopowa (badanie histopatologiczne) tkanki guza. Materiał do badania można uzyskać na dwa sposoby: poprzez wykonanie biopsji przezskórnej lub operacyjne wycięcie guza.
Biopsja jest badaniem mniej inwazyjnym, jednakże niesie za sobą ryzyko wyniku fałszywie ujemnego (podczas pobierania tkanki za pomocą igły można „nie trafić” w obszar guza). Badanie materiału uzyskanego podczas zabiegu operacyjnego daje natomiast możliwość oceny całości guza, a nie tylko jego fragmentów.
