U nas zapłacisz kartą
Przykłady łagodnych nowotworów - Poznaj różnorodność i charakterystykę
Nowotwory nerki – leczenie
Planując leczenie nowotworu nerki, należy uwzględnić wiele czynników. Najważniejszym z nich jest oczywiście rodzaj wykrytego nowotworu. Dodatkowe czynniki to wielkość guza, obecność objawów klinicznych oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. Nowotwory o charakterze łagodnym często nie wymagają żadnego leczenia – w wielu przypadkach wskazana jest jedynie regularna obserwacja.
Konieczność ich usunięcia może pojawić się w momencie osiągnięcia przez guz znacznych rozmiarów lub powodowania objawów klinicznych (na przykład dolegliwości bólowych).
Podstawową metodą leczenia złośliwych nowotworów nerki jest zabieg chirurgiczny. Operację usunięcia guza wykonuje się również w przypadkach „podejrzanych” nowotworów, których charakter (łagodny lub złośliwy) jest trudny do oceny w badaniach obrazowych.
W zależności od rodzaju i wielkości guza, wykonuje się dwa podstawowe rodzaje operacji: nefrektomię oszczędzającą lub radykalną. Nefrektomia oszczędzająca oznacza usunięcie guza wraz z przylegającą częścią miąższu nerki. Jej celem jest jednak pozostawienie możliwie dużej objętości czynnej nerki.
W przypadku nefrektomii radykalnej, konieczne jest usunięcie guza razem z całą nerką. W niektórych sytuacjach może być wskazane również usunięcie innych pobliskich tkanek objętych procesem nowotworowym (np. okolicznej tkanki tłuszczowej, węzłów chłonnych lub nadnercza).
Niektóre nowotwory nerki mogą wymagać leczenia uzupełniającego (na przykład za pomocą farmakoterapii). W przypadku wybranych zmian (w szczególności niewielkich i odpowiednio umiejscowionych) możliwe jest stosowanie technik leczenia małoinwazyjnego.
Przykładem takiej terapii jest krioablacja, czyli niszczenie tkanki nowotworu z wykorzystaniem bardzo niskich temperatur. Innym zabiegiem stosowanym w niektórych nowotworach nerek jest embolizacja naczyń guza.
Embolizacja polega na wprowadzeniu do naczyń krwionośnych specjalnej substancji, powodującej zamknięcie światła naczynia. W ten sposób dopływ krwi zostaje zablokowany, a niedokrwiona tkanka nowotworu ulega obumarciu. Embolizacja naczyń guza bywa stosowana na przykład w terapii naczyniakomięśniakotłuszczaków nerki (angiomyolipoma).
Nowotwory nerki – rodzaje, objawy, diagnostyka i leczenie
Nowotwory nerki to szeroka grupa schorzeń o różnorodnym przebiegu. Najważniejszą kwestią, którą należy rozstrzygnąć w procesie diagnostyki nowotworu nerki, jest charakter wykrytej zmiany – łagodny lub złośliwy. Jakie są najczęstsze rodzaje nowotworów nerki? Jakie mogą być objawy nowotworu nerki? Jak przebiega diagnostyka i leczenie nowotworów nerki?
Spis treści
- Nowotwory nerki – informacje ogólne
- Nowotwory nerki – przyczyny
- Nowotwory nerki – objawy
- Nowotwory nerki – diagnostyka
- Nowotwory nerki – leczenie
- Nowotwory łagodne nerki
- Nowotwory złośliwe nerki
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Nowotwory nerek mogą być łagodne lub złośliwe. Postępowanie oraz rokowanie w nowotworach nerek różni się w zależności od rodzaju rozpoznanego nowotworu. Nowotwory łagodne nerek zazwyczaj nie stanowią powodu do dużego niepokoju i w wielu przypadkach wymagają jedynie obserwacji. Podejrzenie nowotworu złośliwego nerki wymaga natomiast dokładnej diagnostyki oraz szybkiego wdrożenia leczenia.
Podział nowotworów
Nowotwory można podzielić na łagodne (niezłośliwe) i złośliwe (tę grupę często potocznie określa się mianem „raków”, choć z medycznego punktu widzenia nie jest to prawidłowe, zostanie to wyjaśnione później).
Nowotwory łagodne występują znacznie częściej niż złośliwe. Swoją budową i wyglądem tworzących go komórek nowotwór może być mniej lub bardziej podobny do prawidłowej tkanki, z której się wywodzi. Nazywamy to zróżnicowaniem nowotworu – można przyjąć, że im bardziej jest on podobny do tkanek prawidłowych, tym mniej jest złośliwy. Nowotwory łagodne cechują się bardzo dużym stopniem zróżnicowania.
Nowotwory złośliwe – podział w zależności od pochodzenia
- nowotwory złośliwe pochodzenia nabłonkowego (a więc rozwijające się z komórek nabłonka) nazywa się rakami (carcinoma)
- nowotwory wywodzące się z komórek mezenchymalnych to mięsaki (sarcoma), a
- nowotwory tkanki limfatycznej i układu krwiotwórczego to chłoniaki (lymphoma) i
- białaczki (leucemia).
Istnieją jeszcze nowotwory wywodzące się z pierwotnej komórki płciowej, zwykle rozwijają się one w gonadach (jądra i jajniki) i nazywamy je nowotworami germinalnymi. Ponadto osobną grupę stanowią nowotwory ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego).
Ryc. 1. Chłoniak żołądka w postaci owrzodzenia błony śluzowej
Nowotwory złośliwe - przerzuty
Nowotwory złośliwe charakteryzują się występowaniem kilku cech, które decydują o tym, że zasługują one na nazwanie ich „złośliwymi” i określają biologiczne zachowanie opisywanych zmian. Dwie główne takie cechy to naciekanie okolicznych tkanek (czyli ich przerastanie) oraz zdolność do tworzenia przerzutów do węzłów chłonnych lub narządów odległych. Naciekanie wiąże się z niszczeniem tkanek otaczających nowotwór lub narząd, z którego się on wywodzi. Komórki nowotworu mają zdolność naciekania także naczyń krwionośnych i chłonnych. Dzięki temu, po dostaniu się do światła naczynia wraz z krwią lub chłonką, mogą się rozsiewać po całym ciele. Jeśli w innym, odległym miejscu komórki nowotworowe napotkają korzystne warunki do osiedlenia się i namnażania – pozostają tam i tworzą nowy guz nowotworowy nazywany przerzutem.
NOWOTWÓR ŁAGODNY – CZYM SIĘ CHARAKTERYZUJE?
Nowotwór łagodny, w odróżnieniu od raka złośliwego cechuje powolny wzrost, choć istnieją wyjątki. Nowotwory łagodne rosną miejscowo w sposób rozprężający, czasem ich wzrost może zatrzymać się na pewien czas, często mają włóknistą torebkę, nie dają wznów miejscowych, mają zróżnicowaną budowę histologiczną, cechuje je niewielka angiogeneza i małą heterogenność na poziomie molekularnym i morfologicznym.
Nowotwory łagodne są dobrze odgraniczone od okolicznych tkanek – podczas zabiegu wystarczy wycięcie guza z niewielkim marginesem zdrowej tkanki. W ich przypadku nawroty nie powstają. Nowotwór łagodny rośnie powoli, dlatego z reguły zawierają odpowiednią liczbę naczyń koniecznych do ich odżywiania. Nowotwory łagodne, mają z reguły dużo lepsze rokowania aniżeli rak (nowotwór złośliwy)
Chociaż cechy makroskopowe nowotworów łagodnych i złośliwych różnią się znacznie, to nie są jednak wystarczające specyficzne, aby na ich podstawie można było ustalić rozpoznanie. Cechy makroskopowe mogą jedynie sugerować złośliwy lub łagodny charakter zmiany. Wszystkie rodzaje nowotworów i podejrzanych zmian nowotworowych wymagają wykonania badań mikroskopowych. Metodą o fundamentalnym znaczeniu w przeprowadzaniu rozpoznania nowotworu jest patomorfologia, a jej podstawowym narzędziem diagnostycznym jest badanie histopatologiczne guza.
