U nas zapłacisz kartą
Przykłady łagodnych nowotworów - Poznaj różnorodność i charakterystykę
JAK POWSTAJE RAK – NOWOTWÓR ZŁOŚLIWY
Podłożem rozwoju nowotworów, zarówno łagodnych, jak i złośliwych są zaburzenia genetyczne, które mogą pojawiać się w różnych okresach rozwoju osobniczego człowieka. Na komórki w każdej chwili naszego życia oddziałują różnorodne czynniki (mutageny), które powodują zaburzenia (mutacje) informacji genetycznej zawartej w komórkowym DNA, mogące przyczyniać się do powstania i rozrostu nowotworu.
Dzięki sprawności wewnątrzkomórkowych mechanizmów ochronnych udaje się zapobiec zdecydowanej większości procesu prowadzącego do rozwoju raka. Mechanizmy te obejmują procesy naprawcze DNA oraz apoptozę (programowaną śmierć komórki). Warunkiem koniecznym do transformacji nowotworowej jest zadziałanie czynnika uszkadzającego o takiej sile, które nie doprowadzi do śmierci komórki, a jednocześnie spowoduje mutację genu/genów istotnych dla procesów proliferacji, apoptozy czy dojrzewania komórkowego.
Aby rozwinął się pełnoobjawowy nowotwór złośliwy (rak), potrzeba kolejnych mutacji genetycznych, których efektem będzie stopniowe powiększanie populacji komórek nowotworowych, nabywanie przez nie atrybutów umożliwiających wzrost miejscowy, a później ekspansję na otaczające tkanki i wreszcie rozsiew (nowotwór złośliwy). Proces uzyskiwania wszystkich tych cech określa się mianem progresji nowotworu. Proces rozwoju raka złośliwego jest wieloetapowy i trwa wiele lat (nawet dziesiątki lat).
Nowotwór łagodny a złośliwy – różnice
Istnieją dwa rodzaje nowotworów – złośliwe oraz nowotwory łagodne, które różnią się istotnie przebiegiem klinicznym. Między rakiem, a nowotworem łagodnym występują fundamentalne różnice na poziomie morfologicznym, immunocytochemicznym, molekularnym i czynnościowym. Do najważniejszych cech nowotworu złośliwego (raka) należą naciekanie i niszczenie okolicznych tkanek oraz zdolność do dawania przerzutów. Te dwie główne cechy raka: naciekanie i przerzuty, ostatecznie decydują o losie chorego. Nowotwór łagodny z reguły nie nacieka okolicznych tkanek i nie daje przerzutów. Rokowania dla pacjenta w przypadku wykrycia nowotworu łagodnego są najczęściej pomyślne.
Nowotwory nerki – diagnostyka
Najważniejszym narzędziem diagnostycznym, służącym do rozpoznania nowotworu nerki, są badania obrazowe. Struktura nerek jest najczęściej oceniana w badaniu ultrasonograficznym (USG) jamy brzusznej. Zwykle właśnie podczas tego badania guz nerek zostaje uwidoczniony po raz pierwszy.
Nowotwory nerek posiadają wiele cech, pozwalających na ich różnicowanie w badaniu USG. Lekarz przeprowadzający badanie zwraca uwagę na odgraniczenie guza od miąższu nerki, wygląd i charakter tkanki guza oraz obecność zwapnień lub ognisk martwicy w jego strukturze. Bardzo istotne znaczenie ma również charakter ukrwienia zmiany nowotworowej.
Przydatnym narzędziem do oceny przepływu krwi jest USG z funkcją Doppler. Czasami do uwidocznienia naczyń guza używa się również badania angiograficznego. Jeżeli ultrasonografia nie daje pewności co do rodzaju wyrytej zmiany, konieczne może być przeprowadzenie dodatkowych badań obrazowych – tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego jamy brzusznej.
Najważniejszym pytaniem, na które musi odpowiedzieć lekarz interpretujący badania obrazowe, jest rodzaj wykrytej zmiany. Część nowotworów posiada na tyle charakterystyczny wygląd, że ich ocena nie sprawia większych trudności. Niestety, w wielu przypadkach badania obrazowe nerek nie są wystarczające do przyporządkowania nowotworu do kategorii łagodnych lub złośliwych.
Warto również wiedzieć, że zdarzają się sytuacje współwystępowania nowotworu łagodnego i złośliwego w obrębie jednej nerki. Z tego powodu w niektórych przypadkach konieczne jest pogłębienie diagnostyki w celu uzyskania pewnego rozpoznania.
Badaniem rozstrzygającym kwestię charakteru wykrytej zmiany jest ocena mikroskopowa (badanie histopatologiczne) tkanki guza. Materiał do badania można uzyskać na dwa sposoby: poprzez wykonanie biopsji przezskórnej lub operacyjne wycięcie guza.
Biopsja jest badaniem mniej inwazyjnym, jednakże niesie za sobą ryzyko wyniku fałszywie ujemnego (podczas pobierania tkanki za pomocą igły można „nie trafić” w obszar guza). Badanie materiału uzyskanego podczas zabiegu operacyjnego daje natomiast możliwość oceny całości guza, a nie tylko jego fragmentów.
Nowotwory nienabłonkowe
W przypadku łagodnych nowotworów nienabłonkowych nazwy powstają poprzez przekształcenie nazwy tkanki z której się wywodzą np. mięśniak, tłuszczak, a w przypadku złośliwych używa się słowa mięsak: mięsak naczyniowy (naczyniakomięsak) mięsak tłuszczakowy (tłuszczakomięsak) itd.
Inne ważne typy to m.in. czerniak – nowotwór wywodzący się z komórek barwnikowych, chłoniaki – nowotwór złośliwy układu chłonnego, białaczka – biorąca początek z komórek krwiotwórczych, znajdujących się w szpiku.
Wykorzystujemy pliki cookie i inne technologie z myślą o optymalizacji witryny oraz w celach promocyjnych i marketingowych. Poza tym informacje dot. korzystania przez użytkownika z plików cookie przekazujemy naszym partnerom zajmującym się mediami społecznościowymi, reklamą i analityką. Wciśnięcie przycisku “Akceptuj wszystkie pliki cookie” oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie przez nas plików cookie. Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź politykę dotyczącą plików cookie.
Podczas odwiedzania jakiejkolwiek strony internetowej, może ona przechowywać lub pobierać informacje z przeglądarki, głównie w formie plików cookie. Informacje te mogą dotyczyć użytkownika, jego preferencji lub urządzenia i są najczęściej wykorzystywane w celu zapewnienia, że witryna będzie działać tak, jak tego oczekują użytkownicy.
Informacje zazwyczaj nie identyfikują bezpośrednio użytkownika, ale mogą zapewnić mu bardziej spersonalizowane doświadczenie w sieci. Ponieważ szanujemy prawo użytkownika do prywatności, użytkownik może zrezygnować z akceptowania niektórych rodzajów plików cookie. Aby dowiedzieć się więcej i zmienić nasze ustawienia domyślne, należy kliknąć na poszczególne nagłówki kategorii. Jednakże blokowanie niektórych rodzajów plików cookie może mieć wpływ na doświadczenia użytkownika związane z witryną i usługami, które możemy zaoferować.
NOWOTWÓR ŁAGODNY – CZYM SIĘ CHARAKTERYZUJE?
Nowotwór łagodny, w odróżnieniu od raka złośliwego cechuje powolny wzrost, choć istnieją wyjątki. Nowotwory łagodne rosną miejscowo w sposób rozprężający, czasem ich wzrost może zatrzymać się na pewien czas, często mają włóknistą torebkę, nie dają wznów miejscowych, mają zróżnicowaną budowę histologiczną, cechuje je niewielka angiogeneza i małą heterogenność na poziomie molekularnym i morfologicznym.
Nowotwory łagodne są dobrze odgraniczone od okolicznych tkanek – podczas zabiegu wystarczy wycięcie guza z niewielkim marginesem zdrowej tkanki. W ich przypadku nawroty nie powstają. Nowotwór łagodny rośnie powoli, dlatego z reguły zawierają odpowiednią liczbę naczyń koniecznych do ich odżywiania. Nowotwory łagodne, mają z reguły dużo lepsze rokowania aniżeli rak (nowotwór złośliwy)
Chociaż cechy makroskopowe nowotworów łagodnych i złośliwych różnią się znacznie, to nie są jednak wystarczające specyficzne, aby na ich podstawie można było ustalić rozpoznanie. Cechy makroskopowe mogą jedynie sugerować złośliwy lub łagodny charakter zmiany. Wszystkie rodzaje nowotworów i podejrzanych zmian nowotworowych wymagają wykonania badań mikroskopowych. Metodą o fundamentalnym znaczeniu w przeprowadzaniu rozpoznania nowotworu jest patomorfologia, a jej podstawowym narzędziem diagnostycznym jest badanie histopatologiczne guza.
