U nas zapłacisz kartą
Przykłady łagodnych nowotworów - Poznaj różnorodność i charakterystykę
NOWOTWORY ŁAGODNE I ZŁOŚLIWE – RÓŻNICE
Nowotwór złośliwy cechuje szybki destrukcyjny rozrost, brak otorebkowania, częste wznowy miejscowe, cechy anaplazji (brak zróżnicowania) w budowie histologicznej, duża angiogeneza i heterogeniczność na poziomie molekularnym i morfologicznym. Dynamicznie rozrastający się rak wywołuje uciskanie otoczenia, niszczenie narządów, krwawienia, zakrzepy, nowotwory złośliwe osłabiają i wyniszczają odporność organizmu, wywołują również zakażenia i wydzielają hormony.
Zewnętrzny obrys nowotworów złośliwych i kształt całego guza jest najczęściej nieregularny (w przeciwieństwie do okrągłych, dobrze odgraniczonych od otoczenia guzów łagodnych). Na przekroju guzów towarzyszących rakowi złośliwemu widoczne są często zmiany martwicze i krwotoczne. Należą one do rzadkości w nowotworach łagodnych.
Nowotwory łagodne nerki
- gruczolak kwasochłonny (onkocytoma) nerki
Gruczolak kwasochłonny nerki bywa również nazywany onkocytomą. Nazwa onkocytoma pochodzi od charakterystycznych komórek budujących guz – onkocytów. Onkocytoma należy do zmian łagodnych nerki.
Niemniej jednak, w badaniach obrazowych może być trudny do odróżnienia od nowotworów złośliwych. Ponadto, w niektórych przypadkach onkocytomy stwierdza się współwystępowanie ognisk raka nerki. Z tego powodu podejrzenie onkocytomy jest wskazaniem do chirurgicznego usunięcia zmiany. Pewne rozpoznanie tego nowotworu zwykle uzyskuje się w wyniku pooperacyjnego badania histopatologicznego.
Gruczolak nerki zwykle lokalizuje się w korze (zewnętrznej części) tego narządu. Gruczolaki to jedne z najczęściej występujących guzów łagodnych nerek. Gruczolaki zazwyczaj osiągają niewielkie rozmiary i rzadko powodują objawy kliniczne, często bywają wykrywane przypadkowo w badaniach obrazowych jamy brzusznej.
W zależności od rozmiarów gruczolaka, wskazana może być wyłącznie jego obserwacja lub chirurgiczne usunięcie.
- naczyniakomięśniakotłuszczak (angiomyolipoma) nerki
Naczyniakomięśniakotłuszczak (angiomyolipoma) nerki to nowotwór łagodny, zbudowany z trzech rodzajów tkanek: naczyniowej, mięśniowej oraz tłuszczowej. Jedną z istotnych cech, stanowiących o charakterze naczyniakomięśniakotłuszczaków, jest obecność gęstej sieci naczyń krwionośnych w tkance guza. Jego bogate ukrwienie może być przyczyną krwawień (niekiedy o dużej intensywności).
Obecnie uważa się, że naczyniakomięśniakotłuszczaki o niewielkich rozmiarach wymagają jedynie regularnej obserwacji. W przypadku większych zmian wskazane może być ich usunięcie. Jedną z metod leczenia naczyniakomięśniakotłuszczaków jest embolizacja (zamknięcie) naczyń krwionośnych zaopatrujących guz.
Najczęściej występujące nowotwory łagodne nerek zostały przedstawione powyżej. Warto jednak wiedzieć, że w obrębie nerek mogą rozwijać się również inne guzy o charakterze łagodnym. Wśród nich należy wymienić włókniaki, tłuszczaki, nerwiaki, mięśniaki oraz tzw. guzy z aparatu przykłębuszkowego (struktura nerki odpowiedzialna za produkcję reniny, czyli hormonu regulującego ciśnienie tętnicze krwi).
Nowotwory nienabłonkowe
W przypadku łagodnych nowotworów nienabłonkowych nazwy powstają poprzez przekształcenie nazwy tkanki z której się wywodzą np. mięśniak, tłuszczak, a w przypadku złośliwych używa się słowa mięsak: mięsak naczyniowy (naczyniakomięsak) mięsak tłuszczakowy (tłuszczakomięsak) itd.
Inne ważne typy to m.in. czerniak – nowotwór wywodzący się z komórek barwnikowych, chłoniaki – nowotwór złośliwy układu chłonnego, białaczka – biorąca początek z komórek krwiotwórczych, znajdujących się w szpiku.
Wykorzystujemy pliki cookie i inne technologie z myślą o optymalizacji witryny oraz w celach promocyjnych i marketingowych. Poza tym informacje dot. korzystania przez użytkownika z plików cookie przekazujemy naszym partnerom zajmującym się mediami społecznościowymi, reklamą i analityką. Wciśnięcie przycisku “Akceptuj wszystkie pliki cookie” oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie przez nas plików cookie. Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź politykę dotyczącą plików cookie.
Podczas odwiedzania jakiejkolwiek strony internetowej, może ona przechowywać lub pobierać informacje z przeglądarki, głównie w formie plików cookie. Informacje te mogą dotyczyć użytkownika, jego preferencji lub urządzenia i są najczęściej wykorzystywane w celu zapewnienia, że witryna będzie działać tak, jak tego oczekują użytkownicy.
Informacje zazwyczaj nie identyfikują bezpośrednio użytkownika, ale mogą zapewnić mu bardziej spersonalizowane doświadczenie w sieci. Ponieważ szanujemy prawo użytkownika do prywatności, użytkownik może zrezygnować z akceptowania niektórych rodzajów plików cookie. Aby dowiedzieć się więcej i zmienić nasze ustawienia domyślne, należy kliknąć na poszczególne nagłówki kategorii. Jednakże blokowanie niektórych rodzajów plików cookie może mieć wpływ na doświadczenia użytkownika związane z witryną i usługami, które możemy zaoferować.
JAK POWSTAJE RAK – NOWOTWÓR ZŁOŚLIWY
Podłożem rozwoju nowotworów, zarówno łagodnych, jak i złośliwych są zaburzenia genetyczne, które mogą pojawiać się w różnych okresach rozwoju osobniczego człowieka. Na komórki w każdej chwili naszego życia oddziałują różnorodne czynniki (mutageny), które powodują zaburzenia (mutacje) informacji genetycznej zawartej w komórkowym DNA, mogące przyczyniać się do powstania i rozrostu nowotworu.
Dzięki sprawności wewnątrzkomórkowych mechanizmów ochronnych udaje się zapobiec zdecydowanej większości procesu prowadzącego do rozwoju raka. Mechanizmy te obejmują procesy naprawcze DNA oraz apoptozę (programowaną śmierć komórki). Warunkiem koniecznym do transformacji nowotworowej jest zadziałanie czynnika uszkadzającego o takiej sile, które nie doprowadzi do śmierci komórki, a jednocześnie spowoduje mutację genu/genów istotnych dla procesów proliferacji, apoptozy czy dojrzewania komórkowego.
Aby rozwinął się pełnoobjawowy nowotwór złośliwy (rak), potrzeba kolejnych mutacji genetycznych, których efektem będzie stopniowe powiększanie populacji komórek nowotworowych, nabywanie przez nie atrybutów umożliwiających wzrost miejscowy, a później ekspansję na otaczające tkanki i wreszcie rozsiew (nowotwór złośliwy). Proces uzyskiwania wszystkich tych cech określa się mianem progresji nowotworu. Proces rozwoju raka złośliwego jest wieloetapowy i trwa wiele lat (nawet dziesiątki lat).
Nowotwory łagodne
Nowotwory łagodne to nowe masy tkankowe, które rosną powoli przesuwając, ale nie niszcząc sąsiednich tkanek. W pewnych przypadkach wzrost guza zostaje zatrzymany na długie okresy. W przeważającej większości otoczone są torebką. Komórki nowotworowe są dobrze zróżnicowane, czyli podobne do komórek tkanki, z której się wywodzą. Leczenie takiej zmiany jest skuteczne, gdyż po jej usunięciu (resekcji) nie następują nawroty. Nowotwór łagodny nie nacieka węzłów chłonnych, nie daje przerzutów.
Do nowotworów łagodnych skóry zaliczamy:
- brodawki łojotokowe
- bliznowce
- naczyniaki
- ziarniniak naczyniowy
- róg skórny
Najczęstsze nowotwory łagodne tkanki podskórnej:
TŁUSZCZAKI
Tłuszczak (lipoma) jest to łagodny nowotwór składający się z tkanki tłuszczowej, umiejscowiony pod skórą. Najczęściej zlokalizowany na karku, klatce piersiowej, kończynach górnych. Zmiana najczęściej jest pojedyncza, ale zdarzają się pacjenci z mnogimi tłuszczakami, ich liczba może dochodzić do kilkuset. Wielkość waha się od kilku milimetrów do kilkudziesięciu centymetrów. Tłuszczaki z biegiem lat mogą się powiększać. Przyczyny powstawania są nieznane, istnieje skłonność genetyczna do rozwoju tłuszczaków. Otyłość i nieprawidłowa dieta nie są przyczyną powstawania tłuszczaków. Pojedyncze tłuszczaki równie często występują u kobiet i mężczyzn, mnogie tłuszczaki częściej u mężczyzn. Objawy – miękkie guzki w różnych rozmiarach leżące tuż pod skórą, przesuwalne względem podłoża. Nie bolą. Pozostają tej samej wielkości lub rosną bardzo powoli.
KASZAKI
Kaszak( atheroma) – torbiel zastoinowa tworząca się w obrębie zablokowanych gruczołów łojowych. Składa się z torebki i wypełniającej ją białej kaszowatej treści o charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu. Wielkość kaszaków może wahać się od kilku milimetrów do kilkunastu centymetrów. Najczęściej umiejscowione są na skórze owłosionej głowy, plecach twarzy, na worku mosznowym. Mogą być pojedyncze lub mnogie. Na worku mosznowym ich ilość może dochodzić do kilkudziesięciu. Z reguły rosną powoli i nie dają dolegliwości. Zdarzają się jednak infekcje kaszaków. Powstają wówczas bolesne ropnie które bardzo szybko się powiększają. Skóra nad nimi jest zaczerwieniona. Nie leczone, same pękają i opróżniają się z ropy. Mogą powodować stany zapalne, a czasami ropowice okolicznych tkanek i skóry. W badaniu klinicznym są to z reguły twarde, okrągłe guzki, umiejscowione pod skórą, przesuwalne względem podłoża, trudno przesuwalne względem skóry. Skóra nad nimi jest niezmieniona, czasami na szczycie guzka na skórze znajduje się niewielki czop. Kaszaki które ulegały infekcjom powodują zmiany na pokrywającej je skórze. Czasami kaszaki pod wpływem urazu opróżniają się samoistnie, wydzielina jest biała i cuchnąca. W kilka tygodni po samoistnym opróżnieniu kaszaki nawracają. Kaszaki usuwa się chirurgicznie. Technika podobna jak w przypadku tłuszczaków.
