Przykłady łagodnych nowotworów - Poznaj różnorodność i charakterystykę

Nowotwory nienabłonkowe

W przypadku łagodnych nowotworów nienabłonkowych nazwy powstają poprzez przekształcenie nazwy tkanki z której się wywodzą np. mięśniak, tłuszczak, a w przypadku złośliwych używa się słowa mięsak: mięsak naczyniowy (naczyniakomięsak) mięsak tłuszczakowy (tłuszczakomięsak) itd.

Inne ważne typy to m.in. czerniak – nowotwór wywodzący się z komórek barwnikowych, chłoniaki – nowotwór złośliwy układu chłonnego, białaczka – biorąca początek z komórek krwiotwórczych, znajdujących się w szpiku.

Wykorzystujemy pliki cookie i inne technologie z myślą o optymalizacji witryny oraz w celach promocyjnych i marketingowych. Poza tym informacje dot. korzystania przez użytkownika z plików cookie przekazujemy naszym partnerom zajmującym się mediami społecznościowymi, reklamą i analityką. Wciśnięcie przycisku “Akceptuj wszystkie pliki cookie” oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie przez nas plików cookie. Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź politykę dotyczącą plików cookie.

Podczas odwiedzania jakiejkolwiek strony internetowej, może ona przechowywać lub pobierać informacje z przeglądarki, głównie w formie plików cookie. Informacje te mogą dotyczyć użytkownika, jego preferencji lub urządzenia i są najczęściej wykorzystywane w celu zapewnienia, że witryna będzie działać tak, jak tego oczekują użytkownicy.

Informacje zazwyczaj nie identyfikują bezpośrednio użytkownika, ale mogą zapewnić mu bardziej spersonalizowane doświadczenie w sieci. Ponieważ szanujemy prawo użytkownika do prywatności, użytkownik może zrezygnować z akceptowania niektórych rodzajów plików cookie. Aby dowiedzieć się więcej i zmienić nasze ustawienia domyślne, należy kliknąć na poszczególne nagłówki kategorii. Jednakże blokowanie niektórych rodzajów plików cookie może mieć wpływ na doświadczenia użytkownika związane z witryną i usługami, które możemy zaoferować.

Ile osób w Polsce choruje na nowotwory złośliwe?

Rocznie w Polsce nowotwory złośliwe rozpoznaje się u około 170 tys., a ponad 100 tys. osób umiera z ich powodu. Obecnie ponad 1,17 mln Polaków żyje z chorobą nowotworową. Nowotwory złośliwe są drugą w kolejności przyczyną zgonu w Polsce (po chorobach układu krążenia), odpowiadając za około jedną czwartą wszystkich zgonów.

U mężczyzn najwięcej zachorowań notuje się między 55. a 79. rokiem życia. U kobiet najwięcej zachorowań przypada na grupę wieku 50–74 lat. W grupie wiekowej 20–59 lat kobiety chorują częściej niż mężczyźni. Najwięcej zgonów nowotworowych u obu płci przypada na siódmą i ósmą dekadę życia.

Najczęstsze nowotwory w Polsce

Według raportu Nowotwory złośliwe w Polsce w 2019 roku najczęściej występujące nowotwory u kobiet w Polsce to rak piersi, płuc i jelita grubego. Najwięcej Polek umiera na raka płuca, dlatego że rak płuc często jest wykrywany w zaawansowanym stadium, kiedy szanse na wyleczenie są już znacząco mniejsze. Drugie i trzecie miejsca pod kątem umieralności kobiet w Polsce zajmują kolejno nowotwory piersi i jelita grubego.

Najczęstszym nowotworem mężczyzn jest nowotwór gruczołu krokowego, na drugim miejscu znajduje się rak płuc, nadal jednak stanowią dominującą nowotworową przyczynę zgonu mężczyzn. Na trzecim miejscu znajduje się rak jelita grubego.

Wybrane treści dla Ciebie

Polip hiperplastyczny Kilka miesięcy temu miałem wykonaną kolonoskopię ze względu na problemy jelitowe. Wynik histopatu: polip hiperplastyczny. Czy potrzebna jest kontrolna kolonoskopia?

Rak jelita cienkiego i inne złośliwe nowotwory jelita cienkiego Objawy nowotworu jelita cienkiego są uzależnione od stopnia zaawansowania choroby, a także umiejscowienia i rodzaju nowotworu. Na wczesnym etapie choroby objawy są zazwyczaj mało specyficzne.

Rozwój nowotworu

W piśmiennictwie medycznym stosuje się też dwa terminy związane bezpośrednio z rozwojem nowotworu czy też przemianą (transformacją) zmiany niezłośliwej w nowotwór.

Zmiana przednowotworowa – co to jest?

Zmianą przednowotworową nazywamy taką zmianę, która wiąże się z większym ryzykiem rozwoju nowotworu złośliwego (z takiej zmiany częściej rozwinie się nowotwór). Przykładem tego typu zmian są polipy gruczolakowe jelita grubego, na podłożu których może się rozwinąć rak jelita grubego.

Samo słowo polip oznacza guzowaty twór wyrastający ze śluzówki (błony śluzowej). Polipy są określeniem makroskopowym, co oznacza, że dana zmiana ma formę polipa, ale nie określa, jakiego rodzaju jest to zmiana. Polipy mogą występować w różnych okolicach ciała i są ogólnie nowotworami łagodnymi, choć w formie polipa mogą się rozwijać nowotwory złośliwe.

Stan przednowotworowy

Stan przednowotworowy to choroba związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowotworu złośliwego. Chorzy, u których rozpoznano taką chorobę, powinni być poddani bacznej obserwacji lekarskiej i należy u nich wykonywać odpowiednie badania diagnostyczne, co umożliwia wczesne wykrycie zmian przednowotworowych lub już nowotworów i skuteczne leczenie. Przykład stanu przednowotworowego stanowi choroba zapalna jelita grubego o nazwie wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa), w przebiegu której istnieje zwiększone ryzyko rozwoju raka jelita grubego.

Polipy jelita grubego są zmianami znajdowanymi podczas badań endoskopowych (kolonoskopii lub rektoskopii), wykonywanych z różnych powodów. Usuwa się je podczas takiego badania i następnie wykonuje badanie histopatologiczne, w celu określenia charakteru zmiany (łagodny lub złośliwy guz) i ustalenia dalszego postępowania leczniczego. Najczęściej pod pojęciem polipa jelita grubego rozumie się łagodne nowotwory błony śluzowej tego odcinka przewodu pokarmowego, czyli polipy gruczolakowe – jak wspomniano wyżej są to zmiany przednowotworowe. Wiążą się one z ryzykiem rozwoju raka jelita grubego i dlatego należy je usuwać (zabieg taki nazywamy polipektomią), zapobiegając w ten sposób zachorowaniu na nowotwór.

Nowotwory nerki – leczenie

Planując leczenie nowotworu nerki, należy uwzględnić wiele czynników. Najważniejszym z nich jest oczywiście rodzaj wykrytego nowotworu. Dodatkowe czynniki to wielkość guza, obecność objawów klinicznych oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. Nowotwory o charakterze łagodnym często nie wymagają żadnego leczenia – w wielu przypadkach wskazana jest jedynie regularna obserwacja.

Konieczność ich usunięcia może pojawić się w momencie osiągnięcia przez guz znacznych rozmiarów lub powodowania objawów klinicznych (na przykład dolegliwości bólowych).

Podstawową metodą leczenia złośliwych nowotworów nerki jest zabieg chirurgiczny. Operację usunięcia guza wykonuje się również w przypadkach „podejrzanych” nowotworów, których charakter (łagodny lub złośliwy) jest trudny do oceny w badaniach obrazowych.

W zależności od rodzaju i wielkości guza, wykonuje się dwa podstawowe rodzaje operacji: nefrektomię oszczędzającą lub radykalną. Nefrektomia oszczędzająca oznacza usunięcie guza wraz z przylegającą częścią miąższu nerki. Jej celem jest jednak pozostawienie możliwie dużej objętości czynnej nerki.

W przypadku nefrektomii radykalnej, konieczne jest usunięcie guza razem z całą nerką. W niektórych sytuacjach może być wskazane również usunięcie innych pobliskich tkanek objętych procesem nowotworowym (np. okolicznej tkanki tłuszczowej, węzłów chłonnych lub nadnercza).

Niektóre nowotwory nerki mogą wymagać leczenia uzupełniającego (na przykład za pomocą farmakoterapii). W przypadku wybranych zmian (w szczególności niewielkich i odpowiednio umiejscowionych) możliwe jest stosowanie technik leczenia małoinwazyjnego.

Przykładem takiej terapii jest krioablacja, czyli niszczenie tkanki nowotworu z wykorzystaniem bardzo niskich temperatur. Innym zabiegiem stosowanym w niektórych nowotworach nerek jest embolizacja naczyń guza.

Embolizacja polega na wprowadzeniu do naczyń krwionośnych specjalnej substancji, powodującej zamknięcie światła naczynia. W ten sposób dopływ krwi zostaje zablokowany, a niedokrwiona tkanka nowotworu ulega obumarciu. Embolizacja naczyń guza bywa stosowana na przykład w terapii naczyniakomięśniakotłuszczaków nerki (angiomyolipoma).

Skłonność do przerzutów jest znacznie mniejsza w przypadku zmian wywodzących się z rogowacenia słonecznego, a zwiększa się w przypadku rozwoju nowotworu na podłożu owrzodzeń, blizn i przewlekłych stanów zapalnych.

Czytaj dalej...

Ziarniak niegdyś mylnie brany był za skórny objaw gruźlicy, jednak obecnie choroba ta niemal nie występuje, a postęp medycyny pozwala na szybkie i skuteczne podjęcie kroków w kierunku wykrycia etiologii zmian o niejednoznacznym wyglądzie.

Czytaj dalej...

Rozrosty polipowate są najczęściej spotykane w górnych drogach oddechowych błona śluzowa nosa i zatok najczęściej są to polipy zapalne , trzonie macicy, cewce moczowej, żołądku, jelicie grubym zwykle polipy zapalne i nowotworowe, rzadziej z zaburzeń rozwojowych.

Czytaj dalej...

Stosowanie preparatów przeciwsłonecznych jako pierwszej linii obrony przeciwnowotworowej oparte jest na wynikach kontrolowanych badań przeprowadzonych u pacjentów z dużym ryzykiem rozwoju raka, które wykazały, że codzienne używanie produktów o szerokim spektrum ochrony zmniejszyło liczbę zmian typu rogowacenia słonecznego.

Czytaj dalej...