U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie leczyć trądzik różowaty?
Trądzik różowaty — objawy i przebieg
Objawy trądziku różowatego pojawiają się po raz pierwszy u osób w wieku 20-30 lat. Pojawiający się na środku twarzy rumień utrzymuje się dłużej niż dziesięć minut. Wystąpienie rumienia wiąże się z uczuciem ściągnięcia skóry oraz gorąca na twarzy.
Ocena trądziku różowatego jest dokonywana w oparciu o trzy podstawowe kryteria. Po pierwsze pod uwagę bierze się występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych w środkowej części twarzy. Drugim kryterium jest zaś nadmierna pobudliwość naczynioruchowa, czyli nasilone zaczerwienienie się pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych.
Ostatnim elementem diagnozy jest ocena wieku pacjenta oraz występowanie łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień na centralnej części twarzy.
W trakcie diagnostyki trądziku różowatego specjalista musi też brać pod uwagę inne schorzenia, które dają podobne objawy. Należą do nich:
- toczeń rumieniowaty,
- trądzik pospolity,
- lupoid prosówkowy rozsiany na twarzy.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
Przyczyny trądziku różowatego
Trądzik różowaty (łac. acne rosacea) jest chorobą skóry, którą zalicza się do tzw. "nerwic naczynioruchowych". Co to właściwie oznacza? Skóra pod wpływem różnych bodźców niezwykle łatwo ulega zaczerwienieniu. Jako główne przyczyny tego zjawiska lekarze wskazują czynniki środowiskowe oraz genetyczne. Osoby, które zmagały się z łojotokowym zapaleniem skóry lub ostrą odmiana trądziku młodzieńczego są bardziej narażone na zachorowanie na trądzik różowaty. Charakterystyczny rumień pojawia się przede wszystkim na środkowej części twarzy, jak również na skórze głowy, szyi i dekoltu, a także w okolicy uszu. W przypadku kobiet największy wpływ na pojawienie się zmian skórnych mają wahania hormonów. Właśnie dlatego objawy choroby nasilają się w różnych fazach cyklu, w okresie ciąży i w trakcie menopauzy.
- długotrwały stres,
- spożywanie tłustych i ciężkostrawnych posiłków,
- spożywanie alkoholu,
- zbyt częsta ekspozycja na słońce,
- niestosowanie ochrony przeciwsłonecznej,
- korzystanie z basenów z wodą chlorowaną oraz sauny,
- zaburzenia hormonalne (np. choroby tarczycy, PCOS),
- zakażenie wirusem opryszczki wargowej (HSV),
- nadmiar witaminy B6 i B12,
- przyjmowanie leków obniżających poziom kwasu nikotynowego i cholesterolu,
- stosowanie na skórę twarzy zewnętrznych preparatów glikokortykosteroidowych.
Leczeniem różnych dermatoz, w tym trądziku różowatego, zajmuje się ekspert od zdrowia skóry – dermatolog.
Trądzik różowaty – jak go leczyć?
Mimo, iż etiopatogeneza nie jest do końca poznana, do przyczyn pojawienia się trądziku różowatego zalicza się:
- predyspozycje genetyczne,
- zaburzenia naczynioruchowe w powierzchownych naczyniach skóry twarzy,
- podłoże łojotokowe, gdyż nadmierny łojotok ma swój udział w postaci piorunującej i przerostowej,
- zaburzenia hormonalne związane z fazami cyklu miesięcznego oraz menopauzą,
- nagłe zmiany temperatury,
- oddziaływanie promieniowania UV,
- ostre i gorące potrawy,
- alkohol,
- stosowane leki,
- nieodpowiednią pielęgnację skóry,
- działanie drobnoustrojów, np. zakażenie Helicobacterpylori , infestacja Demodexfollicularum (nużeniec ludzki) – pasożyt ten jest często izolowany ze skóry osób chorych na Rosacea , prawdopodobnie przyczynia się on do nasilenia stanu zapalnego.
