U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie leczyć trądzik różowaty?
Trądzik różowaty — objawy i przebieg
Objawy trądziku różowatego pojawiają się po raz pierwszy u osób w wieku 20-30 lat. Pojawiający się na środku twarzy rumień utrzymuje się dłużej niż dziesięć minut. Wystąpienie rumienia wiąże się z uczuciem ściągnięcia skóry oraz gorąca na twarzy.
Ocena trądziku różowatego jest dokonywana w oparciu o trzy podstawowe kryteria. Po pierwsze pod uwagę bierze się występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych w środkowej części twarzy. Drugim kryterium jest zaś nadmierna pobudliwość naczynioruchowa, czyli nasilone zaczerwienienie się pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych.
Ostatnim elementem diagnozy jest ocena wieku pacjenta oraz występowanie łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień na centralnej części twarzy.
W trakcie diagnostyki trądziku różowatego specjalista musi też brać pod uwagę inne schorzenia, które dają podobne objawy. Należą do nich:
- toczeń rumieniowaty,
- trądzik pospolity,
- lupoid prosówkowy rozsiany na twarzy.
Autor
Polecane artykuły
Białe plamy na paznokciach — co mogą oznaczać?
Zapalenie mieszków włosowych — jak się objawia i jak leczyć tę przypadłość?
Trądzik — problem nastolatków i dorosłych. Jak skutecznie leczyć trądzik pospolity?
Grzybica skóry – przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie
Jak powstaje łupież? Jak sobie z nim radzić?
Uczulenie na słońce (fotodermatoza) - przyczyny i charakterystyczne objawy. Jak złagodzić uczulenie na słońce?
Bezpłatna aplikacja VisiMed
Trądzik różowaty – leczenie i profilaktyka
Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą i nie do końca wyjaśnioną. Dlatego nie ma jeszcze postępowania terapeutycznego, które mogłoby zagwarantować pełne wyleczenie. Jednak odpowiednio dobrane terapie mogą poprawić komfort i jakość życia osób chorujących na Rosacea .
Trądzik różowaty – leczenie przyczynowe
W każdym stadium trądziku różowatego pacjent powinien unikać czynników powodujących powstawanie i zaostrzanie objawów choroby. Osoby ze zdiagnozowanym trądzikiem różowatym powinny zrezygnować z:
- alkoholu,
- palenia papierosów,
- mocnej kawy,
- gorących i ostrych potraw,
- nagłych zmiany temperatury,
- ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe,
- kosmetyków zawierających np. mentol, alkohol czy kamforę.
Drażnienie mechaniczne, stres, korzystanie z solarium i sauny oraz duży wysiłek fizyczny również nasilają objawy trądziku.
Leczenie miejscowe
Terapia farmakologiczna powinna kierować się przede wszystkim stadium klinicznym choroby. W leczeniu miejscowym stosowane są:
- metronidazol w stężeniu 0,75-1% wykazuje działanie bakteriobójcze oraz pierwotniakobójcze. Działa na stany zapalne (krosty, guzki i grudki).
- iwermektyna – w stężeniu 1% działa przeciwzapalnie oraz przeciwpasożytniczo na nużeńca ludzkiego Demodex – jedną z wymienionych wyżej przyczyn trądziku różowatego. Jest alternatywą dla metronidazolu.
- klindamycyna – działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo, stosowana w stężeniu 1-2,5%.
- erytomycyna – działa bakteriostatycznie, przeciwgrzybiczo i przeciwpierwotniakowo, w stężeniu 0,5-2,5%.
- retinoidy – tretinoina w stężeniu 0,025-0,05%, adapalen 0,1% (niestety mogą działać drażniąco), dlatego też jedynie retinaldehyd o słabszym działaniu przeciwzapalnym wykazuje mniejsze działanie drażniące i może być bezpiecznie stosowany.
- kwas azelinowy – w stężeniu 15-20% w różnych postaciach działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.
Trądzik różowaty — przyczyny
Przyczyny trądziku różowatego mają swoje podłoże w zaburzeniach naczynioruchowych, czyli łatwym czerwienieniu się skóry pod wpływem bodźców fizycznych i emocjonalnych. Zaliczany jest do chorób genetycznych. Występowanie zmian lub ich zaostrzenia w głównej mierze powodują:
- stres,
- ekspozycja na słońce,
- duża ilość ciężkostrawnych potraw w diecie,
- nadużywanie alkoholu,
- zaburzenia miesiączkowania,
- drożdżaki,
- zakażenie nużeńcem,
- posiadanie wirusa opryszczki wargowej,
- przyjmowanie dużych dawek witaminy B6 i B12,
- częste korzystanie z sauny i basenów (chlorowana woda),
- przyjmowanie zewnętrznych preparatów m.in. glikokortykosteroidów na skórę twarzy,
- stosowanie leków obniżających poziom cholesterolu oraz kwasu nikotynowego.
Trądzik różowaty jest przypadłością, która ujawnia się u około 10% populacji, u osób w wieku od 30. do 35. lat. Zazwyczaj na trądzik zapadają osoby o jasnej karnacji, włosach i oczach, mający I lub II fototyp skóry. U mężczyzn trądzik przebiega o wiele ciężej niż u kobiet.
Badania wykazały, że trądzik różowaty ma również związek z alergią, do której dochodzi na drodze oddechowej. Najczęstszymi alergenami są:
- pyłki chwastów,
- kurz domowy,
- pyłki drzew,
- pierze,
- alergeny wziewne A1 (pleśni),
- Dermatophagoides pteronyssimus (skórożarłoczek skryty - gatunek z rzędu roztoczy bytujący w ludzkim otoczeniu),
- Dermatophagoides farinae (roztocze kurzu domowego).
