U nas zapłacisz kartą
Jak dbać o skórę twarzy przy trądziku różowatym
Przyczyny trądziku różowatego
W zależności od charakteru i umiejscowienia zmian skórnych, wyróżnia się różne rodzaje trądziku:
- trądzik młodzieńczy,
- trądzik hormonalny,
- trądzik zaskórnikowy,
- trądzik grudkowy,
Ich genezą są zaburzenia gospodarki hormonalnej, która wpływa na wzmożoną pracę gruczołów łojowych. Szczególną odmianą choroby skóry jest trądzik różowaty. Przyczyny jego pojawienia się nie zostały do końca poznane. Na rozwój wpływ mają czynniki:
- genetyczne,
- immunologiczne,
- hormonalne.
Bez wątpienia przyczyniają się do tej choroby również:
- niektóre leki,
- używki,
- długotrwały stres,
- nieodpowiednia dieta,
- zła pielęgnacja.
Predyspozycje do zachorowania na trądzik różowaty mają osoby, które przeszły ciężką postać trądziku młodzieńczego oraz zmagają się z:
- cerą naczynkową,
- nadciśnieniem tętniczym,
- zaburzeniami układu pokarmowego.
Dolegliwości pojawiają się pod wpływem działania czynników zaostrzających, do których należą:
- nieodpowiednie pokarmy (ostre przyprawy, czekolada, mocna kawa, alkohol),
- ekspozycja na słońce,
- chlorowana woda.
Co to jest trądzik różowaty?
Trądzik różowaty, błędnie określany też jako „trądzik różyczkowaty”, to przewlekła dermatoza, która pojawia się głównie na policzkach, czole, podbródku oraz nosie. Warto zaznaczyć, że trądzik różowaty dotyczy tylko dorosłych osób, chociaż pierwsze jego symptomy mogą pojawić się już w okresie dojrzewania. Nasilenie choroby i pierwsze prawdziwe objawy pojawiają się po ukończeniu 35. roku życia. Leczenie trądziku różowatego to długotrwały proces, na który składają się farmakoterapia i domowe sposoby.
Można wyróżnić cztery okresy (postaci) trądziku różowatego. Każdy z nich cechuje się innymi objawami.
- okres rumieniowo-naczyniowy – na twarzy pojawia się rumień, do tego dochodzi pieczenie, palenie, uczucie ściągnięcia skóry, widoczne stają się rozszerzone naczynka,
- okres grudkowo-krostkowy – pojawiają się w nim wykwity grudkowo-krostkowe, które lekko się złuszczają, w środkowej części twarzy zauważalny jest również rumień,
- okres z dominacją zmian przerostowych – można je zauważyć niemal wyłącznie u mężczyzn między 40. a 60. rokiem życia, skóra staje się wówczas zgrubiała i ma nieregularną powierzchnię ze zmianami guzowatymi i blaszkami, z tendencją do zlewania się, czasem następuje też przerost i włóknienie gruczołów łojowych, zmiany występują na czole, policzkach, brodzie, uszach, a w ich obrębie często stwierdza się zapalenie mieszków włosowych,
- okres związany z powikłaniami ocznymi – jest to odmiana choroby, którą relatywnie ciężko jest rozpoznać, dochodzi w niej do zapalenia spojówek, brzegów powiek, a czasem też rogówki oraz tęczówki, doprowadza to do łzawienia, pieczenia, kłucia, swędzenia i przekrwienia oczu, światłowstrętu i uczucia istnienia ciała obcego w oku.
Trądzik różowaty - objawy i leczenie. Jak wygląda początek choroby?
Niezwykle ważne jest uwrażliwienie społeczeństwa na pierwsze, często niepozorne zmiany skórne, jak nawracający rumień twarzy. Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń – ekspert kampanii „Róż się do lekarza” dermatolog dr hab. Aleksandra Batycka-Baran z Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Początek trądziku różowatego może przebiegać jako napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”). Między epizodami występowania rumienia skóra wygląda prawidłowo.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
Trądzik różowaty - objawy
W przypadku trądziku różowatego występują różne objawy i mają różne nasilenie u poszczególnych pacjentów. Zwykle choroba przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Wyróżnia się dwie główne postaci trądziku różowatego. Charakterystyczny dla pierwszej postaci jest rumień występujący w środkowej części twarzy (głównie na nosie i przylegających do nosa częściach policzków). Natomiast w drugiej postaci, zwanej także postacią przerostową (guzkową), główny objaw to przerost tkanki widoczny jako nieregularne pogrubienie skóry. Najczęstszym objawem jest przerost dotyczący nosa – na nosie pojawiają się zgrubienia. Rzadziej zajęte miejsca obejmują podbródek, czoło i policzki. Typowe cechy towarzyszące obejmują znaczny przerost gruczołów łojowych i tłustą skórę.
- pieczenie skóry w dotkniętych obszarach, które jest powszechne w trądziku różowatym. Produkty do pielęgnacji skóry mogą dodatkowo podrażniać skórę i nasilać objawy.
- obrzęk – obrzęk twarzy może wystąpić podczas epizodu zaczerwienienia lub po nim i może się utrzymywać nawet przez kilka dni
- suchość skóry, często z szorstkością i łuszczeniem
Co powoduje zaostrzenie objawów trądziku różowatego?
- narażenie na ekstremalne temperatury
- ekspozycja na słońce
- gorące napoje
- ostre potrawy
- alkohol
- ćwiczenia fizyczne
- podrażnienie związane ze stosowaniem kosmetyków lub leków na skórę
- stany emocjonalne, zwłaszcza gniew, wściekłość i zakłopotanie
- niektóre leki, takie jak kwas nikotynowy i leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Jeżeli pacjent zaobserwuje powyższe zmiany chorobowe, powinien się udać do dermatologa w celu dokładnej oceny zmian i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
