U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie leczyć trądzik różowaty - Porady i Zalecenia
Trądzik różowaty - co to jest?
Trądzik różowaty to przewlekły stan zapalny skóry, który występuje głównie u osób dojrzałych i przeważnie kobiet. Najczęściej występuje na środkowej części twarzy, w postaci rumienia i poszerzonych naczyń krwionośnych, grudek oraz krost. Początkowo zmiany skórne pojawiają się na policzkach brodzie, nosie i czole. Już na tym etapie należy pomyśleć o leczeniu, które spowalniałoby rozwój choroby (np. odpowiednia pielęgnacja).
Przebieg trądziku różowatego ma charakter przewlekły z okresami zaostrzeń i remisji. Zdarza się, że w pewnej grupie pacjentów pojawiają się nawet zwłóknienia gruczołów łojowych, co często doprowadza do rhinophyny (przerost ograniczony). Chociaż dokładne przyczyny trądziku nie są znane, to dużo mówi się o roli zaburzeń naczynioruchowych. Wpływ mogą mieć również geny oraz reakcje alergiczne. Trądzik różowaty może również powstawać u osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze krwi lub schorzenia żołądkowe.
Również osoby, u których z natury występuje cera naczynkowa, są narażone na pojawienie się tej przypadłości. Do pielęgnacji trądziku różowatego poleca się przede wszystkim kosmetyki hipoalergiczne o właściwościach łagodzących i nawilżających.
National Rosacea Society dokonało klasyfikacji trądziku różowatego na jego różne postacie:
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
Skąd bierze się trądzik różowaty?
Acne rosacea to prawdopodobnie choroba o podłożu genetycznym. Jeśli babcia lub mama zawsze miała rumień na twarzy, to znak, że i ty możesz chorować na trądzik różowaty.
Gdy ktoś jest obarczony genetycznymi predyspozycjami, a do tego dochodzą: zaburzenia naczynioruchowe, łojotok, stres, zaburzenia hormonalne lub leki steroidowe, może to doprowadzić do pojawienia się rumienia.
W pierwszym stadium choroby występuje rumień nagły, który po pewnym czasie znika. Skóra twarzy jest zaczerwieniona w okolicy policzków i nosa, może pojawić się też rumień na ciele. Z czasem rumień się utrwala.
Dotyczy to szczególnie osób, które lubią ciężkostrawne potrawy i nie stronią od alkoholu. Sytuację pogarsza korzystanie z sauny, palenie papierosów, występowanie opryszczki wargowej czy zaburzenia endokrynologiczne.