Czyrak na narządach płciowych - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Rodzaje czyraków
W zdecydowanej większości przypadków guzek czyrakowy to pojedyncza zmiana, obejmująca zakresem swojego działania mieszek włosowy i okoliczną tkankę.
Od tej reguły istnieją jednak pewne wyjątki. Pierwszym z nich jest tak zwana czyraczność, czyli tendencja do występowania u chorego mnogich czyraków, występujących w tym samym czasie, w pewnym oddaleniu od siebie. Czyraczność to wyraźny sygnał, który pozwala z dużą dozą prawdopodobieństwa założyć to, że czyraki są jedynie objawem choroby, czyli na przykład cukrzycy, niewydolności nerek czy innych problemów z odpornością u pacjenta.
Obok czyraków mnogich występują także czyraki gromadne. Tym mianem określa się występowanie wielu zmian skórnych położonych blisko siebie, które łączą się w jedną zmianę zapalną. Czyrak gromadny, określany też czasem jako karbunkuł, najczęściej pojawia się w okolicach karku, szyi czy twarzy. Czyraki gromadne zdecydowanie rzadziej zlokalizowane są na pośladkach, łydkach czy udach.
Czyrak warg sromowych – przyczyny powstawania
Czyrak na wardze sromowej, a także w każdym innym miejscu ciała świadczy o obniżonej odporności. Jego podstawową przyczyną jest gronkowiec złocisty. Bakterię tę nosi spora część ludzi, natomiast uaktywnia się ona przede wszystkim właśnie przy obniżonej odporności organizmu, do której mogą prowadzić przemęczenie, przebyta infekcja, radykalna dieta, niedożywienie, wychłodzenie organizmu. W takim przypadku bardzo prawdopodobne staje się ryzyko przedostania się gronkowca do mieszków włosowych, gruczołów łojowych lub ran na skórze. Gronkowiec złocisty nie wywołuje bowiem tylko czyraka warg sromowych lub w ogóle czyraka, ale także wiele innych chorób. Jeśli czyrak na wardze sromowej po wyleczeniu pojawia się ponownie, to można podejrzewać, że jego przyczyną jest choroba skóry lub przewlekła choroba ogólnoustrojowa. Czyraki pojawiają się często u pacjentów cierpiących na:
- niewyrównaną cukrzycę (często czyraki są także jednymi z pierwszych objawów rozwijającej się cukrzycy),
- otyłość,
- choroby nerek,
- anemię,
- choroby nowotworowe,
- niedobory immunologiczne.
Nie bez znaczenia w przypadku powstawania czyraków są także ewentualne predyspozycje genetyczne.
Diagnostyka czyraka
Jak rozpoznać czyraka? Pierwszy krok to oczywiście odwiedzenie gabinetu lekarza pierwszego kontaktu.
Podstawą diagnostyki czyraków jest wywiad lekarski, w trakcie którego lekarz ma szansę uzyskać od pacjenta wiele ważnych informacji. W tym przypadku warto, by chory wspomniał o zmianach skórnych zachodzących na przestrzeni kilku dni - krostki czyraka zmieniają się wraz z trwaniem choroby. Wywiad lekarski to także szansa na zapoznanie się z objawami, omówienie tego, czy podobne zmiany skórne pojawiają się pierwszy raz, sprawdzenie przyjmowanych przez pacjenta leków itp.
W ramach diagnostyki lekarz przeprowadza także badania fizykalne.
Sprawdź co oferujemy w ramach badań diagnostycznych na NFZ lub odwiedź jedną z placówek Jutro Medical
Po zapoznaniu się ze zmianami skórnymi lekarz może skierować chorego do wykonania dodatkowych badań. Nie tylko umożliwią one potwierdzenie diagnozy, ale również pomogą znaleźć jej przyczyny. Badania te to między innymi wykonanie wymazu ze zmiany skórnej, badanie pomagające ocenić odporność zmiany na antybiotyki, wymaz w kierunku wykrycia gronkowca złocistego, morfologia krwi.
Po upewnieniu się w diagnozie - lekarz zaproponuje leczenie adekwatne z indywidualną sytuacją chorego.
Leczenie i profilaktyka
Istnieje szereg działań profilaktycznych, które mogą uchronić przed czyrakiem lub pomogą zminimalizować ryzyko jego powstania.
Warto pamiętać, że jednym z czynników ryzyka czyraka jest nieodpowiednia higiena osobista. Dlatego chcąc uchronić się przed chorobą, należy pamiętać o częstym myciu dłoni, unikaniu dzielenia się przedmiotami osobistymi (w tym jedzeniem), częstym praniu pościeli.
Trzeba wiedzieć również to, że czyrak to choroba zakaźna. Oznacza to, że w pewnych określonych sytuacjach może zostać przeniesiona na osobę zdrową - w tym celu najczęściej musi dojść do kontaktu z wydzieliną. By uniknąć zetknięcia z ropną wydzieliną z czyraka, należy pamiętać przede wszystkim o tym, by unikać samodzielnego leczenia i prób wyciskania zmiany. Z jednej strony może zaszkodzić to samemu choremu, prowadząc do nadkażeń i powikłań, z drugiej - naraża na ryzyko zakażenia osoby postronne. Inne sposoby ograniczania szansy przeniesienia czyraka na osobę trzecią to między innymi unikanie podrażnień skóry czyraka, dbanie o odpowiednią higienę zmiany skórnej (odkażanie i przemywanie), regularna zmiana ubrań, wymiana pościeli, ręczników itp.