Sure, here it is -htmlCopy codePryszcz u dziecka - Przyczyny, leczenie i porady dla rodziców
Krostki i plamy na języku – rodzaje i przyczyny
Czerwona krosta czy białe grudki?
W ludowych wierzeniach pypeć na języku jest karą za obmawianie innych. Jednak medycyna patrzy na to zjawisko zupełnie inaczej. Istnieje kilka rodzajów krost na języku. W zależności od tego czy są to czerwone krostki czy białe wypryski, przyczyna może być inna i inaczej wygląda leczenie. Zwykle podstawowy podział polega na sprawdzeniu koloru krostek. Jeżeli są one czerwone, to mogą mieć pochodzenie alergiczne, wynikać z niedoboru witamin czy powstawać na skutek rozwoju bakterii.
Białe krostki najczęściej oznaczają grzybicę, szczególnie często spotykane zakażenie grzybami Candida. Jeżeli jednak zamiast wielu krostek pojawia się pojedynczy pryszcz na języku, to może oznaczać niedobór witamin lub wynik zetknięcia powierzchni języka z bakteriami.
W rzadkich przypadkach bąble na języku oznaczają zakażenie wirusowe. Mogą towarzyszyć katarowi, co sprawia, że przeziębienie staje się jeszcze bardziej irytujące niż zwykle. A oto lista możliwych zmian na języku:
- Plamy na języku – mogą przybierać różny kolor. Białe zwykle świadczą o obecności liszaja płaskiego, żółte mogą być wynikiem nieprawidłowej higieny jamy ustnej. Czarne plamy, przypominające włoski to niegroźne, ale nieprzyjemne zakażenie bakteryjne. Najbardziej niepokojące są czerwone plamy na języku, które mogą oznaczać niedobór witaminy B12 i wywołaną nim tzw. chorobę Addisona Biermera.
- Biały nalot – nalot, któremu towarzyszy pieczenie i ból to objaw infekcji grzybiczej. Wymaga specjalistycznego leczenia, dlatego warto zgłosić się z nim do lekarza. Może to być też objaw aftozy. Afty zwykle atakują również dziąsła. Charakteryzują się białą nadżerką z czerwoną obwódką i umiarkowaną bolesnością. Zwykle pojawiają się u małych dzieci.
- Krosty – mogą to być niewielkie bąble, białe grudki lub czerwona bolesna krosta. Najbardziej niepokojąca może być boląca krosta, która z czasem pokrywa się owrzodzeniem. Może to świadczyć o kile – zakaźnej chorobie wenerycznej. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o plamach na języku.
Opryszczka wargowa
Zdecydowanie jednak częstszą i bardziej rozpowszechnioną opryszczką jest ta, wywoływana przez wirusa HSV-1, czyli opryszczka lokalizująca się przede wszystkim na skórze czerwieni wargowej, rzadziej na śluzówkach jamy ustnej czy w obrębie oka.
Jak się przenosi?
Drogą kontaktu bezpośredniego. Całuski, buziaczki i dotykanie zmian skórnych. Lub drogą kropelkową (mówienie do kogoś z bliskiej odległości). Dlatego TAK, jest możliwe, że Ty, jako mama zarazisz swoje dziecko opryszczką.
Co możesz zrobić? Zaraz kiedy zauważysz u siebie zmiany opryszczkowe to powinnaś unikać kontaktu tych zmian z dzieckiem i często myć ręce (aby za ich pośrednictwem nie przenieść wirusa na dziecko).
Czy można karmić piersią?
Zgodnie z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Pediatrii mama karmiąca, która ma opryszczkę w obrębie czerwieni wargowej czy oka może karmić dziecko piersią przy zachowaniu wyżej wymienionych zasad higieny. JEDYNIE opryszczka w obrębie brodawki sutkowej jest przeciwwskazaniem do karmienia tą konkretną piersią (mama może karmić drugą).
Opryszczka u dzieci – jakie są najczęstsze objawy infekcji?
Opryszczka na ustach u dzieci zazwyczaj ma o wiele cięższy przebieg niż u dorosłych, choć zaczyna się podobnie. Pierwszym objawem jest świąd i pieczenie, które poprzedza pojawienie się bolesnych pęcherzyków wypełnionych płynem surowiczym. Z pęcherzyków robią się bolesne ropne strupki. Zmiany u dziecka może pojawić się nie tylko na wardze, ale również w innych częściach twarzy – częsta jest np. opryszczka w nosie, za uchem czy w okolicy oka. Opryszka u dzieci może pojawić się także jako opryszczkowe zapalenia jamy ustnej i dziąseł.
Wraz z wykwitami skórnymi u dziecka może wystąpić gorączka do 40 stopni Celsjusza, ogólne rozdrażnienie, bóle mięśniowe, niechęć do jedzenia i picia spowodowana obolałymi i obrzękniętymi dziąsłami, ślinotok, owrzodzenia na języku i migdałkach, powiększenie węzłów chłonnych na szyi.