U nas zapłacisz kartą
Co to jest atopowe zapalenie skóry (egzema)?
Leczenie egzemy
Podstawą w leczeniu egzemy jest rozpoznanie rodzaju zmian skórnych oraz przyczyny jej powstania. Jeśli uda się zidentyfikować czynnik wywołujący wyprysk, należy bezwzględnie go unikać. Do zwalczania zmian chorobowych stosuje się szeroką gamę leków o działaniu przeciwzapalnym, wspierających organizm w walce ze schorzeniami. W przypadku egzemy obejmującej skórę głowy zalecane są płyny i roztwory na skórę, natomiast zmiany na nieowłosionej skórze głowy są leczone za pomocą maści i kremów. Główną grupę preparatów farmakologicznych stanowią stosowane miejscowo kortykosteroidy. Ze względu na moc działania są one podzielone na:
- słabe np. hydrokortyzon,
- średnio silne np. betametazon,
- silne np. mometazon,
- bardzo silne np. klobetazol.
W przypadku stwierdzenia towarzyszącego nadkażenia bakteryjnego lekarz może zalecić stosowanie prepartów mających w swoim składzie zarówno antybiotyki, jak i sterydy. Wyprysk łojotokowy wymaga włączenia dodatkowej terapii przeciwgrzybiczej. W zależności od nasilenia zmian chorobowych zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od silnego preparatu sterydowego, a następnie zastępuje się go słabszym lekiem. Za bezpieczny czas stosowania sterydów o średniej mocy uznaje się u dorosłych – 12 tygodni, a u dzieci, ze względu na dużo delikatniejszą skórę – 4 tygodnie. Szczególną ostrożność należy zachować, aplikując kortykosterydy na skórę twarzy. Wówczas zalecane jest stosowanie słabych sterydów przez maksymalnie 7 dni. W przeciwnym razie skutki uboczne, takie jak: ścieńczenie skóry, rozszerzenie naczynek lub rumień mogą być trwałe. Szczególnie niebezpieczne może okazać się stosowanie sterydów na okolice oczu. Grozi to rozwojem jaskry i zaćmy. Pod żadnym pozorem nie można stosować ich do robienia opatrunków. Należy zachować ostrożność, aplikując je w fałdy skórne np. pod pachami. Do innych działań niepożądanych zalicza się: rozstępy, posterydowe zapalenie skóry, trądzik posterydowy oraz zwiększenie skłonności do nadkażeń bakteryjnych. Dlatego te substancje powinny być zawsze używane zgodnie z zaleceniami lekarza. Alternatywą dla sterydów jest takrolimus – inhibitor kalcyneuryny o działaniu przeciwzapalnym, dostępny na rynku w postaci maści. Nie wykazuje powikłań miejscowych, jest bezpieczny i powszechnie stosowany.
Egzema – objawy
Początki egzemy, niezależnie od jej pochodzenia, związane są często z suchą albo bardzo suchą skórą. Kolejnym objawem jest intensywny świąd, zaczerwienienie przechodzące w rumień oraz pieczenie. Pojawia się też wysypka. Na dalszym etapie rozwoju egzemy stan zapalny skóry może ulec zaostrzeniu. W miejscu wysypki tworzą się pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym oraz nadżerki. Niestety, jeśli w międzyczasie chory zacznie się np. drapać, może dojść do wtórnych zakażeń bakteryjnych.
Długo utrzymujący się, przewlekły stan zapalny skóry może też prowadzić do jej pogrubienia (lichenizacji). Staje się ona nie tylko grubsza, ale też wyjątkowo sucha.
Do listy objawów egzemy można też dodać tzw. przeczosy, czyli uszkodzenia naskórka (często układające się pionowo), które powstają wskutek drapania się oraz strupy pojawiające się w miejscu gojących się nadżerek. Jeśli w trakcie procesu zapalnego skóry doszło do nadkażenia bakteryjnego, strupy mogą mieć charakterystyczny, żółtawy kolor.
Co to jest egzema i jakie są jej przyczyny?
Egzema nazywana również wypryskiem to jedna z najczęściej występujących chorób alergicznych o nieinfekcyjnym podłożu zapalnym, co oznacza, że nie jest zaraźliwa. Pod jej nazwą kryją się różne typy zmian skórnych, których wspólnym objawem jest wspomniany wcześniej stan zapalny skóry (naskórka oraz warstwy brodawkowatej skóry właściwej), a także towarzyszący temu wyprysk. Egzema bardzo często występuje u małych dzieci – cierpi na nią około 5-20% dzieci i 1-2 % dorosłych. Obecnie uważa się, że za powstanie choroby odpowiada wrodzone uszkodzenie skóry polegające na zaburzeniu działania filagryny – białka odpowiadającego za prawidłowe ukształtowanie komórek budulcowych skóry. W wyniku nieodpowiedniego nawodnienia oraz rozluźnienia jej połączeń skóra nie stanowi tak dobrej bariery dla wszelkich drobnoustrojów i alergenów. Za inne przyczyny choroby uznawane są także:
- obniżenie odporności,
- skłonności alergiczne,
- niewłaściwa dieta,
- przewlekły stres.
Egzema (AZS) – objawy, przyczyny, leczenie i dieta przy atopowym zapaleniu skóry
Wypełnij formularz medyczny, aby
rozpocząć e-konsultację lekarską
bez wychodzenia z domu.
Egzema, określana również mianem wyprysku, jest przypadłością, z którą boryka się wiele dorosłych i dzieci. Mimo iż często utożsamiana jest z atopowym zapaleniem skóry, to warto pamiętać, że jest to tylko jedna z jej postaci. Zmianom skórnym towarzyszy stan zapalny, pieczenie oraz silny świąd. Schorzenie po pewnym czasie przybiera formę przewlekłą, stając się powodem znacznie obniżonej jakości życia. W zależności od objętej okolicy ciała wyróżniamy kilka rodzajów egzemy. Jak skutecznie leczyć egzemę? W jaki sposób dbać o skórę, aby zapobiegać jej nawrotom?
Leczenie egzemy
Jak już wspomnieliśmy, kluczowe znaczenie dla leczenia egzemy ma ustalenie przyczyn jej występowania. Dzięki temu można wykonać pierwszy krok w terapii. Jest nim wyeliminowane kontaktu z czynnikiem drażniącym skórę lub z alergenem. Niezwykle ważnym punktem (zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z początkami egzemy oraz przy lekkich jej postaciach) jest podniesienie poziomu nawilżenia skóry. Ta zasada dotyczy zwłaszcza tzw. skóry atopowej towarzyszącej występowaniu AZS.
W tym przypadku stosuje się preparaty emolientowe (np. kremy czy balsamy), które w składzie mają substancje nawilżające oraz natłuszczające skórę. Tworzą na niej warstwę okluzyjną, która zapobiega utracie wilgoci. Dobrej jakości preparaty emolientowe dla skóry suchej i atopowej zawierają też substancje uszczelniające barierę ochronną naskórka. Kolejnym elementem, na jaki należy zwrócić uwagę przy wyborze, jest możliwie niska zawartość takich dodatków jak konserwanty czy substancje zapachowe. Substancje te same w sobie mają bowiem duży potencjał drażniący i mogą spowodować wypryski.
W leczeniu bardziej zaawansowanych egzem wykorzystuje się preparaty zawierające glikokortykosteroidy (nazywane potocznie sterydami). Stosuje się je miejscowo przez kilka, kilkanaście dni. Najczęściej mają formę kremu lub maści. Zdarza się jednak, że miejscowe leki na egzemę nie wystarczają. Jeśli stan zapalny ma ostry przebieg lub zajął dużą powierzchnię skóry, lekarz może przepisać leki przyjmowane doustnie. Bardzo często są to również glikokortykosteroidy.
Kolejną grupą leków stosowanych przy egzemie są doustne leki przeciwhistaminowe. Wykorzystuje się je w przypadku egzem spowodowanych przez alergeny. Łagodzą one uczucie świądu oraz hamują reakcję alergiczną organizmu. Działanie przeciwświądowe mają też niesterydowe żele, kremy i maści przeznaczone do skóry suchej, atopowej itp. W przeciwieństwie do preparatów zawierających glikokortykosteroidy, można je stosować przez dłuższy czas.
