U nas zapłacisz kartą
Gronkowiec a pryszcze - Wpływ Bakterii na Skórę i Metody Ich Zwalczenia
Gronkowiec – objawy
Gronkowiec powoduje wiele dolegliwości, jeśli staje się aktywny. W zależności od tego, jaki rodzaj bakterii nas zaatakował i w jakim miejscu w organizmie bytuje, bakteria ta daje różne objawy. Jest to zatem bakteria, której objawy zależą od miejsca zakażenia.
Objawy, jakie daje gronkowiec, można podzielić także w zależności od tego, jaka jest forma zakażenia.
I tak kolejno zakażenie gronkowcem na skutek spożycia go wraz jedzeniem daje takie objawy, jak:
- wymioty,
- biegunka,
- bóle brzucha.
Z kolei zakażenie gronkowcem przez skórę – np. w wyniku zadrapania czy skaleczenia – może spowodować pojawienie się:
- czyraków,
- ropni,
- liszajów,
- jęczmienia na powiece,
- zapalenia mieszków włosowych,
- zapalenia sutka u kobiet, które karmią piersią.
Ponadto zakażenie gronkowcem może mieć formę ataku w stronę układu oddechowego – wówczas objawy są groźne i mogą spowodować m.in.:
- osłabienie organizmu – odporności,
- zapalenie płuc,
- zapalenie oskrzeli,
- zapalenie tchawicy,
- zapalenie ucha,
- zapalenie migdałków.
Gronkowiec – objawy
Stafilokoki mogą powodować choroby wielu organów, poza tym objawy zakażeniem gronkowcem są w znacznej mierze uzależnione od sposobu jego przedostania się do organizmu. W przypadku zakażenia się przez żywność, zazwyczaj obserwuje się symptomy charakterystyczne dla zatrucia pokarmowego. Bakterie bardzo często znajdują się w przeterminowanej żywności. Gronkowiec u dzieci może być spowodowany spożywaniem lodów, które nie zostały zamrożone we właściwy sposób, może również znajdować się na brudnych rękach. Zakażeniu towarzyszą biegunka, wymioty, bóle brzucha, a czasami również gorączka. W przeciwieństwie do zwyczajnego zatrucia, objawy gronkowca utrzymują się znacznie dłużej. Bakteria często powoduje choroby skórne. Na powierzchni naskórka pojawiają się pęcherze, jęczmień na powiekach i czyraki, często występuje również zapalenie mieszków włosowych głowy lub twarzy. Zakażenie gronkowcem może również dotknąć pacjenta po infekcjach układu oddechowego, w okresie obniżonej odporności organizmu. Do chorób, które mogą się pojawić w jego wyniku, zaliczamy zapalenie płuc, oskrzeli, migdałków, ucha i tchawicy. Zakażenie gronkowcem złocistym, związane z wydzielaniem przez bakterię toksyn, prowadzi również do niebezpiecznych chorób: zespołu wstrząsu toksycznego i choroby Rittera.
W przypadku wykrycia w organizmie gronkowca podejmuje się antybiotykoterapię, jednak – ze względu na wysoką oporność części bakterii na antybiotyki – terapia bywa utrudniona. Niektóre szczepy wytwarzają penicylinazę, rozkładającą penicylinę.
Jak można się zarazić gronkowcem?
Bakteria gronkowca bardzo szybko przenika do organizmu człowieka. Może przedostać się ponadto kilkoma drogami:
- kropelkową,
- przez kontakt płciowy z nosicielem,
- przez skaleczenie (wówczas gronkowiec wnika do krwiobiegu przez ranę),
- przez zjedzenie zakażonego gronkowcem pożywienia.
Przez wiele lat fakt bytowania gronkowca w organizmie może być utajony – bakteria nie powoduje żadnych objawów. Jeśli jednak gronkowiec zacznie być aktywny – np. w wyniku spadku odporności – niestety może spowodować wiele groźnych chorób.
Gronkowiec jest chorobą zakaźną, co oznacza, że można zarazić się bakterią przez kontakt z nosicielem lub otoczeniem, w którym przebywa nosiciel (dotykanie tych samych przedmiotów)
Na infekcje gronkowcem szczególnie narażone są osoby, które:
- mają obniżoną odporność,
- posiadają otwarte rany i skaleczenia,
- zmagają się z problemami dermatologicznymi (choroby skóry),
- często przebywają w szpitalach i przychodniach,
- są w podeszłym wieku,
- cierpią na nowotwory,
- są w trakcie terapii immunosupresyjnej,
- chorują na cukrzycę,
- cierpią na przewlekłą niewydolność nerek,
- cierpią na choroby obwodowych naczyń krwionośnych,
- mają podłączoną kroplówkę lub cewnik,
- są po zabiegu chirurgicznym.
Ponadto w grupie ryzyka są kobiety w ciąży i małe dzieci – szczególnie groźny jest gronkowiec u niemowląt.