U nas zapłacisz kartą
Gronkowiec a pryszcze - Wpływ Bakterii na Skórę i Metody Ich Zwalczenia
Jak można się zarazić gronkowcem?
Bakteria gronkowca bardzo szybko przenika do organizmu człowieka. Może przedostać się ponadto kilkoma drogami:
- kropelkową,
- przez kontakt płciowy z nosicielem,
- przez skaleczenie (wówczas gronkowiec wnika do krwiobiegu przez ranę),
- przez zjedzenie zakażonego gronkowcem pożywienia.
Przez wiele lat fakt bytowania gronkowca w organizmie może być utajony – bakteria nie powoduje żadnych objawów. Jeśli jednak gronkowiec zacznie być aktywny – np. w wyniku spadku odporności – niestety może spowodować wiele groźnych chorób.
Gronkowiec jest chorobą zakaźną, co oznacza, że można zarazić się bakterią przez kontakt z nosicielem lub otoczeniem, w którym przebywa nosiciel (dotykanie tych samych przedmiotów)
Na infekcje gronkowcem szczególnie narażone są osoby, które:
- mają obniżoną odporność,
- posiadają otwarte rany i skaleczenia,
- zmagają się z problemami dermatologicznymi (choroby skóry),
- często przebywają w szpitalach i przychodniach,
- są w podeszłym wieku,
- cierpią na nowotwory,
- są w trakcie terapii immunosupresyjnej,
- chorują na cukrzycę,
- cierpią na przewlekłą niewydolność nerek,
- cierpią na choroby obwodowych naczyń krwionośnych,
- mają podłączoną kroplówkę lub cewnik,
- są po zabiegu chirurgicznym.
Ponadto w grupie ryzyka są kobiety w ciąży i małe dzieci – szczególnie groźny jest gronkowiec u niemowląt.
Zakażenie Staphylococcus aureus
To człowiek jest głównym rezerwuarem Staphylococcus aureus potocznie zwanym gronkowcem złocistym. Najczęściej zasiedla on przedsionek nosa, ale oznacza się go również w nosogardzieli, okolicy odbytu, na skórze graniczącej z włosami głowy i w okolicach szczęki. U niektórych osób obserwuje się zwiększone nosicielstwo gronkowca złocistego. W tej grupie znajdują się m.in. chorzy na cukrzycę typu 1, pacjenci poddawani hemodializie, nosiciele HIV oraz osoby przyjmujące dożylne środki odurzające.
Podobnie jak w przypadku gronkowca skórnego tak i również gronkowiec złocisty jest bezpieczny dla osób zdrowych cieszących się dobrze działającym układem immunologicznym. Problem pojawia się u pacjentów po zabiegach operacyjnych, szczególnie po wczepieniu biomateriałów, z ranami na skórze po zabiegach chirurgicznych, z oparzeniami i innymi urazami związanymi z przerwaniem ciągłości naskórka oraz u chorych po długotrwałej antybiotykoterapii.
Gronkowiec złocisty posiada różne czynniki zjadliwości, które sprawiają, że jest tak silnie chorobotwórczy, a dodatkowo wytworzył on wiele mechanizmów oporności na antybiotyki. Dlatego jest on tak niebezpieczny dla człowieka. Szczególnie jeśli dochodzi do zakażeń wewnątrz szpitalnych. Najbardziej groźne są typy gronkowca MRSA - methicyllin - resistant Staphylococcus aureus, oporne na większość powszechnie stosowanych antybiotyków.
Gronkowiec złocisty może powodować zakażenia miejscowe lub inwazyjne a same toksyny bakterii również wywołują liczne choroby. Należą do nich głównie zatrucia pokarmowe wywołane przez ciepłostabilną toksynę odporną na działanie wysokiej temperatury. Zatruć się toksyną gronkowca złocistego można spożywając m.in. lody, sałatki ziemniaczane oraz wędliny.
Do zakażeń miejscowych wywołanych przez gronkowca złocistego należą głównie infekcje skóry i tkanek podskórnych:
- liszajec,
- stan zapalny mieszków włosowych,
- czyraki i czyraczność,
- ropnie,
- stan zapalny gruczołów potowych,
- zapalenie sutka u kobiet karmiących,
- martwicze zapalenie powięzi.
Bibliografia
- B. Nowakowicz-Dębek, Epidemiologia wielolekoopornych szczepów Staphylococcus aureus, Probl. Hig. Epidemiol. 2016.
- Taylor TA., Unakal CG., Staphylococcus Aureus, StatPearls Publishing, Treasure Island (FL) 2017.
- W. Korpysa-Dzirba i wsp., Enterotoksyny gronkowcowe, Zakład Higieny Żywności Pochodzenia Zwierzęcego Państwowego Instytutu Weterynaryjnego, Instytutu Badawczego w Puławach, Życie Weterynaryjne 2012.
- A. Gnanamani, P. Hariharan, and M. Paul-Satyaseela, Staphylococcus aureus: Overview of Bacteriology, Clinical Diseases, Epidemiology, Antibiotic Resistance and Therapeutic Approach, InTech 2017.
- Kmieciak W., Szewczyk E.M., Gatunki koagulazododatnie rodzaju Staphylococcus - taksonomia, chorobotwórczość, Post. Mikrobiol. 2017, 56, nr 2, s. 233–244.
Anna Baranowska
Ukończyła Dziennikarstwo na Uniwersytecie Gdańskim. Autorka kilkuset artykułów o tematyce zdrowotnej i parentingowej. Należy do grona dziennikarzy medycznych jako członkini Stowarzyszenia "Dziennikarski Klub Promocji Zdrowia".
Zakażenie gronkowcem – powikłania
Niewłaściwe leczenie lub jego brak w przypadku zakażenia gronkowcem są bardzo niebezpieczne ze względu na możliwe powikłania. Dlatego nie można infekcji bakteryjnej tego typu leczyć na własną rękę. Zawsze niezbędna jest konsultacja lekarska. Najbardziej niebezpieczne jest przenoszenie się bakterii gronkowca z narządu pierwotnie objętego zakażeniem do krwioobiegu i dalszy postęp choroby, która może zakończyć się sepsą.Tak powszechne zapalenie zatok przynosowych wywołane gronkowcem złocistym może prowadzić do m.in. ropnych wewnątrzczaszkowych zapaleń żył i zapalenia opon mózgowo - rdzeniowych. Niewyleczone zakażenie gronkowcem złocistym często prowadzi również do zapalenia płuc, dróg moczowych, tchawicy, mięśnia sercowego czy też wsierdzia. Natomiast gronkowiec skórny tworząc biofilm na cewnikach i utrudniając tym samym leczenie zakażenia może doprowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek. Choroby, która prowadzi często do niewydolności nerek.
Infekcja gronkowcem w ciąży stanowi zagrożenie dla matki i płodu. Gronkowiec jest w stanie przejść przez łożysko i zainfekować również nienarodzone dziecko. Pojawienie się bakterii w drogach rodnych ciężarnej może wykluczyć naturalny poród. Dlatego wszelkie objawy zakażenia gronkowcem okolic intymnych powinny być natychmiast zgłaszane lekarzowi. Chodzi głównie o upławy, świąd, nieprzyjemny zapach oraz uczucie suchości. Tego typu objawy wymagają natychmiastowego leczenia. Pierwszym wyborem są oczywiście leki dopochwowe. Przyszła mama powinna zwrócić również uwagę na inne objawy gronkowca. Należą do nich m.in. zmiany skórne, nawracające infekcje gardła i zatok, dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (biegunka, ból brzucha, wymioty), bolesność przy oddawaniu moczu. Zwalczanie bakterii gronkowca w ciąży jest o tyle trudne, że niektóre antybiotyki nie mogą być stosowane w tym czasie ze względu na szkodliwy wpływ na dziecko bądź też brak badań w zakresie bezpieczeństwa stosowania ich w ciąży.
Jak wygląda gronkowiec skórny? Objawy, leczenie i badania
Jak wygląda gronkowiec skórny, który atakuje skórę człowieka? Ta bakteria, która się bardzo szybko rozprzestrzenia, skutkuje wywołaniem wielu chorób. Ale nie jest groźna dla każdego organizmu. W wielu przypadkach potrafi być nawet przez długi czas obojętna, czy wręcz uśpiona. Jakie są objawy gronkowca skórnego, jak go leczyć i jak diagnozować? Odpowiedzi na te pytania ułatwią rozpoznanie bakterii i podjęcie specjalistycznego leczenia.
Wiele typów różnych drobnoustrojów znajduje się w organizmie ludzkim, wiele także w otaczającym środowisku. Ogromna rzesza ludzi jest nosicielem tej uciążliwej bakterii, jaką jest gronkowiec skórny, a nosiciele to nie chorzy.
Niektórzy nawet przez całe życie nie wiedzą, że są właśnie nosicielami tej bakterii, ponieważ nie przysparza im żadnych dolegliwości. Ale zakażenie gronkowcem jest już problemem, wymagającym wyleczenia i działań, zapobiegających rozprzestrzenianiu tej choroby.
