U nas zapłacisz kartą
Walka z Gronkowcem na Nogach - Skuteczne Metody Leczenia i Zapobiegania
Gronkowiec – objawy
Gronkowiec powoduje wiele dolegliwości, jeśli staje się aktywny. W zależności od tego, jaki rodzaj bakterii nas zaatakował i w jakim miejscu w organizmie bytuje, bakteria ta daje różne objawy. Jest to zatem bakteria, której objawy zależą od miejsca zakażenia.
Objawy, jakie daje gronkowiec, można podzielić także w zależności od tego, jaka jest forma zakażenia.
I tak kolejno zakażenie gronkowcem na skutek spożycia go wraz jedzeniem daje takie objawy, jak:
- wymioty,
- biegunka,
- bóle brzucha.
Z kolei zakażenie gronkowcem przez skórę – np. w wyniku zadrapania czy skaleczenia – może spowodować pojawienie się:
- czyraków,
- ropni,
- liszajów,
- jęczmienia na powiece,
- zapalenia mieszków włosowych,
- zapalenia sutka u kobiet, które karmią piersią.
Ponadto zakażenie gronkowcem może mieć formę ataku w stronę układu oddechowego – wówczas objawy są groźne i mogą spowodować m.in.:
- osłabienie organizmu – odporności,
- zapalenie płuc,
- zapalenie oskrzeli,
- zapalenie tchawicy,
- zapalenie ucha,
- zapalenie migdałków.
Jak można się zarazić gronkowcem?
Bakteria gronkowca bardzo szybko przenika do organizmu człowieka. Może przedostać się ponadto kilkoma drogami:
- kropelkową,
- przez kontakt płciowy z nosicielem,
- przez skaleczenie (wówczas gronkowiec wnika do krwiobiegu przez ranę),
- przez zjedzenie zakażonego gronkowcem pożywienia.
Przez wiele lat fakt bytowania gronkowca w organizmie może być utajony – bakteria nie powoduje żadnych objawów. Jeśli jednak gronkowiec zacznie być aktywny – np. w wyniku spadku odporności – niestety może spowodować wiele groźnych chorób.
Gronkowiec jest chorobą zakaźną, co oznacza, że można zarazić się bakterią przez kontakt z nosicielem lub otoczeniem, w którym przebywa nosiciel (dotykanie tych samych przedmiotów)
Na infekcje gronkowcem szczególnie narażone są osoby, które:
- mają obniżoną odporność,
- posiadają otwarte rany i skaleczenia,
- zmagają się z problemami dermatologicznymi (choroby skóry),
- często przebywają w szpitalach i przychodniach,
- są w podeszłym wieku,
- cierpią na nowotwory,
- są w trakcie terapii immunosupresyjnej,
- chorują na cukrzycę,
- cierpią na przewlekłą niewydolność nerek,
- cierpią na choroby obwodowych naczyń krwionośnych,
- mają podłączoną kroplówkę lub cewnik,
- są po zabiegu chirurgicznym.
Ponadto w grupie ryzyka są kobiety w ciąży i małe dzieci – szczególnie groźny jest gronkowiec u niemowląt.
Kiedy gronkowiec skórny jest niebezpieczny?
Gronkowiec skórny nie stanowi żadnego zagrożenia dla osób zdrowych. Gronkowiec skórny może jednak wywoływać infekcje u osób z osłabioną odpornością z powodu m. in. nowotworów, neutropenii, chorób serca, urazów i oparzeń, przeszczepów narządów i szpiku, wcześniactwa oraz u osób, które mają wprowadzane do organizmu jakiekolwiek ciała obce: sztuczne zastawki, implanty, cewniki oraz u pacjentów intubowanych lub dializowanych.
Ze względu na rozwój medycyny inwazyjnej gronkowiec na skórze zajmuje obecnie niechlubne trzecie miejsce na liście przyczyn zakażeń wewnątrzszpitalnych choć jeszcze w połowie zeszłego stulecia uważany był za mało groźną bakterię. Teraz uznaje się, że gronkowiec skórny może również przyczyniać się do powstania sepsy.
Objawy zakażenia gronkowcem złocistym?
Objawy zakażenia wywołanego przez gronkowca złocistego, a także jego przebieg zależą od lokalizacji bakterii w organizmie.
Rodzaje zakażenia wywołane przez gronkowca złocistego w poszczególnych lokalizacjach (najczęstsze postaci zakażenia wywołane przez S.aureus.):
Skóra
– liszajec (pęcherze zawierające żółtawy lub przejrzysty płyn, z czasem pokrywające się strupami)
– czyraki, czyraki mnogie
– jęczmienie (ropne zmiany zlokalizowane na powiece)
– zapalenie mieszków włosowych
– złuszczające zapalenie skóry
Kości
– zapalenie kości i szpiku kości (często u dzieci)
Stawy
– zapalenie stawów
Płuca
– zapalenie płuca (z tworzeniem ropni, występuje często jako powikłanie grypy)
Krew
– posocznica, bakteriemia
Serce
– ostre zapalenie wsierdzia (miejscowy wzrost bakterii zlokalizowany na zastawkach serca, często po wszczepieniu sztucznych zastawek)
Jelita
– gronkowcowe zatrucie pokarmowe (gwałtowne wymioty i biegunki w czasie 1 – 5 godzin od spożycia skażonego pokarmu)
