Leczenie domowe grzybicy pod pachami - Skuteczne sposoby na naturalną terapię
Czynniki ryzyka grzybicy międzypalcowej
Grzybica między palcami u nóg to choroba często spotykana u sportowców. Stąd też zwyczajowo określana bywa stopą atlety. Spośród osób aktywnych fizycznie na jej powstanie najbardziej narażeni są biegacze. Do grupy ryzyka grzybicą między palcami należą również przedstawiciele ̀niektórych grup zawodowych, m.in. górnicy, żołnierze. Grzybicą międzypalcową można się zarazić bezpośrednio od drugiej osoby lub pośrednio przez styczność z materiałem zakaźnym pozostawionym przez chorego na różnych powierzchniach, np. w obuwiu, na matach gimnastycznych, posadzkach, podłogach, sprzętach w klubach fitness. W sposób szczególny na grzybicę międzypalcową narażone są osoby z obniżoną odpornością i chore na cukrzycę. Chorobie sprzyja również m.in. wzmożona potliwość, uszkodzenie naskórka, miejscowe stosowanie kortykosteroidów.
Grzybica między palcami u nóg wymaga specjalistycznego leczenia. W terapii stosuje się leki przeciwgrzybicze o działaniu miejscowym. W przypadku braku satysfakcjonujących efektów konieczne jest leczenie doustne. Leczenie powinno trwać przez określony czas, nie należy go przerywać mimo ustąpienia objawów. W przeciwnym wypadku łatwo dochodzi do nawrotu choroby. Jednocześnie warto stosować domowe sposoby na grzybicę.
Znanym środkiem na grzybicę paznokci jest ocet jabłkowy. Można z powodzeniem zastosować go też w przypadku infekcji między palcami. Z octu jabłkowego i wody przygotowuje się miksturę w proporcji 1:1. W roztworze tym można moczyć stopy lub użyć jej do robienia okładów. Na chore miejsca można też nakładać papkę z sody oczyszczonej połączonej z odrobiną wody.
Przy grzybicy między palcami poleca się wykonywanie okładów z oleju kokosowego czy rozgniecionego czosnku. Dobre efekty przynieść mogą wcierki z wyciągu z pestek grejpfruta czy olejków eterycznych. Znane z działania przeciwgrzybiczego są: olejek z drzewa herbacianego, olejek lawendowy, z oregano, rozmarynowy.Można uzupełnić olejek eteryczny o żel aloesowy – 100 ml żelu i pół łyżki oleju wlewa się do spryskiwacza i opryskuje stopy.
Przeczytaj więcej:
W sytuacji, gdy tylko zauważymy w okolicach pachwin jakiekolwiek niepokojące zmiany skórne, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Dzięki temu, w krótkim czasie możliwe będzie wdrożenie skutecznego leczenia, które powstrzyma rozwój choroby i pozwoli nam wrócić do normalnego funkcjonowania bez dyskomfortu.
W większości przypadków, leczenie grzybicy pachwin opiera się na leczeniu miejscowym, z wykorzystaniem nowoczesnych preparatów przeciwgrzybiczych. Ich szybkie zastosowanie zazwyczaj pozwala pozbyć się tej dolegliwości w przeciągu 2-4 tygodni.
W sytuacji, gdy terapia miejscowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, lub też, kiedy zakażenie trwa zbyt długo i zmiany skórne są bardzo rozległe, lekarz może również wdrożyć leczenie doustne. Wykorzystywane są wówczas preparaty azotowe, takie jak ekonazol, ketokonazol, klotrimazol, flukonazol. Bardzo często, w terapii tego typu stosowana jest również przeciwgrzybicza terbinafina.
Pacjenci zmagający się z grzybicą pachwin, w trakcie leczenia mogą także stosować preparaty, które ograniczają intensywną potliwość tych części naszego ciała. Do takich produktów zalicza się, chociażby puder absorbujący. Jego działanie sprawia, że grzyby mają do dyspozycji znacznie gorsze środowisko, które nie sprzyja już w tak dużym stopniu ich rozwojowi. W rezultacie, drobnoustroje nie rozprzestrzeniają się zatem na inne części ciała chorego.
Niezwykle istotne jest to, aby podczas leczenia grzybicy pachwin, chory nie przyjmował jednocześnie glikokortykosteroidów, a także preparatów skojarzonych z lekiem przeciwgrzybiczym i sterydem. Takie połączenie może być niebezpieczne, gdyż w jego rezultacie często dochodzi do działań niepożądanych.
Grzybica pachwin - przyczyny, objawy i leczenie
Grzybica pachwin to problem, który dotyka często aktywnych fizycznie mężczyzn. Zmiany skórne i świąd w okolicy pachwin mogą świadczyć o zakażeniu i wymagać leczenia przeciwgrzybiczego. Sprawdź przyczyny, objawy oraz sposoby leczenia grzybicy pachwin.
Grzybica pachwin (Tinea cruris) to zakażenie grzybicze zajmujące okolice pachwin. Występuje prawie zawsze u mężczyzn i nastoletnich chłopców, bardzo rzadko u kobiet. Jej przebieg ma często charakter nawrotowy. Grzybica pachwin jest spowodowana najczęściej przez dermatofity – organizmy żywiące się keratyną, czyli substancją występującą m.in. w ludzkim naskórku . Do organizmów wywołujących grzybicę pachwin należą najczęściej Trichophyton rubrum czy Epidermophyton floccosum.
Grzybica między palcami – co to za choroba?
Grzybica między palcami to jedna z odmian grzybicy stóp. Oprócz niej do tej kategorii zakażeń skóry zalicza się grzybicę podeszwowej powierzchni stóp i palców. Inaczej określana jest grzybicą międzypalcową lub fałdów międzypalcowych. Za jej powstanie odpowiadają przede wszystkim dermatofity, a wśród nich dominują gatunki Trichophyton rubrum i Trichophyton mentagrophytes. Dermatofity to grzyby zdolne do rozkładu keratyny (białko będące budulcem włosów, paznokci, a częściowo także naskórka). Jak sama nazwa wskazuje, zmiany chorobowe w przebiegu tego zakażenia umiejscowione są w ̀przestrzeniach międzypalcowych u nóg, w tym głównie trzeciej i czwartej. Grzyby znajdują tam znakomite warunki bytowania – wysoka wilgotność i podwyższona temperatura.Grzybica między palcami u rąk jest rzadziej spotykana.
Grzybica między palcami może przybrać charakter ostry lub przewlekły. Typowymi objawami są złuszczanie i maceracja naskórka. Pod zmacerowanym naskórkiem widoczne są ogniska rumieniowe. Niekiedy obecne są pęknięcia skóry i sączące się nadżerki, które powodują bolesność. Powierzchnia zmian jest często wilgotna, o biało-szarym kolorze. Nierzadko w przebiegu choroby pojawia się świąd skóry, który ma może mieć różny stopień nasilenia – zazwyczaj jednak mniejszy niż ten występujący w chorobach o charakterze wyprysku. Zdarza się, że zmiany rozprzestrzeniają się poza okolice międzypalcowe, obejmując również powierzchnie palców. Przy rozszerzeniu infekcji na grzbiet stopy przybiera ona wygląd typowy dla grzybicy dermatofitowej ciała. Zmiany tego typu dotyczyć mogą również kończyn i okolicy anogenitalnej (obszar pokryty błoną śluzową lub skórą w obrębie krocza, kanału odbytu, okolicy okołoodbytniczej, pochwy, szyjki macicy, sromu, prącia). Dość częstym zjawiskiem jest współwystępowanie grzybicy międzypalcowej z grzybicą paznokci u nóg. Lekarz powinien się upewnić, czy zmiany na paznokciu to nie onycholiza. Onycholiza i grzybica paznokci mogą być ze sobą mylone. Onycholiza polega na oddzieleniu płytki paznokciowej od łożyska (tkanki położonej bezpośrednio pod płytką).
