U nas zapłacisz kartą
Różnica między łuszczycą a grzybicą
Etiologia i przebieg chorób
Etiologia łuszczycy jest skomplikowana i nie do końca zrozumiała. Choroba ta ma podłoże genetyczne, ale czynniki środowiskowe takie jak stres, infekcje czy uszkodzenia skóry mogą wywoływać jej nawroty. Przebieg łuszczycy jest zróżnicowany i zależy od typu choroby, mogą występować okresy remisji i zaostrzeń.
Z kolei atopowe zapalenie skóry jest chorobą o podłożu alergicznym, uwarunkowanym genetycznie. Czynniki środowiskowe, takie jak alergeny pokarmowe, pyłki czy kurz, mogą prowokować objawy. AZS często współistnieje z innymi chorobami atopowymi, takimi jak astma czy alergiczny nieżyt nosa.
Obie choroby mają różny przebieg i różne potrzeby terapeutyczne, co wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta i dostosowania leczenia do charakterystyki danego schorzenia.
Powoduje
Łuszczyca to choroba trwająca całe życie, spowodowana reakcją autoimmunologiczną. Z drugiej strony grzybica to przejściowa infekcja wywołana przez grzyby. Grzybicy można na dobre wyeliminować za pomocą leczenia, ale łuszczyca będzie musiała być leczona przez całe życie.
Przyczyny łuszczycy i czynniki ryzyka
Łuszczyca jest związana z nadaktywnym układem odpornościowym. To powoduje, że na skórze pojawiają się nowe komórki co kilka dni, a nie co kilka tygodni. Ten szybki wzrost i gromadzenie się komórek powoduje powstawanie płytek, które charakteryzują łuszczycę.
Niestety, lekarze nie wiedzą jeszcze, co powoduje nadaktywność układu odpornościowego, ale wydaje się, że istnieje składnik genetyczny, ponieważ łuszczyca często występuje w rodzinach.
Inne dodatkowe czynniki ryzyka zwiększają ryzyko rozwoju łuszczycy, w tym:
- Otyłość
- Palenie
- Niektóre toksyny środowiskowe
- Niektóre leki
- Specyficzne infekcje
- Nadmierny stres psychiczny
Przyczyny grzybicy i czynniki ryzyka
Grzybica wywołana jest przez grzyby. Pomimo obrzydliwie brzmiącej nazwy, nie ma w tym robaka. Grzyb, który powoduje grzybicę, rozwija się w ciepłym, wilgotnym środowisku i przechodzi przez kontakt ze skórą. Z tego powodu schorzenie to jest szczególnie powszechne u sportowców, w tym uprawiających sporty kontaktowe, pływających w krytych basenach i korzystających z szatni.
Inne czynniki ryzyka dla grzybicy obejmują:
- Otyłość
- Cukrzyca
- Życie w klimacie tropikalnym
- Udostępnianie ręczników lub sprzętu do golenia
- Życie w miejscach publicznych, takich jak akademiki
Łuszczyca a grzybica: jakie są różnice?
Na pierwszy rzut oka łuszczyca i grzybica mogą wyglądać podobnie. Oba stany powodują powstawanie czerwonych, łuszczących się i swędzących płytek na skórze. Podczas gdy grzybica to przejściowa wysypka wywołana przez grzyby, łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną, która trwa przez całe życie, chociaż objawy można leczyć.
Ustalenie, jaki masz stan, pomoże ci szybko uzyskać potrzebne leczenie. Oto, co powinieneś wiedzieć o różnicach między łuszczycą a grzybicą i najlepszymi sposobami leczenia każdego z nich.
Objawy grzybicy międzypalcowej
Zmiany towarzyszące grzybicy międzypalcowej najczęściej występują w III i IV przestrzeni między palcami stóp. Jest to związane z najbardziej korzystnymi warunkami w tej lokalizacji dla rozwoju infekcji grzybiczej, czyli podwyższoną temperaturą oraz dużą wilgotnością. Grzybica międzypalcowa objawia się zmianami skórnymi w postaci nadmiernego łuszczenia się i pękania naskórka. Prowadzi to do powstawania nadżerek. Zainfekowana skóra stóp jest wilgotna i ma charakterystyczne białoszare zabarwienie. Grzybicy międzypalcowej stóp towarzyszy uporczywy świąd oraz pieczenie. Zmiany mogą ulec rozprzestrzenieniu w obrębie skóry placów i paznokci. Dochodzi wówczas do przebarwienia płytki paznokciowej na żółtawy lub zielonkawy kolor, rozwarstwiania i nadmiernej łamliwości paznokci.
Leczenie grzybicy międzypalcowej jest procesem długotrwałym – trwa około 4-6 tygodni od zdiagnozowania choroby. W leczeniu stosuje się miejscowe preparaty w formie żelu lub maści, które należy aplikować na skórę stóp dwa razy dziennie. Kuracji nie należy przerywać przed upływem wymaganego okresu leczenia, nawet pomimo ustąpienia objawów, gdyż może to prowadzić do nawrotu choroby. Leki należy aplikować na oczyszczoną i starannie osuszoną skórę stóp. Przy braku poprawy po upływie 2-3 tygodni od rozpoczęcia leczenia zależy skonsultować się z lekarzem. W przypadku rozprzestrzenienia się infekcji grzybiczej na paznokcie konieczne jest wdrożenie leczenia doustnego. Najczęściej stosowanymi preparatami farmakologicznymi są terbinafina oraz itrakonazol.
Zobacz film: Grzybica stóp i paznokci. Źródło: 36,6.
