Przyczyny i leczenie guzów na czole utrzymujących się przez kilka lat

Guz na łapie psa

Jeśli na łapie psa utworzył się guzek, jest to powód, aby udać się do kliniki weterynaryjnej, niezależnie od lokalizacji i wielkości wzrostu. Nie powinieneś natychmiast panikować i stawiać najstraszniejszych diagnoz, dziwny obrzęk może być częstą reakcją na ukąszenie owada. Ale nadal nie warto ignorować pojawienia się narośli na łapie, dzięki wczesnej diagnozie i kompetentnemu leczeniu można uniknąć powikłań lub śmierci zwierzęcia.

• Rodzaje guzów u psów i ich przyczyny
  • Ropień
  • Pododermatitis
  • Pioderma
  • Reakcje na ukąszenia lub zastrzyk owadów
  • Brodawczak
  • Krwiak
  • Guz
  • Czerwony
  • Różowy
  • Czarny
  • Guz krwawi
  • Ropny guzek
  • Guz między palcami
  • Guz bez włosów
  • Miękki lub wodnisty guzek
  • Solidny, gęsty guz
  • Guz na stawie

  Rodzaje guzów u psów i ich przyczyny

  Wyrostki łapy u psów mogą powstawać w każdym wieku, obrzęk najczęściej występuje u zwierząt rasowych. Istnieje opinia, że ​​guzy nowotworowe nie mogą pojawić się u młodych zwierząt, jest to problem tylko dla osób dojrzałych i starszych. Ten błędny czas prowadzi do tego, że właściciele młodych zwierząt domowych, gdy odkryją niezrozumiały obrzęk, tracą cenny czas, mając nadzieję, że wzrost samoczynnie ustąpi. Niestety tak nie jest.

  Przyczynami powstawania guzków u psów mogą być:

  • urazy - siniaki, ugryzienia, zadrapania,
  • uszkodzenie integralności skóry i naczyń krwionośnych,
  • wstrzyknięcie leków lub leków immunobiologicznych,
  • interwencja chirurgiczna,
  • zapalenie gruczołów łojowych,
  • choroby przewlekłe,
  • podskórny i kleszcze ixodid,
  • infekcja wirusowa i bakteryjna,
  • karmienie niskiej jakości,
  • grzyby chorobotwórcze,
  • naruszenie warunków zatrzymania,
  • wiek,
  • genetyczne predyspozycje,
  • ukąszenia owadów,
  • onkologia,
  • procesy autoimmunologiczne.

  Bibliografia

  1. A. Gierlotka i wsp., Przypadek olbrzymiego tłuszczaka szyi , „Forum Medycyny Rodzinnej” 2014, t. 8, nr 2, s. 84–87.
  2. T.S. Gaździk, T. Bielecki, Ortopedia i traumatologia , t. 2, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
  3. T.F. Mroczkowski, Choroby przenoszone drogą płciową: dla studentów i lekarzy , Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1998.

  Oceń artykuł
  

  Zmiany grudkowe powiek - leczenie

  Rogowacenie łojotokowe (brodawka łojotokowa) można leczyć przez jego złuszczenie lub wycięcie skalpelem.

  Leczenie brodawek pospolitych polega na ich krioterapii. W ten sposób zmiany ulegają zniszczeniu i przestają się rozprzestrzeniać. Możliwe jest również chirurgiczne wycięcie.

  W przypadku pojawienia się rogu skórnego zawsze konieczne jest jego wycięcie wraz z podstawą zmiany, aby ostatecznie rozpoznać przyczynę jego rozwoju.

  W leczeniu mięczaka zakaźnego zaleca się obserwację, laseroterapię, krioterapię ciekłym azotem (gdy wykwity są nieliczne, możliwe powikłania – pęcherze i blizny, niekiedy konieczne powtarzanie zabiegu co 2–4 tyg., łyżeczkowanie lub ekstrakcję igłą, gdy wykwity są nieliczne. Leczenie farmakologiczne: imikwimod (Aldara 5% krem) miejscowo – 3 ×/tydz. przez 4–16 tyg., nakładać na wykwity na noc (6–10 h), zmyć rano

  Prosaki z reguły zanikają samoistnie i nie wymagają leczenia. W niektórych wypadkach można je otworzyć igłą lub skalpelem i oczyścić z zawartości.

  Naskórkowe torbiele wtrętowe (torbiele łojowe, kaszaki) leczy się za pomocą przecięcia ściany torbieli w celu usunięcia jej zawartości, a następnie wszycia ściany torbieli w skórę, aby się ponownie nie zamknęła (marsupializacja) lub całkowicie wycina je chirurgicznie.

  Leczenie kępek żółtych polega na chirurgicznym usunięciu zmian. Trzeba jednak pamiętać, że mogą one nawracać. Operując kępki żółte, należy zachować ostrożność z powodu niebezpieczeństwa bliznowacenia i możliwego pooperacyjnego odwinięcia powiek. Inną opcją są zabiegi z użyciem lasera CO₂. Zaletą takiego postępowania jest brak krwawienia, brak konieczności zakładania szwów skórnych oraz krótki czas trwania procedury. Należy jednak pamiętać, że także w przypadku tej metody leczenia istnieje ryzyko powstania blizn i odbarwienia skóry.

  Guzy pochodzące z gruczołów potowych i z mieszków włosowych poddaje się wycięciu chirurgicznemu.

  Jak często występuje stwardnienie guzowate?

  Stwardnienie guzowate to choroba rzadka, występuje 1:10 000 osób, a w populacji pediatrycznej u na 1:6800 dzieci.

  Istnieje duża zmienność objawów stwardnienia guzowatego. Stwierdza się ją nawet u różnych członków tej samej rodziny w przypadkach rodzinnych. Niektóre objawy nie występują od urodzenia, lecz rozwijają się w miarę rozwoju dziecka. Najczęściej jako pierwsze pojawiają się objawy skórne, które występują u 96% pacjentów. Są to znamiona bezbarwne (plamy odbarwienione), które są najwcześniejszymi i najczęstszymi zmianami skórnymi. Pojawiają się na tułowiu i kończynach. To białe plamy, dobrze ograniczone, czasami w kształcie liścia. Zmiana może być obecna od urodzenia lub pojawia się w okresie niemowlęctwa. Uwaga, mogą one wystąpić u dziecka bez tej choroby. Około 3. roku życia pojawiają się bardzo charakterystyczne guzki Pringle'a (angiofibroma) na twarzy, symetrycznie na nosie i przyśrodkowych częściach policzków, można je stwierdzić u 90% dzieci ze stwardnieniem guzowatym powyżej 5. roku życia. Mają one tendencję do szybkiego narastania w wieku dojrzewania. Są to czerwone lub różowe grudki. Bardzo charakterystyczne są także płaskie włókniaki czoła, które mogą być obecne od urodzenia. Są to brązowożółte, wypukłe włókniaki głównie na czole lub czaszce. Włókniaki okołopaznokciowe rąk i stóp (czerwone lub w kolorze skóry guzki u podstawy paznokcia) pojawiają się okresie dojrzewania. Ogniska skóry szaragrynowej występują asymetrycznie na grzbietowej części tułowia, pojawiając się 2.-5. r.ż. i stając się z wiekiem coraz bardziej widoczne. Są to drobne ogniska bliznowato zmienionej skóry.

  
  Fot. 1. Znamiona bezbarwne na skórze kończyny dolnej u dziecka chorego na stwardnienie guzowate

  

  ---

  czole