U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i leczenie guzów na czole utrzymujących się przez kilka lat
Rak żołądka – leczenie i rokowanie
Podstawową metodą leczenia nowotworu żołądka jest radykalna resekcja chirurgiczna wszystkich ognisk nowotworu. Gdy usunięta zostanie zarówno pierwotna masa guza, jak i przerzuty możliwe jest całkowite wyleczenie pacjenta. Metodą z wyboru jest całkowita resekcja żołądka wraz z regionalnymi węzłami chłonnymi.
Znacznie lepsze wyniki leczenia są osiągane przy równoczesnym zastosowaniu okołooperacyjnej chemioterapii. W zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta pod uwagę może być również wzięta pooperacyjna radiochemioterapia ,jak i przedoperacyjna chemioterapia. We wczesnym raku operacja może być przeprowadzona metodą endoskopową.
Niestety około 50% wszystkich chorych znajduje się w zaawansowanym stadium nowotworu i niemożliwe jest w ich przypadku osiągnięcie radykalnej resekcji (tzw. resekcji R0). W takiej sytuacji postępowanie skupione jest wokół paliatywnych zabiegów: chirurgicznych metod paliatywnych, radioterapii, operacji omijających czy zabiegów umożliwiających odżywianie przy zamkniętym świetle żołądka np. gastrostomia.
Rokowanie zależne jest od stopnia zaawansowania nowotworu żołądka i wybranej metody leczenia. W większości przypadków nowotwór jest w zaawansowanym stadium, a więc rokowanie jest niepomyślne. U chorych w IV stopniu zaawansowania odsetek 5-letnich przeżyć wynosi zaledwie 5%. U chorych w I stopniu zaawansowania wartość ta jest poniżej 70%.
Co należy robić po zakończeniu leczenia stwardnienia guzowatego?
Leczenie stwardnienia guzowatego trwa przez całe życie. Pacjent ze stwardnieniem guzowatym nawet w przypadku niewielkiego nasilenia objawów wymaga stałej obserwacji lekarskiej. Po rozpoznaniu choroby należy regularnie zgłaszać się na badania kontrolne, zwłaszcza w przypadku stwierdzonych zmian narządowych. Badania te zleca lekarz danej specjalności w zależności od umiejscowienia zmian narządowych.
Nie istnieją metody profilaktyki zachorowania na stwardnienie guzowate.
Zobacz także
Na czym polegają choroby genetyczne? Choroby genetyczne to niejednorodna grupa chorób spowodowanych nieprawidłową budową lub liczbą genów albo chromosomów. Choroby genetyczne są wrodzone, a towarzyszące im nieprawidłowości są często wykrywalne już we wczesnym okresie życia, płodowego lub zaraz po urodzeniu.
Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Inne badania diagnostyczne pomocne przy stawianiu rozpoznania
Gdy lekarz będzie podejrzewać guz żołądka oprócz gastroskopii zleci wykonanie dodatkowych badań oceniających stan pacjenta. Dzięki nim oszacowana zostanie głębokości i rozległości nacieku nowotworowego, obecność przerzutów w wartowniczych węzłach chłonnych jak i przerzutów odległych. Zdobyte informacje będą kluczowe dla planowania dalszego leczenia i określenia rokowania.
Do najważniejszych badań diagnostycznych zaliczamy:
- USG jamy brzusznej,
- RTG klatki piersiowej,
- test na obecność Helicobacterpylori,
- tomografia komputerowa jamy brzusznej i klatki piersiowej (a u kobiet również miednicy by zobrazować jajniki),
- endoskopowa ultrasonografia (EUS) – w przypadku raka wczesnego,
- laparoskopia diagnostyczna,
- markery nowotworowe – CEA i CA 19-9,
- badanie morfologiczne.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Guzy wycinane chirurgicznie z marginesem zdrowych tkanek należy uznać za całkowicie wyleczone. Jeśli w marginesach operacyjnych znajdują się komórki guza, wówczas należy podjąć decyzję dotyczącą dalszego postępowania terapeutycznego. W przypadku zmian łagodnych można zdecydować się na ich obserwację.
W leczeniu kępek żółtych częste są nawroty zarówno po leczeniu chirurgicznym, jak i laserowym. Po chirurgicznym usunięciu kępek żółtych u około 40% pacjentów zmiany pojawiają się na nowo. W przypadku kolejnego zabiegu chirurgicznego prawdopodobieństwo nawrotów jest jeszcze większe. 26% nawrotów ma miejsce w ciągu pierwszego roku po zabiegu. Ryzyko nawrotów jest większe u pacjentów z zaburzeniami gospodarki lipidowej oraz u tych, u których zmiany wystąpiły na wszystkich czterech powiekach.
