Przyczyny i leczenie guzów na czole utrzymujących się przez kilka lat

Kaszaki

Kaszak nazywany bywa torbielą zastoinową lub tłuszczową. Rozwija się w obrębie gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Te twarde guzki pojawiają się głównie na twarzy, głowie, tułowiu, w okolicy narządów płciowych. Kaszaki mogą być pojedyncze lub mnogie. Są koloru cielistego z lekko żółtym zabarwieniem. Mają gładką powierzchnię i są przesuwalne wobec podłoża. Rosną powoli. Osiągają średnicę od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Na powierzchni twardego guza widoczny jest ciemny punkt, który wskazuje na zaczopowanie. Zazwyczaj kaszaki występują u osób między 30. a 40. rokiem życia. Do ich powstawania dochodzi wówczas, gdy złuszczające się komórki naskórka zablokują kanalik wyprowadzający gruczołu łojowego. W konsekwencji sebum i zrogowaciały naskórek gromadzą się wewnątrz gruczołu i powodują powstanie torbieli. Zmianę wypełnia płynna lub półpłynna masa o nieprzyjemnym zapachu. Kaszak łatwo ulega nadkażeniu bakteryjnemu, co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego otaczających go tkanek.

Wyróżnia się dwa główne rodzaje włókniaków – twarde i miękkie. Do pierwszych zalicza się: włókniaki stwardniałe (twardniejące), dermatofibromy, łagodne włókniste histiocytomy, histiocytomy. Guzki te są z reguły płaskowyniosłe i mają czerwone lub brązowe zabarwienie. Włókniaki pojawiają się pojedynczo. Zazwyczaj są niewielkie, o średnicy do 1 cm. Rozwijają się najczęściej u osób powyżej 40 lat. Nierzadką sytuacją jest powstanie włókniaka twardego w miejscu po ukąszeniu, urazie czy zapaleniu mieszka włosowego. Włókniaki twarde lokalizują się zazwyczaj na nogach i tułowiu. Zmiany o bardzo dużych rozmiarach – o średnicy przekraczającej nawet 20 cm – zdarzają się u osób z upośledzoną odpornością.

Drugim rodzajem są włókniaki miękkie, do których zalicza się m.in.: włókniaki starcze, polipy włóknistonabłonkowe, acrochordony. Zwykle są to guzki mnogie, w kolorze skóry lub w różnych odcieniach brązu. Włókniaki miękkie mogą osiągnąć od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Najczęściej obserwowane są u osób z nadmierną masą ciała, zmagających się z zaburzeniami endokrynologicznymi czy u diabetyków. Umiejscawiają się zazwyczaj na szyi, pod pachami, w pachwinach czy w okolicy sutków.

Zmiany grudkowe powiek - leczenie

Rogowacenie łojotokowe (brodawka łojotokowa) można leczyć przez jego złuszczenie lub wycięcie skalpelem.

Leczenie brodawek pospolitych polega na ich krioterapii. W ten sposób zmiany ulegają zniszczeniu i przestają się rozprzestrzeniać. Możliwe jest również chirurgiczne wycięcie.

W przypadku pojawienia się rogu skórnego zawsze konieczne jest jego wycięcie wraz z podstawą zmiany, aby ostatecznie rozpoznać przyczynę jego rozwoju.

W leczeniu mięczaka zakaźnego zaleca się obserwację, laseroterapię, krioterapię ciekłym azotem (gdy wykwity są nieliczne, możliwe powikłania – pęcherze i blizny, niekiedy konieczne powtarzanie zabiegu co 2–4 tyg., łyżeczkowanie lub ekstrakcję igłą, gdy wykwity są nieliczne. Leczenie farmakologiczne: imikwimod (Aldara 5% krem) miejscowo – 3 ×/tydz. przez 4–16 tyg., nakładać na wykwity na noc (6–10 h), zmyć rano

Prosaki z reguły zanikają samoistnie i nie wymagają leczenia. W niektórych wypadkach można je otworzyć igłą lub skalpelem i oczyścić z zawartości.

Naskórkowe torbiele wtrętowe (torbiele łojowe, kaszaki) leczy się za pomocą przecięcia ściany torbieli w celu usunięcia jej zawartości, a następnie wszycia ściany torbieli w skórę, aby się ponownie nie zamknęła (marsupializacja) lub całkowicie wycina je chirurgicznie.

Leczenie kępek żółtych polega na chirurgicznym usunięciu zmian. Trzeba jednak pamiętać, że mogą one nawracać. Operując kępki żółte, należy zachować ostrożność z powodu niebezpieczeństwa bliznowacenia i możliwego pooperacyjnego odwinięcia powiek. Inną opcją są zabiegi z użyciem lasera CO2. Zaletą takiego postępowania jest brak krwawienia, brak konieczności zakładania szwów skórnych oraz krótki czas trwania procedury. Należy jednak pamiętać, że także w przypadku tej metody leczenia istnieje ryzyko powstania blizn i odbarwienia skóry.

Guzy pochodzące z gruczołów potowych i z mieszków włosowych poddaje się wycięciu chirurgicznemu.

Rak żołądka – jak stawiana jest diagnoza?

Aby ustalić czy mamy do czynienia z rakiem żołądka konieczne jest pobranie wycinka do badania histologicznego. Wycinki pobierane są w czasie badania endoskopowego górnego odcinka przewodu pokarmowego. Takie badanie nazywane jest gastroskopią i polega na wprowadzeniu poprzez jamę ustną aparatury, zwanej nieraz potocznie “rurą”, która to umożliwi dostrzeżenie zmiany.

Pod kontrolą optyki pobierane jest kilka fragmentów z owrzodzenia. Wycinki zostaną ocenione pod kątem cech charakterystycznych dla procesów nowotworowych. Ponadto pozwolą one również na określenie m.in. typu raka i jego ekspresji białka HER, co będzie kluczową informacją przy decyzji o ewentualnym leczeniu trastuzumabem.

Czułość gastroskopii w diagnostyce raka żołądka wynosi powyżej 90%. To dokładne badanie, które umożliwia rozróżnienie nowotworu od wrzodów trawiennych, zmian przedrakowych i nienowotworowych chorób układu pokarmowego. Jak wygląda guz żołądka?

Wizualizacje raka żołądka przygotowane przez zespół ekspertów Tumor3D.

Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?

Guzy wycinane chirurgicznie z marginesem zdrowych tkanek należy uznać za całkowicie wyleczone. Jeśli w marginesach operacyjnych znajdują się komórki guza, wówczas należy podjąć decyzję dotyczącą dalszego postępowania terapeutycznego. W przypadku zmian łagodnych można zdecydować się na ich obserwację.

W leczeniu kępek żółtych częste są nawroty zarówno po leczeniu chirurgicznym, jak i laserowym. Po chirurgicznym usunięciu kępek żółtych u około 40% pacjentów zmiany pojawiają się na nowo. W przypadku kolejnego zabiegu chirurgicznego prawdopodobieństwo nawrotów jest jeszcze większe. 26% nawrotów ma miejsce w ciągu pierwszego roku po zabiegu. Ryzyko nawrotów jest większe u pacjentów z zaburzeniami gospodarki lipidowej oraz u tych, u których zmiany wystąpiły na wszystkich czterech powiekach.

Bibliografia

  1. A. Gierlotka i wsp., Przypadek olbrzymiego tłuszczaka szyi , „Forum Medycyny Rodzinnej” 2014, t. 8, nr 2, s. 84–87.
  2. T.S. Gaździk, T. Bielecki, Ortopedia i traumatologia , t. 2, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
  3. T.F. Mroczkowski, Choroby przenoszone drogą płciową: dla studentów i lekarzy , Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1998.

Oceń artykuł

Domowe sposoby Stosowanie maseczek z naturalnych składników, takich jak miód, olejek z drzewa herbacianego czy aloes, może wspierać leczenie trądziku na czole, dzięki ich właściwościom antybakteryjnym i przeciwzapalnym.

Czytaj dalej...

Eliksir na wypryski i przeciw niedoskonałościom polskiej marki Ala Natural Beauty - formuła naturalna, oparta na olejku z drzewa herbacianego, ogranicza sebum, działa antybakteryjnie i wspiera w walce z trądzikiem.

Czytaj dalej...

Warto wpisać do swojego stałego jadłospisu produkty bogate w cynk pieczywo pełnoziarniste, pomidory, kakao, otręby czy witaminy z grupy B jaja, orzechy, rośliny strączkowe , które wspomogą prace gruczołów łojowych i pomogą złagodzić różne schorzenia skórne.

Czytaj dalej...

Warto wpisać do swojego stałego jadłospisu produkty bogate w cynk pieczywo pełnoziarniste, pomidory, kakao, otręby czy witaminy z grupy B jaja, orzechy, rośliny strączkowe , które wspomogą prace gruczołów łojowych i pomogą złagodzić różne schorzenia skórne.

Czytaj dalej...