U nas zapłacisz kartą
Uwypuklenie na czole - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Odporne na zabiegi, nawracające plamy na czole i przebarwienia
Skuteczny sposób na przebarwienia i plamy na czole to taki, który działa! Wiem, nie odkryłam Ameryki. Natomiast działający sposób to taki, który jest dobrany do konkretnego rodzaju przebarwienia, a jest ich sporo.
Oczywiście samo usuwanie przebarwień nie da 100% efektu, jeżeli nie wyeliminujesz przyczyny ich powstawania. Tak więc skuteczne działanie na przebarwienia to nie sam zabieg laserowy czy kwasami, nie sama pielęgnacja domowa. Równie ważna jest analiza stanu zdrowia i eliminacja czynników, które wywołują przebarwienia.
Podsumowując: po pierwsze szukam przyczyny i ją eliminuję, po drugie usuwam przebarwienia.
Różne oblicza przebarwień i plam na skórze
Zapadnięte ciemiączko
Pediatrzy uwrażliwiają rodziców w kwestii prawidłowego wyglądu ciemiączka. Dlatego też wielu opiekunów maluchów zastanawia się, jak rozpoznać zapadnięte ciemiączko. W tym celu często szukają w wyszukiwarkach zdjęcia zapadniętego ciemiączka. To zawsze pomaga, jednak najlepiej samemu dokonać oceny.
Oto jak wygląda zapadnięte ciemiączko: przede wszystkim jest wklęsłe i może wyglądać jak niewielkie wgłębienie na główce dziecka. Skóra wokół niego może być bardziej napięta i twarda w dotyku.
W odróżnieniu od zdrowego ciemiączka, które jest delikatnie tętniące w rytmie bicia serca, zapadnięte ciemiączko pulsuje mniej lub niezauważalnie.
Najczęstsza sytuacja, gdy rodzice obserwują zapadnięte ciemię, wiąże się z odwodnieniem. Wówczas zanotujemy rzadkie moczenie, suche usta, płacz bez łez czy zwiększoną senność. Należy podać dziecku płyny i skonsultować się z lekarzem.
Czasem przyczyną może być niedożywienie. Brak odpowiedniej ilości składników odżywczych lub zaburzenia metaboliczne mogą powodować zapadnięcie się ciemiączka.
Zdarza się, że obserwujemy lekko zapadnięte ciemiączko, gdy dziecko jest w pozycji pionowej (na przykład siedzącej lub stojącej), ale ciemiączko wraca do normalnego stanu, gdy dziecko jest w pozycji poziomej (leżącej). Może to być spowodowane tymczasowym spadkiem ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego wewnątrz czaszki.
Choć brzmi to bardzo poważnie, przyczynami mogą być: odwodnienie, wymioty, biegunka lub nadmierne pocenie się.
Zawsze, gdy pojawią się obawy dotyczące ciemiączka – np. zapadnięte ciemiączko jest duże, towarzyszą mu zmiany w zachowaniu dziecka, warto skonsultować się z lekarzem pediatrą, który może dokładnie ocenić stan dziecka i zalecić odpowiednie działania.
Jak wygląda ciemiączko?
Ciemiączko składa się z gęstej tkanki łącznej pokrytej skórą. Ze względu na swoją funkcję jest miękkie i elastyczne, co pozwala na pewną ruchomość kości czaszki.
Warto wiedzieć, że po porodzie człowiek ma dwa główne ciemiączka: ciemiączko przednie (znajdujące się między kośćmi czołowymi a ciemieniowymi) oraz ciemiączko tylne (między kośćmi ciemieniowymi a potyliczną). Istnieją także mniejsze ciemiączka, które kształtują się w życiu płodowym, a u niemowlaka są już prawie niewyczuwalne.
Młodzi rodzice najczęściej dowiadują się, co to ciemiączko, w szkole rodzenia lub zaraz po porodzie, gdy lekarz dokonuje pomiaru i oceny, jak wygląda ciemiączko, czy jest prawidłowo umiejscowione i czy jego rozmiary mieszczą się w normie.
W tym miejscu warto zaznaczyć, że rozmiar ciemiączka u noworodka może się różnić. Średnio ciemiączko przednie ma około 2-3 cm szerokości i 3-4 cm długości. Ciemiączko tylne jest mniejsze, o średnicy około 0,5-1 cm.
Jeśli rodzic zastanawia się, gdzie jest ciemiączko u niemowlaka, wystarczy, że delikatnie poszuka pod palcami miękkiego obszaru na główce dziecka. Raczej wyczujemy ciemiączko przednie – mniej więcej w miejscu, gdzie dorosły ma szew wieńcowy.
Ciemiączko tylne (ciemieniowo-potyliczne) znajduje się bliżej tyłu głowy i jest znacznie mniejsze niż przednie. Zresztą zazwyczaj zamyka się wcześniej, w pierwszych miesiącach życia.
Zdarza się, że rodziców niepokoi ciemiączko bardzo małe, np. 1x1 cm po urodzeniu - jednak warto uwzględnić, że jest to kwestia bardzo indywidualna. Niektóre dzieci są drobne, więc mogą mieć też mniejsze ciemiączko.
O wiele ważniejszą kwestią jest fakt, jak zmienia się obwód głowy dziecka w kolejnych miesiącach. Warto podzielić się obserwacjami z zaufanym pediatrą.
Rodziców malutkich dzieci często niepokoi też pulsowanie ciemiączka. Na szczęście nie jest to powód do obaw. Lekko pulsujące ciemiączko jest normalnym, zdrowym objawem - efektem krążenia krwi w naczyniach mózgu.
USG przezciemiączkowe. Co wykrywa?
Jeżeli istnieją podejrzenie nieprawidłowości w rozwoju neurologicznym dziecka, warto wiedzieć, że zdiagnozować je pomoże usg głowy - przezciemiączkowe.
USG ciemiączka to badanie ultrasonograficzne, które wykorzystuje fale dźwiękowe do obrazowania struktur mózgu niemowlęcia. Dzięki elastyczności, którą charakteryzuje się niezrośnięte ciemiączko, można przeprowadzić badanie przezciemiączkowe w sposób bezbolesny dla dziecka i nieinwazyjny.
Badanie może być zlecone przez neonatologa, pediatrę lub neurologa dziecięcego, jeśli istnieją obawy dotyczące rozwoju neurologicznego dziecka lub jeśli maluch wykazuje objawy sugerujące nieprawidłowości w funkcjonowaniu mózgu. Także wcześniakom rutynowo zleca się usg przezciemiączkowe. Co wykrywa badanie?
USG główki u niemowlaka pozwala na ocenę rozwoju mózgu dziecka, wykrywa ewentualne krwawienia wewnątrzczaszkowe i umożliwia diagnostykę wodogłowia oraz innych nieprawidłowości strukturalnych mózgu.
USG przezciemiączkowe jest dostępne w ramach świadczeń gwarantowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia, zwłaszcza dla wcześniaków lub niemowląt z podejrzeniem problemów neurologicznych. Jeśli badanie jest zlecone przez lekarza w ramach NFZ, jest bezpłatne.
Jeśli rodzice profilaktycznie chcieliby wykonać USG przezciemiączkowe prywatnie, mogą wykupić badanie. Wiele prywatnych placówek medycznych oferuje USG przezciemiączkowe. Cena waha się najczęściej między 200-300 zł, w zależności od lokalizacji.
Planując USG przezciemiączkowe, warto wiedzieć, do kiedy można je wykonać. Najczęściej badanie jest wykonywane u niemowląt do 6-9 miesiąca życia, zanim ciemiączko zacznie się zamykać. Po tym czasie jakość obrazu może być nieodpowiednia z powodu zrośnięcia kości czaszki.
Podsumowując, USG przezciemiączkowe to bezpieczne i nieinwazyjne badanie, które pozwala na ocenę struktur mózgu niemowlęcia. Jest to szczególnie ważne narzędzie diagnostyczne dla wcześniaków i niemowląt z podejrzeniem problemów neurologicznych.
Kiedy zarasta ciemiączko?
Zarastanie ciemiączka jest ważnym etapem w rozwoju dziecka i może dostarczyć ważnych informacji na temat jego zdrowia i rozwoju.
Wielu rodziców wyczekuje chwili, kiedy zarasta ciemiączko - delikatnie szukają pod palcami zmian w obrębie czaszki malucha. Warto jednak wiedzieć, że nie istnieje jeden moment, kiedy zrasta się ciemiączko - to raczej dość długi i rozłożony w czasie proces.
Warto dodać, że proces ten zależy od indywidualnych cech dziecka, dlatego odpowiedź na pytanie: ile zrasta się ciemiączko, nie jest jednoznaczna.
Na początku daje się wyczuć, jak zmienia się ciemiączko tylne. Kiedy zarasta, można zauważyć stwardnienie w części ciemieniowo-potylicznej. To ciemiączko u niemowląt jest mniejsze i zwykle zamyka się wcześnie, w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia. Zgodnie z normą powinno się zasklepić do 6. miesiąca życia.
Z kolei ciemiączko przednie, kiedy zarasta, daje się wyczuć jako stwardnienie w części czołowo-ciemieniowej czaszki.
Rodziców często nurtuje pytanie, do kiedy zrasta się ciemiączko. Przednie ciemiączko u dziecka może pozostać otwarte do 18 miesiąca życia dziecka. Natomiast jeśli ciemiączko przednie nie zacznie się zamykać u półtorarocznego dziecka lub jeśli pozostanie otwarte po 24. miesiącu życia, warto skonsultować się z lekarzem.
Późne zarastanie ciemiączka może być oznaką pewnych zaburzeń. Niezarośnięte ciemiączko np. u dwulatka może oznaczać:
- niedobór witaminy D,
- podwyższony poziom związków fosforu we krwi,
- pewne choroby genetyczne lub inne schorzenia.
Jeśli zostanie zdiagnozowana konkretna przyczyna opóźnienia zamykania się ciemiączka, lekarz może zalecić odpowiednie leczenie, takie jak suplementacja witaminy D.
Warto mieć świadomość, że jeśli rodzice mają jakiekolwiek obawy dotyczące ciemiączka swojego dziecka, powinni być w stałym kontakcie z lekarzem pediatrą, który może dokładnie je ocenić, obserwować, kiedy zarastają i monitorować rozwój czaszki niemowlęcia.
