U nas zapłacisz kartą
Uwypuklenie na czole - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Kiedy zarasta ciemiączko?
Zarastanie ciemiączka jest ważnym etapem w rozwoju dziecka i może dostarczyć ważnych informacji na temat jego zdrowia i rozwoju.
Wielu rodziców wyczekuje chwili, kiedy zarasta ciemiączko - delikatnie szukają pod palcami zmian w obrębie czaszki malucha. Warto jednak wiedzieć, że nie istnieje jeden moment, kiedy zrasta się ciemiączko - to raczej dość długi i rozłożony w czasie proces.
Warto dodać, że proces ten zależy od indywidualnych cech dziecka, dlatego odpowiedź na pytanie: ile zrasta się ciemiączko, nie jest jednoznaczna.
Na początku daje się wyczuć, jak zmienia się ciemiączko tylne. Kiedy zarasta, można zauważyć stwardnienie w części ciemieniowo-potylicznej. To ciemiączko u niemowląt jest mniejsze i zwykle zamyka się wcześnie, w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia. Zgodnie z normą powinno się zasklepić do 6. miesiąca życia.
Z kolei ciemiączko przednie, kiedy zarasta, daje się wyczuć jako stwardnienie w części czołowo-ciemieniowej czaszki.
Rodziców często nurtuje pytanie, do kiedy zrasta się ciemiączko. Przednie ciemiączko u dziecka może pozostać otwarte do 18 miesiąca życia dziecka. Natomiast jeśli ciemiączko przednie nie zacznie się zamykać u półtorarocznego dziecka lub jeśli pozostanie otwarte po 24. miesiącu życia, warto skonsultować się z lekarzem.
Późne zarastanie ciemiączka może być oznaką pewnych zaburzeń. Niezarośnięte ciemiączko np. u dwulatka może oznaczać:
- niedobór witaminy D,
- podwyższony poziom związków fosforu we krwi,
- pewne choroby genetyczne lub inne schorzenia.
Jeśli zostanie zdiagnozowana konkretna przyczyna opóźnienia zamykania się ciemiączka, lekarz może zalecić odpowiednie leczenie, takie jak suplementacja witaminy D.
Warto mieć świadomość, że jeśli rodzice mają jakiekolwiek obawy dotyczące ciemiączka swojego dziecka, powinni być w stałym kontakcie z lekarzem pediatrą, który może dokładnie je ocenić, obserwować, kiedy zarastają i monitorować rozwój czaszki niemowlęcia.
Rodzaje wyprysków na czole
Krostki, które pojawiają się na czole, mogą być wynikiem:
- trądziku zaskórnikowego,
- trądziku krostkowego,
- trądziku grudkowo-krostkowego.
W zależności od przyczyny, wypryski różnią się między sobą – na przykład sposobem powstawania i gojenia.
- niewielkie, ciemne lub czarne kropki, występujące zwłaszcza w strefie T (czoło, nos, broda) – to przykład wyprysków zwykle występujących przy trądziku zaskórnikowym
- zaczerwienione wypełnione ropą krostki, które długo się goją i mogą pozostawiać po sobie blizny – tak charakteryzują się wykwity typowe dla trądziku krostkowego
- twarde guzki występujące razem z krostkami, które nie pozostawiają blizn, są wypełnione łojem – tym cechują się zmiany towarzyszące trądzikowi grudkowo-krostkowemu
Poza tymi typowo trądzikowymi wypryskami na czole mogą pojawić się podskórne, bardzo drobne krosteczki. Najczęściej są białe i występują w większych skupiskach. Kaszka na czole, bo o niej mowa, powstaje w wyniku alergii, zmian hormonalnych lub źle dopasowanej pielęgnacji.
Możliwe przyczyny powstawania plam i przebarwień
- nieprawidłowe nawyki pielęgnacyjne (np. zbyt intensywne peelingi, brak ochrony)
- niedopasowane kosmetyki do skóry (np.fotouczulające)
- zaburzenia hormonalne
- stany zapalne w organizmie
- zły stan jelit
- choroby tarczycy
- styl życia – małe ilości snu, duże ilości stresu
- zaburzona gospodarka żelazem
- niedobory mikroskładników
- zaburzenia pracy wątroby
- przyjmowane leki
Mechanizm powstawania przebarwień jest skomplikowany. Terapia musi skupiać się na każdym etapie tego mechanizmu. Terapie skierowane na przebarwienia by były skuteczne muszą być dobrze przemyślane.
Nie zawsze witamina C da sobie radę z plamą na czole jak również nie zawsze mocny zabieg złuszczający sobie z nią poradzi. Dużo zależy od rodzaju przebarwienia i skóry. Często po bardzo intensywnych terapiach przebarwienia znikają… na chwilę. A później wracają ze zdwojoną siłą.
Czy jest więc zatem jakieś rozsądne rozwiązanie? Tak, oczywiście. Wystarczy skrupulatnie przenalizować problem, wykluczyć przyczynę jego powstawania i działać.