U nas zapłacisz kartą
Izotek - Skuteczny Środek na Pryszcze i Trądzik
Izotek efekty leczenia, skutki uboczne. Zdjęcia przed i po kuracji Izotekiem.
Zaczęłam przyjmować Izotek mając 16 lat. Zażywałam Izotek w dawce 20 mg przez 7 miesięcy, potem 40 mg przez 3 miesiące. Zanim zdecydowałam się na ten lek używałam maści: Duac, Normaclin, Skinoren, Aknemycin i kilka innych. Efekty były słabe i krótkotrwałe, a z trądzikiem zmagałam się od 11 roku życia. Przyjmowałam też Tetralysal. Z domowych sposobów próbowałam nakładać maseczkę z drożdży, pić herbatę z bratka. Po wizycie u ginekologa (mając 16 lat) gdzie wykonałam badania i usg wykluczające zespół policystycznych jajników oraz po wizycie u endokrynologa i wykonaniu szeregu badań poszłam do dermatologa. Wtedy zaproponował mi Izotek.
Zdecydowałam się z powodu pogorszenia się stanu mojej twarzy, co bardzo utrudniało mi funkcjonowanie w społeczeństwie. Czułam się brudna, pomimo dbania o twarz bardziej niż inni. Trądzik był mocno zaogniony, często pojawiały się podskórne gule, oraz ropne pryszcze ale dominowały takie zwykle. Początki trądziku były na czole, a w momencie podjęcia leczenia cała twarz była usiana czerwonymi kropeczkami.
Co zawiera Izotek – Dlaczego działa?
Izotek zawiera pochodne witaminy A, które blokują i hamują powstawanie nowych pryszczy. To marzenie każdej osoby zmagającej się z trądzikiem. Dlatego trudno dziwić się masowej popularności tego leku. Nie ulegajmy jednak magii sukcesu, nie szukajmy tego, co najlepsze na siłę – spójrzmy na Izotek ze wszystkich stron – ma on przecież wady i zalety, a my musimy wiedzieć sporo o jednych i o drugich.
Izotek należy zażywać podczas posiłku zawierającego tłuszcz – chodzi o to, aby lek został dobrze przyswojony i wchłonięty przez ludzki organizm. O tym rzadko się mówi, lekarze zapominają powiedzieć o tym pacjentowi, lecz jest to informacja niezwykle ważna, kluczowa nawet. Pochodna witaminy A rozpuszcza się wyłącznie w tłuszczach,a Izotek zawiera takie właśnie składniki.
Najlepiej brać Izotek podczas obiadu, bo jest to obfity i bogatszy w tłuszcze posiłek.
Podsumowując, Izotek nie jest środkiem magicznym czy czarodziejskim, nie każdego pacjenta wykuruje, nie każdemu pomoże. Gdy pojawią się niepożądane objawy, czyli tak zwane skutki uboczne, to najpierw należy odstawić lek, a w drugiej kolejności udać się do lekarza i poprosić o konsultację i zapisanie innego leku. To jest jedyne wyjście.
Izotek nie jest cudownym lekiem dla wszystkich – jednym pomoże, innym zaszkodzi. Dlatego pacjent musi obserwować organizm, a nie liczyć, że Izotek zlikwiduje pryszcze, poprawi stan skóry, wzmocni włosy i paznokcie. Cudów nie ma, a poza tym leków aptecznych na trądzik jest całe mnóstwo. Nie ma powodu, aby niewolniczo trzymać się Izoteku. Poza tym stosowanie leku doustnego należy wesprzeć również innymi sposobami na pryszcze – maseczkami, parówkami ziołowymi, kremami, właściwą higieną cery.
Poza tym jest to długotrwała kuracja i na taką półroczną, roczną lub nawet dwuletnią wojnę trzeba być gotowym.
Dawkowanie preparatu
- lek należy przyjmować z posiłkiem,
- dawka początkowa leku Izotek wynosi 0,5 mg/kg mc. na dobę,
- następnie należy dostosować dawkę - dla większości pacjentów odpowiednia ilość to 0,5-1 mg/kg mc. na dobę,
- przekroczenie dawki skumulowanej ponad 120-150 mg/kg mc. nie przynosi istotnych dodatkowych korzyści.
Preparat stosuje się według zaleceń lekarza prowadzącego, który ma doświadczenie i odpowiednią wiedzę w stosowaniu ogólnie działających retynoidów u pacjentów z ciężkimi postaciami trądziku.
Czas trwania leczenia
Długość leczenia zależy od dobranej indywidualnie dawki skumulowanej i ustalonej dawki dobowej. W większości przypadków po okresie od 16 do 24 tygodni stosowania izoteku dochodzi do remisji choroby. Podczas terapii pacjent musi znajdować się pod stałą kontrolą lekarza. U większości pacjentów pojedynczy cykl leczenia wystarcza do zwalczenia zmian trądzikowych. Jeśli jednak terapia nie przyniesie oczekiwanych rezultatów i nastąpi wyraźny nawrót choroby, możliwe jest ponowne przeprowadzenie kuracji stosując taką samą dawkę dobową i skumulowaną. Decyzja o wznowieniu leczenia powinna zapaść nie wcześniej, niż po upływie 8 tygodni od zakończenia pierwszej serii, ponieważ nawet do tego czasu mogą ustępować uprzednio leczone objawy trądziku.
Szczególne grupy pacjentów.
Leku Izotek nie zaleca się stosować u dzieci poniżej 12 lat z uwagi na brak danych odnośnie bezpieczeństwa i skuteczności terapii. Preparat nie jest wskazany w leczeniu zmian trądzikowych przed okresem dojrzewania.
Modyfikacja dawkowania jest konieczna u osób z ciężką niewydolnością nerek. W tej grupie pacjentów zaleca się stosowanie mniejszej dawki początkowej, np. 10 mg/dobę. Docelowa dawka nie powinna przekraczać 1 mg/kg mc. na dobę lub maksymalnej ilości tolerowanej przez pacjenta.
Jeśli pacjent nie toleruje docelowej dawki leku, możliwe jest jej zmniejszenie. Wówczas, aby przyjąć obliczoną przez lekarza dawkę skumulowaną, konieczne będzie wydłużenie czasu leczenia. Wiąże się to ze zwiększonym ryzykiem nawrotu trądziku, dlatego też leczenie należy kontynuować maksymalną dawką tolerowaną przez pacjenta.
Możliwe skutki uboczne
- poważne wysypki skórne - rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica
toksyczno-rozpływna naskórka. Objawiają się kolistymi plamami na rękach i dłoniach lub nogach i stopach, często z pęcherzami w środku. W ciężkich przypadkach mogą pojawić się również pęcherze na klatce piersiowej i plecach oraz inne objawy towarzyszące, jak zapalenie spojówek czy owrzodzenia w jamie ustnej, gardle lub nosie. Często przed wystąpieniem wysypki pacjent odczuwa objawy grypopodobne jak ból głowy, ból różnych części ciała i gorączkę. W niektórych przypadkach wysypka może skutkować rozległym łuszczeniem się skóry, które jest potencjalnym zagrożeniem dla życia. Dlatego też nie należy lekceważyć objawów skórnych podczas stosowania leku, - reakcje anafilaktyczne i alergiczne - objawy reakcji anafilaktycznej to obrzęk twarzy, warg, gardła i jamy ustnej utrudniający oddychanie i/lub przełykanie, może pojawić się również nagły obrzęk dłoni, stóp i kostek. Ich pojawienie się wymaga natychmiastowego udania się na oddział ratunkowy. Reakcje alergiczne objawiają się dusznościami, nagłym uciskiem w klatce piersiowej i świszczącym oddechem, szczególnie u pacjentów chorujących na astmę. W razie wystąpienia tych symptomów należy odstawić lek i skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
- zaburzenia psychiczne - depresja lub zaburzenia powiązane, nasilenie się istniejącej depresji, skłonność do przemocy lub agresji, nietypowe zachowania, objawy psychotyczne. W przypadku pojawienia się zmian nastroju, utraty kontaktu z rzeczywistością, utrzymującego się smutku, lęku, poczucia dyskomfortu emocjonalnego i innych objawów zaburzeń psychicznych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Odnotowano przypadki myśli i wyobrażeń samobójczych lub dotyczących samookaleczenia, a nawet prób samobójczych u pacjentów. Takie działania mogą podejmować nawet osoby niewykazujące objawów depresji,
- rabdomioliza - rozpad tkanki mięśniowej mogący doprowadzić do niewydolności nerek. Choroba objawia się osłabieniem mięśni i może potencjalnie zagrażać życiu pacjenta. Charakterystyczne objawy obejmują: problemy z poruszaniem rękoma lub nogami, zasinienie części ciała, bolesność, obrzęki, ciemne zabarwienie moczu, małą ilość wytwarzanego moczu, zatrzymanie produkcji moczu, odwodnienie, splątanie. Rabdomioliza może wystąpić, jeśli podczas przyjmowania leku Izotek pacjent uprawia intensywną aktywność fizyczną,
- zapalenie wątroby – przejawia się poprzez zmęczenie i zażółcenie skóry lub białek oczu. Jeśli się pojawią, to należy zaprzestać stosowania leku i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem,
- zapalenie nerek – symptomy choroby to silne zmęczenie, problemy z oddawaniem moczu, opuchlizna i obrzęk powiek. Po ich wystąpieniu należy odstawić lek i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem,
- ciężkie choroby jelit – jeśli u pacjenta podczas przyjmowania Izotek wystąpi silny ból brzucha, to koniecznie należy przerwać stosowanie leku i zasięgnąć pomocy medycznej. Bólowi brzucha mogą, ale nie muszą towarzyszyć nudności, wymioty i biegunka krwotoczna,
- nadciśnienie wewnątrzczaszkowe – narażeni są na nie zwłaszcza pacjenci, którzy podczas terapii lekiem Izotek 10 mg lub Izotek 20 mg stosują antybiotyk z grupy tetracyklin. Możliwe objawy to utrzymujący się ból głowy, któremu towarzyszą wymioty, nudności oraz zaburzenia widzenia, włącznie z niewyraźnym widzeniem. Jeśli wystąpią, to zaleca się odstawienie leku i jak najszybszy kontakt z lekarzem prowadzącym,
- zaburzenia oka – gdy pacjent zauważy pogorszenie widzenia (niewyraźne widzenie), powinien natychmiast odstawić lek i skonsultować się z lekarzem. W razie wystąpienia innych problemów ze wzrokiem należy poinformować lekarza.
Izotek
Izotek to lek na trądzik zawierający syntetyczną pochodną witaminy A. Jest stosowany w leczeniu ciężkich postaci trądziku, u których inne metody leczenia nie przyniosły rezultatów. Podczas kuracji pacjent podlega pewnym ograniczeniom. Izotek jest lekiem wydawanym na receptę. Koszt kuracji uzależniony jest od dawkowania. Lek dostępny jest w dawkach 10 mg oraz 20 mg, w opakowaniach po 30, 60 lub 100 szt.
Wskazania do stosowania
Lek izotek sprawdza się doskonale w leczeniu trądziku pospolitego, którego nie udało się wyleczyć lekami przeciwbakteryjnymi oraz lekami o działaniu miejscowym. W efekcie leczenia izotretynoiną dochodzi do zatrzymania rozrostu gruczołów łojowych, a nawet obserwuje się ich zmniejszanie. Zmniejsza się także ich aktywność. Ponadto lek wpływa korzystnie na rogowacenie naskórka, a następnie pobudza jego odnowę.
Kiedy nie stosować tego leku
- niewydolność wątroby,
- zbyt duży poziom witaminy A w organizmie,
- podwyższone stężenie lipidów we krwi pacjenta,
- przyjmowanie antybiotyków z grupy tetracyklin lub preparatów z witaminą A.
Pełny skład preparatu
1 kapsułka miękka Izotek zawiera 10 mg lub 20 mg izotretynoiny.
Substancje pomocnicze to: olej sojowy oczyszczony, wosk żółty, olej sojowy uwodorniony, olej sojowy częściowo uwodorniony, żelatyna, glicerol, tytanu dwutlenek E 171, tlenek żelaza czerwony E 172, tlenek żelaza żółty E 172.
