Jak skutecznie zapobiegać wypadaniu włosów spowodowanemu stresem
Przyczyny łysienia
Do nadmiernego wypadania włosów może przyczynić się wiele czynników. Utrata włosów może być efektem przebytej lub aktywnej choroby, przewlekłego stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków oraz nieodpowiedniej pielęgnacji włosów. Do chorób ogólnoustrojowych, które często wiążą się z wypadaniem włosów, należą:
- choroby tarczycy – niedoczynność, nadczynność, hashimoto,
- choroby zakaźne,
- cukrzyca,
- schorzenia tkanki łącznej i owłosionej skóry głowy – łuszczyca, grzybica, łojotokowe zapalenie skóry głowy,
- zaburzenia hormonalne – hormony androgenowe oddziałują na mieszki włosowe powodując łysienie androgenowe, występujące w kątach czołowych (u mężczyzn) lub na szczycie głowy (u kobiet),
- zatrucie metalami ciężkimi (najgroźniejsza piątka dla włosów w skrócie: „TOBAR”, czyli tal, ołów, bizmut, arsen, rtęć).
Wśród stosowanych leków na wypadanie włosów wpływ mogą mieć:
- leki przeciwzakrzepowe,
- leki reumatologiczne (metotreksat, takrolimus),
- środki kardiologiczne (statyny, fibraty, inhibitory angiotensyny, leki blokujące kanały wapniowe),
- leki przeciwtarczycowe (pochodne tiouracylu),
- środki antykoncepcyjne (w zależności od przewagi estrogenowej w stosunku do gestagenów).
Dlaczego wypadają włosy?
Przerzedzenie lub dziedziczne łysienie (zwane także łysieniem androgenowym) jest jedną z głównych przyczyn wypadania włosów i dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Łysienie plackowate, będące chorobą autoimmunologiczną, to kolejny przykład. W tym przypadku to organizm atakuje własne komórki włosowe.
Zmniejszanie się objętości fryzury może być wczesnym sygnałem choroby tarczycy lub niedokrwistości. Dzięki prawidłowemu leczeniu łysienie często zostaje zatrzymane i odwrócone. Utrata włosów po długotrwałej chorobie jak przeziębienie, narkoza przedoperacyjna, wysoka gorączka, zakażenie lub grypa są również znaczącymi przyczynami tego problemu.
Radioterapia i chemioterapia często prowadzą do czasowego wyłysienia, podobnie jak trichotilomania – zaburzenie, gdzie osoba nieświadomie wyrywa swoje włosy. Nadmierna utrata kosmyków po porodzie lub w okresie menopauzy jest związana ze spadkiem poziomu estrogenów. Problem ten może być częściowo odwrócony, lecz objętość włosów rzadko wraca do stanu sprzed przekwitania.
Stres i traumatyczne wydarzenia życiowe także nasilają utratę włosów. Podobnie jak radykalna dieta oraz znaczny spadek masy ciała. Problem nadmiernego wypadania włosów często ujawnia się od 3 do 6 miesięcy po zmianie nawyków żywieniowych.
Utrata włosów często jest spowodowana niewłaściwym poziomem witamin i minerałów, takich jak nadmiar witaminy A, niedobór witamin z grupy B, D3 czy niedobór białka i żelaza w diecie, co jest szczególnie ważne dla prawidłowej kondycji włosów.
Przyjmowanie niektórych leków na receptę również może być przyczyną wypadania włosów, podobnie jak nieprawidłowa pielęgnacja pasm, w tym częste farbowanie, stosowanie silnych kosmetyków, suszenie gorącym powietrzem, używanie prostownicy, mocne upięcia czy ciasne warkoczyki, które przyczyniają się do uszkodzenia włókien włosowych oraz podrażnień skóry.
Pozostałe przyczyny nadmiernej utraty włosów
Przyczyny wypadania włosów mogą być bardziej złożone niż się wydaje. Oprócz wcześniej wymienionych czynników, takich jak stres, problemy z tarczycą czy dieta, istnieje kilka innych ważnych aspektów, które mogą nasilać ten problem:
Wypadanie włosów – przyczyny, diagnoza, skuteczne sposoby
Wielu z nas dotyczy nadmierne wypadanie włosów, które jest problemem natury zdrowotnej i estetycznej. Zdrowe i gęste włosy są jednym z atrybutów docenianych przez płeć przeciwną. Wypadanie włosów jest naturalnym procesem zachodzącym w organizmie. Specjaliści wyróżniają wiele przyczyn wypadania włosów, które można skutecznie leczyć.
Włosy charakteryzuje złożona budowa, w którą wchodzą łodygi, korzenie włosa i mieszek włosowy. To właśnie mieszek napędza wzrost włosów. Znajduje się w środkowej warstwie skóry, a odżywiany jest przez bogato unaczynioną brodawkę. Każdy człowiek ma przeciętnie od 85 tys. do 140 tys. włosów, a rozwój mieszków włosowych rozpoczyna się już w życiu płodowym. Gdy płód ma około 60 dni zaczynają tworzyć się na jego głowie mieszki włosowe. Wzrost włosa nie jest ciągłym procesem, a charakteryzują go 3 różne fazy. Podczas upływu lat cykle te powtarzają się wielokrotnie, natomiast kolejność faz jest stała.
Cykl wzrostu włosa to 3 fazy: wzrostu, zaniku i wypadania. Podczas fazy wzrostu komórki mieszka włosowego dokonują intensywnego podziału, aby produkować nowy włos. Czas trwania fazy wzrostu uwarunkowany jest genetycznie, a jego długość wynosi od 2 do 7 lat. U zdrowego człowieka aż 90% włosów znajduje się w fazie wzrostu. Druga faza dotyczy zanikania i trwa od 14 do 21 dni. W tym okresie w korzeniu włosa dochodzi do procesów przebudowy.
Macierz włosa zanika, a włos zostaje wypchnięty w kierunku skóry. U przeciętnego pacjenta 3% włosów skóry głowy znajduje się w tej fazie. Ostatnia faza dotyczy włosów całkowicie zrogowaciałych, w których nie zachodzą już procesy przemiany materii. W ciągu 30-90 dni cebulka włosowa staje się cieńsza i dochodzi do jej wypadnięcia podczas szczotkowania lub mycia włosów. Stary włos zostaje wypchnięty przez nowo rosnący włos. W tej fazie znajduje się około 13% włosów skóry głowy zdrowych pacjentów.
Diagnostyka łysienia
Istotnym elementem diagnostyki łysienia jest szczegółowo przeprowadzony wywiad oraz dokładna ocena owłosionej skóry głowy. Ważne staje się znalezienie przyczyny problemu oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia. Diagnostyka łysienia w pierwszej kolejności musi być oparta wykonaniem badań laboratoryjnych, między innymi:
- morfologii,
- stężeń hormonów tarczycowych – TSH, FT3, FT4,
- stężenia żelaza,
Aby mieć pełen obraz schorzenia, ważnym elementem jest wykonanie szczegółowego badania trychologicznego, na które składa się,
- trichoskopia – mikroskopowa ocena włosów za pomocą wideodermatoskopu,
- trichogram – badanie włosów na skórze głowy na podstawie oceny ich korzeni w mikroskopie świetlnym. Czasem wiąże się to z wyrwaniem niewielkiej liczby włosów do badania,
- badanie histopatologiczne wycinka ze skóry głowy.
Problemem wypadających włosów zajmuje się lekarz dermatolog oraz trycholog.
