U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda łuszczyca skóry głowy - Objawy, leczenie i porady pielęgnacyjne
Łuszczyca skóry głowy – leczenie miejscowe i ogólnoustrojowe
Metody leczenia łuszczycy (niezależnie od tego, czy jest to łuszczyca skóry głowy lub też łuszczyca na ciele) uzależnione są przede wszystkim od zaawansowania choroby. W postaci lekkiej, niepowodującej bólu czy ran, wdraża się zwykle leczenie miejscowe, polegające na wypełnieniu dwóch etapów:
- etap pierwszy leczenia łuszczycy obejmuje złuszczenie skóry – tak, aby pozbyć się całego martwego naskórka w postaci łusek. Do tego celu wykorzystywane są preparaty zawierające różne rodzaje substancji złuszczających – w tym kwas salicylowy, mocznik, chlorek sodu i inne,
- etap drugi uwzględnia stosowanie preparatów redukujących lub całkowicie hamujących proliferację (czyli namnażanie się komórek) naskórka, dzięki czemu na skórze nie tworzą się nowe łuski.
W większości przypadków taki schemat leczenia prowadzi do znaczącej poprawy lub nawet do remisji objawów. Jeśli terapia nie jest skuteczna, wdraża się leczenie immunosupresyjnymi preparatami doustnymi (które zmniejszają aktywność układu odpornościowego, co jednocześnie redukuje objawy choroby z uwagi na autoimmunologiczny charakter łuszczycy). Leczenie immunosupresyjne ma jednak wiele skutków ubocznych, dlatego terapią pierwszego wyboru jest zawsze leczenie miejscowe.
Aby jak najdłużej utrzymać chorobę w remisji, pacjentom poleca się unikanie czynników zaostrzających (czyli stresu, picia alkoholu i palenia papierosów, stosowania agresywnych kosmetyków do pielęgnacji skóry głowy), a także włączenie do diety bogatych źródeł kwasów omega-3 lub suplementację preparatów z kwasami omega.
Leki stosowane w łuszczycy
Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .
Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.
Objawy łuszczycy skóry głowy
Owłosiona skóra głowy jest najczęstszym miejscem występowania łuszczycy. Objawia się ona poprzez pojawienie się blaszek łuszczycowych , które pokryte są grubymi, nawarstwionymi łuskami w postaci strupów lub zlanych, dużych ognisk tworzących skorupę. Ogniska łuszczycowe mogą występować także poza linią włosów, obejmując obszary takie jak czoło, kark czy skórę za uszami. Charakterystyczne dla zmian skórnych w przebiegu łuszczycy głowy jest złuszczanie o różnym nasileniu i dokuczliwy świąd.
Choroba nie wpływa na wygląd samych włosów i zazwyczaj nie powoduje łysienia. Może poprzedzać jednak zmiany występujące na skórze gładkiej (często łokciach, kolanach) paznokciach czy miejscach intymnych. Zwłaszcza łuszczyca głowy u dziecka może oznaczać początek łuszczycy uogólnionej, która z czasem da o sobie znać objawami poza skórą głowy . To, o czym warto pamiętać, to, że łuszczyca na ciele może pojawić się nawet kilka lat po wystąpieniu zmian na głowie.
Atopowe zapalenie skóry (AZS) – objawy i leczenie
Objawy łuszczycy głowy
Typowe objawy łuszczycy głowy to przede wszystkim nacieczone wykwity zapalne, pojawiające się na owłosionej części czaszki. Pokryte są one srebrzystymi, silnie wysuszonymi łuskami, które następnie utwardzają się, tworząc na powierzchni głowy ściśle przylegającą skorupę.
Z czasem choroba rozszerza zasięg, rozlewając się poza linię włosów i obejmując także górną część czoła oraz potylicę. W ten sposób powstaje niezwykle charakterystyczny objaw zwany koroną łuszczycową.
Pojawienie się zmian skórnych na twarzy dla większości pacjentów jest doświadczeniem silnie traumatyzującym, powodującym głęboki wstyd, zaburzającym poczucie własnej wartości, a także implikującym wycofywanie się z normalnych aktywności oraz rozpad więzi społecznych.
Osoby chore na łuszczycę głowy mogą też zmagać się z przejściowym wypadaniem włosów, aczkolwiek w praktyce nie jest ono tak częste, jak zwykło się uważać. Zazwyczaj miejscowa utrata owłosienia nie jest bezpośrednio związana z procesem chorobowym, lecz rozdrapywaniem swędzącej skóry.
