U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda łuszczyca głowy? Zdjęcia i objawy
Jak ją rozpoznać?
Charakterystyczną cechą łuszczycy są zmiany skórne związane z zaburzeniem regeneracji naskórka w postaci czerwonych grudek, które mogą zlewać się w większe skupiska. Plamy pokrywają się białoszarą łuską.
fot. Adobe Stock
- pękanie skóry,
- krwawienie,
- ból,
- świąd,
- zaczerwienienie,
- pieczenie.
Zmiany pojawiają się najczęściej na: twarzy, łokciach, kolanach, plecach, dłoniach, stopach, a także paznokciach dłoni i stóp.
fot. Ula Bugaiova
Łuszczyca krostkowa – zdjęcia
Łuszczyca krostkowa jest odpowiednikiem łuszczycy pospolitej występującej u młodszych pacjentów. Zwykle pierwsze zmiany, w postaci zaczerwienionych plamek przypominających wysypkę, pojawiają się w wieku nastoletnim lub niewiele później. W roli „czynnika spustowego” często występuje w tym przypadku angina paciorkowcowa. To druga najczęstsza forma łuszczycy, którą rozpoznaje się u co 10 pacjenta któremu postawiono rozpoznanie łuszczycy.
Łuszczyca odwrócona jest szczególną formą łuszczycy, ponieważ odwrotnie do pozostałych firm manifestacji łuszczycy występuje w naturalnych fałdach ciała – z tyłu kolan, skórze pach, w pachwinach. Zwykle zmiany są lśniące i zaczerwienione, i nie są pokryte łuską. Zazwyczaj łuszczyca odwrócona towarzyszy innym rodzajom łuszczycy
Dziedziczenie łuszczycy
Szacuje się, że u niemal 30% chorych łuszczyca występuje rodzinnie. Dziedziczenie jest wieloczynnikowe i wielogenowe. Zdrowi rodzice mają 1-2% szans na urodzenie dziecka z łuszczycą. Gdy choruje jeden rodzic, ryzyko wzrasta do 10-20%, a jeśli łuszczycę mają oboje rodziców, ryzyko pojawienia się łuszczycy u potomstwa wynosi aż 50-70%.
W odniesieniu do czasu rozwoju choroby i jej sposobu ujawniania się, łuszczycę zwykłą dzieli się na dwa typy:
- Łuszczycę dziedziczną . Pojawia się przed 40 rokiem życia – zwykle w dzieciństwie lub wieku młodzieńczym. Dotyczy 85 proc. wszystkich przypadków łuszczycy. Charakteryzuje się cięższym przebiegiem i gorszą odpowiedzią na leczenie.
- Łuszczycę dorosłych . Występuje u osób po 40 roku życia, u których nie obserwuje się zwiększonego ryzyka zachorowań w rodzinie. Ma łagodniejszy przebieg, ale częściej pojawia się na paznokciach i stawach.
Ponadto w klasyfikacji łuszczycy uwzględnia się lokalizację zmian oraz obraz kliniczny schorzenia. Wśród najczęściej występujących odmian wyróżnia się:
- Łuszczycę pospolitą – to najczęstsza postać choroby. Występuje u 80–90 proc. wszystkich chorych. Na skórze pojawiają się wypukłe, zaczerwienione obszary pokryte biało-srebrną łuską.
- Łuszczycę stawową – to jedna z bardziej niebezpiecznych postaci łuszczycy skóry. Proces chorobowy w łuszczycy stawów jest uwarunkowany zaburzeniami ze strony układu odpornościowego. Charakterystyczne dla tej postaci jest zesztywnienie i stan zapalny kręgosłupa, oraz stawów krzyżowo-biodrowych. Objawami łuszczycowego zapalenia stawów są ból, sztywność i obrzęk stawów. Powikłaniem mogą być deformacje stawów, upośledzenie sprawności ruchowej, czasem nawet trwałe kalectwo.
- Łuszczycę kropelkowa – pojawia się w postaci małych, owalnych punkcików o wielkości maksymalnie 1 cm. Ta postać choroby może być powikłaniem paciorkowcowego zapalenia gardła lub innych infekcji bakteryjnych i wirusowych. Często występuje u dzieci jako pierwszy objaw łuszczycy zwykłej.
- Łuszczycę plackowatą – zmiany łuszczycowe są ułożone symetrycznie, przybierają formę dużych i zlewających się ze sobą wykwitów o czerwonym kolorze. Pokryte są srebrną łuską, która szybko się namnaża.
- Łuszczycę odwróconą – pojawia się tylko w miejscach, które na co dzień zginamy – najczęściej w okolicach stawów. Zmiany przybierają formę czerwonych lub różowych, niewielkich placków z łuską. Bardzo często ta postać łuszczycy dotyczy osób starszych.