Jak wygląda łuszczyca głowy? Zdjęcia i objawy

Objawy łuszczycy skóry głowy

Owłosiona skóra głowy jest najczęstszym miejscem występowania łuszczycy. Objawia się ona poprzez pojawienie się blaszek łuszczycowych , które pokryte są grubymi, nawarstwionymi łuskami w postaci strupów lub zlanych, dużych ognisk tworzących skorupę. Ogniska łuszczycowe mogą występować także poza linią włosów, obejmując obszary takie jak czoło, kark czy skórę za uszami. Charakterystyczne dla zmian skórnych w przebiegu łuszczycy głowy jest złuszczanie o różnym nasileniu i dokuczliwy świąd.

Choroba nie wpływa na wygląd samych włosów i zazwyczaj nie powoduje łysienia. Może poprzedzać jednak zmiany występujące na skórze gładkiej (często łokciach, kolanach) paznokciach czy miejscach intymnych. Zwłaszcza łuszczyca głowy u dziecka może oznaczać początek łuszczycy uogólnionej, która z czasem da o sobie znać objawami poza skórą głowy . To, o czym warto pamiętać, to, że łuszczyca na ciele może pojawić się nawet kilka lat po wystąpieniu zmian na głowie.

Atopowe zapalenie skóry (AZS) – objawy i leczenie

Leki stosowane w łuszczycy

Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .

Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.

Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.

Jak wygląda łuszczyca?

Łuszczyca to przewlekła i nawracająca choroba grudkowo-złuszczająca , która ma postać okrągłych, czerwonych lub zaróżowionych płaskich grudek o wyraźnie zaznaczonych brzegach różnej wielkości, pokrytych srebrzystą, narastającą łuską . Wykwity skórne mogą boleć lub swędzieć, a podrapane – krwawić. Należy jednak zaznaczyć, iż świąd nie jest stałym objawem – doświadcza go 67–95 proc. chorych w okresie zaostrzenia choroby. Gdy łuska z powierzchni grudki zostanie zdrapana, tworzy płatki przypominające zeskrobiny ze świecy, co jest znakiem rozpoznawczym tej choroby ( objaw świecy stearynowej ). Występuje też punktowe krwawienie nazywane objawem Auspitza.

Zmiany chorobowe najczęściej pojawiają się na zgięciach stawów: łokciach i kolanach oraz owłosionej skórze głowy i twarzy . Czasem usytuowane są w okolicach lędźwiowo-krzyżowych, pachwinach i pod pachami, a nawet między pośladkami. Łuszczyca może także atakować paznokcie, powodując punktowe wgłębienia (objaw naparstka), rogowacenie pod płytką paznokcia i jej rozwarstwianie się. Warto wiedzieć, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną i nie można się nią zarazić poprzez kontakt z drugim człowiekiem ani przez wspólnie użytkowane przedmioty.

Balneologia – lecznicza moc kąpieli i borowiny. Komu może pomóc?

Jak przebiega leczenie łuszczycy głowy?

Nie istnieje jeden skuteczny lek na łuszczycę głowy. Leczenie tego schorzenia jest długie, złożone i opiera się na wykorzystaniu różnych leków. Okresowo w leczeniu stosuje się preparaty złuszczające z kwasem salicylowym w stężeniu 2-10%. Inne substancje wykorzystywane w leczeniu łuszczycy głowy to:

  • glikortykosteroidy,
  • pochodne witaminy D3,
  • cygnolina,
  • dziegieć.

Leki na łuszczycę głowy dostępne są w postaci lotionów i płynów do stosowania na skórę. Poza szamponami wszystkie leki na to schorzenie są dostępne na receptę .

Rola dziegciów w leczeniu łuszczycy

Dziegcie to substancje uzyskiwane w wyniku suchej destylacji drewna lub kory, m.in. brzozowej lub bukowej. Mają postać gęstej, mazistej cieczy o ciemnobrunatnym zabarwieniu i specyficznym, smolistym zapachu. Zawierają tysiące związków organicznych, w tym substancje rakotwórcze i teratogenne (uszkadzające płód). Z tego powodu produkcja preparatów kosmetycznych zawierających dziegcie została zakazana na terenie Unii Europejskiej .

Jednak lekarze zajmujący się łuszczycą głowy zgadzają się, że dziegcie to jedne z najskuteczniejszych substancji w walce z łuszczycą , warto więc po nie sięgać w formie szamponów.

Szampony na łuszczycę głowy

Istotną rolę w niwelowaniu objawów łuszczycy głowy odgrywają szampony. Najwyższą skuteczność wśród szamponów na łuszczycę głowy wykazują szampony z dziegciem. Produkty te dostępne są w drogeriach stacjonarnych i internetowych oraz sklepach zielarskich w cenie od kilku do kilkudziesięciu złotych za opakowanie. Szampony z dziegciem zalecane są także przy występowaniu łupieżu .

Inne szampony przeznaczone do stosowania przy łuszczycy głowy to preparaty zawierające steroidy . Te jednak wydawane są tylko na receptę.

Jak diagnozuje się łuszczycę skóry głowy?

Mimo, iż symptomy łuszczycy owłosionej skóry głowy są wyraźne i dobrze znane dermatologom, to mogą przypominać również inne schorzenia – w tym łupież, łojotokowe zapalenie skóry głowy czy też grzybicę. To sprawia, że dla postawienia pewnego rozpoznania, u pacjenta wdraża się diagnostykę różnicową.

Diagnostyka łuszczycy skóry głowy, oprócz badania przedmiotowego (czyli dokładnego obejrzenia skóry głowy przez dermatologa z wykorzystaniem specjalnego narzędzia – dermatoskopu) oraz szczegółowego wywiadu, obejmuje również badania laboratoryjne – w tym badania mykologiczne (na obecność grzybów) oraz badanie histopatologiczne wycinka skóry głowy. Po tak kompleksowych testach lekarz jest w stanie wykluczyć zarówno łupież, jak i wzmożony łojotok czy grzybicę oraz rozpoznać łuszczycę.

Warto wiedziec:

Łuszczyca skóry głowy nie jest zaraźliwa, ale może być uciążliwym schorzeniem.

  • Łuszczyca skóry głowy to choroba przewlekła, ale można ją skutecznie leczyć.
  • Leczenie ma na celu złagodzenie objawów i spowolnienie rozwoju choroby.
  • Dostępnych jest wiele metod leczenia, a lekarz dobierze odpowiednią terapię do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Zadbaj o zdrowie swojej skóry głowy i skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania odpowiedniego leczenia łuszczycy!

Stosowanie się do zaleceń specjalisty, regularne przyjmowanie leków, unikanie - jeśli to możliwe - czynników ryzyka oraz kontrola schorzeń towarzyszących choroba nowotworowa, cukrzyca, niewydolność nerek skutecznie zapobiega nawrotom choroby i zapewnia odpowiedni komfort życia.

Czytaj dalej...

Schorzenie powraca u osób, które w przeszłości przebyły chorobę zakrzepowo-zatorową i chorobę żył powierzchownych lub głębokich, w związku z czym dochodzi do częściowego lub całkowitego zniszczenia zastawek.

Czytaj dalej...

glikokortykosteroidy mają silne właściwości przeciwzapalne, antyproliferacyjne i immunomodulujące, ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych związanych z nieprawidłowym stosowaniem tych preparatów, należy je stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza.

Czytaj dalej...

W tym pierwszym przypadku zmiany chorobowe możemy zlikwidować przez stosowanie leczenia miejscowego, zewnętrznego, zaś druga z postaci łuszczycy krostkowej, czyli łuszczyca rozsiana, często wymaga hospitalizacji.

Czytaj dalej...