Jak wygląda łuszczyca głowy? Zdjęcia i objawy

Łuszczyca krostkowa – zdjęcia

Łuszczyca krostkowa jest odpowiednikiem łuszczycy pospolitej występującej u młodszych pacjentów. Zwykle pierwsze zmiany, w postaci zaczerwienionych plamek przypominających wysypkę, pojawiają się w wieku nastoletnim lub niewiele później. W roli „czynnika spustowego” często występuje w tym przypadku angina paciorkowcowa. To druga najczęstsza forma łuszczycy, którą rozpoznaje się u co 10 pacjenta któremu postawiono rozpoznanie łuszczycy.

Łuszczyca odwrócona jest szczególną formą łuszczycy, ponieważ odwrotnie do pozostałych firm manifestacji łuszczycy występuje w naturalnych fałdach ciała – z tyłu kolan, skórze pach, w pachwinach. Zwykle zmiany są lśniące i zaczerwienione, i nie są pokryte łuską. Zazwyczaj łuszczyca odwrócona towarzyszy innym rodzajom łuszczycy

Rodzaje łuszczycy

Szacuje się, że 9 na 10 osób z łuszczycą ma jej zwyczajną odmianę. Choroba ta występuje jednak w wielu innych rodzajach – niektóre wymagają hospitalizacji.

Łuszczyca zwyczajna

Jest najczęściej występującym typem (zwie się ją również pospolitą) – aż 80-90% chorych ma właśnie tę odmianę. Można ją rozpoznać po wyglądzie zmian chorobowych – łuszczyca zwyczajna charakteryzuje się zmianami wypukłymi, okrągłymi lub owalnymi, pokrytymi białą (srebrzystą) łuską. Obszary zmian na skórze są wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry.

Ten typ łuszczycy występuje najczęściej na zewnętrznych częściach nóg, ramion, na kolanach i łokciach, plecach oraz na głowie, choć można go spotkać również na twarzy, dłoniach, stopach oraz na brzuchu. Zmiany skórne, spowodowane przez łuszczycę zwyczajną, możemy całkowicie zniwelować, stosując odpowiednio dobrane preparaty.

fot. Adobe Stock

Łuszczyca plackowata

Zmiany, które się przy niej pojawiają, są duże i zlewają się. Ogniska są okrągłe lub owalne. Mogą dochodzić nawet do 20 cm średnicy.

Łuszczyca kropelkowata (grudkowa)

W tym przypadku zmiany skórne to niewielkie punkty w kształcie kropelek, które pojawiają się na czubku głowy, kończynach, ale także na tułowiu.

Co ciekawe, pojawienie się tego typu łuszczycy może mieć związek z infekcjami gardła (zmiany na skórze może spowodować np. paciorkowe zapalenie gardła). Często grudki można zaobserwować także tam, gdzie skóra uległa urazom mechanicznym.

Łuszczyca krostkowa

Jeśli na skórze obserwujemy nie małe kropelki, ale krostki wypełnione ropą, to może to być objaw łuszczycy krostkowej. Ten typ występuje u zaledwie kilku procent chorych na łuszczycę – niewielkie krostki mogą pojawiać się pod wpływem stresu, przyjmowania niektórych leków, ale przyczyną ich występowania jest także zakażenie.

Jak ją leczyć?

W większości przypadków stosuje się leczenie miejscowe. W bardziej zaawansowanych przypadkach zaś stosuje się terapię skojarzoną.

Leczenie zewnętrzne wykwitów skórnych

W łuszczycy na powierzchni skóry pojawiają się łuski i zrogowaciały naskórek. Do usuwania łusek najczęściej używane są: 5-10% kwas salicylowy oraz maści mocznikowe i solankowe. Jeśli okażą się one nieskuteczne, stosuje się dziegcie. Można je znaleźć w takich preparatach jak: Psorisan, Linola D, Pixolerm, Cocois, Poloris. Skuteczna jest też antralina i cygnolina.

Czasami w leczeniu zmian skórnych dołącza się kortykosteroidy i retinoidy. Przy stosowaniu sterydów w maściach trzeba szczególnie uważać i używać ich tylko na niewielkie obszary i ograniczone ogniska. Jeśli leczenie wcześniej wymienionymi lekami przynosi słabe efekty, dodawane są pochodne witaminy D.

Leczenie zmian obecnych na owłosionej skórze głowy wymaga wcześniejszego umycia włosów. Dopiero wtedy można zastosować maść z kwasem salicylowym 5-10%.

fot. Adobe Stock

Leczenie doustne

Gdy zmiany zajmują duże obszary skóry lub istniejące wypryski nie poddają się leczeniu zewnętrznemu, trzeba wprowadzić leczenie doustne. W tym celu używa się retinoidów, metrotreksatu, hydroksymocznika, cyklosporyny A oraz kwasu fumarowego.

Czasami skuteczne są antybiotyki. Drogim, ale skutecznym leczeniem jest też terapia przy użyciu leków biologicznych.

Wybór terapii uzależniony jest od stopnia zaawansowania choroby, czasu jej trwania i dotychczasowego sposobu leczenia. Inaczej leczone są zmiany świeże, inaczej stare, oporne na wcześniej zastosowane leki. Łuszczyca jest aktywowana czynnikami zewnętrznymi, takimi jak stres czy stan zapalny organizmu, więc ich zmniejszenie lub usunięcie przyśpiesza leczenie choroby.

Stosowanie się do zaleceń specjalisty, regularne przyjmowanie leków, unikanie - jeśli to możliwe - czynników ryzyka oraz kontrola schorzeń towarzyszących choroba nowotworowa, cukrzyca, niewydolność nerek skutecznie zapobiega nawrotom choroby i zapewnia odpowiedni komfort życia.

Czytaj dalej...

Schorzenie powraca u osób, które w przeszłości przebyły chorobę zakrzepowo-zatorową i chorobę żył powierzchownych lub głębokich, w związku z czym dochodzi do częściowego lub całkowitego zniszczenia zastawek.

Czytaj dalej...

glikokortykosteroidy mają silne właściwości przeciwzapalne, antyproliferacyjne i immunomodulujące, ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych związanych z nieprawidłowym stosowaniem tych preparatów, należy je stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza.

Czytaj dalej...

Jak już wyżej zostało wspomniane, osoby chore na łuszczycę powinny unikać czynników, które mogą powodować zaostrzanie się zmian skórnych stres, infekcje, urazy, palenie tytoniu, picie alkoholu , a podstawą leczenia tej choroby jest prawidłowa pielęgnacja skóry.

Czytaj dalej...