Jak objawia się łuszczyca u dziecka - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Rozpoznanie łuszczycy u dzieci
Rozpoznanie łuszczycy u dzieci stawia się na podstawie charakterystycznych zmian skórnych oraz dodatniego wywiadu rodzinnego w kierunku występowania tej choroby. Aby potwierdzić rozpoznanie, można pobrać wycinek skóry i wykonać badanie histopatologiczne, uzyskując obraz typowych zmian w naskórku. Zdarza się, że pierwsze objawy tej choroby mylone są z atopowym zapaleniem skóry (AZS) czy egzemą.
Same podtypy łuszczycy mogą różnić się nieco wyglądem objawów oraz miejscem ich występowania.
U dzieci najczęstszym typem łuszczycy jest łuszczyca plackowata. Często pierwszym miejscem pojawienia się zmian jest owłosiona skóra głowy. U niemowląt zmiany skórne w przebiegu łuszczycy typowo występują w okolicy pieluszkowej.
Z kolei często występującą odmianą łuszczycy u najmłodszych dzieci i niemowląt jest łuszczyca drobnogrudkowa, która bywa poprzedzona infekcją paciorkowcową górnych dróg oddechowych.
Rzadko występującymi u dzieci typami łuszczycy są: krostkowa (której towarzyszy gorączka, bóle stawów i osłabienie), łuszczyca krostkowa dłoni i stóp oraz erytrodemia łuszczycowa.
Leczenie łuszczycy u dzieci
Łuszczyca jest chorobą przewlekłą o nawrotowym charakterze, dotąd nie znamy sposobów jej całkowitego wyleczenia. Lekarz wybierając sposób leczenia, bierze pod uwagę odmianę oraz zaawansowanie kliniczne choroby, wiek oraz stan ogólny pacjenta, a także stopień współpracy. Zdecydowana większość dzieci, u których występuje łuszczyca, ma łagodny przebieg choroby, zazwyczaj dobrze reagujący na leczenie miejscowe.
Do preparatów najczęściej stosowanych w terapii łuszczycy u dzieci zaliczamy:
Do pozostałych metod leczenia łuszczycy, wykorzystywanych zwłaszcza w chorobie o umiarkowanym i ciężkim przebiegu, zaliczamy:
Fototerapię – polega na naświetlaniu skóry dziecka lampami emitującymi promienie UVB. Fototerapia jest dobrze tolerowana i może być zastosowana u współpracujących dzieci. W trakcie leczenia naświetlaniami lampami UVB na co dzień należy nosić okulary przeciwsłoneczne oraz unikać opalania skóry. Fototerapia wysusza skórę, dlatego bardzo ważne jest stosowanie emolientów. Często jest stosowana razem z lekami miejscowymi.
Leczenie biologiczne – w Polsce do leczenia ciężkich postaci łuszczycy u dzieci zarejestrowane są preparaty zawierające antagonistów TNF-α – adalimumab i etanercept. Stosowane są w leczeniu najcięższych postaci łuszczycy.
Cyklosporyna, retinoidy i metotreksat – stosowane przez dermatologów w przebiegu ciężkiej postaci łuszczycy. W trakcie ich stosowania należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
Jak wygląda łuszczyca?
Łuszczyca to przewlekła i nawracająca choroba grudkowo-złuszczająca , która ma postać okrągłych, czerwonych lub zaróżowionych płaskich grudek o wyraźnie zaznaczonych brzegach różnej wielkości, pokrytych srebrzystą, narastającą łuską . Wykwity skórne mogą boleć lub swędzieć, a podrapane – krwawić. Należy jednak zaznaczyć, iż świąd nie jest stałym objawem – doświadcza go 67–95 proc. chorych w okresie zaostrzenia choroby. Gdy łuska z powierzchni grudki zostanie zdrapana, tworzy płatki przypominające zeskrobiny ze świecy, co jest znakiem rozpoznawczym tej choroby ( objaw świecy stearynowej ). Występuje też punktowe krwawienie nazywane objawem Auspitza.
Zmiany chorobowe najczęściej pojawiają się na zgięciach stawów: łokciach i kolanach oraz owłosionej skórze głowy i twarzy . Czasem usytuowane są w okolicach lędźwiowo-krzyżowych, pachwinach i pod pachami, a nawet między pośladkami. Łuszczyca może także atakować paznokcie, powodując punktowe wgłębienia (objaw naparstka), rogowacenie pod płytką paznokcia i jej rozwarstwianie się. Warto wiedzieć, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną i nie można się nią zarazić poprzez kontakt z drugim człowiekiem ani przez wspólnie użytkowane przedmioty.
U nas zapłacisz kartą