U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda łuszczyca we włosach - Objawy, leczenie i porady
Jak rozpoznać gnidy we włosach? Jak się ich pozbyć krok po kroku?
Gnidy we włosach to jajeczka wszy, które oznaczają chorobę pasożytniczą, jaką jest wszawica. Nie jest łatwo pozbyć się gnid, gdyż są one mocno przyklejone do włosa. Nie zawsze łatwo je rozpoznać, gdyż nieco przypominają łupież. Zaś na jasnych włosach prawie ich nie widać. Jak rozpoznać gnidy? Doradzimy, jak skutecznie kontrolować stan włosów, szczególnie u dzieci. Pokażemy zdjęcia, które pomogą rozpoznać gnidy we włosach i przedstawimy, jak krok po kroku pozbyć się wszy z włosów i z mieszkania.
Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o wszach.
Poniżej przedstawiamy ponad 7 000 sprawdzonych specjalistów dezynsekcji i deratyzacji w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:
Co to jest łuszczyca?
Jest to jedna z najczęstszych chorób skóry – szacuje się, że cierpi na nią około 2-4% populacji. Jest chorobą zapalną i przewlekłą, charakteryzuje się okresami remisji i nawrotów. Może objąć skórę gładką, jak i paznokcie, stawy czy owłosioną skórę głowy.
Wyróżniamy jej dwa typy:
- Typ I (dziedziczny): zwykle rozpoczyna się przed 40. rokiem życia i jest związany z dziedziczeniem autosomalnym dominującym, zwykle jest odporniejsza na leczenie i częściej nawraca niż typ II,
- Typ II: zaczyna się najczęściej między 50. a 70. rokiem życia.
W Polsce na łuszczycę choruje około 1 miliona osób, w populacji światowej – 2%, przy czym w Europie oraz w Stanach Zjednoczonych zachorowań jest więcej (około 1-5% populacji) niż np. w krajach azjatyckich
– wyjaśnia lek. med. Anna Bachleda-Curuś specjalista dermatolog-wenerolog, lekarz medycyny estetycznej z krakowskiego SCM estetic.
Z racji tego, że jest to choroba, którą przy dużym zaawansowaniu trudno ukryć, wiele osób zastanawia się, czy łuszczyca jest zaraźliwa. Odpowiedź na to pytanie jest prosta: nie. Łuszczyca to bowiem choroba najczęściej o podłożu genetycznym lub immunologicznym. Nic nam więc nie grozi, jeśli podajemy chorującej na nią osobie rękę, jemy tymi samymi sztućcami czy śpimy razem w łóżku.
Przyczyny łuszczycy to m.in.: dziedziczenie, zaburzenia układu immunologicznego, zakażenie drobnoustrojami, nadwaga, palenie papierosów, stres, ciąża, uszkodzenia skóry, alkohol czy niektóre leki.
Łuszczycę diagnozuje się na podstawie: danych z wywiadu z pacjentem, obrazu klinicznego choroby, niekiedy wyników badań laboratoryjnych (łuszczyca jest ogólnoustrojową chorobą zapalną) oraz badania potwierdzającego, czyli wyniku badania histopatologicznego wycinka skóry
– mówi lek. med. Anna Bachleda-Curuś.
Łuszczyca – objawy i miejsca występowania
Typowa zmiana skórna w przebiegu łuszczycy ma postać czerwonobrunatnej, wyraźnie odgraniczonej od zdrowej skóry grudki, na której obserwuje się złuszczanie jej powierzchni. Pierwsze objawy łuszczycy mają charakter małych grudek i pojawiają się na dużych powierzchniach skóry. Nierzadko pierwsze zmiany pojawiają się po przebytej infekcji. Wykwity mogą przybierać postać dużych, nierzadko kilkucentymetrowych grudek, które są pokryte mocno przylegającymi srebrzystymi łuskami (są to tzw. blaszki łuszczycowe). Opisywane zmiany mogą się stopniowo powiększać i pojawiać się w innych miejscach np. w obrębie owłosionej skóry głowy.
Łuszczyca paznokci czy łuszczyca skóry głowy nie stanowią odrębnych typów choroby. Miejsca te należą do typowych i najczęstszych miejsc występowania aktywnej postaci łuszczycy. Do typowych lokalizacji zmian zalicza się też okolicę kolan czy łokci.
Charakterystycznym symptomem łuszczycy jest objaw Koebnera (Köbnera), który polega na pojawieniu się zmian skórnych wzdłuż linii zadrapania zdrowej skóry po upływie 6–12 dni. Po zdrapaniu łuski łuszczycowej obserwuje się błyszczącą powierzchnię zmiany (jest to tzw. objaw świecy stearynowej, ang. candle sign).