U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie leczyć łysienie plackowate - Praktyczne porady i strategie
Jakie są metody leczenia łysienia plackowatego?
W łysieniu plackowatym stosuje się leczenie miejscowe i leczenie ogólne. Żadna z metod nie znalazła jednoznacznego potwierdzenia skuteczności. Do leczenia miejscowego zalicza się: glikokortykosteroidy podawane śródskórnie, miejscowe glikokortykosteroidy w postaci kremów, żeli, maści, płynów i pianek, cygnolinę, minoksydyl. Do metod leczenia ogólnego zalicza się: glikokortykosteroidy i cyklosporynę. Do innych metod stosowanych w leczeniu łysienia plackowatego należą fotochemioterapia (PUVA lub PUVA-turban) i wąskopasmowa fototerapia UVB.
Ze względu na patomechanizm tej choroby trudno podjąć działania, które miałyby na celu zmniejszenie ryzyka rozwoju łysienia plackowatego. Samoistny odrost włosów następuje zwykle w ciągu 1–2 lat u 30–60% chorych. U około 10% choroba może mieć cięższy przebieg i doprowadza do łysienia całkowitego lub uogólnionego. Gorsze rokowanie dotyczy pacjentów, u których współistnieją choroby o podłożu autoimmunologicznym. Ponadto czynnikami źle rokującymi mogą być zmiany paznokci, rodzinne występowanie choroby, wczesny początek zmian chorobowych oraz intensywna utrata włosów.
Zobacz także
Łysienie androgenowe typu męskiego Utrata włosów u mężczyzn rozpoczyna się zwykle w okolicy czołowo-skroniowej, a następnie ciemieniowej. Następnie przerzedzenie włosów rozprzestrzenia się w kierunku szczytu głowy, pozostawiając koronę włosów na potylicy i częściowo w okolicach skroniowych.
Łysienie androgenowe typu żeńskiego Kobiecy typ łysienia charakteryzuje się rozlanym łysieniem w okolicy centralnej głowy owłosionej, o największym nasileniu w części czołowej z zachowaniem linii czoła.
Kto może poddać się leczeniu inhibitorami JAK w naszej klinice?
Terapia z wykorzystaniem inhibitorów JAK rozpocznie się w czerwcu 2021, a jej zakończenie planowane jest na czerwiec 2022 roku. Udział w badaniu mogą wziąć osoby w wieku od 18 do 65 lat, które borykają się z problemem łysienia plackowatego o nasileniu średnim lub zaawansowanym. Osoby chcące poddać się leczeniu nie mogą być w trakcie innej terapii leczniczej łysienia plackowatego lub mającego wpływ na układ immunologiczny. Ponadto leczeniu mogą poddać się tylko osoby, które posiadają zdiagnozowane łysienie plackowate co najmniej od 6 miesięcy, ale nie dłużej niż 10 lat. Ważne jest również, aby pacjent miał co najmniej 50% włosów utraconych zgodnie z badaniem SALT.
Badanie będzie prowadzone metodą podwójnej ślepej próby oraz efektu placebo w warunkach kontrolowanych. Głównym celem terapii jest ocena skuteczności działania inhibitorów JAK – ruxolitinibu CPT – 453 w leczeniu łysienia plackowatego. Ponadto ocenie zostanie poddane również bezpieczeństwo tego leku. Według badań przeprowadzonych poza granicami Polski, aż 75% osób poddanych leczeniu inhibitorami JAK zauważyło poprawę w zakresie wzrostu włosów, a u 92% problem utraty włosów został zredukowany. Z kolei jeśli chodzi o bezpieczeństwo terapii, to jest ono na wysokim poziomie. Niebiałkowa postać inhibitorów JAK pozwala na wyeliminowanie problemu nadwrażliwości na lek oraz produkcji autoprzeciwciał obniżających skuteczność leku. Nie wywołuje on bowiem tylu skutków ubocznych, co leki biologiczne. Terapia trwa 24 tygodnie i to właśnie po tym czasie można zauważyć opisane wyżej korzyści z tej metody leczenia.
Drugorzędnym celem badania jest również określenie nasilenia oraz poprawy łysienia plackowatego przez samego pacjenta oraz lekarza. Dzięki temu badaniu zostanie również sprawdzone zadowolenie pacjentów z odrastających włosów.
Dowiedz się więcej dzięki naszym szkoleniom:
Diagnostyka łysienia plackowatego (łysienia areatowego) obejmuje szereg badań i ocen, które pomagają lekarzowi określić przyczynę utraty włosów i ustalić, czy pacjent rzeczywiście ma łysienie plackowate. Oto, jak przebiega diagnostyka tej choroby:
- Wywiad medyczny: Lekarz przeprowadzi wywiad medyczny, w którym zbierze informacje na temat objawów, historii rodziny, innych chorób oraz wszelkich czynników wyzwalających, które mogą wpływać na utratę włosów.
- Badanie fizyczne: Lekarz dokładnie zbada skórę głowy i włosy, aby ocenić obszary objęte utratą włosów i dowiedzieć się, czy istnieją charakterystyczne cechy łysienia plackowatego, takie jak okrągłe lub owalne plamy.
- Badanie trychologiczne: Lekarz może przeprowadzić badanie trychologiczne, polegające na analizie stanu włosów i skóry głowy przy użyciu specjalistycznych narzędzi. To może pomóc w określeniu kondycji włosów i skóry.
- Badania laboratoryjne: Lekarz może zlecić badania krwi w celu wykluczenia innych przyczyn utraty włosów, takich jak niedobory witamin, problemy z tarczycą czy choroby autoimmunologiczne.
- Biopsja skóry głowy: W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować się na wykonanie biopsji skóry głowy, która polega na pobraniu małego fragmentu skóry w obszarze objętym łysieniem. Ten fragment jest następnie badany pod mikroskopem, aby potwierdzić diagnozę łysienia plackowatego i wykluczyć inne schorzenia.
- Dermatoskopia: Dermatoskopia to technika badania skóry głowy, która umożliwia dokładne obejrzenie mieszka włosowego i struktury skóry pod powierzchnią. To może pomóc w ocenie kondycji włosów i skóry.
- Obserwacja wzrostu włosów: Lekarz może również dokładnie monitorować wzrost włosów i zmiany w obszarze objętym łysieniem plackowatym w ciągu czasu.