Jak skutecznie leczyć łysienie plackowate - Praktyczne porady i strategie
Jakie są objawy łysienia plackowatego?
Oczywistym sygnałem alarmującym, sugerującym wystąpienie choroby, jaką jest łysienie plackowate u dzieci i dorosłych, jest oczywiście miejscowe pojawianie się tzw. łysych placków, w których włosy są przerzedzone, lub wystąpił ich całkowity zanik. Niezwykle istotne dla zahamowania skutków choroby jest zwracanie uwagi na wszystkie, nawet z pozoru nieistotne objawy, jak delikatne swędzenie, uczucie mrowienia, a w skrajnych wypadkach nawet ból, jaki można odczuwać w określonych obszarach skóry.
Częste objawy sugerujące łysienie plackowate u dorosłych to również nasilający się, miejscowy stan zapalny, który jest bezpośrednią przyczyną utraty włosów. Stan zapalny, mówiąc najprościej, spowodowany jest patologiczną reakcją organizmu, który uznaje swoje własne mieszki włosowe za ciało obce, którego należy się pozbyć i wysyła do walki z nimi limfocyty. Szybkie wykrycie choroby, a także właściwie dobrane leczenie łysienia plackowatego sprawią, że po ustąpieniu stanu zapalnego w chorych obszarach powinny ponownie pojawić się włosy.
Niestety leczenie łysienia plackowatego, zarówno u dzieci, jak i osób starszych jest bardzo trudne. Trudno również oszacować, zwłaszcza w początkowych fazach leczenia, czy włosy odrosną w zaatakowanych obszarach, czy też konieczny będzie przeszczep włosów, czyli transplantacja nowych, zdrowych mieszków. Pierwsze ognisko choroby ma najczęściej wielkość monety, która z czasem powiększa się i atakuje również inne obszary ciała.
Nowa metoda leczenia łysienia plackowatego
Łysienie plackowate to jedna z chorób, która jest związana z nadmierną utratą włosów. Leczenie często jest długotrwałe i wymaga profesjonalnej opieki. Jednym z innowacyjnych i wykazujących dużą skuteczność w leczeniu tego schorzenia sposobów jest wykorzystanie inhibitorów JAK. W naszej klinice oferujemy możliwość przystąpienia do leczenia łysienia plackowatego właśnie tą metodą. Na czym dokładnie ona polega i jak przebiega leczenie?
Ten rodzaj niekontrolowanej utraty włosów powoduje u pacjentów dyskomfort w codziennym funkcjonowaniu. Duże znaczenie bowiem dla wyglądu oraz pewności siebie mają właśnie włosy. W przypadku łysienia plackowatego utrata włosów jest dość charakterystyczna, ponieważ na skórze głowy powstają owalne ogniska pozbawione włosów. Zazwyczaj są wielkości od 5 do 10 cm. Łysienie plackowate może mieć charakter częściowy lub dotyczyć owłosienia całego ciała. Co istotne, łysienie plackowate jest chorobą przewlekłą o charakterze autoimmunologicznym. Utrata włosów związana jest z tym, że układ odpornościowy człowieka atakuje mieszki włosowe, wywołując ich stan zapalany. W efekcie skraca się cykl wzrostu włosa, a faza spoczynku, czyli ostatnia z faz wzrostu włosia rozpoczyna się bardzo szybko i włosy wypadają.
Do końca nie są znane przyczyny, dlaczego organizm atakuje własne komórki, w tym przypadku mieszki włosowe. Dlatego też przez długi czas leczenie łysienia plackowatego przynosiło niewielkie rezultaty. Jednak rozwój nauki pozwolił na opracowanie metody leczenia inhibitorami JAK.
Jak często występuje łysienie plackowate?
Częstość łysienia plackowatego jest podobna u kobiet i u mężczyzn.
- łysienie plackowate ogniskowe – ogniska łysienia plackowatego występują w obrębie skóry głowy lub innych okolicach ciała (twarz, tułów, kończyny)
- łysienie plackowate całkowite – dotyczy wszystkich włosów w obrębie owłosionej skóry głowy (także brwi i rzęs)
- łysienie plackowate uogólnione – obejmuje wszystkie lub prawie wszystkie włosy na ciele
- łysienie plackowate złośliwe – łysienie uogólnione o długotrwałym przebiegu, niepoddające się leczeniu
- łysienie plackowate wężykowate (obrzeżne) – pasmowate wyłysienie głowy na obrzeżu w okolicach skroniowych, potylicznej i czołowej
- łysienie plackowate pasmowate – postać odwrócona – wyłysienie rozszerza się od środka głowy na zewnątrz
- łysienie plackowate rozlane (siateczkowate) – nie można wyróżnić oddzielnych ognisk wyłysienia.
U około 7–60% chorych z łysieniem plackowatym mogą występować zmiany paznokci o różnorodnym charakterze: paznokcie naparstkowe, linie Beau, łamliwość, spełzanie, ścieńczenie, pogrubienie lub bruzdowanie poprzeczne płytek.