U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie leczyć łysienie plackowate - Praktyczne porady i strategie
Jak leczyć łysienie plackowate?
Łysienie plackowate jest chorobą postępującą, dlatego jej wczesne wykrycie zwiększa szansę na całkowite wyleczenie. Metody radzenia sobie z tą przypadłością powinny zostać dobrane przez lekarza specjalistę na podstawie przeprowadzonych badań, a także indywidualnej konsultacji. Pod żadnym pozorem nie należy próbować leczyć się domowymi sposobami! Leczenie łysienia plackowatego może mieć charakter ogólny lub miejscowy, a w obu przypadkach pacjentowi podawane są glikokortykosteroidy.
Łysienie plackowate leczone jest również za pomocą minoksydylu, który obniża ciśnienie tętnicze krwi, a stosowany miejscowo na zmiany, stymuluje również mieszki włosowe do wzrostu. Niestety jak w przypadku większości terapii, również leczenie minoksydylem wiąże się z możliwością wystąpienia skutków niepożądanych jak zaczerwienienie, suchość i łuszczenie się skóry, a także swędzenie.
Do jednej z najskuteczniejszych metod radzenia sobie z łysieniem plackowatym, przynoszącej znacznie lepsze efekty niż farmakoterapie, czy działające zewnętrznie maści jest fotochemoterapia. Polega ona na połączeniu, cieszącego się coraz większą popularnością leczenia światłem ultrafioletowym i ekspozycji na psoraleny, znacznie zwiększającymi wrażliwość skóry na nadfiolet. Mimo tajemniczo brzmiącej nazwy, psoraleny nie są substancjami potencjalnie niebezpiecznymi czy inwazyjnymi. Występują naturalnie w wielu roślinach, takich jak m.in. seler, ruta zwyczajna, czy lubczyk.
Fotochemoterapia jest dziś jedną z najczęstszych metod leczenia łysienia plackowatego, która przynosi bardzo dobre efekty. Polega na doustnym podaniu pacjentom na kilka godzin przed naświetlaniem psoralenów, dzięki czemu skóra będzie bardziej wrażliwa na działanie promieni ultrafioletowych o długości 320-400 nanometrów.
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate (alopecia areata) należy do grupy niebliznowaciejących postaci łysienia. Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
Zmiany zapalne w mieszku włosowym odgrywają podstawową rolę w inicjacji choroby. Keratynocyty mieszka uwalniają cytokiny prozapalne, które aktywują komórki śródbłonka. Skutkiem tego jest gromadzenie wokół mieszka komórek nacieku zapalnego, głównie limfocytów T i makrofagów, które również nasilają zapoczątkowany wcześniej proces zapalny. Od stopnia nasilenia nacieku zależy uszkodzenie mieszka włosowego.
Do czynników etiologicznych należy zaliczyć: czynniki genetyczne, atopię, czynniki psychiczne, czynniki hormonalne (zaburzenia czynności tarczycy), wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia (obecność superantygenów bakteryjnych), stres, zjawiska autoimmunologiczne.
Kto może poddać się leczeniu inhibitorami JAK w naszej klinice?
Terapia z wykorzystaniem inhibitorów JAK rozpocznie się w czerwcu 2021, a jej zakończenie planowane jest na czerwiec 2022 roku. Udział w badaniu mogą wziąć osoby w wieku od 18 do 65 lat, które borykają się z problemem łysienia plackowatego o nasileniu średnim lub zaawansowanym. Osoby chcące poddać się leczeniu nie mogą być w trakcie innej terapii leczniczej łysienia plackowatego lub mającego wpływ na układ immunologiczny. Ponadto leczeniu mogą poddać się tylko osoby, które posiadają zdiagnozowane łysienie plackowate co najmniej od 6 miesięcy, ale nie dłużej niż 10 lat. Ważne jest również, aby pacjent miał co najmniej 50% włosów utraconych zgodnie z badaniem SALT.
Badanie będzie prowadzone metodą podwójnej ślepej próby oraz efektu placebo w warunkach kontrolowanych. Głównym celem terapii jest ocena skuteczności działania inhibitorów JAK – ruxolitinibu CPT – 453 w leczeniu łysienia plackowatego. Ponadto ocenie zostanie poddane również bezpieczeństwo tego leku. Według badań przeprowadzonych poza granicami Polski, aż 75% osób poddanych leczeniu inhibitorami JAK zauważyło poprawę w zakresie wzrostu włosów, a u 92% problem utraty włosów został zredukowany. Z kolei jeśli chodzi o bezpieczeństwo terapii, to jest ono na wysokim poziomie. Niebiałkowa postać inhibitorów JAK pozwala na wyeliminowanie problemu nadwrażliwości na lek oraz produkcji autoprzeciwciał obniżających skuteczność leku. Nie wywołuje on bowiem tylu skutków ubocznych, co leki biologiczne. Terapia trwa 24 tygodnie i to właśnie po tym czasie można zauważyć opisane wyżej korzyści z tej metody leczenia.
Drugorzędnym celem badania jest również określenie nasilenia oraz poprawy łysienia plackowatego przez samego pacjenta oraz lekarza. Dzięki temu badaniu zostanie również sprawdzone zadowolenie pacjentów z odrastających włosów.
Jakie są przyczyny łysienia plackowatego?
Pewne jest, że do wystąpienia choroby przyczynia się wiele czynników genetycznych. Najczęściej podawaną są zaburzenia autoimmunologiczne. Główne powody, jakie podają lekarze to cukrzyca typu 1, toczeń rumieniowaty, bielactwo i zapalenie tarczycy – Hashimoto. Prawidłowe leczenie przyczyny choroby może doprowadzić do zatrzymania lub zmniejszenia wypadania włosów.
Część naukowców twierdzi, że przyczyną choroby może być jej dziedziczenie — dotyczy to od 20 do 60 procent chorych. Zwiększone występowanie choroby występuje u bliźniąt jednojajowych lub krewnych pierwszego stopnia. Schorzenie dotyczy około 10 procent pacjentów chorych na zespół Downa. Pozwala to naukowcom łączyć geny zlokalizowane w obrębie chromosomu 21 z występowaniem łysienia. Podaje się również, że przyczyna choroby może mieć źródło w schorzeniach psychodermatologicznych, czyli być efektem długotrwałego stresu i bardzo silnych stanów emocjonalnych.
Jako przyczyny podaje się także zaburzenia fazy wzrostu włosa, a co za tym idzie większej ilości utraconych włosów. Słabe krążenie krwi w skórze głowy również przyczynić się może do nadmiernego wypadania włosów. Niedobory niektórych witamin i minerałów również mogą być przyczyną choroby.
Jak rozpoznać łysienie plackowate?
Jeśli zauważymy u siebie objawy łysienia plackowatego, należy udać się do dermatologa lub trychologa. Diagnostyka łysienia plackowatego nie jest skomplikowana, a dobry specjalista szybko postawi diagnozę. W większości przypadków nie trzeba przeprowadzać dodatkowych badań, a wystarczające okaże się obejrzenie skóry głowy i analiza jej owłosienia. Czasem zalecane jest wykonanie badań krwi, czyli poziomu żelaza i witamin i innych makro i mikroelementów.
