U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie leczyć łysienie plackowate - Praktyczne porady i strategie
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate (alopecia areata) należy do grupy niebliznowaciejących postaci łysienia. Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
Zmiany zapalne w mieszku włosowym odgrywają podstawową rolę w inicjacji choroby. Keratynocyty mieszka uwalniają cytokiny prozapalne, które aktywują komórki śródbłonka. Skutkiem tego jest gromadzenie wokół mieszka komórek nacieku zapalnego, głównie limfocytów T i makrofagów, które również nasilają zapoczątkowany wcześniej proces zapalny. Od stopnia nasilenia nacieku zależy uszkodzenie mieszka włosowego.
Do czynników etiologicznych należy zaliczyć: czynniki genetyczne, atopię, czynniki psychiczne, czynniki hormonalne (zaburzenia czynności tarczycy), wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia (obecność superantygenów bakteryjnych), stres, zjawiska autoimmunologiczne.
Łysienie plackowate u dzieci
Wiele osób wciąż dziwi fakt, że łysienie plackowate dotyczy także młodych osób. Nawet kilkuletnie dzieci mogą tracić włosy – tak samo, jak dorośli. Jest to spowodowane np. niedoborem witamin, przechodzeniem różnych chorób czy noszeniem związanych włosów np. w kucyk. Najmłodsi mogą mieć pierwsze objawy chorób włosów, które później pozostają z nimi i trwają nawet podczas wieku dorosłego. Właśnie dlatego tak ważne jest obserwowanie pociechy i w przypadku występowania nadmiernej utraty włosów, udanie się do specjalisty.
Jakie są przyczyny łysienia plackowatego u dzieci?
Przyczyny choroby nie są do końca znane, ale uważa się, że łysienie plackowate u dzieci może wynikać m.in. z:
- Powodów psychogennych – napięcia emocjonalnego oraz stresu. Czynniki te powodują niekorzystne zmiany np. w układzie immunologicznym, a w konsekwencji osłabiają mieszki włosowe. W wyniku nieustannego napięcia emocjonalnego dochodzi także do zaburzeń w produkcji czy wydzielaniu neuropeptydów powodujących wzrost reaktywności układu immunologicznego. U dzieci predysponowanych może to być początkiem nacieków wokół mieszków włosowych. Zwykle sytuacje takie jak początek nowej szkoły, przedszkola, egzaminy czy zmiana otoczenia są poważnymi sytuacjami stresowymi.
- Powodów autoimmunologicznych – a także różnego typu współistniejące choroby immunologiczne – szczególnie schorzenia tarczycy.
- Powodów genetycznych – szacuje się, że około 20% chorych dzieci z łysieniem plackowatym ma dodatni wywiad rodzinny (czyli najbliżsi również borykają się z tym schorzeniem).
Przewlekłe choroby zapalne związane z mieszkami włosowymi również są częstą przyczyną łysienia plackowatego u dzieci. Do utraty włosów dochodzi w wyniku toczącego się w bezpośrednim otoczeniu mieszków nieswoistego procesu zapalnego. Ten typ łysienia prowadzi do powstawania ognisk na skórze głowy, a nawet powoduje całkowite wyłysienie – łącznie z brwiami, rzęsami i całym owłosieniem na ciele.
Sposoby leczenia łysienia plackowatego
Łysienie plackowate, znane także jako łysienie areatowe, to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje własne mieszki włosowe, co prowadzi do utraty włosów na określonych obszarach skóry głowy lub ciała. Leczenie tej choroby może być trudne, ponieważ nie ma skutecznej metody, która działa w każdym przypadku. Niemniej jednak istnieją różne opcje leczenia, które można rozważyć pod nadzorem lekarza. Oto niektóre z nich:
Leczenie farmakologiczne:
- Lokalne kortykosteroidy: Kremy, maści lub lotiony zawierające kortykosteroidy są często stosowane na obszarach dotkniętych łysieniem plackowatym. Pomagają one zmniejszyć stan zapalny i zahamować atak układu odpornościowego na mieszki włosowe.
- Iniekcje sterydowe: Lekarz może przeprowadzić iniekcje sterydowe bezpośrednio w obszarach utraty włosów. To może pomóc w odrostu włosów na tych obszarach.
- Leki doustne: W niektórych przypadkach lekarz może zalecić doustne kortykosteroidy, takie jak prednizon, aby kontrolować stan zapalny w organizmie.
- Leki immunosupresyjne: Leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna lub metotreksat, mogą być stosowane, aby hamować reakcję autoimmunologiczną i kontrolować łysienie plackowate.
- Terapie fototerapeutyczne: Terapie takie jak PUVA (psoralen i ultrafiolet A) lub terapie światłem laserowym mogą być stosowane w niektórych przypadkach.
- Leki biologiczne: Leki biologiczne, takie jak adalimumab, są stosowane w niektórych przypadkach łysienia plackowatego, ale są stosunkowo nowe i wymagają dalszych badań.
- Przeszczepy włosów: W przypadkach, gdy inne metody leczenia nie przynoszą rezultatów, przeszczep włosów może być rozważany, szczególnie jeśli utrata włosów jest trwała.
- Leczenie psychologiczne: Warto również rozważyć wsparcie psychologiczne, ponieważ łysienie plackowate może mieć wpływ na samopoczucie pacjenta. Terapeuta lub psycholog może pomóc w radzeniu sobie z emocjonalnymi aspektami choroby.
Łysienie plackowate u dzieci - przyczyny, objawy i diagnoza
Łysienie plackowate u dzieci jest autoimmunologicznym schorzeniem, w którym układ odpornościowy dziecka atakuje własne cebulki włosowe. Przyczyna tego schorzenia nie została do końca poznana, ale istnieje teoria, że pewne czynniki genetyczne oraz czynniki środowiskowe mogą odgrywać rolę w jego rozwoju.
Objawy łysienia plackowatego u dzieci to pojedyncze lub wielokrotne okrągłe lub owalne łysawe plamy na skórze głowy. Te plamy są gładkie i pozbawione włosów. Nie ma zwykle innych objawów towarzyszących temu schorzeniu.
Diagnoza łysienia plackowatego opiera się na badaniu skóry głowy i ocenie obecności łysych plam. W niektórych przypadkach może być również wykonane badanie mikroskopowe, aby ocenić cebulki włosowe oraz badanie krwi, aby wykluczyć inne choroby.
