U nas zapłacisz kartą
Jak powstrzymać wypadanie włosów u mężczyzn - Skuteczne metody i porady
Wypadanie włosów a łupież
Okazuje się, że za wypadanie włosów odpowiedzialny może być także łupież. To choroba skóry głowy, która nieleczona może doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji. Łupież polega na nadmiernym złuszczaniu skóry głowy. Wpływ na jego wystąpienie może mieć wiele czynników, m.in. zaburzenia hormonalne skutkujące nadprodukcją łoju, podrażnienie skóry głowy, niewłaściwa pielęgnacja (zarówno zbyt rzadkie jak i zbyt częste mycie włosów), klimatyzacja, częste przebywanie w przegrzewanych pomieszczeniach, stres, dieta, a także obecność w nadmiarze grzybów z gatunku Malassezia. To właśnie ten gatunek drożdżaków w głównej mierze odpowiada za powstawanie łupieżu na skórze głowy.
W przypadku skóry głowy możemy mówić o łupieżu suchym (zwykłym) oraz tłustym. O ile ten pierwszy jest uciążliwy i w dużej mierze stanowi przede wszystkim problem natury estetycznej, to właśnie łupież tłusty jest odpowiedzialny za wzmożoną utratę włosów.
Łupież tłusty może rozwinąć się z nieleczonego łupieżu zwykłego. Ponadto może występować w przypadku osób, których skóra głowy posiada duże tendencje do przetłuszczania. Przebieg tej choroby jest przewlekły i ma ona charakter nawrotowy. Ponadto mogą towarzyszyć jej świąd i pieczenie. Jego główną oznaką są jednak żółtawe łuski, które mocno przylegają do skóry głowy. Pod nimi często rozwija się stan zapalny, który często prowadzi do osłabienia a w następstwie wypadania włosów.
Jak zapobiegać wypadaniu włosów u mężczyzn?
Hipokrates ponad 2400 lat temu powiedział: „Lepiej zapobiegać niż leczyć”. To stwierdzenie jest dziś niezwykle aktualne, zwłaszcza w dobie postępującego problemu związanego z nadmiernym wypadaniem włosów dotykającego coraz młodszych mężczyzn. Bardzo dużo zależy od nas samych. Choć genetycznie uwarunkowanej skłonności do nadmiernej utraty włosów nie da się zapobiec, to jednak zmniejszenie codziennego stresu, rzucenie palenia, aktywny tryb życia, przestrzeganie zrównoważonej diety i regularne stosowanie specjalistycznych produktów do codziennej pielęgnacji męskich włosów pozwoli znacząco zredukować problem nadmiernego wypadania włosów.
Dieta bogata w liczne witaminy i minerały jest jednym z najważniejszych elementów dbania o kondycję męskich włosów. Jadłospis powinien być bogaty w:
- witaminy z grupy B – chodzi tutaj głównie o witaminęB6 , której niedobór wzmaga proces łysienia, znajdziemy ją m.in. w marchwi, fasoli, orzechach czy otrębach,
- witaminę E – wspiera ona wzrost włosów, jej źródłem są orzechy ziemne, szpinak, migdały czy brokuły.
- witaminę D – znajduje się w nabiale, rybach czy wątróbce, ponadto warto zadbać o regularną ekspozycję na słońce, gdyż witamina D jest wytwarzana w organizmie w największych ilościach pod wpływem ekspozycji na promieniowanie słoneczne, szczególnie w okresie jesienno-zimowym warto zadbać o dodatkową suplementację witaminą D,
- kwasy tłuszczowe – alfa linolenowy (ALA) i gamma linolenowy (GLA) – kwasy ALA i GLA spowalniają przemianę testosteronu w jego pochodną, czyli dihydrotestosteron, który jest odpowiedzialny za różne typy łysienia, związki te można znaleźć w olejach (lnianym i rzepakowym), a także w pestkach dyni, orzechach, winogronach i czarnej porzeczce.
Ponadto warto zadbać o obecność w diecie składników mineralnych , których niedobór może nasilać problemy z wypadaniem włosów. Do najważniejszych minerałów zaliczamy żelazo, wapń, selen, siarkę, magnez i cynk . Są one dostępne w wielu produktach żywieniowych lub licznych suplementach pozwalających uzupełnić niedobory tych składników. Również niektóra zioła wykazują korzystny wpływ na stymulację porostu włosów. Napary sporządzone ze skrzypu polnego, pokrzywy czy wierzbownicy odżywiają i wzmacniają cebulki włosów, zmniejszając przy tym stany zapalne. Należy ograniczyć spożycie dużych ilości mocnej kawy, herbaty, alkoholu, soli, słodyczy oraz wysokoprzetworzonej żywności, ponieważ wymienione produkty wpływają niekorzystnie na strukturę i kondycję męskich włosów.
Wypadanie włosów a dieta
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo dieta oddziałuje na nasz organizm na wielu różnych płaszczyznach. Niewłaściwa dieta i niedobór witamin lub minerałów mają bowiem bardzo duży wpływ także na wypadanie włosów. Dlatego też jeżeli stosujemy restrykcyjną i długotrwałą dietę, bardzo możliwe, że stanie się to także naszym problemem.
Pamiętajmy, że nasze włosy potrzebują witamin i minerałów do prawidłowego wzrostu, dlatego powinniśmy ich dostarczać regularnie, a w szczególności zwrócić uwagę na:
- żelazo – jego niedobór osłabia włosy i zwiększa ich łamliwość. Znajdziemy je w mięsie czerwonym, ale równocześnie w fasoli, szpinaku czy pestkach dyni,
- cynk – odpowiada za tworzenie keratyny – białka stanowiącego naturalny budulec włosa. Występuje m.in. w wątróbkach wołowych, zielonym groszku lub cebuli,
- nienasycone kwasy tłuszczowe – odżywiają cebulki włosów, ich niedobór może wpływać nie tylko na wypadanie włosów, ale i przesuszenie skóry głowy. Występują m.in. w olejach roślinnych oraz rybach, np. łososiu, makreli, sardynkach,
- witaminę B5 (kwas pantotenowy) – jest odpowiedzialna za odpowiedni poziom nawilżenia włosów, dodaje im sprężystości, dodatkowo pobudza keratynocyty do szybszego wytwarzania keratyny. Jej źródłem są żółtka jaj, miód oraz wątróbka,
- witamina H (biotyna) – wzmacnia włosy od środka i stymuluje ich wzrost. Występuje w produktach pełnoziarnistych, otrębach czy wątróbce,
- witamina B9 (kwas foliowy) – choć zwykle zalecany jest kobietom w ciąży, kwas foliowy wpływa na powstawanie nowych, zdrowych włosów poprzez pobudzanie macierzy włosa do wzrostu. Jego źródłem jest szpinak, sałata oraz banany,
- witamina C – silny antyoksydant, wpływa na produkcję kolagenu, który stanowi naturalny budulec włosa. Znajdziemy ją w natce pietruszki, papryce czy fasolce szparagowej,
- witamina E – przeciwutleniacz, który dodatkowo poprawia nawilżenie i elastyczność włosów. Ponadto poprawia krążenie skóry, dzięki czemu mieszki włosowe stają się lepiej dotlenione i odżywione. Występuje w olejach roślinnych, natce pietruszki i zielonej papryce.
Preparaty na łysienie
Leczenie łysienia powinno odbywać się pod kontrolą dermatologa. Stosowane są środki zawierające amineksil i minoksidil (np. Loxon, Regaine, Piloxidil, Decros), które wpływają na porost włosów dzięki zwiększonemu ukrwieniu skóry głowy. Wydłuża się faza wzrostu i spoczynku włosa, a skraca faza wypadania. Najlepsze efekty są widoczne u osób przed 40. rokiem życia, u których łysiejące miejsca nie przekroczyły średnicy 10 cm. Pierwsze rezultaty odrastania włosów są zauważalne po 2–4 miesiącach regularnego stosowania (2 razy dziennie), a najlepsze efekty po około roku.
Najskuteczniejszym środkiem hamującym wypadanie włosów i pobudzającym ich odrost jest finasteryd, związek blokujący przemianę testosteronu w DHT, bezpośredniego sprawcę łysienia. Aż u 90 proc. mężczyzn poddanych leczeniu następuje powstrzymanie procesu łysienia, a około 60 proc. może liczyć na odrost włosów. Kuracja wymaga cierpliwości i nie jest tania (kosztuje kilkaset złotych miesięcznie). Pierwsze efekty w postaci zahamowania wypadania włosów można zaobserwować po 3–5 miesiącach. Najbardziej radykalną metodą leczenia są jednak przeszczepy.
Rodzaje łysienia
Każdy z rodzajów łysienia jest leczony inaczej, dlatego najważniejsze jest, aby ustalić, z jakiego powodu włosy wypadają. Najlepiej udać się do dermatologa, który przeprowadzi szczegółowy wywiad, pytając m.in. o ogólny stan zdrowia, przyjmowane leki czy przebyte operacje. Zapyta o stres, kobiety – o regularność miesiączek, ewentualne porody czy karmienie dziecka piersią. Lekarzowi musimy przekazać dokładne informacje na temat swojej diety, a także wszystkich dolegliwościach, z jakimi się zmagamy – nawet bezsenność czy przemęczenie. Jeśli wywiad okaże się niejednoznaczny, prawdopodobnie zostaniemy skierowani na badania krwi, aby wykluczyć wszelkie niedobory niezbędnych pierwiastków. Niekiedy zlecane są też badania hormonalne poziomu TSH, FT3 i FT4 – hormonów tarczycy.
Przejdźmy teraz to poszczególnych rodzajów łysienia, jakie wyróżniają specjaliści.
1. Łysienie androgenowe mężczyzn
Łysienie androgenowe mężczyzn objawia się stopniową utratą włosów od skroni. Pojawiają się zakola, które z upływem czasu pogłębiają się, Z czasem powstaje także zakole na środku głowy, pozostawiając włosy jedynie po bokach i z tyłu. Za tego rodzaju łysienie odpowiada pochodna testosteronu – DHT (dihydrotestosteron). Jeśli występuje ona w nadmiarze, mieszki włosowe zaczynają zanikać, ponieważ są bardzo wrażliwe na ten hormon. Dla łysienia androgenowego charakterystyczne jest niewypadanie włosów po bokach i z tyłu głowy, ponieważ mieszki włosowe w tych miejscach nie są wrażliwe na dihydrotestosteron. Jak przebiega leczenie? Zwykle stosuje się substancje, które hamują wysoką aktywność enzymu 5 α-reduktazy, który to jest odpowiedzialny za przekształcanie testosteronu do dihydrotestosteronu. Zawarte są m.in. w preparatach do stosowania od zewnątrz (bezpośrednio na skalp) – jak wyciągi z brzozy, pokrzywy, zielonej herbaty itd. Działanie hamujące produkcję alfa-reduktazy wykazują np. preaparaty Dermedic, Propecia czy Avodart.
2. Łysienie androgenowe u kobiet
Do łysienia androgenowego u kobiet występuje wtedy, gdy mają zbyt wiele męskich hormonów we krwi przy jednoczesnym zbyt niskim stężeniu hormonów żeńskich. Wówczas włosy wypadają w okolicy ciemieniowej oraz czołowe. W leczeniu androgenowego wypadania włosów u kobiet stosuje się leki o działaniu antyandrogenowym (np. spironolakton), które obniżają poziom androgenów (także testosteronu), przez co zmniejszają produkcję DHT. Jednak należy zauważyć, że według badań niewiele kobiet dotkniętych łysieniem cierpi rzeczywiście na zespoły nadmiernej produkcji androgenów (przykładowo zespół policyklicznych jajników). U kobiet choroby te nie są częste i zwykle poziom testosteronu czy siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEAS) są w normie.
