Przyczyny i leczenie kalafiorowatej narośli na skórze - Wszystko, co powinieneś wiedzieć

Biała narośl na skórze

Bladoróżowa, cielista lub biała narośl na skórze często okazuje się brodawką, będącą konsekwencją zakażenia jednym z kilkudziesięciu typów wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV - Human papillomavirus).

Wyróżnia się kilka odmian brodawek, różniących się miejscem występowania na ciele oraz kształtem.

Wymienić wśród nich można:

  • brodawki stóp, w tym:
    • myrmecie - twarde, głęboko zakorzenione, o nieregularnym kształcie. Są bolesne. Występują pojedynczo, wiążą się z lokalnym odczynem zapalnym. Z czasem czernieją,
    • brodawki mozaikowe -- białe, bardziej miękkie, zlokalizowane na powierzchni skóry, występujące w większych skupiskach,

    Oprócz tego wyróżnia się jeszcze brodawki płaskie, w odróżnieniu jednak od wyżej wymienionych są one jednak koloru brązowego.

    Brodawki same w sobie nie są niebezpieczne. Niektóre źródła podają, że w ciągu życia przynajmniej jedną tego typu infekcję przechodzi około 60 procent populacji.

    Istnieje jednak niebezpieczeństwo błędnej diagnozy i nieprawidłowego różnicowania np. z czerniakiem lub rakiem podstawnokomórkowym. Poza tym zakażenie wirusem HPV sprzyja rozwojowi nowotworów.

    Kalafiorowata narośl na skórze

    Nieregularna kalafiorowata narośl na skórze, gdzie większa ilość grudek zbija się w jedną całość, to prawdopodobnie kłykciny kończyste (Condylomata acuminat). Zwłaszcza, jeśli zmiana ulokowana jest w takim miejscu, jak:

    • wargi sromowe, pochwa,
    • moszna, napletek, trzon prącia,
    • okolice odbytu.

    Kłykciny kończyste również są wywoływane wirusem brodawczaka ludzkiego, a do zakażenia dochodzi w trakcie kontaktów seksualnych (stąd zwyczajowa nawa - brodawki płciowe lub weneryczne).

    Choroba często ma łagodny przebieg, ograniczony do zmian skórnych i lekkiego świądu. Niekiedy jednak swędzenie może być dojmujące, a z odbytu może lecieć krew, co ma związek z uszkodzeniem śluzówki w tej okolicy.

    Rodzaje raka skóry:

    • Rak podstawnokomórkowy – najczęstszy nowotwór skóry. Ma postać czerwonej narośli. Wywodzi się z warstw komórek podstawnych naskórka. Jest to nowotwór złośliwy, jednak bez tendencji do przerzutowania. Musi być leczony, żeby zapobiec jego szerzeniu się i destrukcji tkanek.
    • Czerniak złośliwy – nowotwór złośliwy m.in. skóry, błon śluzowych lub błony naczyniowej oka. Wywodzi się z warstwy barwnikowej skóry odpowiedzialnej za powstawanie opalenizny. Dość często rozwija się na bazie pieprzyka. Narośl skórna jest wtedy czarna. Ma asymetryczne zabarwienie, nieregularny kształt i powierzchnię.
    • Rak kolczystokomórkowy (płaskonabłonkowy) – nowotwór złośliwy skóry, wywodzi się z komórek naskórka. Jest koloru czerwonego. Może mieć postać wrzodziejącą głębokie owrzodzenia o twardych brzegach) lub brodawkującą (ta postać charakteryzuje się mniejszym naciekaniem podstawy niż postać wrzodziejąca). Ma skłonność do przerzutów, dlatego tak ważne jest wczesne jego wykrycie i leczenie.

    Zobacz film: Szczepionka hamująca rozwój czerniaka. Źródło: 36,6

    Łagodnym nowotworem wywodzącym się z tkanki łącznej jest włókniak , który może być miękki lub twardy. Najczęściej umiejscawia się na tułowiu, a także w nietypowych miejscach (np. na powiece, w pachwinach, pod pachą). Wyróżnia się:

    • Włókniaki miękkie – mają postać wrodzoną. Przybierają formę miękkich, najczęściej wiszących narośli w kolorze skóry (lub nieco ciemniejszych). Małe narośle na skórze, czyli drobne włókniaki, mogą umiejscowić się na karku bądź szyi. Pod wpływem nacisku można je wprowadzić w głąb skóry.
    • Włókniaki twarde – najczęściej występują pojedynczo i są mniejsze od włókniaków twardych. Są zmianami odczynowymi włóknistymi. Nie można ich wprowadzić w głąb skóry pod wpływem nacisku.

Brodawki tego typu nie są oczywiście tak groźne jak nowotworowe zmiany skórne, jednak łatwo można je z nimi pomylić, dlatego warto udać się czym prędzej do doświadczonego specjalisty, aby wykluczyć rozwijanie się raka skóry.

Czytaj dalej...

W przypadku podejrzenia czerniaka konieczne jest wykonanie biopsji cienkoigłowej, pobranie wycinka, a w przypadku usunięcia zmiany w całości koniecznie z marginesem wykonanie badania histopatologicznego.

Czytaj dalej...

Szczególnie predyspozycje do tego rodzaju nowotworu wykazują rasy bokser, foksterier, buldog, labrador retriever i golden retriever, ale oczywiście może wystąpić on u każdego psiaka, niezależnie od wieku i rasy.

Czytaj dalej...

Rozpoczynając proces leczenia rogowacenia białego chory powinien wyeliminować wszystkie czynniki, które mogły przyczynić się do zachorowania, takie jak nałogi, elementy drażniące miejsce chorobowo zmienione czy brak właściwej higieny osobistej.

Czytaj dalej...