Przyczyny i leczenie kalafiorowatej narośli na skórze - Wszystko, co powinieneś wiedzieć

Skąd się biorą narośla na skórze? Przyczyny, objawy i metody leczenia

Narośla na skórze, takie jak brodawki łojotokowe, brodawki stóp czy włókniaki miękkie są powszechnymi zmianami i mogą występować u osób w każdym wieku. Zwykle nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, ale powodują dyskomfort i są niepożądane ze względów estetycznych.

Jednymi z najczęstszych odmian brodawek i narośli skórnych są brodawki łojotokowe, brodawki płaskie (inaczej brodawki młodociane, Verrucae Planae Juveniles), rogowacenie łojotokowe oraz brodawki mozaikowe i brodawki weneryczne. Pojawiają się jako niewielkie guzki o nieregularnym kształcie, różnej wielkości i kolorze skóry zarówno na rękach, w okolicy powiek, jak i w jamie ustnej.

Przyczyny brodawek, włókniaków i narośli skórnych

Przyczyny narośli na skórze mogą być różnorodne. Wiele powoduje wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), wywołującego brodawki łojotokowe, brodawki stóp, brodawki płaskie, brodawki płciowe czy kłykciny kończyste. Brodawka to zazwyczaj dość twarda narośl, niebędąca objawem poważnej choroby. Wiele z nich to tak zwane brodawki przejściowe, zanikające z czasem samoistnie. Warto jednak wiedzieć, że zakażenie wirusem HPV następuje zwykle przez bezpośredni kontakt skóry z zakażoną osobą lub zainfekowanym obszarem.

Brodawki zwykłe i włókniaki to z kolei łagodne guzki skóry, powstające na powierzchni skóry z tkanki łącznej włóknistych komórek naskórka. Przyczyny powstawania włókniaków twardych i miękkich mogą mieć podłoże genetyczne. Niektóre rodzaje włókniaków mogą się rozwijać także w wyniku urazów skóry lub podrażnień. Inne narośla oraz zmiany skórne mogą wynikać z nieprawidłowości w naczyniach krwionośnych. Włókniaki twarde natomiast powstają wskutek nadmiernego namnażania się komórek tkanki łącznej.

Pod powierzchnią skóry mogą też pojawić się torbiele, czyli pęcherzykowate struktury wypełnione płynem podobnym do żelu. Torbiel to łagodna zmiana skórna i najczęściej nie powoduje poważniejszych problemów, ale mogą przybierać różne rozmiary i występować w wielu miejscach na ciele. Narośl na skórze może przybierać różne barwy, warto więc zwrócić uwagę na to, czy jest to czerwona narośl, brązowe narośle oraz czy ma szorstką powierzchnię.

Czerwona narośl na skórze

Grudkowata czerwona narośl na skórze może świadczyć o rozwoju raka podstawnokomórkowego (BCC od ang. basal cell carcinoma). Jest to najczęściej spotykana postać nowotworu skóry, (około 70-80 proc. przypadków), występująca zwłaszcza u mężczyzn po 30. roku życia.BCC rozwija się z niezróżnicowanych do końca keratynocytów, czyli komórek naskórka.

Do głównych jego przyczyn należą:

  • genetyczne predyspozycje do kancerogenezy,
  • promieniowanie UV emitowane przez słońce.

Czynnikami dodatkowo sprzyjającymi chorobie są infekcje wywoływane przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), promieniowanie jonizujące oraz dietę wysokotłuszczową.

Rak podstawnokomórkowy ma kilka postaci, wśród których można wymienić guzkową, płaską, pierwotnie wrzodziejącą i twardzinopodobną. Zmiany najczęściej pojawiając się na twarzy, spotykane są też na szyi, ramionach, plecach.

Należy pamiętać, że czerwona narośl na skórze może być manifestacją zupełnie innych chorób, bynajmniej nie nowotworowych.

Jeśli czerwone guzki mają świecącą powierzchnię i pokryte są jasnoszarymi łuskami, objawy te wskazują na rozwój łuszczycy, czyli przewlekłej choroby układowej o charakterze zapalnym. Czerwone guzki są też typowe dla groźnej choroby skóry, jaką jest liszaj płaski.

Diagnostyka narośli i chorób skórnych

Diagnostyka zmian i narośli na skórze opiera się na różnorodnych metodach, pozwalających na ustalenie dokładnych przyczyn, którymi mogą być między innymi choroby przenoszone drogą płciową. Dermatolog zwykle dokonuje badania fizykalnego skóry i ocenia zmiany pod kątem ich wyglądu, kształtu, rozmiaru, koloru, tekstury i umiejscowienia. Niekiedy w przypadku zmian lekarz może zlecić badania laboratoryjne, analizę próbek skóry, testy alergiczne czy badania mikrobiologiczne, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji na temat obecności infekcji, stanu układu odpornościowego, reakcji alergicznych czy obecności markerów innych chorób.

W trakcie badania histopatologicznego pobiera się próbki tkanki ze zmiany skórnej i przekazaniu jej do analizy mikroskopowej. Pozwala ono na ocenę struktury tkanki, identyfikację zmian patologicznych, kontrolę pod kątem obecność komórek nowotworowych lub stanów zapalnych.

Należy pamiętać, że każda zmiana skórna wymaga indywidualnej oceny i diagnozy lekarza dermatologa. Niektóre narośla i włókniaki skóry mogą być łagodne i samoistnie ustępować, ale inne wymagają leczenia z powodów estetycznych lub zdrowotnych. Ważne jest, aby nie lekceważyć zmian skórnych i skonsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów.

Brodawki łojotokowe - przyczyny powstawania

  • wiek - brodawki najczęściej pojawiają się u osób powyżej 35. roku życia, w większej liczbie, zwykle kilkunastu,
  • predyspozycje genetyczne - występowanie brodawek łojotokowych lub innych znamion naskórkowych u członków najbliższej rodziny,
  • schorzenia z towarzyszącym zaburzeniem rogowacenia skóry lub wytwarzania sebum.

Brodawka łojotokowa to charakterystyczny, wystający wykwit skórny, który wyglądem przypomina grzybek. Mimo to może być mylona z innymi zmianami skórnymi, np. rogowaceniem słonecznym lub niektórymi złośliwymi zmianami nowotworowymi (głównie czerniakiem skóry). Oto cechy wyróżniające brodawkę łojotokową spośród innych zmian skórnych:

  1. Jest dobrze odgraniczona od zdrowej skóry, stwarza wrażenia nałożenia na jej powierzchnię.
  2. Jej wielkość waha się od kilku milimetrów do kilkunastu centymetrów.
  3. Na powierzchni brodawki występują liczne zagłębienia zawierające nagromadzoną masę zrogowaciałych komórek naskórka i sebum.
  4. W zależności od stadium rozwoju, kolor brodawki waha się między kolorem zbliżonym do zdrowej skóry, a kruczoczarnym, który jednak nie jest oznaką czerniaka.

Brodawkom nie towarzyszą objawy, takie jak:

Wyjątkiem jest mechaniczne podrażnienie, np. w trakcie zmiany odzieży.

Brodawki łojotokowe to zmiany skórne o charakterze łagodnym. Oznacza to, że nie ma możliwości, aby przekształciły się one w komórki nowotworowe i były zagrożeniem dla zdrowia. Brodawki łojotokowe stanowią jedynie problem estetyczny. Szczególnie wtedy, gdy są zlokalizowane w obrębie skóry twarzy.

Brodawki tego typu nie są oczywiście tak groźne jak nowotworowe zmiany skórne, jednak łatwo można je z nimi pomylić, dlatego warto udać się czym prędzej do doświadczonego specjalisty, aby wykluczyć rozwijanie się raka skóry.

Czytaj dalej...

Jednymi z najczęstszych odmian brodawek i narośli skórnych są brodawki łojotokowe, brodawki płaskie inaczej brodawki młodociane, Verrucae Planae Juveniles , rogowacenie łojotokowe oraz brodawki mozaikowe i brodawki weneryczne.

Czytaj dalej...

Szczególnie predyspozycje do tego rodzaju nowotworu wykazują rasy bokser, foksterier, buldog, labrador retriever i golden retriever, ale oczywiście może wystąpić on u każdego psiaka, niezależnie od wieku i rasy.

Czytaj dalej...

Niekiedy w przypadku zmian lekarz może zlecić badania laboratoryjne, analizę próbek skóry, testy alergiczne czy badania mikrobiologiczne , które mogą dostarczyć dodatkowych informacji na temat obecności infekcji, stanu układu odpornościowego, reakcji alergicznych czy obecności markerów innych chorób.

Czytaj dalej...