Przyczyny i leczenie kalafiorowatej narośli na skórze - Wszystko, co powinieneś wiedzieć

Twarda narośl na skórze

Twarda wystająca narośl na skórze, która jest niewielkich rozmiarów (kilka milimetrów) i wyglądem przypomina guzek o względnie regularnym kształcie, z dużą dozą prawdopodobieństwa może zostać zdiagnozowana jako włókniak (łac.: fibroma).

Jest to niegroźna, niezłośliwiejąca zmiana nowotworowa. W postaci twardej charakteryzuje się zerową niemal podatnością na ucisk - nie zmienia kształtu ani „nie chowa się” w skórze.

Występuje najczęściej na rękach i nogach, ale także pod pachami, na piersiach, w pachwinach i jamie ustnej. Może być delikatnie zaczerwieniona. Najczęściej jest nabyta i powstaje na skutek infekcji i urazów.

Należy pamiętać, że oprócz włókniaków twardych, wyróżnia się też miękkie. Mają one nieregularny, kalafiorowaty, nitkowaty lub workowaty kształt, który zmienia się pod wpływem ucisku.

Często pojawiają się w większych skupiskach, między innymi na szyi, powiekach, pod pachami i w pachwinach. Mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty, a do głównych czynników etiologicznych należą:

  • otyłość,
  • insulinoodporność,
  • zespół metaboliczny.

Diagnostyka narośli i chorób skórnych

Diagnostyka zmian i narośli na skórze opiera się na różnorodnych metodach, pozwalających na ustalenie dokładnych przyczyn, którymi mogą być między innymi choroby przenoszone drogą płciową. Dermatolog zwykle dokonuje badania fizykalnego skóry i ocenia zmiany pod kątem ich wyglądu, kształtu, rozmiaru, koloru, tekstury i umiejscowienia. Niekiedy w przypadku zmian lekarz może zlecić badania laboratoryjne, analizę próbek skóry, testy alergiczne czy badania mikrobiologiczne, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji na temat obecności infekcji, stanu układu odpornościowego, reakcji alergicznych czy obecności markerów innych chorób.

W trakcie badania histopatologicznego pobiera się próbki tkanki ze zmiany skórnej i przekazaniu jej do analizy mikroskopowej. Pozwala ono na ocenę struktury tkanki, identyfikację zmian patologicznych, kontrolę pod kątem obecność komórek nowotworowych lub stanów zapalnych.

Należy pamiętać, że każda zmiana skórna wymaga indywidualnej oceny i diagnozy lekarza dermatologa. Niektóre narośla i włókniaki skóry mogą być łagodne i samoistnie ustępować, ale inne wymagają leczenia z powodów estetycznych lub zdrowotnych. Ważne jest, aby nie lekceważyć zmian skórnych i skonsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów.

Narośl na skórze (czerwona, czarna, biała, brązowa) – czym jest i jak ją usunąć?

Narośl skórna może był niegroźną zmianą o łagodnym przebiegu albo objawem poważnej choroby, np. raka. Szczególnie niepokojąca jest sytuacja, gdy narośl na skórze pojawiła się nagle i ma nieregularny kształt oraz zabarwienie. Żadnej narośli nie należy usuwać na własną rękę. Konieczna jest konsultacja dermatologiczna.

Skóra, pierwsza linia obrony organizmu przed infekcjami, jest jednocześnie jednym z pierwszych miejsc, gdzie pojawiają się wczesne oznaki choroby. U niektórych osób na różnym etapie życia może rozwinąć się narośl skórna. Wszelkie zmiany tego typu, szczególnie o nietypowym kształcie, zabarwieniu czy strukturze, bywają powodem do niepokoju.

Czym jest narośl na skórze?

Odstająca narośl na skórze może objawem dziesiątek różnego rodzaju schorzeń i zaburzeń: nowotworowych, wirusowych, bakteryjnych, grzybiczych, autoimmunologicznych i innych.

Istnieje wiele rodzajów narośli na skórze. Wymienić w tym kontekście można między innymi:

  • włókniaki twarde i miękkie,
  • czerniak, rak podstawnokomórkowy i inne nowotwory skóry,
  • brodawki łojotokowe,
  • brodawki wirusowe,
  • brodawki stanowiące objaw zakażenia wirusem HPV,
  • choroby zapalne, takie jak łuszczyca, liszaj płaski, liszajec, czyraczność.

Na skórze powstają zarówno małe jak i duże naroślna. Moga mieć też różny kształt.

Przyczyny brodawek, włókniaków i narośli skórnych

Przyczyny narośli na skórze mogą być różnorodne. Wiele powoduje wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), wywołującego brodawki łojotokowe, brodawki stóp, brodawki płaskie, brodawki płciowe czy kłykciny kończyste. Brodawka to zazwyczaj dość twarda narośl, niebędąca objawem poważnej choroby. Wiele z nich to tak zwane brodawki przejściowe, zanikające z czasem samoistnie. Warto jednak wiedzieć, że zakażenie wirusem HPV następuje zwykle przez bezpośredni kontakt skóry z zakażoną osobą lub zainfekowanym obszarem.

Brodawki zwykłe i włókniaki to z kolei łagodne guzki skóry, powstające na powierzchni skóry z tkanki łącznej włóknistych komórek naskórka. Przyczyny powstawania włókniaków twardych i miękkich mogą mieć podłoże genetyczne. Niektóre rodzaje włókniaków mogą się rozwijać także w wyniku urazów skóry lub podrażnień. Inne narośla oraz zmiany skórne mogą wynikać z nieprawidłowości w naczyniach krwionośnych. Włókniaki twarde natomiast powstają wskutek nadmiernego namnażania się komórek tkanki łącznej.

Pod powierzchnią skóry mogą też pojawić się torbiele, czyli pęcherzykowate struktury wypełnione płynem podobnym do żelu. Torbiel to łagodna zmiana skórna i najczęściej nie powoduje poważniejszych problemów, ale mogą przybierać różne rozmiary i występować w wielu miejscach na ciele. Narośl na skórze może przybierać różne barwy, warto więc zwrócić uwagę na to, czy jest to czerwona narośl, brązowe narośle oraz czy ma szorstką powierzchnię.

Brodawki tego typu nie są oczywiście tak groźne jak nowotworowe zmiany skórne, jednak łatwo można je z nimi pomylić, dlatego warto udać się czym prędzej do doświadczonego specjalisty, aby wykluczyć rozwijanie się raka skóry.

Czytaj dalej...

Jednymi z najczęstszych odmian brodawek i narośli skórnych są brodawki łojotokowe, brodawki płaskie inaczej brodawki młodociane, Verrucae Planae Juveniles , rogowacenie łojotokowe oraz brodawki mozaikowe i brodawki weneryczne.

Czytaj dalej...

Jednymi z najczęstszych odmian brodawek i narośli skórnych są brodawki łojotokowe, brodawki płaskie inaczej brodawki młodociane, Verrucae Planae Juveniles , rogowacenie łojotokowe oraz brodawki mozaikowe i brodawki weneryczne.

Czytaj dalej...

W niektórych przypadkach nie jest możliwe całkowite wyleczenie i wybiera się postępowanie paliatywne, mające na celu zmniejszenie dolegliwości, wydłużenie życia oraz utrzymanie dobrej jego jakości bez okaleczania pacjenta.

Czytaj dalej...