U nas zapłacisz kartą
Sure, here it is -htmlCopy codePryszcz u dziecka - Przyczyny, leczenie i porady dla rodziców
Leczenie krost na języku
Domowe sposoby na krosty na języku
W pierwszym momencie pojawienia się krostek możemy spróbować je usunąć domowymi sposobami. Przede wszystkim zwiększamy higienę jamy ustnej. Zwłaszcza wtedy, gdy wiemy, że była zaniedbywana. Do płukania ust i języka można używać roztworu wody z solą lub wody przegotowanej z wodą utlenioną. Raczej odradza się stosowanie ostrych płynów do płukania ust. Jeżeli krosta na czubku języka powstała w wyniku podrażnienia, to taki płyn tylko pogłębi problem.
Jeśli boląca krosta jest wynikiem złej diety, to warto zaopatrzyć się w witaminy z grupy B i witaminę C. Leczenie może też obejmować uzupełnianie mikroelementów takich jak żelazo, magnez czy cynk. Zwykle jednak w tym przypadku nie występują wyłącznie wypryski. Niedobór każdego z tych elementów ma swoje dodatkowe objawy, które trzeba brać pod uwagę przy leczeniu.
Jeżeli przyczyny są bakteryjne, to może warto najpierw odwiedzić dentystę. Na pewno nie zaszkodzi regularne czyszczenie zębów.
Zwykle pryszcz na języku nie oznacza poważnych problemów ze zdrowiem. Poprawa higieny i odporności, a także wzbogacenie diety o owoce i warzywa powinno rozwiązać problem. Nie musimy biec do lekarza z każdym pypciem jaki się pojawi na języku.
Kiedy krosty oznaczają poważne schorzenie
Jeżeli krosta na języku powstała w wyniku grzybicy, to stosuje się specjalne antybiotyki. Lekarstwa przeciwgrzybiczne są nieco inne niż przeciwbakteryjne. Dlatego konieczne jest skonsultowanie dolegliwości z lekarzem i otrzymanie recepty oraz zaleceń co do dawkowania.
Z całą pewnością natychmiastowej interwencji specjalisty wymaga podejrzenie nowotworu języka. Nie każdy kto ma białe grudki na języku powinien wpadać w panikę, jednak dłuższe utrzymywanie się dolegliwości jest powodem do wizyty w gabinecie lekarskim.
Opryszczka – skąd się bierze?
Wywoływana jest przez dość popularne wirusy Herpes, a konkretnie Herpes simplex (HSV). Występują jego dwie odmiany HSV-1 i HSV-2. Ten pierwszy wirus opryszczki zwykłej powoduje zmiany zlokalizowane przede wszystkim na czerwieni wargowej, rzadziej w obrębie spojówek oka. Drugi typ wirusa wywołuje natomiast zmiany w obrębie narządów płciowych.
Przede wszystkim groźne jest zakażenie noworodka w trakcie porodu. Chodzi przede wszystkim o sytuacje kiedy mama dziecka ma opryszczkę okolicy narządów płciowych (jest to również dla niej samej niebezpieczne) i przekazuje ją dziecku przechodzącemu przez kanał rodny (zakażenie jeszcze wewnątrz macicy jest rzadsze). Dlaczego jest to niebezpieczne? U takiego noworodka dojść może do zapalenia mózgu, zmian w wielu narządach (nie tylko w obrębie skóry), drgawek, zaburzeń oddychania i w konsekwencji do zgonu. Problemy mogą pojawić się w kilka godzin po porodzie ale i po kilku tygodniach.
Musicie zdawać sobie sprawę z tego jak ważne są regularne wizyty u ginekologa, jak ważne jest konsultowanie ewentualnych objawów (ale są również zakażenia bezobjawowe). Opryszczka narządów płciowych jest przenoszona drogą kontaktów seksualnych dlatego dotyczy przede wszystkim osób dorosłych, ale nie jest to wcale rzadka sprawa. Kiedy pisałam o zabiegu Credego i rzeżączce to załamał mnie poziom wiedzy niektórych dorosłych osób. Pokutuje mit, że choroby przenoszone drogą płciową to problem tylko prostytutek, kobiet rozwiązłych i homoseksualnych mężczyzn. Po prostu średniowiecze… Zdziwilibyście się ile jest przypadków chorób przenoszonych drogą płciową.
Dane statystyczne ze Stanów Zjednoczonych mówią o opryszczce narządów płciowych występującej u 1 na 5 osób (!). Zarażonych jest nią 8% ciężarnych we Włoszech i 22% ciężarnych w USA.
Opryszczka u dzieci: wirusowa choroba skóry i błon śluzowych
Opryszczka to nic innego jak wirusowa choroba skóry i błon śluzowych, wywoływana przez wirus HSV-1. Czasem nazywana jest „zimnem”. Szacuje się, że większość ludzi jest nosicielami wirusa opryszczki, chociaż nie wszyscy muszą na nią zachorować (może mieć charakter utajony). Opryszczka często błędnie utożsamiana jest z chorobą dorosłych, chociaż w rzeczywistości opryszczka u dzieci pojawia się równie często.
Opryszczka u dziecka może mieć o wiele cięższy przebieg niż u dorosłego. Im młodsze dziecko, tym wirus opryszczki niesie za sobą poważniejsze konsekwencje. Warto zatem wiedzieć, jak się przed nią bronić.
Spis treści
- Jak przenosi się opryszczka u dziecka?
- Objawy opryszczki u dziecka - gdzie pojawia się opryszczka?
- Leczenie opryszczki u dzieci
- Dlaczego opryszczka jest groźna dla dziecka?
- Czy opryszczka może dawać powikłania?
- Zapobieganie opryszczce u dzieci
- Opryszczka nawrotowa
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Jak dziecko może zarazić się opryszczką?
Za opryszczkę u dzieci odpowiedzialne są dwa spokrewnione ze sobą wirusy – HSV-1 i HSV-2 (Herpes simplex virus). Do zakażenia najczęściej dochodzi pomiędzy 6. miesiącem a 5. rokiem życia (przeniesienie wirusa w czasie porodu należy do rzadkości). Dzieci bardzo często zarażają się od innych dzieci (np. w przedszkolu) – drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z rówieśnikiem (dotykanie zmian skórnych, jedzenie tymi samymi sztućcami, picie z tego samego kubeczka).
Pierwotne zakażenie najczęściej jest bezobjawowe. Zdarza się jednak, że u dzieci od 1. do 3. roku życia diagnozuje się opryszczkowe zapalenie jamy ustnej – choroba przebiega zwykle wtedy z gorączką i pęcherzykami, a następnie nadżerkami na błonie śluzowej jamy ustnej. Po zakażeniu pierwotnym wirus opryszczki ukrywa się w zwojach nerwowych i ujawnia, gdy dojdzie do osłabienia odporności. Objawy mogą pojawić się po kilku dniach od zakażenia lub nawet po kilku latach. Czynniki, które sprzyjają wystąpieniu opryszczki to np. silny stres, promieniowanie słoneczne, brak witamin w organizmie, gorączka, osłabienie po przebytej chorobie. Zdarza się, że opryszczka u dzieci pojawia się w trakcie przeziębienia lub bezpośrednio po nim, stąd jej potoczna nazwa – „zimno”.
