U nas zapłacisz kartą
Antybiotyk w leczeniu trądziku różowatego - Skuteczne strategie i najnowsze odkrycia
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie trądziku różowatego?
Trudno jest osiągnąć całkowite wyleczenie zmian skórnych w przebiegu trądziku różowatego, choć za pomocą odpowiedniego leczenia można uzyskać długotrwałą remisję. Stosując odpowiednie leczenie preparatami miejscowymi, lekami doustnymi, zabiegi chirurgiczne (rhinophyma) lub laserowe można zminimalizować postęp choroby. Trądzik różowaty należy leczyć, ale nie ma preparatów, które raz na zawsze zwalczą chorobę. Celem terapii jest zmniejszenie i/lub usunięcie istniejących objawów, a następnie zapobieganie pojawieniu się nowych zmian.
U pacjentów z trądzikiem różowatym przeciwwskazane są takie zabiegi, jak: złuszczanie z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego, kwasu salicylowego. Powodują one przekrwienie skóry, co nasila i utrwala rumień, a także intensywne płatowe złuszczanie, któremu towarzyszy niemiłe uczucie pieczenia i palenia skóry. Niewskazane są także zabiegi rozgrzewające. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają.
Trądzik różowaty – leczenie naturalne
Przy trądziku różowatym leczenie naturalne również może okazać pomocne, szczególnie gdy dotychczas stosowane metody zawiodły lub pomogły tylko na krótko. Warto wypróbować na przykład picie ziół, które wspomagają wydalanie toksyn z organizmu. Należą do nich: ziele krwawnika, ziele fiołka trójbarwnego, ziele czystka, liść pokrzywy, ziele skrzypu, kwiat nagietka, owoc dzikiej róży. Dodatkowo wspomniane zioła mają także właściwości przeciwzapalne, a niektóre z nich uszczelniają naczynka krwionośne (dzika róża, fiołek trójbarwny). Najlepiej działają stosowane w mieszankach.
Co na trądzik różowaty? Trądzik różowaty należy leczyć, ale niestety nie ma preparatów, które raz na zawsze zwalczą tę chorobę. Celem terapii jest wyciszanie istniejących objawów, a następnie zapobieganie pojawieniu się nowych zmian. Leczenie niekiedy bywa żmudne i długotrwałe, i może nie przynosić rezultatów tak szybko, jak początkowo się spodziewaliśmy. Oprócz stosowania się do zaleceń dermatologa, wspomagająco warto sięgać po kosmetyki dostosowane do potrzeb cery i wprowadzić odpowiednie zmiany do stylu życia, aby w przyszłości cieszyć się zdrowszą skórą.
Bibliografia:
1. Gwieździński Z., Trądzik różowaty – patogeneza i leczenie, 1998
2. Gwieździński Z, Romańska-Gocka K., Etiopatogeneza i leczenie trądziku różowatego w świetle współczesnych poglądów,1997
3. Wolska H., Placek W., Trądzik różowaty – aktualne poglądy na etiopatogenezę i leczenie, 2016
4. Trznadel-Budźko E, Kaszuba A, Wieczorek M., Trądzik różowaty – etiopatogeneza, klinika oraz wybrane metody leczenia, 1999
5. Bakar O., Demircay Z., Yuksel M., Haklar G, Sanisoglu Y., The effect of azithromycin on reactive oxygen species in rosacea, 2007
Leczenie trądziku różowatego
Jak leczyć trądzik różowaty? Cóż, terapia ma w tym przypadku indywidualny charakter i zależy od nasilenia objawów oraz stadium choroby. To długotrwały proces, który wymaga cierpliwości, zaangażowania i sumienności. Leczenie obejmuje stosowanie środków farmakologicznych, pielęgnację oraz zmianę stylu życia i pewnych nawyków na zdrowsze. Skuteczny lek na trądzik to antybiotyk, najczęściej taki, jak:
- tetracyklina,
- klindamycyna,
- erytromycyna,
- metronidazol.
Leki te należy stosować miejscowo, bezpośrednio na skórę twarzy lub doustnie. Tabletki na trądzik współdziałają z maściami i żelami.
Maść na trądzik różowaty powinna zawierać:
- nadtlenek benzoilu,
- sulfacetamid,
- siarkę,
- kwas azelainowy.
Efekty terapii widoczne są po kilku miesiącach regularnego stosowania. Jeżeli mimo leczenia antybiotykami zmiany skórne nadal się utrzymują, lekarz może zaproponować leczenie izotretynoiną – pochodną witaminy A. Jest to wysoce skuteczny lek, jednak ma liczne skutki uboczne.
Osoby, które borykają się z uciążliwymi i dużymi zmianami, mogą zdecydować się na laserowe usuwanie trądziku różowatego. Wiązka światła obkurcza, zamyka i uszczelnia naczynka, dzięki czemu znika zaczerwienienie twarzy. Kliniki medycyny estetycznej mają w ofercie kilka typów laserów, które różnią się działaniem, jednak każdy z nich jest bezpieczny dla zdrowia, nie powoduje uszkodzenia zdrowych tkanek. Stosowanie kwasów na trądzik różowaty nie jest zalecane, aby dodatkowo nie podrażnić skóry.
Zobacz także
Kaszak – czym jest, czym grozi i jak się go leczy?
Trądzik różowaty - higiena i pielęgnacja skóry
Skóra z trądzikiem różowatym jest bardzo wrażliwa, podatna na podrażnienia i wymaga specjalnej pielęgnacji, która pomaga odbudować uszkodzoną warstwę ochronną. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają. Do codziennej pielęgnacji i mycia twarzy zaleca się dermokosmetyki do skóry wrażliwej, zawierające substancje nawilżające i zmiękczające, takie które nie niszczą ochronnej warstwy lipidowej. W pielęgnacji skóry z trądzikiem różowatym należy unikać mydeł lub detergentów syntetycznych, ponieważ działają drażniąco i wysuszająco, niszcząc warstwę ochronną naskórka. Nie zaleca się również kosmetyków i leków miejscowych, które zawierają substancje drażniące oraz kosmetyków zawierających środki zapachowe, gdyż mogą podrażnić skórę.
Ważnym elementem wspomagającym leczenie trądziku różowatego jest odpowiednio skomponowana dieta. Należy w niej unikać produktów wysokoprzetworzonych oraz żywności typu fast-food. Z diety należy wyeliminować także cukier i produkty o dużej zawartości cukru oraz produkty charakteryzujące się wysokim indeksem glikemicznym.
- alkohol (w szczególności czerwone wino, ale zalecana jest także eliminacja mocnych alkoholi)
- nadmierne ilości kawy i herbaty
- pikantne oraz gorące potrawy.
Niektóre publikacje wskazują na konieczność ograniczania w diecie produktów bogatych w histaminę, są to przede wszystkim sery pleśniowe. Niewskazane jest spożywanie potraw zawierających siarczany, azotany oraz glutaminian sodu, czyli związki charakterystyczne dla przetworzonego mięsa oraz kuchni chińskiej.
