U nas zapłacisz kartą
Pryszcze na głowie - Czy szampon jest kluczem do rozwiązania?
Pryszcze na głowie u niemowlaka
Drobne krosty na skórze głowy mogą pojawić się na skórze bardzo małych dzieci, w tym niemowląt. Objawem towarzyszącym bywa wówczas swędzenie. W większości przypadków krosty są skutkiem reakcji alergicznej na szampon. W związku z tym lekarze rekomendują stosowanie dermokosmetyków hipoalergicznych, które nie mają w składzie substancji drażniących, SLS-ów, parabenów, sztucznych aromatów, barwników i środków konserwujących.
Zdarza się, że na skutek nieprawidłowej pielęgnacji tzw. ciemieniuchy, czyli łuszczącej się skóry w ciemieniowej części czaszki, dochodzi do zapalenia mieszków włosowych i zakażenia bakteryjnego. Stan zapalny z czopem ropnym w okolicy ciemieniowej u niemowląt wymaga pilnej konsultacji pediatrycznej. Pęknięcie i rozlanie się zainfekowanej treści może spowodować zakażenie naczyń mózgu, a konsekwencje tego są bardzo poważne. Tego rodzaju zmian nie można wyciskać, a do ich leczenia pediatra zaleca najczęściej maści z antybiotykiem lub antybiotyk doustny.
Bolący pryszcz na głowie – czy to czyrak? Jak go rozpoznać?
Niekiedy na skórze głowy pojawia się zmiana podskórna w postaci wyraźnie wyczuwalnego guzka. Zazwyczaj towarzyszy jej opuchlizna, zaczerwienienie, a jej dotyk powoduje ból. Na pierwszy rzut wygląda ona jak zwykły pryszcz, jednak nasilone dolegliwości bólowe zazwyczaj wskazują na to, że problemem jest czyrak. Zgodnie z definicją jest to bakteryjne zapalenie mieszka włosowego oraz otaczających go tkanek. W pierwszym stadium guzek znajduje się wyłącznie pod skórą, a po mniej więcej 5 dniach przekształca się w charakterystyczną krostę, zwieńczoną czopem martwiczym. Opuchlizna i towarzyszący jej ból wskazują na stan zapalny, który należy leczyć poprzez stosowanie miejscowych okładów, np. z ichtiolu. Ponieważ do powstania czyraka prowadzi zakażenie bakteryjne, konieczna może okazać się antybiotykoterapia.
Zmiany skórne w postaci czyraków są efektem obniżonej odporności, a ich powstawaniu sprzyjają również choroby przewlekłe, takie jak: cukrzyca, atopowe zapalenie skóry, otyłość czy alkoholizm. Czyrak ma zazwyczaj łagodny przebieg, a treść ropna wypływa samoistnie. Gdy ropień wydostanie się na zewnątrz, dolegliwości bólowe zazwyczaj mijają, a opuchlizna się zmniejsza. Lekarze przestrzegają przed wyciskaniem zmian występujących na głowie, ponieważ może to prowadzić do rozprzestrzeniania się bakterii.
Pryszcze na głowie – kogo dotyczy problem?
Chociaż temat pryszczy kojarzy się głównie z okresem dojrzewania, zmiany tego rodzaju mogą pojawić się u osób w różnym wieku. Zapalenie mieszków włosowych jest wywołane przez bakterię, która atakuje bez względu na wiek. Z kolei skłonność do trądziku w różnych częściach ciała wynika w dużej mierze z zaburzeń hormonalnych, pojawiających się nie tylko u młodzieży, ale także u kobiet po porodzie – osiągnięcie ponownej równowagi w gospodarce hormonalnej może nastąpić wiele miesięcy po rozwiązaniu.
Pryszcz podskórny lub ropny pojawiający się na skórze głowy najczęściej wynika z zaniedbań higienicznych. Ma to na ogół związek z noszeniem czapek ze sztucznych materiałów, które nie odprowadzają wilgoci z powierzchni głowy, a ponadto nie zapewniają jej odpowiedniej wentylacji. A ciepło i wilgoć sprzyjają namnażaniu się bakterii, powodują wzmożoną aktywację gruczołów potowych i łojowych. Dochodzi wówczas do nagromadzenia się w porach skóry zbyt dużej ilości sebum, a w konsekwencji do ich zablokowania.
Ponadto przyczynami tworzenia się bolących pryszczy na głowie mogą być:
- zbyt rzadkie mycie skóry głowy,
- pielęgnacja niedopasowana do rodzaju skóry,
- łuszczyca,
- łupież tłusty – powodujący bardzo silne przetłuszczanie się skóry głowy,
- nadmierny wysiłek fizyczny, który powoduje częste pocenie się,
- przewlekły stres – produkowany w sytuacjach stresowych kortyzol prowadzi do wydzielania nadmiaru łoju, który znajduje ujście w zmianach trądzikowych,
- zbyt duża zawartość cukru w diecie – do grupy „winowajców” można zaliczyć nie tylko słodycze, ale także wysokoprzetworzoną żywność,
- zapalenie mieszków włosowych,
- korzystanie z publicznych basenów i saun lub korzystanie z cudzych ręczników,
- zaburzenia hormonalne,
- grzybica,
- zakażenie bakteryjne, np. gronkowcem złocistym.