U nas zapłacisz kartą
"Pryszcze w połowie cyklu - Jak sobie z nimi radzić?"
Problemy hormonalne - leczenie
Hormonalna terapia zastępcza to jedna z najczęstszych metod leczenia w przypadku problemów hormonalnych. Jest stosowana przy zaburzeniach z nieprawidłową gospodarką m.in. estrogenów i progesteronu. Hormonalna terapia zastępcza polega na tym, że lekarz przepisuje kobiecie leki, zawierające syntetyczną wersję tych hormonów - najczęściej w postaci dwuskładnikowej pigułki antykoncepcyjnej.
Terapia hormonalna może być również bardzo skuteczna w leczeniu zaburzeń hormonów tarczycy oraz w przypadku wysokiego stężenia prolaktyny w organizmie (tzw. hiperprolaktynemia).
Na rynku istnieją również suplementy oraz naturalne środki, u których zaobserwowano pozytywne działanie regulujące na układ hormonalny. Należą do nich: niepokalanek mnisi, dzięgiel chiński (tzw. kobiecy żeń szeń), lucerna, a nawet… natka pietruszki!
Oprócz środków i terapii farmakologicznych, zadbaj o zdrowy tryb życia: postaw na zbilansowaną dietę, odpowiednią dawkę ruchu i tym samym utrzymanie właściwej masy ciała, zdrowy sen i ograniczenie stresu.
Plamienie owulacyjne a plamienie implantacyjne
Plamienie w połowie cyklu może również mieć inne przyczyny niż owulacja. Drugim najczęstszym powodem plamienia w połowie cyklu jest implantacja , czyli zapłodnienie komórki jajowej i zagnieżdżenie się zarodka w macicy. Takie krwawienie kilka dni po zapłodnieniu występuje u ok. 1/4 zapłodnionych kobiet. Plamienie implantacyjne różni się od plamienia owulacyjnego tym, że wynika z innej przyczyny.
Implantacyjne występuje, gdy zarodek zagnieżdża się i łączy się z układem krwionośnym matki, by móc prawidłowo się rozwijać. W czasie tego procesu wymieniane są substancje między płodem i matką i stąd czasem dochodzi do niewielkiego krwawienia, które może na bieliźnie przypominać plamienie związane z owulacją. Plamienie implantacyjne pojawia się później, niż to, które jest objawem jajeczkowania.
Po implantacji zarodka może dojść do niewielkiego plamienia w okolicach 21 dnia cyklu (jeśli twój cykl trwa mniej więcej 28 dni), dlatego może być mylone z miesiączką. Jest jednak dużo bardziej skąpe i trwa krócej. Jeśli jednak wydaje ci się, że możesz mieć do czynienia z krwawieniem implantacyjnym, najlepiej wykonać test ciążowy z krwi.
W połowie cyklu zauważyłaś plamienie? Może - ale nie musi - być owulacyjne, lepiej to sprawdzić
Owulacji w połowie miesiączkowego cyklu mogą towarzyszyć różne symptomy, które są objawami jajeczkowania. Jednym z nich jest również plamienie w połowie cyklu, które może być plamieniem owulacyjnym. Rozwiewamy wątpliwości, czy plamienie, które zauważyłaś u siebie jest owulacyjne, a kiedy wiąże się z ciążą lub chorobami.
Plamienie owulacyjne to jeden z objawów jajeczkowania - znak, że kobieta będzie miała dni płodne. Pexels
- Plamienie owulacyjne to niewielkie krwawienie, które występuje mniej więcej w połowie cyklu miesiączkowego kobiety i jest niewielką ilością smużek jasnej krwi w śluzie z macicy.
- Plamienie owulacyjne może być więc jednym z objawów jajeczkowania, czyli wydostania się do jajowodu dojrzałej komórki jajowej gotowej do zapłodnienia.
- Plamienie owulacyjne można pomylić też z plamieniem implantacyjnym albo z różnymi chorobami związanymi z drogami rodnymi.
Plamienie owulacyjne, nazywane również plamieniem w połowie cyklu, to śladowa ilość krwi połączona ze śluzem z szyjki macicy, który jest jednym z objawów owulacji. Plamienie owulacyjne związane jest z tym, że gdy pęka pęcherzyk Graafa i uwalnia do jajowodu dojrzałą komórkę jajową, poziom estrogenów spada i dochodzi do złuszczenia błony śluzowej macicy, a hormon LH maksymalnie wzrasta – wtedy również wypadają dni płodne , w czasie których najłatwiej zajść kobiecie w ciążę.
W związku ze spadkiem poziomu estrogenów, pęknięciem pęcherzyka Graafa lub po prostu burzą hormonalną podczas owulacji czasem występuje krótkie krwawienie, którego są śladowe ilości, dlatego nazywamy je plamieniem. Plamienie podczas owulacji jest więc jednym z objawów owulacji .
Problemy hormonalne - jak zdiagnozować?
Jeśli podejrzewasz u siebie problemy hormonalne, dostrzegasz dolegliwości lub objawy opisane wyżej, zgłoś się do lekarza. Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu powinien skierować Cię na odpowiednie badania. Do najczęściej zaliczanych badań należą:
- morfologia / badania krwi - skuteczne w oznaczaniu stężenia hormonów: estrogenu, testosteronu, tyroksyny, tyreotropiny (TSH), progesterony, kortyzolu, prolaktyny, insuliny,
- badanie USG narządów rodnych / jajników - skuteczne w wykrywaniu nieprawidłowości w budowie narządów, guzków, polipów, nadżerek, czy torbieli (dowiedz się, czym jest torbiel na jajniku).
- badanie USG tarczycy / przysadki mózgowej - skuteczne przy podejrzeniu nieprawidłowości związanych m.in. z hormonami tarczycowymi.
