U nas zapłacisz kartą
Leki na świąd skóry - Skuteczne sposoby łagodzenia dyskomfortu
Świąd - badanie
- początek objawów i czas ich trwania,
- charakter świądu (lokalizacja, narastanie w czasie, czynniki nasilające lub łagodzące świąd),
- dotychczasowe działania podjęte w celu zwalczenia świądu domowymi sposobami,
- niedawne zmiany stosowanych środków piorących, myjących, kontakt z chemikaliami, zwierzętami,
- aktualna dieta,
- uczulenia,
- przebyte i towarzyszące, przewlekłe choroby,
- przyjmowane leki, w tym leki ziołowe, bez recepty, suplementy diety.
W następnej kolejności przeprowadzone zostanie badanie ze szczególnym uwzględnieniem zmian skórnych okolicy najbardziej dotkniętej świądem. Aby wykluczyć choroby ogólnoustrojowe, które mogą być przyczyną prezentowanych dolegliwości lekarz może zlecić badania dodatkowe obejmujące przede wszystkim badania laboratoryjne krwi (m.in. morfologia, wskaźniki zapalenia, stężenie hormonów tarczycy), alergiczne testy skórne, pobranie próbki ze zmian chorobowych na skórze w celu wykonania badań mikrobiologicznych.
Dalsze postępowanie zależne jest od prawdopodobnej przyczyny świądu.
Zobacz także
Swędzenie (świąd) pochwy i sromu Przyczyną świądu pochwy i sromu jest najczęściej reakcja podrażnieniowa na środki higieny osobistej (płyny, mydła, kremy, a nawet papier toaletowy czy podpaski), płyn/proszek do prania bielizny lub podrażnienie mechaniczne. Swędzenie pochwy i sromu może być spowodowane infekcjami intymnymi w obrębie narządu rodnego.
Świąd odbytu Świąd odbytu to nieprzyjemne uczucie w okolicy odbytu powodujące potrzebę drapania się. Często nasila się po wypróżnieniu, zwłaszcza przy biegunce oraz przed zaśnięciem. Swędzenie odbytu może powodować znaczny dyskomfort. Zwykle swędzenie jest spowodowane chorobami zapalnymi, zakaźnymi, układowymi, nowotworowymi i okolic odbytu (np. hemoroidami, szczeliną odbytu), a także nieprawidłową higieną odbytu. Leczenie zależy od przyczyny świądu odbytu.
Świąd - leczenie
- nawilżanie skóry z użyciem kremów, balsamów czy olejków – co najmniej raz dziennie,
- zimne okłady,
- balsamy z mentolem (0,125–2%, najczęściej 1%), fenolem (0,125–2%) lub kamforą (0,1–3%),
- korzystny efekt obserwuje się także po kąpielach leczniczych z płatkami owsianymi, sodą oczyszczoną lub olejkami eterycznymi.
- w przypadku świądu związanego ze skórą zmacerowaną (skórą, która miała duży kontakt z wilgocią, zazwyczaj jest pomarszczona i jaśniejsza) pielęgnacja polega na delikatnym usuwaniu wilgoci poprzez stosowanie zimnego powietrza z suszarki i mokrych kompresów pozostawionych do zupełnego wysuszenia oraz na zapobieganiu gromadzeniu się wydzieliny
- przyjmowanie doustnych środków antyhistaminowych dostępnych bez recepty, jak np. cetyryzyna czy loratadyna,
- przykładanie chłodnych kompresów czy bandaży do miejsc szczególnie drażniących, co oprócz złagodzenia świądu chroni je przed drapaniem,
- unikanie drapania, które zwykle tylko nasila dolegliwości. Pomocne może być obcięcie paznokci i zakładanie rękawiczek do snu, aby nie dochodziło do nieświadomego nocnego drapania,
- używanie do mycia ciała mydła bez środków zapachowych i barwników, dokładne spłukiwanie ciała po kąpieli,
- unikanie silnych środków piorących, wyłączenie z użycia nowo kupionych proszków, płynów do płukania czy wybielaczy,
- unikanie substancji mogących wpływać drażniąco na skórę – środków chemicznych do czyszczenia, wód perfumowanych i innych kosmetyków, biżuterii mogącej zawierać nikiel,
- noszenie odzieży z delikatnych materiałów,
- unikanie stresu, który może nasilać świąd.
- świąd utrzymujący się ponad tydzień, niereagujący na domowe sposoby jego niwelowania,
- uporczywy świąd, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie w ciągu dnia, upośledza sen,
- brak jakiejkolwiek uchwytnej przyczyny występowania świądu,
- świąd z towarzyszącymi objawami, takimi jak znaczne zmęczenie, utrata masy ciała, zmiany rytmu wypróżnień, gorączka, żółtaczka czy rozległe zmiany skórne.
Swędzenie skóry bez wysypki
Czy możliwe jest występowanie swędzenia skóry bez objawów skórnych? Jak najbardziej tak. W wielu przypadkach, kiedy świąd ma podłoże psychiczne, „na oko” ze skórą wszystko jest w porządku – nie ma na niej krost, bąbli ani innego rodzaju zmian, nie jest zaczerwieniona ani się nie łuszczy.
Podobnie jest, kiedy swędzenie towarzyszy chorobom ogólnoustrojowym, np. cukrzycy czy chorobom nerek. Skóra pozostaje wówczas niezmieniona, ale uporczywa dolegliwość utrudnia normalne funkcjonowanie.
Swędząca skóra bez wysypki to również objaw przesuszenia lub niewłaściwego odżywienia. Sucha skóra przeważnie staje się matowa i biaława, co wynika z jej nadmiernego złuszczania i gromadzeniu się na powierzchni małych kawałków martwego naskórka, ale przeważnie nie ma na niej żadnych krostek ani wyprysków.
Sucha, swędząca skóra powinna zmieniać się po użyciu odpowiednich kosmetyków pielęgnacyjnych. Świąd powinien choć na jakiś czas ustąpić po zastosowaniu balsamu nawilżającego lub emolientu.