Silne leki na alergie - Skuteczne strategie zwalczania alergii
Leki na alergię trzeciej generacji
Do trzeciej generacji leków przeciwhistaminowych należą:
- bilastyna
- lewocetyryzyna
- desloratadyna
Charakteryzują się znikomą liczbą interakcji z innymi lekami i składnikami pożywienia. Osoby chorujące na np. cukrzycę lub nadciśnienie powinny jednak zwrócić szczególną uwagę na preparaty przeciwalergiczne będące połączeniem kilku substancji czynnych, ponieważ bardzo częstym ich składnikiem jest pseudoefedryna, której wpływ na ciśnienie i poziom glikemii jest trudny do przewidzenia, a przez to niebezpieczny. Podobnie sytuacja wygląda z fenylefryną, która może być stosowana zamiennie z pseudoefedryną jako składnik zwalczający katar i udrażniający nos. Wspomniani pacjenci w przypadku alergii powinni więc stosować tzw. leki pojedyncze (z jedną substancję czynną).
Działanie leków przeciwhistaminowych
Leki od alergii różnią się między sobą składem, a co za tym idzie – właściwościami oraz przeznaczeniem. Leki na alergię bez recepty zawierają substancje czynne przede wszystkim o charakterze przeciwhistaminowym. Ich zadaniem jest działanie na obwodowe receptory histaminowe H1 – tak, aby je zablokować, a w efekcie zniwelować objawy typowe przy uczuleniu.
Wśród składników aktywnych z tej grupy najpopularniejszymi są:
- feksofenadyna – to lek antyalergiczny, który nie ma efektu sedacyjnego, co oznacza, że nie wywołuje senności,
- loratadyna lub desloratadyna – również nie wykazują znaczącego działania usypiającego,
- cetyryzyna lub lewocetyryzyna, po której nie zaleca się prowadzenia pojazdu, może być również podawana dzieciom od 6. roku życia.
Dodatkową substancją czynną stosowaną w lekach na alergię bywa pseudoefedryna. Jej zadaniem jest obkurczenie i zmniejszenie przekrwienia błon śluzowych nosa. Przekłada się to na załagodzenie dolegliwości związanych z katarem siennym.
Poza tabletkami przeciw alergii, w grupie leków antyhistaminowych stosowanych przy objawach uczulenia można wymienić krople:
- do nosa – np. z ksylometazoliną lub oksymetazoliną, które obkurczają błony śluzowe, co ma znaczenie przy katarze siennym,
- do oczu – np. z chlorowodorkiem azelastyny, który wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwhistaminowe, jest podawany przy alergicznym zapaleniu spojówek (zarówno dorosłym, jak i dzieciom powyżej 4. roku życia),
- doustne – np. z cetyryzyną, w tej postaci często występują leki antyalergiczne przeznaczone dla dzieci.
Najsilniejszy lek na alergię na receptę
Alergie są powszechne i dotykają wielu osób na całym świecie. Mogą powodować różnorodne objawy, takie jak katar, swędzenie, wysypki skórne i trudności w oddychaniu. W przypadku nasilonych alergii, kiedy inne metody leczenia nie przynoszą ulgi, najsilniejsze leki na alergię na receptę mogą być konieczne. W tym artykule omówimy najskuteczniejsze i najmocniejsze leki na alergię dostępne na receptę oraz jakie korzyści i ryzyka niosą ze sobą.
Jakie rodzaje alergii można leczyć za pomocą leków przeciwalergicznych bez recepty?
Lek bez recepty na alergie są wybierane m.in. przez pacjentów ze zdiagnozowanym uczuleniem, którzy mierzą się z typowymi objawami – np. w sezonie pylenia określonych substancji.
Leki na uczulenie bez recepty mogą być stosowane przy różnych typach alergii, np.:
- alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa, tzw. katarze siennym – wówczas stosuje się m.in. tabletki zawierające leki antyhistaminowe, jak również spray do nosa z pseudoefedryną,
- alergicznym zapaleniu spojówek – wówczas, poza lekami od alergii w tabletkach przydatne mogą być krople,
- alergiach skórnych (pokrzywce) – wówczas sięga się np. po środki do podania bezpośrednio na skórę, często zawierają one maleinian dimetyndenu o działaniu przeciwuczuleniowym i przeciwświądowym oraz łagodzącym.
Sposób zastosowania oraz dawkowanie należy dopasować do typu uczulenia, jego przebiegu oraz wieku osoby z alergią. Leki na alergię dla dzieci zawierają te same substancje czynne, jednak sposób ich podawania może być inny, np. w zależności od tego, ile pociecha ma lat oraz ile waży. Dlatego należy zawsze dokładnie przeczytać ulotkę, a w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem albo farmaceutą.
