U nas zapłacisz kartą
Leki na łysienie androgenowe - Skuteczne strategie zwalczania utraty włosów
Łysienie androgenowe – leczenie
Leki doustne
Łysienie androgenowe można leczyć farmakologicznie poprzez stosowanie leków o działaniu ogólnoustrojowym. O wyborze odpowiedniego leku zawsze powinien decydować lekarz, który dobierze odpowiednią substancję i określi sposób dawkowania.
Obecnie w leczeniu łysienia androgenowego najczęściej stosuje się finasteryd. Substancja ta hamuje powstawanie pochodnej testosteronu – DHT. Ma to miejsce dzięki blokowaniu enzymu 5-α-reduktazy, który powoduje przemianę testosteronu w dihydrotestosteron. Należy pamiętać, że lek ten działa, gdy jest przyjmowany regularnie, a pierwsze zauważalne efekty obserwowane są po około 6 miesiącach leczenia. Niestety wykazuje on wiele działań niepożądanych. Finasteryd nie posiada rejestracji w stosowaniu u kobiet, ponieważ wykazuje działanie teratogenne.
Innym lekiem zmniejszającym stężenie DHT w surowicy jest dutasteryd . Badania wskazują, że substancja ta działa silniej od finasterydu, dlatego niektórzy lekarze rekomendują dutasteryd jako lek pierwszego rzutu w leczeniu łysienia androgenowego. Powoduje on wiele skutków ubocznych, dlatego jego stosowanie należy skonsultować z lekarzem. Ponadto silnie uszkadza płód, dlatego jest całkowicie przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i planujących dziecko.
Niektórzy lekarze zalecają kobietom stosowanie spironolaktonu . Badania dowodzą, że wykazuje on również silne powinowactwo do receptorów androgenowych, zmniejszając wytwarzanie testosteronu. Efektem tego procesu jest zahamowanie wypadania włosów, lecz substancja ta nie wykazuje żadnego wpływu na wzrost włosów.
Doustne środki antykoncepcyjne stosowane u kobiet zawierające w swoim składzie pochodne progesteronu i estrogeny zmniejszają produkcje androgenów, regulując ich poziom w surowicy krwi.
Leki o działaniu miejscowym
W leczeniu miejscowym najczęściej stosowane są preparaty zawierające w swoim składzie minoksidyl . Związek ten występuje w licznych lekach w stężeniu 2% i 5%. Stosowany jest w postaci wcierek i szamponów pobudzających wzrost włosów poprzez zwiększenie przepływu krwi przez łożysko naczyniowe skóry. Pierwsze rezultaty leczenia pod warunkiem systematycznej aplikacji można zaobserwować po około 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Podobne właściwości wykazuje aminexil , który jest obecny w licznych wcierkach, szamponach i odżywkach. Dodatkowo wzmacnia i uelastycznia włosy.
Łysienie androgenowe u kobiet – objawy
Pierwsze objawy łysienia androgenowego u kobiet również mogą pojawić się w bardzo młodym wieku, jednak zwykle ryzyko schorzenia wzrasta wraz z upływem lat. W odróżnieniu od mężczyzn, u kobiet ten problem prowadzi raczej do obfitego przerzedzenia włosów, a nie całkowitego wyłysienia.
Najczęściej objawem łysienia androgenowego u kobiet jest początkowo poszerzenie się przedziałku na szczycie głowy, widocznego po czesaniu włosów. Przerzedzenie zwykle dotyczy tylko szczytu głowy, bez zajęcia linii czoła. Ten typ łysienia występuje tylko u kobiet i ocenia się go na podstawie trzystopniowej skali:
- stopień I – przerzedzenie włosów w centralnej części głowy,
- stopień II – szersze przerzedzenie włosów, jednak z zachowaniem gęstości jak w stopniu I,
- stopień III – niemal całkowita utrata włosów w centralnej części głowy.
Zdarza się też, że łysienie androgenowe typu męskiego występuje u kobiet. Zwykle problem dotyczy okresu pomenopauzalnego. Wówczas początkowo dochodzi do przerzedzenia włosów w okolicy łuku czoła i na szczycie głowy, kolejno łysienie rozprzestrzenia się w kierunku skroni i ciemienia.
Łysienie androgenowe – jak je zdiagnozować?
Przed przystąpieniem do leczenia konieczna jest dokładna diagnoza, aby poznać przyczynę tego procesu. Pozwoli to uniknąć błędów w doborze odpowiedniego leku, a także zwiększy efektywność leczenia.
Zarówno u mężczyzn, jak i kobiet lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad w celu dokładnego rozpoznania specyfiki i przyczyn łysienia . Wykonane badanie przedmiotowe obejmuje ocenę lokalizacji i wzoru łysienia.
Badania laboratoryjne są wykonywane w celu diagnostyki różnicowej i są szczególnie istotne w przypadku kobiet, gdyż obraz kliniczny nie jest tak charakterystyczny, jak u mężczyzn. Diagnostyka obejmuje następujące badania:
- morfologia z rozmazem,
- poziom ferrytyny i żelaza,
- OB, CRP, białko całkowite,
- glukoza na czczo,
- TSH, FT4, przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej i tyreoglobulinie,
- progesteron, prolaktyna, estradiol, testosteron.
Badaniem diagnostycznym, które zaleca się wszystkim chorym, jest trichoskopia . Zostają nią objęte trzy okolice – czołowo-ciemieniowa, skroniowa i potyliczna. Specjalista ocenia:
- grubość włosów (znaczenie ma mniejsza grubość w okolicy czołowej w porównaniu z potyliczną i powyżej 10% cienkich włosów w okolicy czołowej),
- odsetek włosów meszkowych,
- przebarwienia okołomieszkowe,
- liczba jednostek włosa z pojedynczą łodygą,
- liczba żółtych kropek będących pustymi ujściami mieszków włosowych [2,3].
Skuteczne leczenie łysienia androgenowego dzięki medycynie estetycznej
Łysienie androgenowe można zahamować lub spowolnić, ale nie jest możliwe całkowite cofnięcie już powstałych przerzedzeń. Osoby, które nie mogą pogodzić się z utratą włosów, mogą jednak skorzystać z nowoczesnych metod, jakie zawdzięczamy medycynie estetycznej.
Najskuteczniejszą z nich jest przeszczep włosów, który polega na implantacji mieszków włosowych z innych partii ciała. Po kilku miesiącach od zabiegu wyrastają nowe włosy. Ta metoda leczenia łysienia androgenowego niestety jest najdroższym z możliwych rozwiązań.
Stymulująco na porost włosów działają także inne zabiegi, takie jak np.:
- karboksyterapia,
- mezoterapia mikroigłowa,
- mezoterapia osoczem bogatopłytkowym.
Aby poprawić ukrwienie skóry głowy, wzmocnić włosy i przyspieszyć ich wzrost, bardzo ważne jest także dbanie o zdrową dietę, bogatą w witaminy i minerały niezbędne dla skóry oraz włosów. Pomocne są również kosmetyki, które poprawiają mikrokrążenie i odżywiają skórę głowy. Warto też wykonywać regularne masaże, np. podczas aplikacji szamponu.
