U nas zapłacisz kartą
Najskuteczniejsze leki na łysienie męskie
Łysienie androgenowe typu męskiego: przyczyny, objawy i leczenie
Utrata włosów u mężczyzn rozpoczyna się zwykle w okolicy czołowo-skroniowej, a następnie ciemieniowej. Następnie przerzedzenie włosów rozprzestrzenia się w kierunku szczytu głowy, pozostawiając koronę włosów na potylicy i częściowo w okolicach skroniowych.
Łysienie androgenowe (androgenetic alopecia – AGA) to zależna od androgenów, czyli hormonów odpowiadających m.in. za kształtowanie się męskich narządów płciowych u płodu oraz tzw. wtórnych cech płciowych (budowa ciała, owłosienie, głos) postępująca utrata włosów typu niebliznowaciejącego. Jest to najczęstsza przyczyna utraty włosów, dotyczy obu płci, różni się jednak obrazem klinicznym u kobiet i mężczyzn.
Mechanizm powstawania łysienia androgenowego związany jest z przemianą testosteronu (pod wpływem enzymu 5?-reduktazy) w dihydrotestosteron (DHT), który oddziałując na receptory androgenowe mieszka włosowego prowadzi do jego stopniowej inwolucji (zaniku). Mieszki włosowe ulegają stopniowej miniaturyzacji, produkowany włos staje się coraz cieńszy i krótszy.
Obok zaburzeń hormonalnych, na rozwój AGA wpływ mają czynniki genetyczne, co potwierdziło wiele badań naukowych. Ryzyko rozwoju łysienia zwiększa się w przypadku dodatniego wywiadu rodzinnego, zwłaszcza jeżeli chorobę stwierdzono u ojca lub dziadka ze strony matki.
- 5α-reduktazy,
- receptorów estrogenowych,
- chromosomu Y,
- czynników wzrostowych,
- receptorów androgenowych.
Łysienie androgenowe typu męskiego dotyczy około 80% mężczyzn, pojawia się po okresie dojrzewania i prowadzi do postępującej utraty włosów o charakterystycznym obrazie klinicznym.
Łysienie plackowate: objawy
Łysienie plackowate charakteryzuje się utratą włosów na poszczególnych obszarach normalnie wyglądającej skóry, najczęściej w obrębie owłosionej skóry głowy. Zazwyczaj włosy zaczynają wypadać na obszarach od siebie odgraniczonych, tworząc specyficzne łyse placki otoczone dookoła włosami. Łysienie plackowate dotyczy zazwyczaj głowy, ale może również występować na innych częściach ciała. Zaczyna się najczęściej od wypadania włosów z jednego obszaru (głowy, brody), co oznacza, że najpierw pojawiają się klasyczne objawy łysienia plackowatego.
Łysienie pojawia się nagle i może postępować agresywnie, prowadząc nawet do całkowitej utraty włosów na głowie lub na całym ciele.
- łysienie plackowate ogniskowe — występuje w obrębie skóry głowy lub twarzy, tułowia, kończyn,
- łysienie wężykowate (obrzeżne) — obejmuje utratę włosów w okolicy potylicznej, czołowej i w okolicach skroniowych,
- łysienie plackowate pasmowate — łysienie rozszerza się od środka głowy na zewnątrz,
- łysienie plackowate rozlane (siateczkowate) - nie można wyróżnić poszczególnych ognisk wyłysienia,
- łysienie plackowate całkowite — obejmuje utratę wszystkich włosów w obrębie owłosionej skóry głowy, również brwi i rzęs,
- łysienie plackowate uogólnione -obejmuje utratę wszystkich lub prawie wszystkich włosów na ciele,
- łysienie plackowate złośliwe — łysienie o długotrwałym przebiegu, które jest oporne na leczenie.
U niektórych chorych na łysienie plackowate mogą występować zmiany paznokci, takie jak: ścieńczenie lub pogrubienie płytek, szorstkość i łamliwość paznokci, spełzanie płytek, bruzdowanie poprzeczne, paznokcie naparstkowe linie Beau .
Łysienie plackowate: wpływa na wygląd i psychikę człowieka. Jak leczyć łysienie?
Łysienie plackowate jest jedną z częściej występujących przyczyn utraty włosów. Jest to choroba niezwykle skomplikowana, której przyczyny nie zostały całkowicie poznane. Objawia się utratą włosów w niektórych obszarach na skórze głowy, co powoduje powstawanie pozbawionych włosów ''placków''. WYJAŚNIAMY, jak rozpoznać i jak leczyć łysienie plackowate.
Łysienie plackowate (alopecia areata) to przewlekła choroba zapalna o bardzo skomplikowanym podłożu. Wśród przyczyn jej występowania uwzględnia się czynniki genetyczne, autoimmunologiczne, hormonalne, psychiczne oraz zaburzenia w zakresie układu nerwowego. To choroba dermatologiczna, na którą wpływ mają czynniki psychologiczne.
Charakteryzuje się nagłą utratą włosów, zazwyczaj w poszczególnych obszarach skóry głowy — obszary te tworzą pozbawione włosów, charakterystyczne ''placki''. Postępująca choroba może prowadzić do całkowitej utraty włosów (alopecia totalis) oraz utraty włosów w innych partiach ciała (alopecia universalis).
Do utraty włosów przyczynia się toczący się w otoczeniu mieszków włosowych proces zapalny (mieszki otoczone są naciekami złożonymi z m.in. z limfocytów).
Choroba zwiększa ryzyko rozwoju innych chorób autoimmunologicznych, takich jak: toczeń rumieniowaty , bielactwo , autoimmunologiczne choroby tarczycy, choroba Hashimoto .
Łysienie androgenowe – przyczyny
Łysienie androgenowe stanowi najczęstszą przyczynę wypadania włosów. Częstość jego występowania wzrasta wraz z wiekiem i może dotykać ponad 70% mężczyzn i 40% kobiet.
Schorzenie może mieć swoje źródło w wielu czynnikach, z których najistotniejszą rolę odgrywają predyspozycje genetyczne, wpływ androgenów i powstawanie mikrozapaleń.
Poprzez wpływ androgenów u osób z predyspozycją genetyczną następuje miniaturyzacja mieszka włosowego, gdyż metabolit testosteronu – dihydrotestosteron, powstający na skutek działania enzymu 5α-reduktazy, wpływa na receptory znajdujące się w mieszkach, skracając fazę wzrostu włosa [2,3].
Pięć sposobów na ŁYSIENIE u mężczyzn
Co trzeci mężczyzna w wieku 25-40 lat zaczyna łysieć. Warto wcześnie podjąć działania, by uratować jak najwięcej włosów. Przedstawiamy skuteczne sposoby na łysienie u mężczyzn.
Spis treści
Po 50. roku życia wypada ok. 20 proc. włosów. Łysienie może być dziedziczne, ale jego przyczyną bywają też zaburzenia hormonalne, niektóre przewlekłe schorzenia, leki, złe odżywianie się, palenie i stres. Leczeniem łysienia zajmują się dermatolodzy lub trycholodzy – specjaliści od schorzeń skóry głowy i włosów.
80% przypadków łysienia ma podłoże genetyczne. Wraz z genem łysienia dziedziczy się także nadwrażliwość na testosteron.
Kiedy należy zgłosić się z problemem do specjalisty? Kiedy zauważysz, że włosy wypadają w dużych ilościach i bardzi często. Wykonaj prosty test, który pozwoli zauważyć problem: włóż obie dłonie we włosy, jakbyś chciał je przeczesać, i pociągnij. Powtórz to kilka razy. Jeżeli po każdym pociągnięciu w dłoniach pozostaną ci 2–3 włosy, skontaktuj się z lekarzem.
