Najskuteczniejsze leki na łysienie męskie

Przeszczep włosów ostatnią deską ratunku

Gdy zawiodą inne metody, pozostaje jeszcze przeszczep włosów. Zabieg polega na pobieraniu pasemek włosów (na ogół z tyłu i z boków głowy) i wszczepianiu ich w nowe miejsce. Pasemka zostają podzielone na mikroskopijne fragmenty i umiejscawiane tam, gdzie włosy się przerzedziły. W czasie jednego zabiegu można przenieść ok. 2 tys. fragmentów skóry (każdy z czterema mieszkami włosowymi), które umieszcza się w mikroskopijnych nacięciach skóry. Zabieg trwa od 2 do 5 godzin i wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Efekt jest trwały, a gdy włosy odrosną, przypominają naturalną czuprynę. Za przeszczep trzeba zapłacić od kilku do kilkunastu tysięcy złotych.

Anna Jarosz - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: Krzysztof Żychowicz, urolog, chirurg, konsultant ds. andrologii w InviMed Wrocław

Kosmetyki pomocne w leczeniu łysienia

Gdy czupryna zaczyna się przerzedzać, warto stosować odżywki do włosów, które w składzie mają keratynę, proteiny, witaminy A, B6 i E oraz cynk i miedź. Cynk odpowiada za kondycję mieszków włosowych, zapobiega ich osłabieniu. Pierwiastek ten odgrywa ważną rolę w utrzymaniu odpowiedniego poziomu tłuszczu w skórze głowy, co jest szczególnie istotne dla zwalczania łupieżu. Preparaty wspomagające utrzymanie bujnej czupryny powinny dodatkowo zawierać komórki placenty (wyciąg z łożyska zwierzęcego) oraz cystynę – aminokwas, który dostarcza siarkę potrzebną do budowy włosa. Pierwszych efektów kuracji można się spodziewać po 2–3 miesiącach. Koszt – ok. 160 zł miesięcznie.

W leczeniu łysienia androgenowego często stosuje się tabletki blokujące przekształcanie się testosteronu w DHT (hormon sprzyjający łysieniu). Dostępne na receptę zawierają zwykle minoxidil lub finasteryd. Leki są skuteczne, ale mogą mieć działania niepożądane, np. zaburzenia funkcji seksualnych. Efekty pojawią się po ok. 3 miesiącach nieprzerwanej kuracji. Koszt tabletek to ok. 150 zł miesięcznie.

Łysienie androgenowe – przyczyny

Łysienie androgenowe stanowi najczęstszą przyczynę wypadania włosów. Częstość jego występowania wzrasta wraz z wiekiem i może dotykać ponad 70% mężczyzn i 40% kobiet.

Schorzenie może mieć swoje źródło w wielu czynnikach, z których najistotniejszą rolę odgrywają predyspozycje genetyczne, wpływ androgenów i powstawanie mikrozapaleń.

Poprzez wpływ androgenów u osób z predyspozycją genetyczną następuje miniaturyzacja mieszka włosowego, gdyż metabolit testosteronu – dihydrotestosteron, powstający na skutek działania enzymu 5α-reduktazy, wpływa na receptory znajdujące się w mieszkach, skracając fazę wzrostu włosa [2,3].

Łysienie plackowate: przyczyny

Łysienie plackowate dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych, występuje jednak częściej u osób młodych przed 30. rokiem życia. Niestety, przyczyna występowania łysienia plackowatego nie jest do końca jasna. Najczęściej zakłada się, że jest to choroba o podłożu immunologicznym zależna od limfocytów T.

Wśród przyczyn czynniki:

  • genetyczne — szacuje się, że nawet 20 proc. chorych na łysienie plackowate ma dodatni wywiad rodzinny (choroba występuje lub występowała w przeszłości w rodzinie),
  • psychiczne — pod wpływem napięcia emocjonalnego dochodzi do zaburzeń wydzielania neuropeptydów, które mogą powodować zwiększenie reaktywności układu immunologicznego i u osób predysponowanych zapoczątkowywać nacieki wokół mieszków włosowych,
  • hormonalne — zaburzenia czynności tarczycy,
  • immunologiczne — współistnienie z innymi chorobami immunologicznymi, zwłaszcza chorobami tarczycy,
  • wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia — obecność superantygenów bakteryjnych.

Jakie są metody leczenia łysienia androgenowego typu męskiego?

Łysienie androgenowe typu męskiego można pozostawić bez leczenia. Jest ono wskazane, jeżeli łysienie powoduje dyskomfort u pacjenta.

W leczeniu ogólnym stosuje się finasteryd. To substancja, która blokując enzym 5α-reduktazy, hamuje powstawanie pochodnej testosteronu – DHT. Lek zatrzymuje wypadanie włosów oraz indukuje odrost. Lek należy stosować długoterminowo. Jego odstawienie prowadzi do powrotu – w ciągu roku – do stanu wyjściowego. Około 2% pacjentów zgłasza działania niepożądane zaburzenia czynnościowe sfery seksualnej.

Lekiem zmniejszającym stężenie DHT w surowicy jest też dutasteryd. Ponieważ w Polsce jest on zarejestrowany do leczenia umiarkowanych i ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, jego stosowanie w leczeniu AGA jest off-label, czyli niezgodnie z Kartą Charakterystyki Produktu Leczniczego (jest to dopuszczalna praktyka).

W leczeniu miejscowym najszersze zastosowanie znalazł minoksydyl dostępny w dwóch stężeniach: 2% i 5%. Wywiera on efekt rozszerzający naczynia mieszków włosowych, powoduje stymulację mitoz komórek mieszka włosowego i przedłuża okres wzrostu włosów. Nie działa na drodze hormonalnej i należy go stosować w sposób ciągły.

Alternatywnym leczeniem jest leczenie chirurgiczne, polegające na przeszczepieniu włosów. Należy jednak pamiętać, że metoda ta nie hamuje postępu choroby, a jedynie łagodzi jej skutki.

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Czytaj dalej...

Najczęstsze alergeny kontaktowe to metale, składniki kosmetyków, lanolina, detergenty tworzące pianę takie jak SLS i SLES, balsam peruwiański, antybiotyk neomycyna, olejki eteryczne, propolis, komponenty gumy, żywice epoksydowe oraz lateks.

Czytaj dalej...

skłonność do keloidów bliznowców ; cukrzyca; gorączka; leki fotouczulające, zioła fotouczulające retinoidy, antybiotyki, dziurawiec, nagietek, szałwia, arcydzięgiel ; choroby dermatologiczne skóry np fotodermatozy, skłonności do przebarwień, odbarwień; nadwrażliwość na substancje wybielające; choroby autoimmunologiczne np.

Czytaj dalej...

Kontaktowe zapalenie skóry wyprysk kontaktowy przyczyny, objawy i leczenie Kontaktowe zapalenie skóry inaczej wyprysk kontaktowy to miejscowa skórna reakcją nadwrażliwości w wyniku bezpośredniego kontaktu z określonymi substancjami chemicznymi lub drażniącymi.

Czytaj dalej...