U nas zapłacisz kartą
Najskuteczniejsze leki na łysienie męskie
Łysienie androgenowe – przyczyny
Łysienie androgenowe stanowi najczęstszą przyczynę wypadania włosów. Częstość jego występowania wzrasta wraz z wiekiem i może dotykać ponad 70% mężczyzn i 40% kobiet.
Schorzenie może mieć swoje źródło w wielu czynnikach, z których najistotniejszą rolę odgrywają predyspozycje genetyczne, wpływ androgenów i powstawanie mikrozapaleń.
Poprzez wpływ androgenów u osób z predyspozycją genetyczną następuje miniaturyzacja mieszka włosowego, gdyż metabolit testosteronu – dihydrotestosteron, powstający na skutek działania enzymu 5α-reduktazy, wpływa na receptory znajdujące się w mieszkach, skracając fazę wzrostu włosa [2,3].
W jaki sposób lekarz rozpoznaje łysienie androgenowe typu męskiego?
Podstawą diagnostyki jest wywiad i badanie przedmiotowe. Lekarz pyta pacjenta o początek wystąpienia objawów, przebieg wypadania włosów, łysienie androgenowe w rodzinie, choroby współistniejące. Następnie ogląda owłosioną skórę głowy i ocenia wzór łysienia. Może przeprowadzić test pociągania. Badanie polega na pociągnięciu w kilku lokalizacjach na owłosionej skórze głowy pęków 40–60 włosów. Jeśli wyrwanych zostanie w ten sposób ponad 10 włosów (z jednego lub kilku miejsc), wynik testu jest dodatni. Badanie to trudno przeprowadzić u osób z krótkimi włosami.
W diagnostyce łysienia androgenowego (a także do monitorowaniu leczenia) wykorzystuje się trichoskopię, która za pomocą dermatoskopu i wideodermatoskopu pozwala na ocenę stanu łodyg włosów, mieszków włosowych oraz skóry głowy. Badanie jest nieinwazyjne i bezbolesne (nie wymaga wyrywania włosów).
W sytuacjach wątpliwych wskazana jest biopsja – badanie histopatologiczne kilkumilimetrowego wycinka pobranego z okolicy czołowo-ciemieniowej.
Dokładność porównywalną do osiąganej metodami histologicznymi daje refleksyjna mikroskopia konfokalna in vivo (in vivo reflectance confocal microscopy – RMC). To nowoczesna, nieinwazyjna technika obrazowania włosów i skóry owłosionej. Do jej ograniczeń należy m.in. wysoki koszt.
Leki na łysienie plackowate
W tej chwili jest kilka grup leków (metod terapii), które osiągają w miarę satysfakcjonującą skuteczność. Najczęściej rzędu 40-50%, bo niestety żadna z nich nie działa u wszystkich. Leczenie dobiera się w zależności od stopnia wyłysienia pacjenta oraz jego reakcji na zastosowaną kurację.
Jeśli na głowie pojawił się jeden do kilku niezbyt rozległych placków w leczeniu łysienia można wykorzystać:
- maść kortykosteroidową (z kortyzonem), co prawda maści działają słabo, ale u niektórych osób osiągają w miarę satysfakcjonującącą skuteczność, działanie kortyzonu polega na osłabieniu układu odpornościowego,
- minoxidil 5%, w badaniach cytowanych przez NAAF stwierdzono, że słabszy minoxidil w ogóle nie pomaga, szanse pobudzenia porostu włosów daje jedynie minoxidil pięcioprocentowy (tu odsyłam do mojego postu o minoxidilu),
- zdecydowanie najlepsze efekty daje połączenie stosowania kremu kortyzonowego i pięcioprocentowego minoxidilu przy czym minoxidil należy aplikować jako pierwszy, a po trzydziestu minutach nałożyć na skórę krem kortyzonowy,
- skuteczna jest też bardziej inwazyjna terapia polegająca na ostrzykiwaniu skóry głowy (tj. łysych placków) kortyzonem. Zastrzyki powinny być powtarzane raz w miesiącu,
- czasem dobre efekty przynosi leczenie cygnoliną (lekiem wykorzystywanym w leczeniu łuszczycy, choroby która też ma podłoże autoimmunologiczne). Cygnolina może jednak podrażniać i przebarwiać skórę. Cygnolinę nakłada się na placki na trzydzieści do stu dwudziestu minut, po czym należy ją dokładnie zmyć.
Kosmetyki pomocne w leczeniu łysienia
Gdy czupryna zaczyna się przerzedzać, warto stosować odżywki do włosów, które w składzie mają keratynę, proteiny, witaminy A, B6 i E oraz cynk i miedź. Cynk odpowiada za kondycję mieszków włosowych, zapobiega ich osłabieniu. Pierwiastek ten odgrywa ważną rolę w utrzymaniu odpowiedniego poziomu tłuszczu w skórze głowy, co jest szczególnie istotne dla zwalczania łupieżu. Preparaty wspomagające utrzymanie bujnej czupryny powinny dodatkowo zawierać komórki placenty (wyciąg z łożyska zwierzęcego) oraz cystynę – aminokwas, który dostarcza siarkę potrzebną do budowy włosa. Pierwszych efektów kuracji można się spodziewać po 2–3 miesiącach. Koszt – ok. 160 zł miesięcznie.
W leczeniu łysienia androgenowego często stosuje się tabletki blokujące przekształcanie się testosteronu w DHT (hormon sprzyjający łysieniu). Dostępne na receptę zawierają zwykle minoxidil lub finasteryd. Leki są skuteczne, ale mogą mieć działania niepożądane, np. zaburzenia funkcji seksualnych. Efekty pojawią się po ok. 3 miesiącach nieprzerwanej kuracji. Koszt tabletek to ok. 150 zł miesięcznie.
