U nas zapłacisz kartą
Lojotokowe zapalenie skóry twarzy - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
SEBORH
SZAMPON, EMULSJA ORAZ PŁYN NA ŁZS KUP TERAZ
1. Jak wygląda łojotokowe zapalenie skóry twarzy i jak z nim walczyć?
ŁZS twarzy objawia się czerwonymi, łuszczącymi zmianami w obrębie policzków, nosa, brody i czoła. Zmiany powinny zostać pokazane specjaliście, ponieważ mogą zostać pomylone z innymi chorobami. Podstawą walki z ŁZS twarzy jest leczenie zalecone przez dermatologa. Dodatkowo należy stosować specjalną pielęgnację. Często nie ogranicza się ona wyłącznie do stosowania odpowiednich kosmetyków do twarzy, ale też do skóry głowy, gdyż ŁZS może powodować też problemy ze skórą głowy i włosami. Szczególnie warto używać dermokosmetyków opartych na naturalnych składnikach aktywnych, jak np. Seborh.
2. Jak długo trzeba stosować naturalne kosmetyki na łojotokowe zapalenie skóry twarzy oraz głowy, aby można było mówić o efektach?
Kosmetyki takie powinny być stosowane systematycznie przez dość długi czas, aby można było zauważyć efekty. Zazwyczaj konieczne jest stosowanie kosmetyków przez minimum trzy tygodnie, zgodnie z zaleceniami producenta. Po tym czasie rezultaty powinny być już widoczne. Oczywiście wiele też zależy od początkowego stanu skóry.
3. Kto jest narażony na łojotokowe zapalenie skóry twarzy?
Na ŁZS twarzy narażone są osoby z obniżoną odpornością, nierównowagą hormonalną, prowadzące niezdrowy tryb życia i żyjące w stresie. W grę może wchodzić również niewłaściwa pielęgnacja skóry – zbyt mocne odtłuszczanie skóry łojotokowej lub stosowanie źle dobranych preparatów, które podrażniają skórę albo nie zapewniają jej wystarczającej higieny. Osoby, które cierpią na łojotokowe zapalenie skóry głowy z czasem mogą borykać się z niemiłymi objawami na twarzy. Dlatego tak ważna jest szybka reakcja, podjęcie leczenia i dostosowanie pielęgnacji do potrzeb skóry.
Bibliografia
1. Bukvic Mokos Z, Kralj M, Basta-Juzbasic A, Lakos Jukic I: Seborrheic dermatitis: an update. Acta Dermatovenerol Croat, 20: 98-104, 2012
2. Baran E, Szepietowski J, Maleszka R i in.: Łojotokowe zapalenie skóry i łupież: konsensus postępowania terapeutycznego. Wytyczne rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Dermatologiczne. Dermatol Klin, 8: 229-234, 2006
3. Woźniak M, Nowicki R: Rola grzybów Malassezia spp. w etiopatogenezie chorób skóry, Mikologia Lekarska, 2007
4. Klaus W, Richard A, Arturo P: Fitzpatrick Atlas i zarys dermatologii klinicznej. Czelej, Lublin 2014
5. Hay RJ: Malassezia dandruff and seborrhoeic dermatitis: an overview. Br J Dermatol, 165 (suppl. 2): 2-8, 2011
Diagnoza - jakie badania przeprowadza się przy podejrzeniu łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS)
Rozpoznanie łojotokowego zapalenia skóry ustala się na podstawie badania dermatologicznego. W typowych przypadkach nie są wymagane żadne badania dodatkowe, lekarz rozpoznaje chorobę na podstawie charakterystycznego wyglądu zmian skórnych i informacji uzyskanych od pacjenta na temat przebiegu choroby. W uzasadnionych sytuacjach, zwłaszcza w przypadku różnicowania z łuszczycą lub zmianami skórnymi o charakterze wyprysku, może być konieczne wykonanie biopsji i pobranie wycinków do badania histopatologicznego.
U niemowląt leczenie łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS) polega na stosowanie środków zmiękczających i nawilżających (emolientów), które wpływają na rozluźnienie łusek (np. olej mineralny, oliwa z oliwek lub wazelina). Dermokosmetyki te nanosi się na głowę dziecka przed kąpielą, a następnie spłukuje i pocierając ściereczką lub szczotką do włosów dla niemowląt można usunąć łuski.
Łagodne łojotokowe zapalenie owłosionej skóry głowy można leczyć dostępnymi bez recepty szamponami przeciwłupieżowymi (zawierającymi siarczek selenu, pirytionian cynku lub dziegcie). Korzystne może być także używanie szamponu z olejkiem z drzewa herbacianego. Długotrwałą kontrolę objawów może zapewnić stosowanie szamponów przeciwgrzybiczych zawierających ketokonazol lub cyklopiroks, które stosuje się codzienne lub przynajmniej 2–3 razy w tygodniu przez kilka tygodni, aż do uzyskania rezultatu. Następnie, w zapobieganiu nawrotom można stosować te szampony raz w miesiącu. Należy przestrzegać zaleceń dotyczących ich stosowania, m.in. zapewnić odpowiednio długi (ok. 5 min) czas pozostawienia ich na skórze głowy. W cięższej postaci choroby lekarz może zalecić stosowanie szamponu z glikokortykosteroidami.
W leczeniu łojotokowego zapalenia skóry twarzy i tułowia mają zastosowanie zarówno leki przeciwzapalne, jak i przeciwgrzybicze. Do leków przeciwzapalnych należą miejscowe glikokortykosteroidy (stosowane pod nadzorem lekarza) oraz inhibitory kalcyneuryny (takrolimus i pimekrolimus). Tę ostatnią grupę można stosować bezpiecznie nawet na skórę twarzy i przez dłuższy czas. W leczeniu zmian na owłosionej skórze głowy wykorzystuje się także pirytonian cynku, dziegcie, ichtiol czy siarkę. W bardziej nasilonych postaciach łojotokowego zapalenia skóry lekarz może rozważyć leczenie lekami przeciwgrzybiczymi stosowanymi doustnie.
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – przyczyny, objawy i przebieg
Aby leczenie łojotokowego zapalenia skóry mogło być skuteczne, musi być poprzedzone wnikliwą diagnostyką. Tę należy oczywiście pozostawić lekarzowi, ale dobrze byłoby mieć chociaż podstawową wiedzę na temat ŁZS. Najważniejsze informacje na temat tej choroby zostały zebrane w poniższej tabeli.
- Ryzyko rozwoju ŁZS zwiększają następujące czynniki:
- wiek,
- zaburzenia hormonalne,
- obniżona odporność organizmu,
- stres,
- skłonności genetyczne,
- niewłaściwa dieta,
- nieprawidłowa pielęgnacja.
Gdzie lokalizują się zmiany skórne w ŁZS?
ŁZS to choroba gruczołu łojowego, także zmiany skórne mogą teoretycznie pokazywać się wszędzie tam, gdzie te gruczoły występują. Uściślając – mogą pojawiać się na całym ciele, oprócz wewnętrznej powierzchni dłoni i podeszw stóp.
Na samym początku lokalizacją wiodącą może być owłosiona skóra głowy i obecność tzw. ciemieniuchy, czyli ściśle przylegających żółtych łusek, które trudno jest usunąć, a którym rzadko towarzyszy stan zapalny (rumień).
Później łuski łojotokowe przenoszą się na okolicę łuków brwiowych, czoła, fałdów przy nosku, „za uszy” i fałdów okolicy pieluszkowej. Szyja oraz brzuszek też są często zajęte, szczególnie okolica mostka.
Łojotokowe zapalenie skóry lubi centralną część twarzy, AZS policzki, boczne okolice. Co istotne, wygląd zmian skórnych w fałdach może niejednokrotnie powodować duży stres u rodziców, ponieważ łuskom towarzyszy dość intensywny rumień. Skóra, która nie prezentuje zmian skórnych jest gładka, „miękka” – w AZS cała skóra jest zazwyczaj szorstka, sucha.
