U nas zapłacisz kartą
Luszczenie się skóry na palcach u rąk - Przyczyny, Leczenie i Profilaktyka
Leczenie pękającej skóry na palcach
W przypadku poważnych problemów zdrowotnych, których manifestacją jest przesuszenie i pękanie skóry, niezbędne jest specjalistyczne leczenie, dobrane w zależności od czynnika etiologicznego.
- Łuszczyca: glikokortykosteroidy, pochodne witaminy D, pochodne witaminy A, ditranol, 5-fluorouracyl, metotreksat, acytretyna
- Atopowe zapalenie skóry: glikokortykosteroidy, inhibitory kalcyneuryny, leki przeciwhistaminowe, metotreksat, cyklosporyna, azatiopryna
- Grzybica: flukonazol, klotrimazol, mikonazol, itrakonazol, terbinafina
- Uczulenie na nikiel: glikokortykosteroidy, leki przeciwhistaminowe
W większości przypadków środki te stosowane są miejscowo, aczkolwiek w sytuacji, gdy terapia nie przynosi efektów lub też powierzchnia zmian skórnych jest bardzo duża, zaleca się wdrożenie leków ogólnoustrojowych.
Uwaga – większość wymienionych wyżej substancji ma bardzo silne działanie i dostępnych jest wyłącznie na receptę. Ich stosowanie powinno być nadzorowane przez lekarza, niekiedy konieczne jest też bieżące wykonywanie kontrolnych badań laboratoryjnych.
Leczenie raka podstawnokomórkowego skóry
Leczenie radykalne raka podstawnokomórkowego skóry polega na chirurgicznym usunięciu zmiany wraz z marginesem zdrowych tkanek. Doszczętność wycięcia stanowi czynnik rokowniczy. W przypadku braku doszczętności wznowa raka podstawnokomórkowego występuje u 25% pacjentów.
Jeśli zabieg chirurgiczny jest niemożliwy, eksperci zalecają rozważenie radioterapii. W przypadku niskiego ryzyka nawrotu dopuszczalne są metody leczenia miejscowego raka podstawnokomórkowy skóry takie jak: krioterapia, laseroterapia, elektrokoagulacja lub stosowanie 5-fluorouracylu.
W rzadkich przypadkach przerzutowych stosuje się chemioterapię opartą na cisplatynie.
W leczeniu zaawansowanego raka podstawnokomórkowego skóry stosuje się również terapię celowaną lekiem wismodegib. Działanie terapii celowanej polega na blokowaniu szlaku sygnałowego Hedgehog, czyli hamowaniu podziału komórek rakowych.
Rak podstawnokomórkowy skóry
Rak podstawnokomórkowy skóry (carcinoma basocellulare) to najczęściej występująca postać raka skóry, stanowi około 75% przypadków. W zdecydowanej większości jego lokalizacja obejmuje skórę głowy i szyi.
Rozwija się w skórze powiek, czoła, nosa, policzków, nigdy na stopach, dłoniach czy błonach śluzowych. Rak przydatków skóry występuje równie często u mężczyzn, jak i kobiet, najczęściej po 60 roku życia.
Cechą charakterystyczną raka podstawnokomórkowego skóry jest brak przerzutów odległych oraz miejscowa złośliwość. Eksperci wyróżniają dwie odmiany tej choroby – pierwsza rozwija się wolno, nie nacieka w głąb, a leczenie daje dobre efekty. Druga odmiana raka podstawnokomórkowego skóry jest bardziej agresywna, ma zdolność do naciekania, niszczenia tkanek, jest wrzodziejąca i często nawraca, co utrudnia wyleczenia.