U nas zapłacisz kartą
Androgenowa łysina po angielsku - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Łysienie androgenowe u kobiet – objawy
Pierwsze objawy łysienia androgenowego u kobiet również mogą pojawić się w bardzo młodym wieku, jednak zwykle ryzyko schorzenia wzrasta wraz z upływem lat. W odróżnieniu od mężczyzn, u kobiet ten problem prowadzi raczej do obfitego przerzedzenia włosów, a nie całkowitego wyłysienia.
Najczęściej objawem łysienia androgenowego u kobiet jest początkowo poszerzenie się przedziałku na szczycie głowy, widocznego po czesaniu włosów. Przerzedzenie zwykle dotyczy tylko szczytu głowy, bez zajęcia linii czoła. Ten typ łysienia występuje tylko u kobiet i ocenia się go na podstawie trzystopniowej skali:
- stopień I – przerzedzenie włosów w centralnej części głowy,
- stopień II – szersze przerzedzenie włosów, jednak z zachowaniem gęstości jak w stopniu I,
- stopień III – niemal całkowita utrata włosów w centralnej części głowy.
Zdarza się też, że łysienie androgenowe typu męskiego występuje u kobiet. Zwykle problem dotyczy okresu pomenopauzalnego. Wówczas początkowo dochodzi do przerzedzenia włosów w okolicy łuku czoła i na szczycie głowy, kolejno łysienie rozprzestrzenia się w kierunku skroni i ciemienia.
Jak rozpoznaje się łysienie androgenowe?
Aby potwierdzić łysienie androgenowe, warto udać się do trychologa. Po szczegółowym wywiadzie specjalista może zalecić dalsze badania. Podstawą jest określenie stężenia poszczególnych hormonów, a także wykluczenie innych możliwych przyczyn. Pomocna w rozpoznawaniu łysienia androgenowego jest biopsja, wykonywana na podstawie materiału pobranego najczęściej z dwóch okolic skóry głowy.
Łysienie androgenowe jest schorzeniem przewlekłym i postępującym. Warto jednak pamiętać, że zwykle nie jest to problem zdrowotny, a raczej estetyczny. Dla części mężczyzn fakt łysienia jest zupełnie normalny i nie podejmują żadnych kroków w kierunku zagęszczenia fryzury. Niemniej dla wielu osób, zwłaszcza kobiet, przedwczesna utrata włosów stanowi istotny problem.
Niestety, nie jest możliwe całkowite wyleczenie, jednak obecnie dostępne metody leczenia, o ile są systematycznie przestrzegane, pozwalają na zahamowanie łysienia, a tym samym poprawę wyglądu i samopoczucia.
W zależności od indywidualnych potrzeb i stopnia zaawansowania łysienia stosuje się leczenie farmakologiczne (ogólne lub miejscowe), jak również zabiegi medycyny estetycznej. Niezwykle ważna jest także prawidłowa pielęgnacja skóry głowy.
Przyczyny [ edytuj | edytuj kod ]
Za bezpośrednią przyczynę łysienia androgenowego podaje się nadwrażliwość organizmu na dihydrotestosteron (DHT) – związek chemiczny będący pochodną męskiego hormonu testosteronu [3] .
Dihydrotestosteron powstający z testosteronu pod wpływem enzymu 5α-reduktazy oddziałuje na receptory androgenowe mieszków włosowych, prowadząc do ich stopniowego zaniku, wskutek czego opóźnieniu ulega proces produkcji zdrowych włosów, produkowany włos staje się coraz cieńszy i krótszy, a w rezultacie zostaje on całkowicie zahamowany. Pacjenci, u których stwierdzono podwyższony poziom dihydrotestosteronu w skórze głowy, doświadczają skrócenia fazy rozwoju włosów. Łysieniu typu męskiego towarzyszy także natłuszczona skóra głowy, będąca wynikiem nadmiernego wydzielania łoju skórnego [4] . Za inną przyczynę uznawane bywa zbyt duże napięcie mięśni skóry głowy [5] .
Potwierdzono związek łysienia androgenowego z chorobą niedokrwienną serca, łysienie poniżej 36. roku życia jest istotnym czynnikiem ryzyka tej choroby [6] .
Czy łysienie jest odwracalne?
Łysienia androgenowego nie da się cofnąć, jednak można je zahamować i pobudzić mieszki włosowe do wytwarzania nowych włosów. Objawy łysienia są więc odwracalne, ale pod warunkiem, że leczenie zostanie wcześniej podjęte, będzie odpowiednio dobrane i prawidłowo rozłożone w czasie.
Pierwszym krokiem leczenia łysienia androgenowego jest ustalenie przyczyny choroby. Jeśli są to zmiany hormonalne, które można wyregulować, to w pierwszej kolejności specjaliści skupiają się na tym elemencie.
Gdy mamy do czynienia z łysieniem uwarunkowanym genetycznie, to terapię można prowadzić w sposób dwutorowy:
- stosować leki, blokujące receptory androgenowe,
- przeprowadzać zabiegi, które wzmacniają włosy i pobudzają mieszki włosowe.
Łysienie androgenowe – przyczyny
Łysienie androgenowe stanowi najczęstszą przyczynę wypadania włosów. Częstość jego występowania wzrasta wraz z wiekiem i może dotykać ponad 70% mężczyzn i 40% kobiet.
Schorzenie może mieć swoje źródło w wielu czynnikach, z których najistotniejszą rolę odgrywają predyspozycje genetyczne, wpływ androgenów i powstawanie mikrozapaleń.
Poprzez wpływ androgenów u osób z predyspozycją genetyczną następuje miniaturyzacja mieszka włosowego, gdyż metabolit testosteronu – dihydrotestosteron, powstający na skutek działania enzymu 5α-reduktazy, wpływa na receptory znajdujące się w mieszkach, skracając fazę wzrostu włosa [2,3].
