U nas zapłacisz kartą
Łysienie na brodzie - przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia
Intensywne łysienie (wyłysienie) plackowate
Jeśli łyse placki obejmują ponad 50% owłosionej skóry głowy, całość jej powierzchni lub też skórę głowy łącznie z innymi częściami ciała leczenie staje się bardziej zaawansowane i bardziej inwazyjne. Polega ono na stosowaniu leków immunosupresyjnych (blokujących układ odpornościowy całościowo) lub też wywoływaniu reakcji alergicznych, które niejako przemodelowują odpowiedź układu odpornościowego, przez co organizm broniąc się przed zagrożeniem (alergenami) z zewnątrz przestaje niszczyć własne włosy i pojawia się porost włosów. Najczęstsze terapie polegają na:
- doustnym lub dożylnym podawaniu kortykosteroidów,
- podawaniu cyklosporyny – leku niekortykosteroidowego, ale silnego immunosupresantu,
- połączeniu obydwu leków w ramach jednej terapii tj. stosowaniu sterydów i cyklosporyny jednocześnie,
- naświetlaniach promieniami UV lub naświetlaniach w połączeniu z lekami fotouczulającymi,
- miejscowym użyciu alergenów kontaktowych (np. difencypronu) – substancji silnie podrażniających skórę i wywołujących reakcję alergiczną (z pełnymi jej objawami takimi jak świąd i wysypka), plusem tej terapii jest stosunkowo wysoka skuteczność, wielu osobom odrastają po niej włosy.
Na jednej ze stron przeczytałem też, że naukowcy pracują obecnie nad opracowaniem leków biologicznych dla pacjentów z łysieniem plackowatym. Niestety leki będą diabelnie drogie, o ile w ogóle się pojawią.
Na koniec jeszcze zdjęcia dla zobrazowania skali i różnorodności problemu:
Łysienie plackowate rozlane na głowie i łysienie plackowate na brodzie
Leki na łysienie plackowate
W tej chwili jest kilka grup leków (metod terapii), które osiągają w miarę satysfakcjonującą skuteczność. Najczęściej rzędu 40-50%, bo niestety żadna z nich nie działa u wszystkich. Leczenie dobiera się w zależności od stopnia wyłysienia pacjenta oraz jego reakcji na zastosowaną kurację.
Jeśli na głowie pojawił się jeden do kilku niezbyt rozległych placków w leczeniu łysienia można wykorzystać:
- maść kortykosteroidową (z kortyzonem), co prawda maści działają słabo, ale u niektórych osób osiągają w miarę satysfakcjonującącą skuteczność, działanie kortyzonu polega na osłabieniu układu odpornościowego,
- minoxidil 5%, w badaniach cytowanych przez NAAF stwierdzono, że słabszy minoxidil w ogóle nie pomaga, szanse pobudzenia porostu włosów daje jedynie minoxidil pięcioprocentowy (tu odsyłam do mojego postu o minoxidilu),
- zdecydowanie najlepsze efekty daje połączenie stosowania kremu kortyzonowego i pięcioprocentowego minoxidilu przy czym minoxidil należy aplikować jako pierwszy, a po trzydziestu minutach nałożyć na skórę krem kortyzonowy,
- skuteczna jest też bardziej inwazyjna terapia polegająca na ostrzykiwaniu skóry głowy (tj. łysych placków) kortyzonem. Zastrzyki powinny być powtarzane raz w miesiącu,
- czasem dobre efekty przynosi leczenie cygnoliną (lekiem wykorzystywanym w leczeniu łuszczycy, choroby która też ma podłoże autoimmunologiczne). Cygnolina może jednak podrażniać i przebarwiać skórę. Cygnolinę nakłada się na placki na trzydzieści do stu dwudziestu minut, po czym należy ją dokładnie zmyć.
Objawy łysienia plackowatego
Początek łysienia plackowatego ma miejsce we wczesnych latach życia – u młodych dorosłych lub nawet dzieci. Pierwsze objawy choroby to nieliczne ogniska łysienia na głowie , rzadziej łysienie plackowate pojawia się na brodzie czy brwiach. Skóra pozbawiona włosów jest zdrowa, nie tworzą się na niej blizny i prawie nigdy nie występuje zaczerwienienie.
Postęp choroby jest bardzo indywidualny – u niektórych pacjentów występują jedynie pojedyncze ogniska łysienia, u innych tworzy się ich więcej. Ogniska mogą być niewielkie (ok. 5 cm średnicy) do pokaźnych, nawet o średnicy 10 centymetrów.
U ok. 10 procent pacjentów łysieniu plackowatemu towarzyszą objawy na paznokciach takie jak podłużne bruzdy na płytce paznokciowej, drobne wgłębienia, pęknięcia płytek paznokciowych.
Mimo że w łysieniu plackowatym włosy samoistnie odrastają , z czasem w przebiegu choroby może dojść do całkowitego wyłysienia.
Ciężko uporać się z łysieniem plackowatym
Źródło: x-news.pl/Dzień Dobry TVN
Leczenie łysienia plackowatego jest trudne, długotrwałe i może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Wybór terapii zależy od wieku, ilości utraconych włosów oraz efektów ubocznych, które może spowodować leczenie.
- minoksydyl - płyny do stosowania na skórę głowy oparte na minoksydylu (5 proc) pobudzają porost włosów. Roztwór wciera się w chore miejsca 2 razy dziennie. Niestety, mogą wystąpić skutki uboczne w postaci miejscowych reakcji skórnych: zaczerwienienie i łuszczenie,
- preparaty o działaniu immunosupresyjnym: cyklosporyna (doustnie) kortykosteroidy (doustnie i/lub miejscowo),
- fotochemioterapia (PUVA - psoraleny UVA) - pacjent otrzymuje psoralen (lek uczulający na światło), a następnie naświetlany jest wyselekcjonowanymi promieniami UVA. Naświetlania prowadzi się 3 razy w tygodniu,
- krioterapia - stosowanie krioterapii w tym przypadku powinno być bardzo ostrożne, ponieważ nawet krótkotrwałe nadmierne obniżenie temperatury może doprowadzić do uszkodzenia mieszków włosowych,
- immunoterapia miejscowa - jest najlepiej udokumentowanym leczeniem łysienia plackowatego. Polega na wywoływaniu nadwrażliwości kontaktowej za pomocą silnych alergenów kontaktowych,
Najnowszą, jeszcze eksperymentalną, metodą leczenia łysienia plackowatego jest ta z użyciem środka o nazwie ruksolitynib (który zwykle stosowany jest w leczeniu chorób szpiku, na przykład zwłóknieniu szpiku)
Naukowcy z Columbia University Medical Center przez pięć miesięcy dwa razy dziennie podawali trójce pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim łysieniem plackowatym ten środek i okazało się, że u wszystkich badanych proces utraty włosów zanikł, a dodatkowo włosy zaczęły odrastać.
Łysienie plackowate - rodzaje
Jeśli traci się wszystkie włosy na głowie, mowa o łysieniu całkowitym. Jeśli utrata wszystkich włosów dotoczy całego ciała, mowa o łysieniu uogólnionym.
Kogo najczęściej dotyka łysienie plackowate?
Łysienie plackowate uznaje się za jedną z częstszych przyczyn utraty włosów – według różnych źródeł choroba dotyka od 1 do 1,7 proc. populacji. Łysienie plackowate obejmuje zarówno mężczyzn, kobiety i dzieci (choć według niektórych źródeł u mężczyzn występuje nieco rzadziej), niezależnie od rasy. Łysienie plackowate u dzieci bywa mylone z nużycą – łysieniem wywołanym przez pasożyty (nużeńce).
Łysienie plackowate u dzieci i kobiet często skutkuje problemami ze zdrowiem psychicznym – osoby dotknięte chorobą doznają cierpienia związanego z nieakceptowanym przez nich wyglądem.
Łysienie plackowate częściej pojawia się u osób młodych, jeszcze przed trzydziestym rokiem życia.
Wielu pacjentów z łysieniem plackowatym cierpi na poważne zaburzenia psychiczne, zwłaszcza dotyczy to zaburzeń lękowych, zaburzeń osobowości oraz zaburzeń nastroju. Są doniesienia, że ważnym czynnikiem pojawiania się łysienia plackowatego może być nieuświadomiony gniew.
Ewa Wojtyna, Małgorzata Dosiak, Łysienie plackowate jako przejaw nieuświadomionej traumy: opis przypadku
