U nas zapłacisz kartą
Strategie radzenia sobie z łysieniem plackowatym - Skuteczne metody leczenia i zapobiegania
Łysienie plackowate - przyczyny
Dokładne przyczyny łysienia plackowatego nie są znane. Przypuszcza się, że choroba ma podłoże autoimmunologiczne, tzn. w jej przebiegu układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe, gdyż uznaje je za "obce".
Wówczas dochodzi do zmian o charakterze zapalnym, które przyczyniają się do uszkodzenia mieszków włosowych i wypadania włosów.
Za uwarunkowaniem autoimmunologicznym przemawia częste współwystępowanie łysienia plackowatego z innymi chorobami wynikającymi z autoagresji, takimi jak atopowe zapalenie skóry, bielactwo, zapalenie tarczycy (najczęściej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto), zapalenie jelita grubego, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty czy cukrzyca typu 1.
Początek choroby najczęściej ma miejsce w dzieciństwie lub w młodym wieku. Szacuje się, że 2/3 chorych to osoby poniżej 30. roku życia.
Łysienie plackowate może być także dziedziczone (występowanie rodzinne stwierdza się u 20-60 proc. chorych). Czasami niektóre antygeny mogą powodować zwiększoną podatność na łysienie plackowate, a także zwiększone jego występowanie u krewnych pierwszego stopnia lub u bliźniąt jednojajowych.
Ponadto łysienie plackowate dotyczy ok. 10 proc. osób z zespołem Downa (sugeruje to udział genów zlokalizowanych w obrębie chromosomu 21 w rozwoju tego rodzaju łysienia).
Niektórzy zaliczają łysienie plackowate do grupy schorzeń psychodermatologicznych, gdyż uważają, że tego typu utrata włosów może mieć tło nerwowe i być wynikiem stresu, ciężkich i wyczerpujących stanów emocjonalnych.
Ponadto łysienie plackowate może być związane z zaburzeniami naczyniowymi w obrębie skóry głowy, co może prowadzić do zaburzeń faz wzrostu włosa i jego utraty.
Niektórzy uważają, że na rozwój łysienia plackowatego mogą wpływać także czynniki hormonalne lub niedoborowe (np. niedobór cynku).
Plackowate wypadanie sierści u kota
Nietypowe plackowate wypadanie sierści u kota nie jest objawem, który można zignorować. Takie obszary ubytku sierści u psów lub kotów są często wynikiem różnych schorzeń lub reakcji alergicznych. W takiej sytuacji zaleca się niezwłoczne skonsultowanie się z lekarzem weterynarii w celu dokładnej diagnozy problemu.
Plackowate wypadanie sierści, znane również jako alopecja, może mieć różne przyczyny, takie jak infekcje skórne, reakcje alergiczne na pokarm lub substancje środowiskowe, pasożyty, lub nawet problemy hormonalne. Warto podkreślić, że to nie jest stan normalny, i nie powinno się go lekceważyć.
Wizyta u weterynarza jest kluczowa, ponieważ pozwala na zidentyfikowanie podstawowego źródła problemu i zastosowanie odpowiedniego leczenia. Lekarz weterynarii może przeprowadzić badania, testy alergiczne, oraz zalecić zmiany w diecie lub podać leki, w zależności od diagnozy.
Domowe sposoby na łysienie plackowate - naturalne metody łagodzenia objawów
Istnieje wiele domowych metod, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów łysienia plackowatego. Oto kilka z nich:
- Masaż skóry głowy: Codzienny masaż skóry głowy może pobudzić krążenie krwi w tej okolicy, co może pomóc w odbudowie zdrowych mieszków włosowych.
- Dieta bogata w składniki odżywcze: Ważne jest spożywanie zdrowej i zrównoważonej diety, bogatej w witaminy, minerały i przeciwutleniacze, które mogą wspierać zdrowie skóry i włosów.
- Ziołowe środki: Niektóre ziołowe preparaty, takie jak olejek z rozmarynu lub pokrzywy, mogą mieć pozytywny wpływ na wzrost włosów i zdrowie skóry głowy. Jednak przed zastosowaniem takiego preparatu, zawsze warto skonsultować się z lekarzem.
Łysienie plackowate - objawy
Pierwsze objawy łysienia plackowatego najczęściej pojawiają się w obrębie głowy, chociaż mogą wystąpić w obrębie zarostu na twarzy lub na innych miejscach na ciele, które są owłosione.
Pierwsze ognisko łysienia jest okrągłe i ma wielkość monety. Z czasem dołączają do niego nowe ogniska łysienia, czyli nowe plackowate plamy na skórze głowy, które mogą być pojedyncze lub mnogie, a także różnej wielkości (jednak w większości przypadków zmiana ma średnicę 5–10 cm). Ponadto występują one na ograniczonej przestrzeni, rzadziej dotyczą całej powierzchni skóry głowy.
Dla łysienia plackowatego charakterystyczne są tzw. włosy wykrzyknikowe, które pojawiają się wokół ognisk wyłysienia. Są to krótko ułamane włosy, których oderwane końcówki są grubsze i ciemniejsze niż ich nasada.
Około 14–25 proc. chorych traci włosy na całej głowie.
Mimo że w przebiegu choroby dochodzi do zmian o charakterze zapalnym, objawy stanu zapalnego nie pojawiają się. Na skórze pozbawionej włosów praktycznie nie stwierdza się obecności rumienia ani złuszczania. Niektórzy chorzy mogą się skarżyć jedynie na swędzenie skóry łysiejącego miejsca.
W ciężkich przypadkach choroby objawami współtowarzyszącymi są patologiczne zmiany na paznokciach.
Po 3-6 miesiącach włosy zwykle odrastają samoistnie (choć nie u wszystkich pacjentów). Początkowo mają kolor biały lub jasny blond, ale po upływie 6–8 tygodni odzyskują swoje oryginalne zabarwienie. Należy jednak wiedzieć, że włosy mogą ponownie zacząć wypadać (nawrotowe łysienie plackowate).
