Lysienie plackowate - przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Objawy łysienia plackowatego
Wraz z rozwojem choroby pojawiają się nowe miejsca pozbawione włosów, które mogą łączyć się z wcześniej powstałymi zmianami. W cięższych przypadkach obszary zlewają się ze sobą lub dana partia ciała może ulec całkowitemu wyłysieniu. W ciężkich przypadkach choroby pojawiają się także objawy na paznokciach, tak zwane paznokcie naparstkowate ( onychosis punctata ). Przy łysieniu plackowatym charakterystycznym objawem jest pojawienie się włosów wykrzyknikowych , które zlokalizowane są na obrzeżach wyłysiałych miejsc. Są to ułamane, krótkie włoski o bardzo ciemnym zabarwieniu.
Włosy na wyłysiałych obszarach mogą zacząć samoistnie odrastać po okresie około 3-6 miesięcy, jednak nie dotyczy to wszystkich chorujących. Odrastające włosy są cienkie, jasne, ale z czasem odzyskują normalne zabarwienie. Objawy mogą po pewnym czasie powrócić , mamy wtedy do czynienia z nawrotowym łysieniem plackowatym.
Łysienie plackowate - przyczyny
Dokładne przyczyny łysienia plackowatego nie są znane. Przypuszcza się, że choroba ma podłoże autoimmunologiczne, tzn. w jej przebiegu układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe, gdyż uznaje je za "obce".
Wówczas dochodzi do zmian o charakterze zapalnym, które przyczyniają się do uszkodzenia mieszków włosowych i wypadania włosów.
Za uwarunkowaniem autoimmunologicznym przemawia częste współwystępowanie łysienia plackowatego z innymi chorobami wynikającymi z autoagresji, takimi jak atopowe zapalenie skóry, bielactwo, zapalenie tarczycy (najczęściej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto), zapalenie jelita grubego, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty czy cukrzyca typu 1.
Początek choroby najczęściej ma miejsce w dzieciństwie lub w młodym wieku. Szacuje się, że 2/3 chorych to osoby poniżej 30. roku życia.
Łysienie plackowate może być także dziedziczone (występowanie rodzinne stwierdza się u 20-60 proc. chorych). Czasami niektóre antygeny mogą powodować zwiększoną podatność na łysienie plackowate, a także zwiększone jego występowanie u krewnych pierwszego stopnia lub u bliźniąt jednojajowych.
Ponadto łysienie plackowate dotyczy ok. 10 proc. osób z zespołem Downa (sugeruje to udział genów zlokalizowanych w obrębie chromosomu 21 w rozwoju tego rodzaju łysienia).
Niektórzy zaliczają łysienie plackowate do grupy schorzeń psychodermatologicznych, gdyż uważają, że tego typu utrata włosów może mieć tło nerwowe i być wynikiem stresu, ciężkich i wyczerpujących stanów emocjonalnych.
Ponadto łysienie plackowate może być związane z zaburzeniami naczyniowymi w obrębie skóry głowy, co może prowadzić do zaburzeń faz wzrostu włosa i jego utraty.
Niektórzy uważają, że na rozwój łysienia plackowatego mogą wpływać także czynniki hormonalne lub niedoborowe (np. niedobór cynku).
Jak powinno wyglądać leczenie łysienia plackowatego?
Ze względu na fakt, iż ciężko ustalić jest konkretną przyczynę choroby, to również problemem jest uderzenie w źródło łysienia plackowatego. Leczenie łysienia plackowatego obejmuje używanie środków stosowanych miejscowo lub ogólnie, w zależności od rodzaju oraz stadium postępowania łysienia. Najczęściej korzysta się z dobrodziejstw glikokortykosteroidów formie maści, żelów czy kremów. Mają one właściwości immunosupresyjne oraz przeciwzapalne. Dodatkowo w leczeniu wykorzystywana jest cygnolina, która wykazuje działanie bakteriobójcze oraz grzybobójcze oraz minoksydyl, który zazwyczaj stosowany jest w leczeniu łysienia androgenowego, ale wykazano, iż przeciwdziała również nawrotom leczenia plackowatego.
Lekarze zalecają często zmianę diety lub też ograniczenie stresu. Co więcej, polecane są również różnego rodzaju zabiegi, które mają na celu pobudzenie cebulek włosów, wzmocnienie ich i spowodowanie wzrostu włosów. W szczególności zaleca się mezoterapię igłową i mikroigłową, karboksyterapię czy też kriomasaż. Część osób decyduje się również na skorzystanie z leczenia biologicznego, które wykorzystuje preparaty przeciwcytokinowe.
Wiele osób zastanawia się, czy przy łysieniu plackowatym włosy odrosną. Przystosowaniu odpowiednich leków, naturalnych metod oraz wykorzystywaniu preparatów na porost włosów i przeciwko ich wypadaniu istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że włosy na nowo zaczną wyrastać w prawidłowy sposób. Szampon na łysienie plackowate powinien być delikatny, oparty na naturalnych składnikach, które będą wspierać porost włosów. Produkty do pielęgnacji i stylizacji włosów na Wapteka.pl obejmują zarówno szampony, jak i kremy oraz inne preparaty ukierunkowane na wspomaganie porostu i zapobieganie wypadaniu. Przykładem jest HIMALAYA Krem Hair Loss, który jest przeznaczony właśnie dla osób zmagających się z nadmierną utratą włosów z powodu łysienia plackowatego. Wspomagać porost można za pomocą GenActiv ColosRegen, który dodatkowo regeneruję skórę oraz odbudowuje naturalną florę bakteryjną.
Przebieg łysienia plackowatego
Wyróżnia się kilka postaci łysienia plackowatego w zależności od obszarów ciała, które obejmuje choroba:
- Zwykłą – w której obserwuje się powstawanie na skórze głowy charakterystycznych łysych placków. Czasami mogą zlewać się w większe wyłysiałe obszary, chociaż nie stanowi to reguły.
- Całkowitą – kiedy dochodzi do pełnej utraty owłosienia na głowie, ale zachowane pozostają brwi, rzęsy i włosy na innych częściach ciała.
- Uogólnioną – utracone zostaje owłosienie na głowie. Często oprócz samej skóry głowy obejmuje także jej okolice takie jak brwi i rzęsy, a nawet inne części ciała. Postać występująca również w odmianie złośliwej, która nie jest podatna na leczenie. Włosy przeważnie nie odrastają niezależnie od tego, czy zastosuje się terapię, czy też nie.
Poza wspomnianymi rodzajami łysienia plackowatego, odmiany choroby podzielić można ze względu na charakter ognisk łysienia. Stąd też wymieniamy łysienie wieloogniskowe i jednoogniskowe, które obejmują jeden lub więcej obszarów. Obszary łysienia muszą być wyraźnie od siebie rozgraniczone, by je rozpoznać.
Charakteryzując łysienie plackowate z uwagi na kształt obecnych obszarów łysienia, warto wspomnieć o łysieniu wężykowatym, rozlanym i ogniskowym. Łysienie wężykowate polega na tworzeniu się łysego pasa wokół głowy, który przebiega przez okolice skroniowe, potyliczne i czołowe. W przypadku łysienia ogniskowego chorobą objęty jest tylko jeden obszar, podczas gdy w łysieniu rozlanym nie da się scharakteryzować pojedynczych ognisk łysienia.
