U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i Leczenie Lysienia Plackowatego Wężykowatego
Czy istnieją domowe sposoby na leczenie plackowate?
Jednym z domowych sposobów jest leczenie moczem - urynoterapia, która polega nałożeniu świeżego moczu na całą długość włosów i zawinięciu ich w ręcznik godzinę przed umyciem. Mocz ma właściwości odkażające i antyseptyczne, przez co ma przeciwdziałać stanom zapalnym towarzyszącym łysieniu plackowatemu. Inną metodą jest zastosowanie aloesu na łysienie plackowate, który świetnie nawilża skórę głowy, działa odkażająco oraz wspomaga porost włosów.
Domowe leczenie łysienia plackowatego kombuczą, czyli napojem z grzyba herbacianego, również może przynieść zadowalające skutki. Kombucza pozytywnie oddziałuje na choroby autoimmunologiczne, ponieważ wspiera układ odpornościowy i wpływa na odbudowę flory bakteryjnej. Co więcej, kombucza może być stosowana zewnętrznie na skórę owłosioną, ponieważ zawiera witaminę C i witaminy z grupy B, które wzmacniają włosy oraz wpływają pozytywnie na wzrost.
Łysienie plackowate - objawy
Pierwsze objawy łysienia plackowatego najczęściej pojawiają się w obrębie głowy, chociaż mogą wystąpić w obrębie zarostu na twarzy lub na innych miejscach na ciele, które są owłosione.
Pierwsze ognisko łysienia jest okrągłe i ma wielkość monety. Z czasem dołączają do niego nowe ogniska łysienia, czyli nowe plackowate plamy na skórze głowy, które mogą być pojedyncze lub mnogie, a także różnej wielkości (jednak w większości przypadków zmiana ma średnicę 5–10 cm). Ponadto występują one na ograniczonej przestrzeni, rzadziej dotyczą całej powierzchni skóry głowy.
Dla łysienia plackowatego charakterystyczne są tzw. włosy wykrzyknikowe, które pojawiają się wokół ognisk wyłysienia. Są to krótko ułamane włosy, których oderwane końcówki są grubsze i ciemniejsze niż ich nasada.
Około 14–25 proc. chorych traci włosy na całej głowie.
Mimo że w przebiegu choroby dochodzi do zmian o charakterze zapalnym, objawy stanu zapalnego nie pojawiają się. Na skórze pozbawionej włosów praktycznie nie stwierdza się obecności rumienia ani złuszczania. Niektórzy chorzy mogą się skarżyć jedynie na swędzenie skóry łysiejącego miejsca.
W ciężkich przypadkach choroby objawami współtowarzyszącymi są patologiczne zmiany na paznokciach.
Po 3-6 miesiącach włosy zwykle odrastają samoistnie (choć nie u wszystkich pacjentów). Początkowo mają kolor biały lub jasny blond, ale po upływie 6–8 tygodni odzyskują swoje oryginalne zabarwienie. Należy jednak wiedzieć, że włosy mogą ponownie zacząć wypadać (nawrotowe łysienie plackowate).
Łysienie plackowate – co to jest?
W stanie fizjologicznym człowiek traci około 100 włosów dziennie. W przypadku, gdy włosów wypada więcej i jest to zauważalna ilość mówimy o pojawieniu się łysienia. Obecnie coraz częściej diagnozuje się choroby dermatologiczne, także te dotyczące utraty włosów.
Łysienie plackowate ( Alopecia areata ) jest to choroba przewlekła, która może dotknąć zarówno kobiety, jak i mężczyzn w każdym wieku. Łysienie plackowate po raz pierwszy zostało opisane w 1857 roku jako „nerwica skórna”, gdyż była wiązana z przewlekłym stresem oraz sytuacjami traumatycznymi (utrata pracy, śmierć bliskiej osoby, rozwód).
Najczęściej z tą chorobą zmagają się osoby młode – około 65% chorych nie przekroczyło 30. roku życia.
Na skórze głowy i niekiedy na innych owłosionych obszarach ciała, pojawiają się miejscowe wyłysienia. Za przyczynę tę choroby najczęściej uważa się schorzenia autoimmunologiczne i stres. Pacjenci, bojąc się wykluczenie społecznego lub oceniania, bardzo często maskują chorobę i nie szukają pomocy w leczeniu.