U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i Leczenie Lysienia Plackowatego Wężykowatego
Profilaktyka – czy można uniknąć zachorowania na łysienie plackowate?
Łysienie plackowate jest chorobą, która może w przyszłości nawracać. Bardzo ważna jest zatem profilaktyka.
W tym przypadku warto zadbać o:
- dietę – niedobory witamin i składników mineralnych mogą doprowadzić do nadmiernego wypadania włosów, skrócenia ich fazy wzrostu. W diecie powinny znajdować się witaminy z grupy B, żelazo, cynk. Bardzo ważnym składnikiem odżywczym jest także białko. Jego niewystarczająca ilość w diecie może przyczynić się do wypadania włosów. Białko można znaleźć w produktach takich jak rośliny strączkowe, brokuły, tofu, mięso.
- nawodnienie – woda wypijana w ilości około 2 litrów na dzień zapewnia odpowiednie funkcjonowanie organizmu, co też wpływa na jakość i kondycję włosów.
- stosowanie odpowiednich kosmetyków – osoby borykające się w przeszłości z łysieniem plackowatym powinny stosować kosmetyki, które nie będą obciążały włosów i skóry głowy. Ważne jest dokładne mycie skóry głowy szamponami, które będą odblokowywać pory skóry i mieszki włosowe. Odżywki i maski na włosy powinny być dobrane do ich porowatości. Takie kosmetyki należy nakładać wyłącznie na włosy a nie na skórę głowy.
Profilaktyka przed nawrotami łysienia plackowatego polega także na leczeniu schorzeń współistniejących. Łysienie plackowate może mieć różne przyczyny, w tym choroby wymagające przyjmowania leków. Leki te powinny być stosowane regularnie, zgodnie z wytycznymi od lekarza, wtedy nawrót choroby będzie mało prawdopodobny. Jeśli przyczyną łysienia plackowatego były stany związane ze stresem, nerwicami, konieczne będzie odpowiednie wsparcie terapeuty .
Czy łysienie plackowate jest uleczalne? Czy można je zatrzymać?
Leczenie łysienia plackowatego jest bardzo trudne. Zazwyczaj pacjent potrzebuje holistycznej opieki kilku specjalistów zanim zostanie poznana przyczyna występowania łysienia plackowatego. Pomimo wielu prób leczenia i stosowania różnych terapii wielu pacjentów nigdy nie udaje się wyleczyć. Nie uzyskują oni odrostu włosów lub odrost jest widoczny wyłącznie w okresie leczenia.
Badania sugerują, że leczenie może być widoczne dopiero po 3-6 miesiącach od rozpoczęcia terapii i nie należy go w tym czasie zmieniać.
Ogranicza to czasowo stosowanie innych terapii, a pacjent musi zmagać się z nieprzyjemnymi objawami przez długi czas. Jako jedną z metod leczenia, która może odnieść znaczący sukces w przyszłości wskazuje się leczenie laserowe lub stosowanie leków immunomodulujących. Jednakże do tej pory nie wskazano leczenia, które będzie skuteczne u każdego pacjenta.
Czy istnieją domowe sposoby na leczenie plackowate?
Jednym z domowych sposobów jest leczenie moczem - urynoterapia, która polega nałożeniu świeżego moczu na całą długość włosów i zawinięciu ich w ręcznik godzinę przed umyciem. Mocz ma właściwości odkażające i antyseptyczne, przez co ma przeciwdziałać stanom zapalnym towarzyszącym łysieniu plackowatemu. Inną metodą jest zastosowanie aloesu na łysienie plackowate, który świetnie nawilża skórę głowy, działa odkażająco oraz wspomaga porost włosów.
Domowe leczenie łysienia plackowatego kombuczą, czyli napojem z grzyba herbacianego, również może przynieść zadowalające skutki. Kombucza pozytywnie oddziałuje na choroby autoimmunologiczne, ponieważ wspiera układ odpornościowy i wpływa na odbudowę flory bakteryjnej. Co więcej, kombucza może być stosowana zewnętrznie na skórę owłosioną, ponieważ zawiera witaminę C i witaminy z grupy B, które wzmacniają włosy oraz wpływają pozytywnie na wzrost.
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate (alopecia areata) należy do grupy niebliznowaciejących postaci łysienia. Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
Zmiany zapalne w mieszku włosowym odgrywają podstawową rolę w inicjacji choroby. Keratynocyty mieszka uwalniają cytokiny prozapalne, które aktywują komórki śródbłonka. Skutkiem tego jest gromadzenie wokół mieszka komórek nacieku zapalnego, głównie limfocytów T i makrofagów, które również nasilają zapoczątkowany wcześniej proces zapalny. Od stopnia nasilenia nacieku zależy uszkodzenie mieszka włosowego.
Do czynników etiologicznych należy zaliczyć: czynniki genetyczne, atopię, czynniki psychiczne, czynniki hormonalne (zaburzenia czynności tarczycy), wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia (obecność superantygenów bakteryjnych), stres, zjawiska autoimmunologiczne.
