U nas zapłacisz kartą
Leczenie anemii prowadzącej do łysienia
Co może być przyczyną łysienia androgenowego?
Skłonność do nadmiernego wypadania włosów to problem genetyczny, często występujący rodzinnie. Odpowiedzialne za łysienie androgenowe uznaje się geny 5α-reduktazy, chromosomu Y, czynników wzrostowych oraz receptorów androgenowych i estrogenowych.
Wyjaśniając, czynnikiem uszkadzającym mieszek włosowy są androgeny, czyli hormony płciowe o budowie sterydowej. Występują u obu płci, ale u kobiet w mniejszej ilości. Za łysienie androgenowe odpowiada testosteron, a dokładniej związek, jaki z niego powstaje, czyli dihydrotestosteron (DHT). Do nadmiaru dihydrotestosteronu dochodzi m.in. przy udziale 5α-reduktazy.
Nieco bardziej złożone są przyczyny łysienia androgenowego u kobiet. W tym przypadku istotne znaczenie ma także aromataza cytochromu P-450, która przekształca testosteron w estradiol. Oznacza to, że łysienie androgenowe u kobiet może występować nawet pomimo prawidłowego poziomu testosteronu, gdy zostaną zaburzone proporcje pomiędzy testosteronem a estradiolem.
U kobiet testosteron wytwarzany jest głównie w jajnikach, natomiast u mężczyzn w jądrach. Łysienie androgenowe u kobiet jest więc konsekwencją zaburzeń hormonalnych. Może mieć związek z chorobami ogólnoustrojowymi, takimi jak np. zespół policystycznych jajników, schorzenia przysadki mózgowej, guzy jajników i nadnerczy, hiperandrogenizm idiopatyczny czy nawet otyłość.
Z kolei łysienie androgenowe u mężczyzn może mieć związek z chorobami zaburzającymi produkcję testosteronu, takimi jak np. przerost prostaty. Określono również związek z tym typem łysienia a chorobą niedokrwienną serca.
Anemia – objawy
Jak wspomniano wcześniej, w przypadku anemii dochodzi do niedotlenienia komórek ciała. Obniżony poziom hemoglobiny sprawia, że przenoszona jest zbyt mała ilość tlenu, co może objawiać się:
- silnym zmęczeniem i ogólnym osłabieniem, mimo snu i odpoczynku,
- bladością powłok skórnych (wewnętrzna strona powiek, dziąsła),
- przesuszeniem skóry,
- pogorszeniem koncentracji i zapamiętywania,
- bólem w klatce piersiowej,
- nieregularnym lub szybkim biciem serca,
- zmniejszonym progiem męczliwości,
- zawrotami i bólami głowy.
Objawy te są jednak bardzo ogólne i można je przypisać zwykłemu przemęczeniu czy osłabieniu. Podobne symptomy towarzyszą także wielu chorobom różnych układów, trudno zatem jednoznacznie stwierdzić, że mamy do czynienia z niedokrwistością. Przy nieleczonej anemii objawy coraz bardziej się nasilają, powodując realne zagrożenie dla naszego zdrowia.
Uwaga na powikłania
Leczenie anemii zależy od jej podłoża.
- Przede wszystkim trzeba wyjaśnić przyczynę. Czasami jest to dosyć proste i można to już zrobić w badaniu morfologii krwi. Przy niedoborze żelaza czerwone krwinki są pomniejszone, a przy niedoborze witaminy B12 są większe niż zwykle - tłumaczy hematolog.
W przypadku niedoboru żelaza, innych pierwiastków czy witamin może pomóc modyfikacja diety i suplementacja. Jeśli jednak pacjent cierpi na zaburzenia wchłaniania, mogą być potrzebne regularne zastrzyki. Suplementy powinny być jednak przyjmowane pod kontrolą specjalisty. Trzeba bowiem pamiętać, że również nadmiar potrzebnej substancji zwykle szkodzi.
W przypadku żelaza, pomijając nawet rozregulowujące gospodarkę żelazem choroby, zbyt duże jego spożycie może spowodować poważne kłopoty - groźne przedawkowanie czy nawet zatrucie. Stężenie musi być bowiem dobrze wyważone. Jak niedawno we wstępnych badaniach odkryli naukowcy z Imperial College London, nawet naturalnie występujące u niektórych ludzi wysokie stężenie żelaza wiązało się z mniejszym zagrożeniem miażdżycą i chorób serca, ale podwyższonym ryzykiem groźnych zakrzepów (np. prowadzących do udaru), a także niektórych niebezpiecznych infekcji bakteryjnych.
Typy anémií podľa príčiny vzniku
1. Anémia z nedostatku železa
Kostná dreň, v ktorej sa produkujú červené krvinky potrebuje železo na tvorbu hemoglobínu. Bez potrebného množstva železa sa nevytvorí potrebné množstvo hemoglobínu pre červené krvinky.
Príčiny nedostatku železa:
K nenápadným stratám krvi dochádza pri pomalom, chronickom tzv. skrytom krvácaní– napríklad zo žalúdočného alebo dvanástnikového vredu, hiátovej prietrže, polypu hrubého čreva alebo z kolorektálneho karcinómu.
Takéto krvácanie je známe ako okultné krvácanie a dá sa vyšetriť jednoducho zo vzorky stolice. Je pomerne častou príčinou chronickej anémie z nedostatku železa.
Gastrointestinálne krvácanie napr. zo žalúdočnej sliznice môže spôsobiť aj pravidelné užívanie niektorých voľnopredajných antiflogistík a liekov proti bolesti.
Najväčšie požiadavky na prísun železa má rastúci organizmus, preto je vyvážená strava dôležitá najmä v období dojčaťa a v detskom veku.
3. Neschopnosť absorbovať železo - Z potravy sa železo vstrebáva do krvi v tenkom čreve. Črevné ochorenia, ako je napr. celiakia alebo zápalové ochorenia, negatívne ovplyvňujú schopnosť čreva správne absorbovať všetky živiny z potravy.
Pacienti po operačnom odstránení časti tenkého čreva môžu trpieť anémiou o čosi častejšie
4. Tehotenstvo - gravidita je obdobie kedy má organizmus zvýšené požiadavky na všetky dôležité živiny a stopové prvky, jednou z nich je aj železo.
Tehotné ženy by mali užívať doplnky stravy obohatené o železo, inak môžu vyvinúť anémiu, ktorá je nebezpečná pre vyvíjajúci sa plod. Ženy v tomto období majú zvýšený vlastný objem krvi a navyše produkujú hemoglobín aj pre rastúci plod.
Potraviny bohaté na železo:
- Červené mäso, bravčové mäso a hydina
- Morské plody
- Strukoviny ako fazuľa a hrach
- Tmavozelená listová zelenina, napríklad špenát
- Sušené ovocie, ako sú hrozienka a marhule
- Cereálie
