Lysienie telogenowe ostre - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Łysienie androgenowe u mężczyzn
Pierwsze objawy łysienia androgenowego pojawiają się u mężczyzn zwykle po okresie dojrzewania i prowadzą do utraty włosów o charakterystycznym obrazie. W obrazie histopatologicznym dochodzi do zmian w cyklu włosowym a także miniaturyzacji mieszka włosowego. Zaczyna się produkcja włosów delikatniejszych oraz krótszych. Na poziomie komórkowym miniaturyzacja mieszka włosowego postępuje w skutek redukcji objętości brodawki włosa w wyniku czego zmniejsza się liczba jej komórek.
Ryzyko wystąpienie tego typu łysienia u mężczyzny zwiększa się przy pozytywnym wywiadzie rodzinnym konkretnie kiedy stwierdzono podobne objawy u ojca lub u dziadka ze strony matki.
Do dokumentowania łysienia typu męskiego służy skala Norwood
Skąd się bierze łysienie?
Leczenie łysienia przy użyciu naturalnych metod koncentruje się na holistycznym podejściu do zdrowia skóry głowy i włosów. Jednym z kluczowych elementów jest zbilansowana dieta bogata w witaminy i minerały, które są niezbędne dla zdrowia włosów. Witaminy z grupy B, zwłaszcza biotyna (witamina B7), oraz żelazo, cynk i witamina E, odgrywają istotną rolę w utrzymaniu zdrowia mieszków włosowych. Naturalne olejki, takie jak olejek rozmarynowy, lawendowy czy z drzewa herbacianego, stosowane w masażu skóry głowy, mogą stymulować krążenie i wspomagać wzrost włosów. Z kolei techniki relaksacyjne, takie jak joga czy medytacja, mogą być pomocne w redukowaniu stresu, który jest jednym z czynników wpływających na wypadanie włosów. Regularna aktywność fizyczna, zapewniająca dobre ukrwienie całego organizmu, w tym skóry głowy, również jest ważnym elementem naturalnego leczenia łysienia. Ważne jest, aby pamiętać, że naturalne metody leczenia wymagają czasu i regularności, a ich efekty mogą być widoczne po dłuższym okresie stosowania. Interwencje chirurgiczne, takie jak przeszczepy włosów, mogą być rozważane w bardziej zaawansowanych przypadkach, oferując długotrwałe rozwiązania. Konsultacja z dermatologiem lub trychologiem może być przydatna w celu ustalenia indywidualnie dostosowanego planu leczenia, uwzględniającego naturalne metody w połączeniu z innymi dostępnymi terapiami.
Proces łysienia można zahamować, jeśli odpowiednio wcześnie rozpoczniemy leczenie. Kluczem jest nie tylko właściwie dobrana terapia farmakologiczna, ale też zmiana nawyków żywieniowych i zdrowy styl życia. W przypadku zauważenia nadmiernego wypadania włosów należy zawsze skonsultować się z lekarzem.
Przyczyny łysienia androgenowego
Badania wykazują że głównym czynnikiem powodującym łysienie androgenowe jest testosteron a jeszcze bardziej pochodna testosteronu – dihydrotestosteron (DHT). Są to męskie hormony – androgeny, które występują u mężczyzn ale również u kobiet.
Androgeny odgrywają ważną rolę w rozwoju seksualnym mężczyzn od urodzenia do dojrzewania. Regulują pracę gruczołów łojowych, wzrost apokrynowych włosów oraz libido. Wraz z wiekiem, androgeny stymulują wzrost włosów na twarzy, ale powstrzymują na skroniach i wierzchołku głowy, stan ten został nazwany „paradoksem androgennym”.
Hormony te w organizmie kontrolują one głównie funkcje układu rozrodczego zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Podstawowym hormonem z grupy androgenów jest testosteron. Produkowany on jest przez komórki Laydiga, ale może on pochodzić także z nadnerczy, chociaż w mniejszej ilości. Testosteron rozkładany jest przez enzym 5αreduktazę do 5α-dihydrotestosteronu (DHT). Ta forma hormonu wykazuje silniejsze działanie androgenne. Istnieją dwa różne typu enzymy 5αreduktazy jednak w mieszkach włosowych testosteron mediowany głównie przez typ II 5αreduktazy. Chociaż to nie skóra jest głównym źródłem syntezy androgenów, krążące w niej prohormony także wykazują zdolności androgenne. Mowa o DHEA i androstendionie, które w gruczołach potowych i brodawkach włosów mogą być transformowane do DHT i testosteronu. Mężczyźni z łysieniem androgenowym zazwyczaj mają wyższe stężenie 5α reduktazy. Najwyższe stężenie 5α reduktazy występuje na skórze głowy. Wspomniane hormony, jako androgeny o silnym działaniu, regulują procesy fizjologiczne, prawidłowo stymulują produkcję włosów terminalnych w różnych okolicach ciała ( okolice pachwin, broda), wywierają odmienny efekt na wzrost włosów w genetycznie predysponowanych miejscach takich jak okolice czoła i szczytu owłosionej skóry głowy. W okolicach łysiejących zwiększone jest stężenie DHT dlatego też hormon ten jest najbardziej istotnym androgenem w patogenezie AGA. Potwierdzają to badania na mężczyznach z wrodzonym niedoborem 5αreduktazy u których nie dochodzi do łysienia.
Przyjęto, że głównym miejscem działania androgenów w mieszku jest brodawka włosa. Komórki te mają małą ilość receptorów AR o wysokim powinowactwie. Receptory te odpowiedzialne są za wrażliwość komórek na androgeny. Na owłosionej skórze głowy wrażliwość na androgeny i i rozmieszczenie AR są ograniczone do konkretnych regionów. Na tej podstawie tłumaczy się zazwyczaj słaby efekt androgenny w okolicy potylicznej.