Naturalne sposoby na leczenie pokrzywki bez recepty

Rodzaje pokrzywki

Pokrzywkę dzieli się z reguły na . W pierwszym przypadku pokrzywka pojawia się nagle i ustępuje w ciągu ok. 6. tygodni. Powodowana jest zazwyczaj alergią lub uczuleniem na leki. Natomiast pokrzywka przewlekła charakteryzuje się nieznanym pochodzeniem. Nawet w 80-90 proc. przypadków nie udaje się odnaleźć przyczyny występowania pokrzywki, która utrzymuje się na skórze powyżej 6. tygodni. Pokrzywka przewlekła występuje znacznie rzadziej, niż ostra (zaledwie u 1 proc. chorych). Na pokrzywkę przewlekłą częściej chorują kobiety w wieku 40 lat i starsze. Natomiast wystąpienie objawów pokrzywki ostrej u dzieci jest częstym objawem zakażenia wirusowego. Pokrzywka może mieć podłoże alergiczne, wtedy za zmiany na skórze odpowiada reakcja uczuleniowa organizmu na zetknięcie się z konkretnymi alergenami, takimi jak: pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt, substancje stosowane w kosmetykach lub składniki spożywcze. Pokrzywka może być także niealergiczna i występować w reakcji na niektóre leki. Innym rodzajem pokrzywki jest fizykalna, wtedy do zmian skórnych dochodzi na przykład po wysiłku fizycznym, nadmiernym ucisku skóry, w reakcji na zimno, ciepło i słońce.

Bąbel pokrzywkowy powstaje na skutek rozszerzenia drobnych naczyń krwionośnych skóry. Towarzyszy mu świąd skóry lub ból, pieczenie i mrowienie skóry. Pokrzywka przewlekła może być wywoływana mechanizmami immunologicznymi i nieimmunologicznymi. Pokrzywka immunologiczna jest zazwyczaj wynikiem alergii pokarmowej, jej cechą charakterystyczną jest występowanie objawów ogólnoustrojowych. W wielu przypadkach rozpoznaje się także pokrzywkę autoimmunologiczną, czyli wywoływaną samoistnie przez organizm, którego układ immunologiczny produkuje przeciwciała przeciwko własnym komórkom. Przyczyny pokrzywki idiopatycznej nie są znane. Bąble mogą występować spontaniczne, bez konkretnej przyczyny. Do pokrzywek nieimmunologicznych zalicza się na przykład pokrzywki fizykalne, które powodowane są na przykład przez niską lub wysoką temperaturę, a także nadmierny ucisk. Także niektóre leki mogą powodować występowanie pokrzywek. Inną, istotną przyczyną pokrzywek jest zakażenie bakteryjne, pasożytnicze lub grzybicze.

Sposoby leczenia pokrzywki

Terapia pokrzywki musi być prowadzona przez lekarza i należy unikać samoleczenia.

  1. Unikanie czynnika wyzwalającego (np. alergenu, czynnika fizycznego itp.), jeśli został zidentyfikowany. W razie pokrzywki pokarmowej konieczne może być zastosowanie diety eliminacyjnej (ustąpienie zmian skórnych następuje po 2–3 tyg.).
  2. Unikanie czynników nasilających lub wywołujących pokrzywkę: leki (kwas acetylosalicylowy, inne NSLPZ, opioidy), alkohol, stres psychiczny.
  3. Leczenie choroby podstawowej, jeśli pokrzywka ma charakter wtórny, czyli jest spowodowana inną chorobą.

Leczenie farmakologiczne

Podstawowymi lekami wykorzystywanymi w terapii pokrzywki są leki przeciwhistaminowe, które zmniejszają świąd skóry i powodują zanikanie bąbli pokrzywkowych. Leki przeciwhistaminowe skuteczne w leczeniu pokrzywki to: bilastyna, cetyryzyna, desloratadyna, feksofenadyna, lewocetyryzyna, loratadyna i rupatadyna.

U pacjentów z pokrzywką wywoływaną wysiłkiem fizycznym (z anafilaksją lub bez niej) lekarz może zalecić zapobiegawczo leki przeciwhistaminowe w celu zmniejszenia częstości występowania lub nasilenia objawów. Pacjentom, u których wystąpiła reakcja anafilaktyczna lub obrzęk naczynioruchowy krtani, lekarz może zalecić noszenie przy sobie ampułkostrzykawki z adrenaliną lub autowstrzykiwacza z adrenaliną do samodzielnego podania w razie konieczności.

Pokrzywka

Pokrzywka to niezwykle często występująca choroba skóry. Powodowane przez nią zmiany skórne do złudzenia przypominają te, które pojawiają się na ciele przy poparzeniu przez pokrzywę. To właśnie w wyniku tego podobieństwa przypadłość zyskała swoją nazwę!

Statystyki wskazują, że pokrzywka skórna to choroba, która występuje u nawet 25% populacji. Pomimo tego, że jest powszechnym schorzeniem, jej diagnostyka nastręcza czasem problemów.

Pokrzywka bywa mylona z różnymi chorobami skóry, wśród których wyróżnić warto na przykład świerzb.

Przyczyna problemów z diagnozowaniem choroby wynika z tego, że przyjmująca postać zaczerwienień wysypka skórna, obfitująca w drobne bąble na ciele i charakteryzująca się świądem, bardzo często powiązana jest z inną dolegliwością, w wyniku której powstają zmiany skórne. Mówiąc krótko - pokrzywka to równie często objaw innych chorób.

Jakie są przyczyny występowania pokrzwki?

Podział ze względu na przyczynę pokrzwykę dzielimy na: pokrzywkę samoistną (ostrą i przewlekłą) oraz pokrzywkę indukowaną.

Pokrzywka ostra i przewlekła

Pokrzywkę dzieli się na pokrzywkę ostrą (kiedy zmiany skórne pojawiają się i ustępują w ciągu 6 tyg.) oraz przewlekłą (kiedy zmiany skórne trwają dłużej niż 6 tyg.). U większości osób pokrzywka ma charakter ostry i ustępuje przed upływem 6 tygodni.

Pokrzywka ostra jest najczęściej wywołana alergią lub lekami. Z kolei w pokrzywce przewlekłej aż w 80–95% przypadków nie udaje się odnaleźć czynnika odpowiedzialnego za jej występowanie (wbrew temu co sądzą pacjenci, rzadko wywołuje ją alergia).

W tabeli 1 zestawiono czynniki najczęściej wywołujące pokrzywkę, ale warto wiedzieć, że taka reakcja może pojawić się w odpowiedzi także na inne, rzadsze czynniki.

Pokrzywka alergiczna, niealergiczna i fizykalna

Pokrzywka może mieć charakter alergiczny (np. w razie uczulenia na alergeny kota) lub niealergiczny (w razie reakcji na niektóre leki). Tak zwane pokrzywki fizykalne wywołują czynniki fizyczne, takie jak zimno, ucisk czy światło słoneczne. Pokrzywki mogą się pojawić także u chorych z zakażeniami (np. wirusowymi zakażeniami wątroby), nowotworami, chorobami autoimmunologicznymi (np. w autoimmunologicznym zapaleniu tarczycy, toczniu rumieniowatym układowym) i innymi chorobami.

Jeśli pokrzywka spowodowana jest alergią, to do jej powstania przyczynia się reakcja IgE-zależna i wydzielanie różnych substancji z tzw. komórek tucznych (zwłaszcza histaminy, która jest główną przyczyną powstawania bąbli, zaczerwienienia, obrzęku i świądu skóry – zobacz: Mechanizmy alergii). Przyczyny powstawania pokrzywki przewlekłej są słabo poznane.

Wybrane przyczyny pokrzywki
Czynnik mogący wywołać pokrzywkę Przykłady
alergeny wziewne i kontaktowe pyłki roślin (a zwłaszcza przypominające je alergeny zjadanych owoców czy warzyw – zespół alergii jamy ustnej), lateks, pokarmy (np. orzechy, ryby, skorupiaki), substancje chemiczne (np. penicylina, formaldehyd w odzieży, żywice, ślina zwierząt, meduzy, nadsiarczan amonu w kosmetykach, pokarmach i odzieży)
leki niesteroidowe leki przeciwzapalne (aspiryna, ibuprofen, ketoprofen, naproksen i inne)
pyrazolony
antybiotyki (penicylina, cefalosporyny, aminoglikozydy, tetracyklina i inne)
inne: środki kontrastowe z jodem używane w radiologii, narkotyczne środki przeciwbólowe (kodeina, morfina)
inne leki (wywołać pokrzywkę może prawie każdy lek)
pokarmy i dodatki do pokarmów alergiczna:
u dorosłych – orzeszki ziemne, laskowe, ryby i skorupiaki u dzieci – jaja kurze, mleko krowie, orzechy ziemne, laskowe, pszenica, soja
niealergiczna:
truskawki, ser, szpinak, bakłażan, owoce morza
dodatki do pokarmów (benzoesan, siarczyny, glutaminian sodu, barwniki)
zakażenia bakteryjne lub pasożytnicze, np. niektórych ryb
jady owadów błonkoskrzydłych jad pszczoły, osy, szerszenia, mrówek
fizykalne z zimna
z ucisku
wibracyjna
cieplna
wodna
słoneczna
cholinergiczna (drobne bąble pojawiające się po wysiłku lub ogrzaniu ciała)
wysiłkowa

Co robić, aby uniknąć zachorowania?

Nie ustalono, jakie środki pozwalają na uniknięcie zachorowania na pokrzywkę, niemniej jej nawroty z reguły skutecznie zwalczają wymienione powyżej leki oraz unikanie znanych, wyzwalających je czynników.

Wielu chorych z pokrzywką przewlekłą zauważa pogorszenie zmian pod wpływem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. aspiryny), zdenerwowania oraz diety. Prawdziwa alergia pokarmowa u nich jest rzadka, natomiast niektóre pokarmy mogą powodować nasilenie zmian – np. truskawki mogą spowodować wzrost wydzielania histaminy w organizmie, a alkohol rozszerza naczynia. Nie udowodniono niezbicie wpływu specjalnych diet, ale niektórzy chorzy (30–70%) odczuwają poprawę wyglądu skóry, unikając niektórych pokarmów (np. alkoholu, przypraw, konserwantów, barwników, surowych jarzyn i owoców).

Pokrzywka w pytaniach i odpowiedziach

Zobacz także

Pokrzywkowe zapalenie naczyń z hipokomplementemią Zapalenie naczyń z hipokomplementemią jest stwierdzane według różnych źródeł u od 2 do 20% pacjentów z przewlekłą pokrzywką. Najczęściej chorują kobiety po 50. rż.

Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.

Warto wpisać do swojego stałego jadłospisu produkty bogate w cynk pieczywo pełnoziarniste, pomidory, kakao, otręby czy witaminy z grupy B jaja, orzechy, rośliny strączkowe , które wspomogą prace gruczołów łojowych i pomogą złagodzić różne schorzenia skórne.

Czytaj dalej...

Okres przedwakacyjny to moment, w którym wiele osób w sposób szczególny podchodzi do tematu pielęgnacji ciała, które w upalne dni trzeba będzie trochę odsłonić Jednym z zabiegów jest golenie miejsc intymnych, mające zapewnić komfort, np.

Czytaj dalej...

wyprysk łojotokowy zmagają się z nim osoby z nadmierną aktywnością gruczołów łojowych; objawia się czerwonymi, swędzącymi, piekącymi plamami, które pokrywają się żółtą łuską; może mieć różną lokalizację, a w przypadku pleców umiejscawia się najczęściej między łopatkami.

Czytaj dalej...

w przypadku świądu związanego ze skórą zmacerowaną skórą, która miała duży kontakt z wilgocią, zazwyczaj jest pomarszczona i jaśniejsza pielęgnacja polega na delikatnym usuwaniu wilgoci poprzez stosowanie zimnego powietrza z suszarki i mokrych kompresów pozostawionych do zupełnego wysuszenia oraz na zapobieganiu gromadzeniu się wydzieliny.

Czytaj dalej...