U nas zapłacisz kartą
Maść z antybiotykiem na pryszcze - jak działa i kiedy stosować?
Skąd się biorą pryszcze?
Pryszcze to najczęściej problem nastolatków i młodych osób dorosłych, jednak często pojawiają się one również u osób starszych. Zmiany pojawiają się zazwyczaj na twarzy, jednak pryszcze można znaleźć również na szyi, ramionach, plecach czy klatce piersiowej. Jest to złożony problem, który wymaga indywidualnego podejścia i różnorodnego leczenia. Przyczynami pojawiania się pryszczy mogą być:
- zakażenie skóry bakteriami,
- zbyt duża produkcja sebum,
- nadmierne złuszczanie naskórka, co może wywołać hiperkeratynizację,
- zaburzenia hormonalne, np. nieprawidłowa praca tarczycy,
- czynniki genetyczne i środowiskowe,
- nieodpowiednia dieta.
Pryszcze nie sprawiają zagrożenia dla naszego zdrowia, jednak potrafią mocno wpłynąć na jakość naszego życia i pewność siebie. W skrajnych przypadkach zły wygląd skóry może prowadzić nie tylko do spadku samooceny, ale nawet do rozwoju depresji.
Profilaktyka pojawienia się pryszczy jest dość prosta do wdrożenia. Podstawowym elementem zapobiegającym pojawianiu się pryszczy jest odpowiednia higiena i pielęgnacja skóry twarzy. Do mycia twarzy najlepiej stosować delikatne preparaty, które dodatkowo nie podrażnią i nie przesuszą skóry.
Główną przyczyną pojawiania się pryszczy jest nadprodukcja sebum i łojotok. Gdy gruczoły pracują jak należy, produkują tyle sebum, aby stanowiło ono tylko warstwę ochronną skóry. Natomiast, gdy na skórze pojawia się zbyt dużo sebum, zaczyna ono blokować ujścia gruczołów łojowych. W efekcie na skórze pojawiają się pryszcze, grudki, krostki czy inne zmiany trądzikowe.
Dlatego w codziennej pielęgnacji należy stosować dermokosmetyki, które delikatnie ją oczyszczą i nie podrażnią.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo.
Środki ostrożności
Substancje czynne preparatu mogą wchłaniać się przez skórę i wywoływać u niektórych pacjentów charakterystyczne dla kortykosteroidów ogólnoustrojowe objawy niepożądane. Obecność gentamycyny może powodować wystąpienie ototoksyczności oraz nefrotoksyczności, w szczególności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy unikać wdrażania terapii u osób, u których zdiagnozowano zaburzenia czynności wątroby lub nerek oraz u dzieci.
Stosowanie siarczanu gentamycyny wiąże się z ryzykiem intensywnego wzrostu niewrażliwych drobnoustrojów, a także pojawieniem się bakterii, które będą odporne na działanie antybiotyku aminoglikozydowego. Podczas stosowania maści należy obserwować skórę, a jeśli wystąpi reakcja alergiczna objawiająca się świądem, pieczeniem lub zaczerwienieniem skóry, konieczne jest natychmiastowe odstawienie maści. Występowanie skórnych reakcji alergicznych może być spowodowane przez zawartość w preparacie alkoholu.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku aplikowania leku na skórę pach lub pachwin. W tych miejscach skóra jest szczególnie wrażliwa, więc lek powinien być stosowany tylko w przypadkach bezwzględnej konieczności.
U pacjentów w podeszłym wieku maść powinna być stosowana ostrożnie, zwłaszcza jeżeli występują stany zanikowe w tkance podskórnej. Ostrożność należy zachować również u pacjentów chorujących na łuszczycę, ponieważ pod wpływem maści może dojść do nawrotu choroby, a także wystąpienia łuszczycy uogólnionej krostkowej, jak też ogólnych działań toksycznych, związanych z zaburzeniem czynności skóry.
Wystąpienie zakażeń skóry o podłożu grzybiczym wymaga wdrożenia dodatkowego leczenia preparatami przeciwgrzybiczymi.
Dawkowanie preparatu
Lek stosuje się zewnętrznie na zmienioną chorobowo skórę. Zalecane dawkowanie Bedicort G to nakładanie niewielkiej ilość maści na zmiany 1-2 razy dziennie. Maksymalny czas ciągłego stosowania nie powinien być dłuższy niż 2 tygodnie. Należy pamiętać, by nie stosować leku w postaci opatrunków okluzyjnych.
U niektórych osób podczas stosowania maści Bedicort G występują skutki uboczne. Mogą pojawić się: zmiany trądzikopodobne, plamica posteroidowa, zatrzymanie wzrostu naskórka, zanik tkanki podskórnej, suchość skóry, odbarwienia lub przebarwienia skóry, zanik skóry, rozstępy, stan zapalny mieszków włosowych, nadmierne owłosienie skóry, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, wysypka plamisto-grudkowa, zapalenie skóry wokół ust, reakcje nadwrażliwości, zintensyfikowanie objawów jaskry, po zastosowaniu na skórę powiek - przyspieszenie rozwoju zaćmy, rozszerzenie powierzchniowych naczyń krwionośnych, objawy ototoksyczności (zwłaszcza, gdy preparat stosowany był na dużą powierzchnię lub uszkodzoną skórę), uszkodzenie nerek (szczególnie, gdy maść stosowana była jednocześnie z lekami nefrotoksycznymi lub u pacjenta występowało zaburzenie czynności nerek).
- zahamowania czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza,
- hamowania wzrostu oraz rozwoju u dzieci,
- zespół Cushinga,
- hiperglikemia,
- częstomocz,
- nadciśnienie,
- obrzęki,
- obniżenie odporności.