U nas zapłacisz kartą
Maść znieczulająca do depilacji bez recepty - Skuteczne sposoby na złagodzenie bólu
Podział leków znieczulających. Jak dokładnie działają?
- N01A - Leki do znieczulania ogólnego,
- N01B - Leki znieczulające miejscowo.
Ze względu na to, że środki wpływające na ośrodkowy układ nerwowy zawsze powodują jakieś skutki uboczne i nie pozostają obojętne wobec pracy tego układu, coraz częściej stosuje się znieczulenie miejscowe. Polega ono na ograniczeniu lub „wyłączeniu” czucia tylko w tym miejscu, które zostanie naruszone, np. podczas zabiegu chirurgicznego.
Lek znieczulający miejscowo nie działa ogólnoustrojowo, dlatego jego stosowanie jest bezpieczniejsze. Leki takie mają różną postać i różne mechanizmy działania:
- powierzchniowe (maści, żele, kremy - niektóre środki dostępne w aptekach bez recepty),
- blokada nerwów - metoda wyłączająca przewodzenie nerwowe w układzie obwodowym, stosowana np. u dentysty, przy zakładaniu szwów, przy niewielkich zabiegach chirurgicznych, zwłaszcza w obrębie kończyn,
- znieczulenie nasiękowe - polega na wstrzykiwaniu leku znieczulającego miejscowo (np. nowokainy, lidokainy) przez liczne wkłucia igły,
- znieczulenie podpajęczynówkowe - w formie zastrzyku w lędźwiową część kręgosłupa, do płynu mózgowo-rdzeniowego znajdującego się pomiędzy oponami rdzenia kręgowego,
- znieczulenie zewnątrzoponowe - polegające na podaniu środka znieczulającego miejscowo do przestrzeni zewnątrzoponowej na odpowiedniej wysokości kręgosłupa (tak, by swym zasięgiem objęło miejsce operowane),
- znieczulenie odcinkowe żylne - stosowane od ponad stu lat przy zabiegach chirurgicznych w obrębie kończyn.
Leki znieczulające miejscowo w klasyfikacji ATC podzielone są na kilka podgrup:
- N01BA - Estry kwasu aminobenzoesowego,
- N01BB - Amidy,
- N01BC - Estry kwasu benzoesowego,
- N01BX - Inne leki znieczulające miejscowo.
Emla – przeciwwskazania, środki ostrożności
Leku Emla nie należy stosować u osób uczulonych na lidokainę, prylokainę bądź też inny podobny lek miejscowo znieczulający oraz uczulonych na którykolwiek z pozostałych składników leku.
Przed zastosowaniem maści znieczulającej Emla należy również skonsultować z lekarzem:
- występujące zaburzenie metaboliczne, które wpływa na krew (niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej),
- problem dotyczący stężenia barwnika krwi (methemoglobinemia).
Kremu Emla nie należy stosować na te obszary skóry, na których występuje wysypka, skaleczenia, zadrapania lub inne otwarte rany (z wyjątkiem owrzodzeń kończyn dolnych). Nie należy stosować leku EMLA na zmienioną chorobowo błonę bębenkową.
Należy unikać kontaktu leku EMLA z oczami, gdyż może on powodować ich podrażnienie. Jeśli preparat dostanie się do oka, należy natychmiast przemyć je letnią wodą lub roztworem soli fizjologicznej (0,9% roztworu NaCl).
W przypadku, gdy u pacjenta występuje zaburzenie ze świądem skóry (atopowe zapalenie skóry), lek może być użyty przez krótki czas.
Interakcja z innymi lekami
Składniki leku Emla mogą wpływać na działanie niektórych innych leków, tak jak niektóre inne leki mogą mieć wpływ na działanie kremu.
Konsultacji z lekarzem wymaga sytuacja, kiedy pacjent przyjmuje:
- leki stosowane w leczeniu zakażenia określane mianem sulfonamidów oraz nitrofurantoinę,
- leki stosowane w leczeniu padaczki: fenytoinę i fenobarbital,
- inne leki miejscowo znieczulające,
- leki stosowane w leczeniu niemiarowej akcji serca, w tym amiodaron,
- cymetydyna lub leki beta-adrenolityczne, które mogą powodować zwiększenie stężenia lidokainy we krwi.
Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Emla w ciąży
Leki do znieczulania ogólnego
Zdarza się, że znieczulenie miejscowe nie jest wystarczające i w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie tzw. narkozy, czyli znieczulenia ogólnego. Polega ona na całkowitym, czasowym wyłączeniu czynności ośrodkowego układu nerwowego, z utratą przytomności, ale też podtrzymaniem innych funkcji życiowych.
Leki znieczulające ogólnie w klasyfikacji ATC podzielone są na podgrupy:
- N01AA - Etery,
- N01AB - Halogenowe pochodne węglowodorów,
- N01AF - Barbiturany,
- N01AG - Preparaty złożone zawierające barbiturany i inne leki,
- N01AH - Opioidowe leki znieczulające,
- N01AX - Inne leki do znieczulania ogólnego.
Leki do znieczulenia ogólnego podawane są:
- całkowicie dożylnie (TIVA - total intravenous anesthesia),
- całkowicie wziewnie (VIMA - volatile induction and maintenance anesthesia),
- metodą łączoną - dożylną i wziewną - jest to narkoza stosowana najczęściej.
Dawniej narkoza była inwazyjną metodą anestezji, znacząco wpływającą na pracę ośrodkowego układu nerwowego i wywołującą szereg skutków ubocznych. Zdarzało się, że nawet po udanej operacji pacjent nie wybudzał się z powodu błędów w znieczuleniu.
Współcześnie środki znieczulające ogólnie są coraz doskonalsze, ich dawki dobiera się, by utrata świadomości przez pacjenta była możliwie najkrótsza i najpłytsza, co niweluje efekty niepożądane do minimum.
Narkozę stosuje się też wyłącznie w sytuacjach, kiedy znieczulenie miejscowe jest niewystarczające lub stan nieświadomości jest bezpieczniejszy lub bardziej komfortowy dla pacjenta.