U nas zapłacisz kartą
Sure, here you go -htmlCopy codeFotografie mięsaka skóry - Piękno w walce ze złem
Jak więc rozpoznać mięsaka?
Przede wszystkim należy obserwować niebolesne guzki, które występują pod naszą skórą i udać się do lekarza, jeśli zauważymy, że się powiększają. Koniecznie zareagować powinniśmy gdy ich wielkość przekroczy 5 cm. Najczęstszą przyczyną zgłaszania się do lekarza jest spostrzeżenie iż doszło do powiększenia obwodu mięśnia w nodze lub ręce, bądź niektórzy wskazują na uczucie iż coś dziwnego dzieje się w ich organizmie.
Znalezienie dowolnej zmiany nie wymaga od razu ingerencji chirurgicznej. Jeśli pojawia się podejrzenie wystąpienia guza w obrębie tkanek miękkich lub kości w pierwszej kolejności przeprowadza się badania obrazowe – USG, Tomografię Komputerową czy Rezonans Magnetyczny.
Dopiero gdy zyskujemy pewność, że zmiana jest nowotworem wykonuje się biopsję, której zadaniem jest zweryfikowanie czy jest ona złośliwa czy łagodna. Zaledwie 1 na 100 łagodnych zmian w obrębie tkanek miękkich będzie mięsakiem, zaś jeśli jest ona ulokowana pomiędzy mięśniami to 1 na 10 będzie mięsakiem.
Warto zadbać samodzielnie aby taka konsultacja i diagnostyka się odbyła aby nie doszło do błędu już na samy początku drogi po zdrowie.
Faktem jest, że rocznie w Polsce występuje około 1 tysiąca mięsaków, a lekarzy rodzinnych jest około 20 tysięcy, co oznacza, że średnio taki lekarz spotyka się z mięsakiem raz na dwadzieścia kilka lat.
Diagnoza mięsaka
Zarówno w Polsce jak i na świecie żyje niewielu specjalistów, którzy są w stanie trafnie zdiagnozować mięsaka. Poprawne rozpoznanie wymaga współpracy różnych specjalistów, tak więc pacjent powinien być leczony w odpowiednim ośrodku referencyjnym wielospecjalistycznym.
W naszym kraju dla osób dorosłych jest jeden taki w Warszawie (Klinika Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków w Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej- Curie w Warszawie). Jeśli natomiast w grę wchodzi leczenie dzieci to największe kompetencje mają: Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu oraz Instytut Matki i Dziecka oraz Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.
Szacunkowe dane wskazują, że zaledwie około 50-60 % pacjentów chorujących na mięsaki jest leczona w sposób właściwy i w odpowiednich ośrodkach. W przypadku pozostałych zachorowań zarówno diagnoza jak i cale leczenie jest przypadkowe, z uwagi na brak postawienia prawidłowego rozpoznania.
Rozpoznanie Dermatofibrosarcoma Protuberans
Chociaż z reguły nie jest konieczne wykonywanie rutynowo badań obrazowych, to rezonans magnetyczny (MRI) może być pomocny w ocenie zaawansowania miejscowego nowotworu i może stanowić istotny element przedoperacyjnego planowania w przypadku większych guzów. Podobnie, jak wiele innych nowotworów tkanek miękkich obrazy w sekwencji T1 wykazują charakterystykę niskiego sygnału, zaś obrazy w sekwencji T2 dają wzmocnienie sygnału.
Rozpoznanie opiera się zwykle na wyniku biopsji gruboigłowej lub nacinającej. Chociaż rola biopsji cienkoigłowej jest ustalona w przypadkach nawrotowych, to wstępna biopsja powinna zawierać większą próbkę w celu oceny cech histologicznych nowotworu [18].
Biopsja gruboigłowa (lub tru-cut) to usunięcie bardzo niewielkiej ilości nowotworu poprzez wprowadzenie pustej w środku igły do narządu lub ocenianego patologicznego tworu. Następnie igłę przesuwa się w warstwach komórek w celu pobrania próbki. Zabieg ten trwa kilka minut i wykonywany może być ambulatoryjnie.
Biopsja nacinająca to usuniecie jedynie części guza w celu badania histopatologicznego. Biopsję nacinającą wykonuje się zwykle w przypadku większych guzów i daje ona patologowi wiecej materiału do badania. Ten rodzaj biopsji wiąże się z nieco większą skutecznością diagnostyczną i zwykle wykonuje się ją w warunkach Sali operacyjnej.
Biopsja wycinająca to usunięcie całego guza i jest ona zwykle zarezerwowana dla bardzo niewielkich zmian, w przypadku których biopsja nacinająca lub gruboigłowa są niepraktyczne. Zwykle wykonuje się ją w przypadkach, gdy usunięcie całej zmiany wraz z wąskim marginesem tkanek zdrowych jest łatwe do osiągnięcia i bez trudu tolerowane przez chorego. Ten rodzaj biopsji również wykonuje się w warunkach sali operacyjnej.
Mięsak (guz) Ewinga – rokowania
Najlepsze rokowanie mają pacjenci, u których okres od wystąpienia pierwszych objawów do postawienia diagnozy wynosił mniej niż miesiąc. Jednak okres od wystąpienia pierwszych objawów do postawienia rozpoznania wynosi zwykle 3–6 miesięcy.
Obecnie w grupie chorych z mięsakiem Ewinga uzyskuje się wyleczenie w około 45 proc. przypadków z procesem zlokalizowanym. Z kolei wszyscy chorzy z przerzutami umierają zwykle w ciągu 36 miesięcy.
Mięsak (guz) Ewinga to złośliwy nowotwór kości, ale nie rak kości
Mięsaki to rodzaj nowotworu złośliwego, który powstaje z tkanki mięśniowej, tłuszczowej i chrząstki. Z kolei raki pochodzi z tkanki nabłonkowej - skóry, płuc, piersi, trzustki, wątroby i innych narządów. Terminy „rak kości” jet więc nieprawidłowy, ponieważ w kościach nie ma tkanki nabłonkowej.
1. Trybek E., Trudności diagnostyczne mięsaka Ewinga u dzieci – opis przypadku, "Problemy Medycyny Rodzinnej" 2009, nr 1
2. Stowarzyszenie Pomocy Chorym na Mięsaki "SARCOMA". Kompendium wiedzy na temat mięsaków i ich wczesnego wykrywania.
