U nas zapłacisz kartą
Wypadanie włosów - zrozumienie biologii tego zjawiska
Wypadanie włosów w zatruciach
Wypadanie włosów obserwuje się u osób, u których doszło do zatrucia organizmu talem, arsenem lub rtęcią. Poważne zagrożenie – nie tylko dla włosów, ale dla całego organizmu – stanowią także ołów, kadm, tal i bar.
Na zatrucia najbardziej narażone są osoby, które pracują w przemyśle chemicznym, papierniczym, elektrotechnicznym, rafineriach ropy naftowej, elektrowniach węglowych czy metalurgii żelaza. Na kontakt z niekorzystnymi substancjami można zostać narażonym także w domu lub w ogrodzie, podczas remontu, nawożenia roślin czy stosowania trutek na gryzonie.
Niestety, metale ciężkie obecne są również w zanieczyszczonym powietrzu, w związku czym nie sposób całkowicie uniknąć kontaktu z nimi. Ich obecność we włosach można wykryć poprzez specjalistyczne badania – analizę pierwiastkową włosa.
Mechanizm łysienia i wypadania włosów na skutek stresu nie został jeszcze całkowicie poznany i opisany. Niemniej jednak, zależność pomiędzy długotrwałym napięciem emocjonalnym a stanem włosów jest niezaprzeczalnym faktem.
Jedna z teorii, która wyjaśnia, jak stres wpływa na wypadanie włosów, wskazuje na zaburzenia gospodarki hormonalnej oraz układu odpornościowego, do jakich dochodzi na skutek długotrwałego napięcia. Mają one negatywnie oddziaływać na cykl wzrostu oraz produkcji włosów. Mieszki włosowe zostają osłabione, a na skórze głowy obserwuje się proces łysienia.
Wypadanie włosów, którego przyczyną jest stres, ma charakterystyczny przebieg – na skórze głowy lub ciała (łysienie psychogenne często nie ogranicza się jedynie do skóry głowy) obecne są nieregularne, niewielkie ogniska łysienia.
Specyficznym typem łysienia psychogennego jest trichotillmania. Chorzy, którzy doświadczają tego zaburzenia, rozładowują napięcie emocjonalne poprzez autoagresję, objawiającą się wyrywaniem włosów (często jest to działanie nieświadome).
Profilaktyka Wypadania Włosów
Profilaktyka wypadania włosów odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowych i bujnych włosów przez całe życie. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą cieszyć się gęstymi kosmykami, jeśli podejmą odpowiednie kroki w zapobieganiu utracie włosów.
- Zrównoważona Dieta
Zdrowa dieta jest kluczowa dla utrzymania zdrowych włosów. Wprowadzenie do codziennego menu odpowiednich składników odżywczych, takich jak białko, witaminy (szczególnie witamina A, B, C, i E), minerały (w tym żelazo, cynk i magnez) oraz zdrowe tłuszcze, może wpłynąć korzystnie na kondycję włosów. Warto także zadbać o odpowiednią ilość wody, aby skóra głowy była nawodniona. - Unikanie Czynników Ryzyka
Istnieje wiele czynników ryzyka, które mogą przyczyniać się do wypadania włosów. Należy do nich palenie tytoniu, nadmierna konsumpcja alkoholu, a także nadmierny stres. Starajmy się unikać tych czynników, ponieważ są one szkodliwe nie tylko dla włosów, ale również dla ogólnego zdrowia. - Odpowiednia Higiena Włosów i Skóry Głowy
Odpowiednia higiena włosów i skóry głowy jest niezwykle istotna. Regularne mycie włosów przy użyciu delikatnych szamponów i odżywek pomaga w utrzymaniu czystej skóry głowy oraz zapobiega gromadzeniu się nadmiernego sebum, co może prowadzić do wypadania włosów. - Ochrona Przed Szkodliwym Promieniowaniem UV
Promieniowanie UV może negatywnie wpływać na stan włosów. Długotrwałe narażenie na słońce bez ochrony może osłabić włosy i sprawić, że staną się bardziej podatne na uszkodzenia. Dlatego warto stosować produkty do ochrony włosów przed promieniowaniem UV lub nosić nakrycie głowy w słoneczne dni. - Regularne Badania i Konsultacje z Trychologiem
Regularne badania i konsultacje z lekarzem specjalistą od wypadania włosów, czyli trychologiem, mogą pomóc w wykryciu problemów wczesnym etapie i podjęciu odpowiednich działań profilaktycznych lub terapeutycznych. Trycholog może przeprowadzić dokładną analizę skóry głowy i włosów, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych problemów.
Wypadanie włosów – hormony
Jedną z najczęstszych przyczyn problemów z włosami, a w tym wypadania włosów są coraz powszechniej występujące zaburzenia hormonalne. Kobiety znacznie częściej niż mężczyźni cierpią na schorzenia autoimmunologiczne.
Hormony tarczycy odgrywają istotną rolę w produkcji nowych włosów oraz utrzymywaniu mieszków włosowych w odpowiedniej kondycji. Zaburzenia pracy narządu mogą skutkować łysieniem, osłabieniem i przerzedzeniem fryzury.
Wypadanie włosów obserwuje się w przebiegu niedoczynności tarczycy (m.in. przy chorobie Hashimoto, a także przy nadprodukcji hormonów T3 i T4 (np. przy nadczynności tarczycy spowodowanej chorobą Gravesa).
Utrata włosów najczęściej rozpoczyna się kilka miesięcy po pojawieniu się choroby i ma charakterystyczny przebieg: wypadanie włosów jest rozproszone, dotyczy całej skóry głowy. Włosy stają się równomiernie rzadkie, bez cofnięcia linii włosów czy wystąpienia łysych obszarów.
Co ważne, choroby tarczycy często współistnieją z innymi chorobami autoimmunologicznymi, np. z łysieniem plackowatym. Wypadanie włosów może być nasilone również na skutek przyjmowania leków stosowanych w zaburzeniach tarczycy, przede wszystkim metimazolu i propylotiouracylu.
Innym częstym zaburzeniem hormonalnym u kobiet jest hiperprolaktynemia, która towarzyszy chociażby laktacji. Natomiast nadczynności tarczycy towarzyszyć może łysienie plackowate.
Wzrost poziomu androgenów
Zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn występuje łysienie androgenowe, spowodowane zbyt wysokim poziomem męskich hormonów płciowych we krwi. Dlaczego włosy wypadają u mężczyzn?
U mężczyzn u podłoża łysienia androgenowego leżą predyspozycje genetyczne – zachodzi nasilona przemiana męskiego hormonu płciowego do aktywnej biologicznie pochodnej DHT. Jednocześnie zwiększa się wrażliwość mieszków włosowych na jego działanie. Ponadto skraca się cykl życia włosa, a macierz włosa ulega ścieńczeniu. Mieszki włosowe ulegają stopniowemu zanikowi, co przyczynia się do nadmiernego wypadania włosów, a ich utrata następuje w bardzo charakterystyczny sposób – najpierw powstają zakola, a potem przerzedzają się włosy na czubku głowy. Ostatecznie następuje całkowita utrata włosów z niemal całej głowy, za wyjątkiem jej obrzeży.