Nadmierne wypadanie włosów - Przyczyny, Leczenie i Porady
Najczęstsze zalecenia
Nie zahamujemy wypadania włosów natychmiast. Nie da się powstrzymać wypadania w kilka dni. W przypadku rozpoznania przyczyny wypadania włosów i zastosowania odpowiedniego leczenia czy suplementacji warto uzbroić się w cierpliwość. Wcierki czy suplementy mogą zadziałać dopiero po 3-4 miesiącach regularnego stosowania. Warto zatem być sumiennym i nie zniechęcać się przedwcześnie. W budowaniu dobrych nawyków, takich jak wcieranie, masaż skóry głowy czy peeling pomoże Ci nasz Habit tracker (1) lub Habit tracker (2).
- w przypadku anemii – należy uzupełnić żelazo (w tym przypadku należy również pamiętać o odpowiedniej podaży wit. C, w obecności której żelazo najlepiej się wchłania)
- w przypadku niedoboru wit. B12 – dieta bogata w źródła wit. B plus ewentualna suplementacja
- w przypadku niedoboru cynku – dieta plus ew. suplementacja (nadmiar też nie jest bezpieczny)
- w okresie mniejszego nasłonecznienia (w okresie jesienno-zimowym) warto także pomyśleć o odpowiedniej suplementacji witaminy D
Sposobami, które mogą nam pomóc w przypadku niedoborów są także picie drożdży, siemienia lnianego czy naparów z pokrzywy i skrzypu. Jednak w tych przypadkach również należy być ostrożnym i zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi ich stosowania oraz możliwymi działaniami niepożądanymi.
- W przypadku przyjmowania suplementów zwróć uwagę na ich składy. Jeżeli zdecydujesz się na przyjmowanie kilku suplementów, przeanalizuj ich skład aby składniki się nie dublowały, gdyż także ich nadmiar może powodować wypadanie włosów. Dlatego ponownie powtarzamy, że najlepiej jest robić to pod okiem specjalisty!
Pamiętajmy, że suplementacja powinna stanowić tylko dodatek. Podstawą jest właściwa i zbilansowana dieta oraz prawidłowa pielęgnacja włosów i skóry głowy.
- Jeśli chodzi o dietę to bardzo istotne będzie spożywanie różnorodnych warzyw i owoców będących źródłem wielu witamin i składników odżywczych. Pamiętaj też o piciu wody! Istotna będzie także właściwa podaż pełnowartościowego białka oraz zdrowych tłuszczy, natomiast jest to temat bardzo obszerny i na pewno poruszymy go w najbliższym czasie.
Co to jest hipertrychoza?
Hipertrychoza to uogólnione nadmierne owłosienie, czyli występujące na całym ciele. Nadmierny wzrost włosów jest spowodowany konwersją włosów mieszkowych typu vellus we włosy dojrzałe.
Przyczyną nadmiernego owłosienia u kobiet może być hirsutyzm. Jest to występująca u kobiet nadmierna ilość włosów dojrzałych na obszarach androgenowrażliwych (czyli obszarach ciała, na których wzrost włosów jest regulowany męskimi hormonami płciowymi), takich jak warga górna, klatka piersiowa, wewnętrzne powierzchnie ud, plecy i brzuch, układających się w męski typ owłosienia. Hirsutyzm może być wywołany zaburzeniami hormonalnymi – nadmiarem androgenów lub lekami, ale może być też idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny. Więcej: Hirsutyzm
U kobiet może dojść także do wirylizacji, czyli zespołu objawów związany z bardziej nasilonym nadmiarem androgenów, w którym poza hirsutyzmem występuje: powiększenie łechtaczki, zmniejszenie piersi i macicy, obniżenie głosu, zwiększenie masy mięśniowej, trądzik, łysienie typu męskiego (zaczynające się od skroni i widoczne także na czubku głowy).
- choroby jajników – zespół policystycznych jajników (PCOS, najczęściej), guz wirylizujący jajnika
- choroby nadnerczy – guz nadnerczy produkujący androgeny, choroba lub zespół Cushinga, wrodzony przerost nadnerczy wywołany niedoborem tzw. 21-hydroksylazy lub 11β-hydroksylazy
- leki – androgeny, steroidy anaboliczne, danazol, antykoncepcja hormonalna z androgennym progestagenem
- hiperprolaktynemia
- zespół oporności na insulinę
- hirsutyzm idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny.
Diagnostyka łysienia
W diagnostyce łysienia stosowane są różne metody oceny zdrowia włosów i skóry głowy m.in. ocena dobowego wypadania włosów, test pociągania, test mycia, trichogram, a także ocena histopatologiczna, które razem z badaniem klinicznym pozwalają zdiagnozować konkretny typ łysienia. Postawiona diagnoza ma wpływ na dobór metod leczenia.
Profilaktyka wypadania włosów uwzględnia m.in. stosowanie bogatej w witaminy i minerały diety, a także odpowiednią pielęgnację, która powinna zostać dostosowana do indywidualnych potrzeb oraz problemów włosów i skóry głowy. Należy zrezygnować ze stosowania zabiegów osłabiających włosy i korzystania z akcesoriów, które sprzyjają ich wypadaniu, a także układania fryzur, które mogą powodować uszkodzenia mieszków włosowych np. ciasnego upinania włosów.
Nadmierne owłosienie (hipertrychoza) - objawy
- wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie 1 (zespół Ambras)
- wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie 2 (ten typ przez niektórych autorów został opisany jako atawizm, czyli nawrót do sierści typu zwierzęcego)
- włóknistość dziąseł z nadmiernym owłosieniem
- zespół Cantu.
Uogólniona hipertrychoza nabyta jest najczęstszą nabytą postacią nadmiernego owłosienia. Rozwija się ona na podłożu genetycznie uwarunkowanego przerostu mieszków włosowych na całym ciele, nawet przy prawidłowych poziomach androgenów. Chorobą zazwyczaj dotknięte bywają dzieci obu płci.
Do hipertrychozy ograniczonej zalicza się dwie najczęstsze postaci: włosy wyrastające ze znamienia melanocytowego (obecne już przy urodzeniu) oraz tzw. znamię Beckera, w którym najpierw pojawia się nadmierna pigmentacja skóry (ciemnienie), a nadmierne owłosienie staje się widoczne w okresie pokwitania.
Przyczyną uogólnionej hipertrychozy mogą też być niektóre leki. Leki mogą przekształcać włosy meszkowe we włosy dojrzałe, natomiast nie mogą pobudzać wzrostu nowych włosów. Do leków przyczyniających się do hipertrychozy zalicza się: ACTH, glikokortykosteroidy, androgeny, cyklosporynę, danazol, diazoksyd, gonadotropiny, interferon-α, minoksydyl, doustne środki antykoncepcyjne.
U pacjentów z różnymi typami porfirii występuje skłonność do nadmiernego owłosienia, zwłaszcza na skroniach i policzkach. Zaburzenia endokrynologiczne, w tym akromegalia i niedoczynność tarczycy, również mogą powodować nadmierne owłosienie. Hipertrychoza może występować też u kobiet z jadłowstrętem psychicznym lub zapaleniem skórno-mięśniowym.
Czasem nadmierne owłosienie, zwłaszcza pojawiające się na głowie i szyi, z tendencją do szerzenia się na tułów i kończyny może być objawem nowotworu złośliwego. Mówi się wtedy o zespole paranowotworowym. Zwykle dochodzi do tego, kiedy nowotwór jest zaawansowany i daje już przerzuty. Leczenie nowotworu powoduje ustąpienie nadmiernego owłosienia. Ten typ hipertrychozy może być także wrodzony.
